မာကု 5
5
လူတစ်ယောက်ထံမှ ဝိညာဉ်ဆိုးကို ယေသျှု မောင်းထုတ်ခြင်း
(မဿဲ ၈.၂၈–၃၄; လုကာ ၈.၂၆–၃၉)
1ယေသျှုနှင့် တပည့်တော်ရို့သည် ဂါလိလဲအိုင် တစ်ဖက်ကမ်းဟိ ဂါရစဒေသသို့ ရောက်ကြ၏။ 2ကိုယ်တော်သည် လောင်းမှ ဆင်းတော်မူသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ဝိညာဉ်ဆိုးပူးသော သူတစ်ယောက်သည် ကိုယ်တော်ကို တွိ့ခြင်းငှာ သင်္ချိုင်းမှ ထွက်လာလေ၏။ 3ထိုသူသည် သင်္ချိုင်းအုတ်ဂူများကြား၌ နိန်တတ်ပြီး၊ သူ့ကို ဇာသူတစ်ယောက်မျှ သံကြိုးနှင့်တုပ်၍ မထားနိုင်။ 4ထိုသူအား လက်ထိတ်၊ ခြီကျဉ်းရို့ကို သံကြိုးများဖြင့် အကြိမ်ကြိမ်တုပ်ထားခဖူး၏။ သို့သော် ထိုကြိုးများသာ ပြတ်လား၏။ ဇာသူမျှ သူ့ကို ထိန်းချုပ်၍မရ။ ထိုသူသည် ခွန်အားကြီးသောသူဖြစ်၏။ 5ထိုသူသည် သင်္ချိုင်းအုတ်ဂူများကြား၌ သော်လည်းကောင်း၊ တောင်ကုန်းများအထက်၌ သော်လည်းကောင်း နိ့၊ ညမပြတ် ဟစ်အော်၍ လှည့်ပတ်လားလာကာ ကျောက်စောင်းနှင့် ကိုယ်ကို ပြတ်စီ၏။
6ထိုသူသည် အဝီးမှ ကိုယ်တော်ကို မြင်လျှင် ဗြီးလာကာ ရှိ့တော်၌ ပျပ်ဝပ်လျက်၊ 7“အမြင့်ဆုံးသော ဘုရားသခင်၏ သားတော်ယေသျှု၊ ကိုယ်တော်သည် အကျွန်နှင့် ဇာသို့ ဆိုင်သနည်း။ အကျွန့်အား မညှဉ်းဆဲပါကေ့။ ဘုရားသခင်ကို တိုင်တည်၍ တောင်းဆိုပါ၏” ဟု ကျယ်သောအသံဖြင့် အော်ဟစ်တောင်းပန်လေ၏။ 8ထိုသို့ လျှောက်ထားသည့်အကြောင်းကား ယေသျှုသည် ထိုသူအား “ဆိုးညစ်သောဝိညာဉ်၊ ဤလူထဲက ထွက်လော့” ဟု မိန့်တော်မူသောကြောင့် ဖြစ်၏။
9ကိုယ်တော်က “သင်၏နာမည်ကား မည်သို့နည်း” ဟု မိန်းတော်မူလျှင်၊
ထိုဝိညာဉ်ဆိုးက၊ “အကျွန်၏အမည်ကား၊ ‘လေဂေါင်’ ဖြစ်ပါ၏ — အကျွန်ရို့က အများဖြစ်ပါ၏” ဟု လျှောက်ထားပြီးမှ၊ 10မိမိရို့အား ထိုအရပ်မှ နှင်ထုတ်တော် မမူစီခြင်းငှာ အကြိမ်ကြိမ်တောင်းပန်လေ၏။
11ထိုအချိန်၌ တောင်ခါးစောင်း၌ ကျက်စားနိန်သော ဝက်အုပ်တစ်အုပ်ဟိ၏။ 12ထိုဝိညာဉ်ဆိုးရို့က “အကျွန်ရို့အား ထိုဝက်တိပါးသို့ ဝင်ပူးရသော အခွင့်ကို ပီးတော်မူပါ” ဟု တောင်းပန်ကြလျှင်၊ 13ကိုယ်တော်သည် ချက်ချင်း အခွင့်ပီးတော်မူ၏။ ထိုဝိညာဉ်ဆိုးရို့သည် ထိုသူပါးမှ ထွက်၍ ဝက်တိ၌ ဝင်ကြ၏။ အကောင်ရွီအားဖြင့် နှစ်ထောင်ခန့်ဟိသော ဝက်အုပ်သည် — အိုင်ကမ်းထောင်းစောက်သို့ တစ်ဟုန်ထိုးဗြီးဆင်း၍ အိုင်၌ နစ်မွမ်းသီဆုံးကြ၏။
