YouVersion Logo
Search Icon

प्रेरितां चे काम 22

22
पौलुस चा भाषण
1“हे माये भऊ, ते ङाङे-ब़ा, माया उत्तर सुणा, जको मैं हमा तम्चे सामणे किहे पला।”
2जिसे बेले वाणे पौलुस नु इब्रानी भाषा मां ब़ोलते सुणले वे होर वी चोप हुती गेले, बल्ति ओणे वानु केहणे शुरु करती ङिले,
3 # प्रेरि 5:34–39 “मैं तां यहूदी छै, किलिकिया प्रदेस चे तरसुस शहर मां माया जनम हुला, पर ऐह शहरा मां गमलीएल चे चरणा मां ब़ेसती कर पढ़ाला गेला, ते ङाङा-ब़ा ची व्यवस्था ची ठीक रीति लारे सिखाला गेला। ते नरीकारा चे वास्ते इसड़ी धोन्‍न लाली भीलता ला, जिंवे कि तम्ही सारे आज़ लाली भिले। 4#प्रेरि 8:3; 26:9–11मैं मर्द ते असतरीया ङुंहु नु ब़ांथी ब़ांथी कर ते कैदखाने मां नाखती नाखती कर, ऐ पंथ नु इठे तक सताले कि वानु मरवाती वी नाखले।
5“ये बाते चे वास्ते महायाजक ते सारे बङके ग़वाह छी, कि वांचे कनु, मैं भावां चे नांवा उपर चिठ्ठीया गेहती कर दमिश्क नु जाये पलता, कि जको ओठे हो वानु वी ङण्ड ङिवाणे चे वास्ते ब़ांथी कर यरुशलेम गेहती आवे।
पौलुस चे मन किवें बदड़ले
(प्रेरितां चे काम 9:1–19; 26:12–18)
6“जिसे बेले मैं चलते-चलते दमिश्क चे गोढु पुज़ला, तां इसड़े हुले कि, ङुपाहरा चे लगभग अचानक आसमाना कनु माये चारो-तरफ सोज़ले चमकले। 7ते मैं भोंये उपर ढेती पला, ते हा अवाज सुणली, ‘हे शाऊल, हे शाऊल, तु मनु कां सतावी पला?’
8“मैं उत्तर ङिला, ‘हे प्रभु, तु कूण छी?’
“ओणे केहले, ‘मैं ईशु नासरी छै, जानु तु सतावी पला।’ 9ते माये साथीया ने सोज़ले तां ङेखले, पर जको मनु किहे पलता, ओची अवाज कोनी सुणली।
10“तब मैं केहले, ‘हे प्रभु, मैं का करे?’
“प्रभु ने मनु केहले, ‘ऊठती कर दमिश्क नु जा, ते जको कोच्छ दुधे करने वास्ते ठहराले गेले ओठे तनु सारे कोच्छ बावड़ती ङिले जई।’ 11तेज सोज़ले ची वजह मैं कहीं ङेख ना सग़ेला, ऐवास्ते माये साथीया ने माया हाथ पकड़ती कर दमिश्क मां मनु गेहती गेले।
12“तब हनन्याह नांवा चा व्यवस्था चे अनुसार हेक भग़त इन्सान, जको ओठे रेहणे आले सारे यहूदिया मां सरनाम हुता, माये गोढु आला। 13ते भिले रेहती कर मनु केहले, ‘हे भऊ शाऊल, बल्ति कनु ङेखु लाग़।’ ओही बेले माया आँख खुलती गेलीया ते मैं ओनु ङेखले।
14“तब ओणे मनु केहले, ‘अम्चे ङाङा-ब़ा चे नरीकारा ने तनु ऐवास्ते ठहराले कि तु ओची इच्छा नु जाण, ते ओ धर्मी नु ङेखे, ओचे मुँहा कनु बाता सुणे। 15कांकि तु ओची ओर कनु सारा बन्दा चे सामणे वा बाता चा ग़वाह हुवे, जको तु ङेखलीया ते सुणलीया। 16हमा कां देर करी पला? खड़ा हो, बपतिस्मा गे, ते ओचा नाम गेहती कर आपणे पापा नु धोती नाख।’
