Марк 9

(Мт 16:21-28; Лк 9:22-27)

1– Эндэ байгшадай зариманиинь һүр хүсэтэй Бурханай хаан түрэ үзөөгүйдөө үхэхэгүй гэжэ таанарта үнэниие хэлэнэб, – гэбэ Иисүүс.

Иисүүсэй бодото һүр хүсэн

2Зургаан хоногой үнгэрхэдэ, Иисүүс Пётрые, Яков Иоанн хоёр аха дүүнэрые абажа, үндэр хада өөдэ гараба. Тэндэ Иисүүс шабинарайнгаа урда эрид хубилба. 3Хубсаһаниинь туяа мэтэ һаргама сагаан болоо, газар дэлхэй дээрэ ямаршье будаг тиигэжэ сагааруулжа шадахагүйл. 4Иисүүстэй хөөрэлдэжэ байһан Моисей Элияа хоёр бии болобо. 5Тиихэ зуура Пётр Иисүүстэ:

– Рабби! Эндэ байхадамнай манда ямар һайн гээшэб. Гурбан майхан бодхоое: нэгыень Танда, нэгыень Моисейдэ, үшөө нэгыень Элияада, – гэбэ. 6Пётр юушье хэлэһэнээ мэдэнгүй тиигэжэ хэлээ бшуу, юундэб гэхэдэ, шабинар ехээр айн һүрдэһэн байгаа. 7Тиигэжэ байтарнь үүлэн бии боложо, тэдэниие хушаад, тэндэһээнь иимэ абяан дуулдаба:

– Энэ Минии инаг хайрата Хүбүүмни юм, үгыень дуулажа байгты.

8Шабинарайнь тойроод харан гэхэдэнь, Иисүүсһээ ондоо хэншье үгы байба.

9Хадаһаа буужа ябахадаа Иисүүс шабинартаа:

– Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүнэй үхөөд амидыртар энэ үзэһэн хараһанаа хэндэшье бү хэлээрэйгты, – гэжэ захирба. 10Шабинарынь энэ нюуса хадагалжа ябаа, теэд «үхөөд амидырхань» ямар удхатайб гэжэ бэе бэеһээн һурадаг байгаа.

11– Хуули заадаг багшанар юундэ Бурханай табисуурта Христоосой ерэхын урда тээ Элияа лүндэншэ ерэхэ ёһотой гэдэг бэ? – гэжэ шабинарынь Иисүүсһээ асууба. 12Иисүүс харюусаба:

– Үнэхөөрөө Элияа түрүүн ерэжэ, бүхы юумэ бэлдэхэ ёһотой. Тиихэдээ юундэ Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүн ехээр зобохо, Тэрээнһээ арсаха юм гэжэ Нангин Бэшэг соо хэлээтэй байдаг бэ? 13Элияа ерээ, тиин Нангин Бэшэг соо хэлэгдэһэнэй ёһоор хүнүүд дура зоргоороо тэрээнтэй болоо гэжэ таанадта хэлэнэб.

Иисүүс досоогоо ада шүдхэртэй хүбүүе эдэгээбэ

14Иисүүсэй гурбан шабинартайгаа хамта бусад шабинартаа ерэхэдэнь, тэдэнииень ехэ олон зон тойроод, Хуули заадаг багшанарай тэдээнтэйнь арсалдажа байхань харагдаба. 15Иисүүсые харахадаа улад зон ехээр гайхалдажа, Тэрэниие мэндэшэлхэ гэжэ гүйлдэбэ.

16– Таанад эдэнтэй юун тухай арсалданабта? – гэжэ Иисүүс шабинарһаа асууба. 17Улад зоной дундаһаа нэгэ хүн харюусаба:

– Багша, би Танда хүбүүгээ абажа ерээб. Тэрэнииемни ада шүдхэр дараад, хэлэгүй болгоод байна. 18Ада шүдхэр добтолходоол хүбүүемни газараар мухарюулна, аманһаань хөөһэ бурана, шүдэнь хабирна, бэень хүшэлдэнэ. Тэрэ ада шүдхэрые намнажа үгыт гээд шабинарыетнай гуйхадамни, тэдэтнай оролдоод шадабагүй.

19Иисүүс улад зондо хандан:

– Этигэл һүзэггүй зон аа! Үшөө хэды шэнээн таанадтай байхабиб? Үшөө хэды болотор таанадые тэсэжэ тэбшэжэ байхабиб? Тэрэ хүбүүе Намда асарагты! – гэжэ хэлэбэ. 20Хүбүүе асарба. Иисүүсые харамсаараа ада шүдхэр хүбүүе таталзуулан һалагануулба. Хүбүүнэй аманһаа хөөһэ буран, тэрэ газараар мухариба.

21– Үнинэй иимэ болоо һэн гү? – гэжэ Иисүүс хүбүүнэй эсэгэһээ һураба. Тэрэнь:

– Багаһаал тиимэ һэн. 22Ада шүдхэр хүбүүемни оло дахин галда, уһанда шэдээд, алахаяа забдаа. Маанадые хайрлажа, шадахал һаа, туһалыт даа! – гэжэ гуйба.

23– Юундэ «шадахал һаа» гэбэш? Этигэл һүзэгтэй һаашни, хүсэһэн лэ юумэншни бүтэхэ юм! – гэжэ Иисүүс харюусаба. 24Тиигэхэтэйнь сасуу хүбүүнэй эсэгэ:

– Би этигэнэб! Бүри ехэ этигэл һүзэг хайрлан туһалыт! – гэжэ хашхарба. 25Улад зоной үшөө олоор сугларжа байхые харахадаа, Иисүүс ада шүдхэртэ захирба:

– Хэлэгүй, дүлии ада шүдхэр! Би шамда захирнаб: энэ хүбүүнһээ гара, хойшодоо тэрээндэ бү оро!