14ဝက်ကျောင်းသော သူရို့သည် မြို့၊ ရွာများသို့ ဗြီး၍ သတင်းတော်ကို ပြောကြသဖြင့်၊ လူရို့သည် ထိုအမှုအရာများအား ကြည့်ရှု့အံ့သောငှာ လာရောက်ကြ၏။ 15ထိုသူရို့သည် ယေသျှုထံပါးသို့ ရောက်လာသောအခါ နတ်ဆိုးရို့ဝင်ပူးသောသူသည် အဝတ်ကို ဝတ်လျက် လူကောင်းပကတိအတိုင်း ထိုင်နိန်သည်ကို မြင်လျှင် အလွန်ကြောက်ရွံ့ကြ၏။ 16ထိုအဖြစ်ပျက်ကို မျက်မြင်တွိ့ရသောသူရို့က နတ်ဆိုးပူးသောသူနှင့် ဝက်အုပ်၌ ဖြစ်ပျက်ခသောအရာများကို နောက်ရောက်ဟိလာကြသော လူတိအား ပြောပြကြ၏။
17ထို့ကြောင့် ထိုသူရို့သည် ကိုယ်တော်အား မိမိရို့ဒေသမှ ထွက်လားရန် တောင်းပန်ကြ၏။
18ကိုယ်တော်သည် လောင်းထက်သို့ တက်တော်မူစဉ် နတ်ဆိုးပူးခဖူးသောသူသည် ကိုယ်တော်နှင့်အတူ လိုက်ပါခွင့်ပြုစီခြင်းငှာ တောင်းပန်လေ၏။
19သို့သော်လည်း ကိုယ်တော်သည် ခွင့်ပြုတော်မမူဘဲ၊ “သင့်အိမ်သို့ လားပြီးလျှင် သခင်ဘုရားသည် သင်၌ သနားခြင်းကရုဏာနှင့် ဇာလောက်ကျေးဇူးပြုသည်ကို ဆွေမျိုးသားချင်းရို့အား ပြောပြလော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
20ထိုကြောင့် ထိုသူသည် ထွက်လား၍၊ ယေသျှုသည် မိမိ၌ ဇာမျှလောက် ကျေးဇူးပြုတော်မူကြောင်းကို၊ မြို့ဆယ်မြို့ဟိသော ဒေကာပေါလိပြည် တစ်လျှောက်လုံးတွင် အနှံ့အပြား ပြောကြားရာ ကြားရသောသူရို့သည် အံ့ဩကြ၏။
ယာဣရု၏သမီးနှင့် ယေသျှု၏အဝတ်တော်ကို တို့ထိသော မိန်းမ
(မဿဲ ၉.၁၈–၂၆; လုကာ ၈.၄၀–၅၆)
21ထို့နောက် ယေသျှုသည် ကမ်းတစ်ဖက်သို့ ပြန်ကူး၍ အိုင်နား၌ ဟိတော်မူစဉ် များစွာသောလူရို့သည် အထံတော်သို့ စုရုံးလာကြ၏။ 22ထိုအခါ ယာဣရုဟု အမည်ဟိသူ တရားဇရပ်မှူးတစ်ယောက်သည် လာ၍ ကိုယ်တော်ကိုမြင်လျှင် ခြီတော်ရင်း၌ ပျပ်ဝပ်လျက်၊ 23“အကျွန်၏သမီးသျှေ သီဖို့ ဖြစ်နိန်ယာ။ ထိုအသျှေကို အသက်ရှင်ကျန်းမာစီခြင်းငှာ ကိုယ်တော်ကြွပြီးလျှင် အသျှေထက်မှာ လက်တော်ကို တင်ပီးတော်မူပါ” ဟု ကိုယ်တော်အား အနူးအညွှတ်တောင်းပန်လေ၏။