17“जिसे बेले मैं बल्ति कनु यरुशलेम मां आती कर मन्दरा मां प्राथना करे पलता, तां मैं आत्मा मां दर्शन ङेखला। 18मैं प्रभु नु खौद्द मनु ईं केहते सुणले कि, ‘जल्दी कर यरुशलेम नु छोड़ती कर तुरन्त निकलती जा, कांकि वे माये बारे मां दुधी ग़वाही नी मने।’
19“मैं केहले, ‘हे प्रभु, वे तां आप जाणी कि मैं दुधे उपर विश्‍वास करने आला नु कैदखाने मां नाखता ते जग़ह-जग़ह प्राथनाघरा मां कुटवाता। 20#प्रेरि 7:58जब दुधे ग़वाह स्तिफनुस चे लुहीं बाहले जाये पलते तब मैं वी ओठे भिला हुता, ते ये बाते मां सहमत हुता, ते ओचे मारणे आला चे खेस चादरा ची रखवाली करे भीलता।’
21“ते प्रभु ने मनु केहले कि, ‘चाह्‍ला जा, कांकि मैं तनु नेरीया जातिया मां दूर-दूर तक भेज़ी।’ ”
22इठे तक कि वे लौक जको पौलुस चा बाता सुणी पलते तब ऊंची अवाजी लारे रौल मचाती कर केहले कि, “इसड़े इन्साना नु मारती नाखा, ऐचे जीते रेहणे ठीक कोनी।”
23जिसे बेले वे रौल मचावी भिलते ले ते आपणी ओढ़णी उतारती कर भुकाऊं लाग़ले ते आसमाना मां धूड़ उङारु लाग़ले, 24ते सैनापति ने केहले कि, “ऐनू किले मां गेहती जावा ते कोड़े मारती कर हा पता काढ़ा, कि मैं जाण सग़े कि के वास्ते लौक ऐचे विरोध मां रौल मचावी पले।”
25जिसे बेले पौलुस नु कोड़े मारणे ची तियारी मां ओचे हाथ-पग खिंडाती कर ब़ांधी पलते, पौलुस ने जको सूबेदार ओचे लारे भीलता ओनु केहले, “कां ईं ठीक छै, कि तम्ही हेक रोमी बन्दे नु, बिना दोष साबित करले ओनु कोड़े मारणे ठीक छै?”
26ईं सुणती कर तुरन्त सूबेदार आपणे सैनापति चे गोढु गेला ते केहले कि, “तु ईं का करी पला? ईं बन्दे तां रोमी छै।”
27बल्ति सैनापति ने पौलुस चे गोढु आती कर पूछले कि, “मनु बावड़, का तु रोमी बन्दे छी?”
पौलुस ने केहले, “हव्वे मैं छै।”
28ईं सुणती कर सैनापति ने केहले कि, “मैं तां रोमी हुवणे ची नागरिकता चा पद्द घणे रुपये ङिती कर हांसिल करला।”
पौलुस ने ओनु केहले कि, “मैं तां जनम कनु ही रोमी छै।”
29वे लौक जको ओकनु पूछताछ करु आले हुते वे तुरन्त उठु खिसकती गेले, ते सैनापति वी ईं जाणती कर कि हा रोमी छै, घणा ङरती गेला कि मैं ऐनू संगला लारे ब़न्धवाले।
महासभा चे सामणे पौलुस
30ङुजे ङिओ ओणे ठीक-ठीक जाणने ची इच्छा लारे कि यहूदी ओचे उपर कां दोष लावी पलते, ओचे बन्धन खोलती ङिले, ते प्रधान याजका ते सारी महासभा नु भेले हुवणे ची आज्ञा ङिली, ते पौलुस नु तले गेहती गेले वांचे सामणे खड़े करले।

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in