26Ада шүдхэр хашхараад, хүбүүе ехээр һалагануулан, досооһоонь гараба. Хүбүүн үхэшэһэн шэнги байба, хүнүүд:

– Тэрэ үхэшөө, – гэлдэбэ. 27Харин Иисүүс гарһаань баряад, хүл дээрээ бодоходонь туһалба. 28Һүүлдэ Иисүүсэй шабинартайгаа гэртээ ерээд, гансаараа байхадань, тэдэнь:

– Яахадаа бидэ тэрэ ада шүдхэр даража шадаагүйбибди? – гэжэ асууба.

29– Иимэрхүү ада шүдхэрнүүдые имагтал зальбаралаар даража болохо юм, – гэжэ Иисүүс харюусаба.

Иисүүс дахин үхэхэ тухайгаа хэлэнэ

30Иисүүс шабинартайгаа тэндэһээ гараад, Галилейе үнгэржэ ябаба. Хаана ябаһанаа хүнүүдтэ мэдүүлхэгүй гэжэ Тэрэ оролдоо. 31Ушарынь юуб гэбэл, Тэрэ шабинараа һургажа байгаа.

– Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүн хүнүүдэй гарта тушаагдахань, тиигээд Тэрэ алуулаад, гурбадахи үдэртөө амидырха, – гэжэ хэлэбэ. 32Гэбэшье шабинарынь хэлэһэн үгэнүүдэйнь удха ойлгобогүй, тиин һурахаяашье зүрхэлбэгүй.

Эгээн ехэнь хэн гээшэб?

33Иисүүс шабинартайгаа гэртээ Капернаум хото ерэбэ. Гэртээ ороод Тэрэ:

– Хэлэгты даа, таанад замдаа юун тухай арсалдаабта? – гэжэ шабинарһаа һураба. 34Хоорондоо хэмнай агууехэб гэжэ арсалдаһан байгаа, тиимэһээ багшынгаа урда шэмээгүй байба. 35Иисүүс һуугаад, арбан хоёр шабинараа дуудаад:

– Хүндэтэй газарта һууха дуратай хүн һүүл хабида байха, бусадай зараса болохо, – гэбэ. 36Тиигээд Иисүүс нэгэ үхибүүе шабинарайнгаа дунда байлгаад, тэрэниие тэбэреэд хэлэбэ: 37– Минии нэрээр иимэ нэгэ үхибүүе тогтоожо абаһан хүн Намайе тогтоожо абаһан болоно. Тиихэдэ Намайе тогтоожо абаһан хүн Намайе иишэ эльгээһэн Бурханиие тогтоожо абана гээшэ.

Манда эсэргүүсээгүй зон манай талада юм

38– Багша, Танай нэрээр ада шүдхэрнүүдые дарадаг хүниие бидэ хараабди. Тэрэ хүн маанадаар суг ябалсаагүй, тиимэһээ бидэ тэрэниие хорёобди, – гэжэ Иоанн хэлэбэ. 39Иисүүс шабинартаа хэлэбэ:

– Тэрэниие хорихо гэжэ бү оролдогты. Минии нэрээр гайхамшагта үйлэ бүтээһэн хүн тэрэ дороо Намайе муудхажа шадахагүй. 40Танда эсэргүүсээгүй хүн танай талада байна. 41Бурханай табисууртын шабинар хадатнай таанадта аяга уһа хэжэ үгэһэн хүн өөрынгөө шагнал заабол абаха гэжэ Би баталнаб.

42Зүгөөр Намда этигэгшэ эдэ багашуулай нэгыеньшье нүгэл хилэнсэдэ түлхиһэн хүн дээрэ аймшагтай хэһээлтэ бууха. Тэрэ хүнэй хүзүүндээ тээрмын шулуу уюулаад, далайн оёорто хаюулбалнь, тэрээндэ өөртэнь дээрэ байха һэн. 43Хэрбээ гарайшни шамайе нүгэлдэ оруулаа һаань, тэрэнээ таһа сабшаад хая. Хоёр гартайгаа залирдаггүй гал тамада орожо хосоронхаар, ганса гартайгаар мүнхын амидарал амсабалшни шамда дээрэ байха#9:43 44-дэхи зүйл олонхи эхэ бэшэгүүд соо үгы байдаг.. 45Хэрбээ хүлэйшни шамайе нүгэлдэ оруулаа һаань, тэрэнээ таһа сабшаад хая. Хоёр хүлтэйгөө гал тамада орожо хосоронхаар, ганса хүлтэйгөө амиды ябаһан дээрэ#9:45 46-дэхи зүйл олонхи эхэ бэшэгүүд соо үгы байдаг.. 47Хэрбээ нюдэнэйшни шамайе нүгэлдэ оруулаа һаань, тэрэнээ һуга тата. Хоёр нюдэтэйгөө гал тама руу хаюуланхаар, үрөөһэн нюдэтэйгөө Бурханай хаан түрэдэ ороболшни шамда дээрэ. 48Гал тама соо нүгэлтэдые эдидэг үтэ хорхойнууд хэзээшье үхэдэггүй, галыньшье залирдаггүй. 49Ямаршье тахил яажа дабһаар дабһалуулан арюудхагдадаг бэ, тон тиигэжэл хүн бүхэн галаар туршуулан арюудхагдаха. 50Дабһан болбол һайн юумэн гээшэ, теэд амтаяа гээгээ һаань, яажа дахин гашуун болгохобта? Таанад досоогоо дабһатай байгты, хоорондоо эбтэй эетэй ажамидарагты.

Currently Selected:

Марк 9: BurBBL2024

Highlight

Copy