24ထို့ကြောင့် ကိုယ်တော်သည် ထိုသူနှင့်လိုက်လား၏။ များစွာသောလူရို့သည် ဝိုင်းအုံလျက် လိုက်သဖြင့် ကိုယ်တော်ကို တို့မိ၊ ထိမိကြ၏။
25ထိုအခါ မိန်းမတစ်ယောက်သည် တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်ပတ်လုံး သွီးသွန်နာခံစားရ၍၊ 26ဆီးသမားပေါင်းစုံ၌ ကုသမူကို ခံယူသောကြောင့် မိမိ၌ ဟိသမျှသောဥစ္စာများပင် ကုန်ဆုံးသော်လည်း သက်သာခြင်းမဟိသည့်အပြင် အခြေအနေပို၍ ဆိုးဝါးလာ၏။ 27-28သူမသည် ယေသျှု၏ သတင်းတော်ကို ကြားသည်ဟိသော်၊ “ထိုသူ၏အဝတ်တော်ကို အကျွန်သည် တို့ထိခွင့်ရလျှင် ဤရောဂါမှ ပကတိကျန်းမာလားမည်” ဟု ဆိုလျက်၊ လူအပေါင်းရို့ကြားမှ တိုးဝင်းကာ ကိုယ်တော်၏ နောက်တော်သို့ ရောက်လာ၍ အဝတ်တော်ကို တို့လေ၏။
29ထိုသို့ တို့ပြီးသည်နှင့် ချက်ချင်း သွီးသွန်ခြင်း တန့်လားသည်ဖြစ်၍ မိမိကိုယ်ခန္ဓာ၌ ထိုရောဂါ ပျောက်ကင်းသည်ကို သိလေ၏။ 30ယေသျှုသည် မိမိကိုယ်မှ တန်ခိုးထွက်သည်ကို ချက်ချင်း သိတော်မူလျှင်၊ နောက်တော်သို့ လှည့်၍ “ငါ့ အဝတ်ကို ဇာသူတို့သနည်း” ဟု မိန်းတော်မူ၏။
31တပည့်တော်တိကလည်း “ကိုယ်တော်၊ ဤမျှလောက် လူတိကြိတ်ကြိတ်တိုးကာ လိုက်နိန်ကြသည်ကို မြင်လျက်နှင့်ပင် ‘ငါ့ကို ဇာသူ တို့သနည်း’ ဟု မိန်းတော်မူသိမ့်လော” ဟု မိန်းလျှောက်ကြ၏။
32သို့ရာတွင် ကိုယ်တော်သည် မိမိအား မည်သူ တို့သည်ကို သိတော်မူခြင်းငှာ လှည့်ပတ်ကြည့်တော်မူ၏။ 33ထိုအမျိုးသမီးသည် မိမိ၌ မည်သို့ဖြစ်သည်ကို သိသောကြောင့် ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်လျက်၊ ရှိ့တော်သို့ လာရောက်ပျပ်ဝပ်၍ ဖြစ်သမျှသော အကြောင်းအရာတိကို အဟုတ်အမှန် ကြားလျှောက်လေ၏။ 34ယေသျှုကလည်း “ငါ့သမီး၊ သင်၏ယုံကြည်ခြင်းသည် သင့်ကို ကျန်းမာစီယာ၊ စိတ်ချလက်ချရာ ပြန်လားလီ၊ သင်၏အနာရောဂါပျောက်ကင်းစီ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
35ထိုသို့ မိန့်တော်မူစဉ် ယာဣရု၏အိမ်မှ လူသည် ရောက်လာ၍ “သင်၏ သမီးကား သီယာ။ ဤဆရာကို ဇာတွက် ဒုက္ခပီးနိန်သိမ့်သနည်း” ဟု ဆိုကြ၏။
36ယေသျှုသည် ထိုသူရို့၏စကားကို ကြားသော်လည်း၊ စိတ်နှလုံးထဲ၌ မထားဘဲ#၅.၃၆ စိတ်နှလုံးထဲ၌ မထားဘဲ၊ သို့မဟုတ် အာရုံမထားဘဲ။ ထိုသူအား “မကြောက်ကေ့။ ယုံကြည်ခြင်းသာ ဟိလော့” ဟု တရားဇရပ်မှူးအား မိန့်တော်မူ၏။ 37ထို့နောက် ကိုယ်တော်သည် ပေတရု၊ ယာကုပ်နှင့် ယာကုပ်ညီ ယောဟန်ရို့ မှတစ်ပါး မည်သူကိုမျှ မလိုက်စီဘဲ၊ 38ယာဣရု၏အိမ်သို့ကြွ၍ ရောက်လျှင် လူရို့သည် အုတ်အုတ်သဲသဲ ပြုနိန်ကြသည်ကို လည်းကောင်း၊ လွန်စွာ မြည်တမ်းငိုကြွီးနိန်ကြသည်ကို လည်းကောင်း မြင်တော်မူလျှင်၊ 39ကိုယ်တော်သည် အိမ်ထဲသို့ ဝင်၍ “ဇာကြောင့် ဝိုင်းအုံ၍ ငိုနိန်ကြသနည်း။ ဤသူငယ်မသျှေ သီကျလားသည်မဟုတ် — အိပ်ပျော်နိန်ခြင်းသာ ဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
40ထိုအခါ လူရို့သည် ကိုယ်တော်ကို လှောင်ပြောင်ကြ၏။ ကိုယ်တော်သည် ထိုသူရို့ကို အပြင်သို့ ထွက်ခိုင်းစီပြီးမှ သူငယ်မ၏ မိဘတိနှင့် တပည့်တော်သုံးယောက်ကို ခေါ်၍ သူငယ်မသျှေဟိရာ အခန်းသို့ ဝင်တော်မူ၏။ 41ကိုယ်တော်သည် သူငယ်မသျှေ၏ လက်ကိုဆုပ်ကိုင်ကာ “တလိသကုမိ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ အနက်ကား “မိန်းမငယ် ထလော၊ ငါဆို၏” ဟု ဆိုလိုသတည်း။
42ထိုသို့ မိန့်တော်မူပြီးနောက် သူငယ်မသျှေသည် ချက်ချင်းထ၍ လမ်းလျှောက်လေ၏။ ထိုသူငယ်မသျှေကား တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် သမီးအရွယ် ဖြစ်၏။ ထိုအခါ လူရို့သည် အလွန်အံ့သြကြ၏။ 43ကိုယ်တော်ကလည်း ထိုအမှုအရာကို မည်သူ့ကိုမျှ မပြောစီခြင်းငှာ ထိုသူရို့အား တင်းကြပ်စွာမိန့်တော်မှုပြီးလျှင် “ဤသူငယ်မသျှေကို စားစာရာ တစ်စုံတစ်ခု ကျွေးလော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
Currently Selected:
မာကု 5: RBT
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Word for the World International and the Rakhine Bible Translation Reviewer Committee.
