ໂຢຮັນ 20
20
ອຸບມຸງຫວ່າງເປົ່າ
(ມທ 28:1-8; ມຣກ 16:1-8; ລກ 24:1-10)
1ຕອນເຊົ້າຂອງວັນຕົ້ນສັບປະດາໃນຂະນະທີ່ຍັງມືດຢູ່, ມາຣີຊາວມັກດາລາໄດ້ມາທີ່ອຸບມຸງຝັງສົບ ແລະ ເຫັນວ່າກ້ອນຫີນຖືກກຶ່ງອອກຈາກປາກອຸບມຸງແລ້ວ. 2ດັ່ງນັ້ນ ນາງຈຶ່ງແລ່ນໄປຫາຊີໂມນເປໂຕ ແລະ ສາວົກຄົນອື່ນຜູ້ທີ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າຮັກນັ້ນ ແລະ ເວົ້າວ່າ, “ພວກເຂົາໄດ້ເອົາອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າອອກຈາກອຸບມຸງແລ້ວ ແລະ ພວກເຮົາບໍ່ຮູ້ຈັກວ່າພວກເຂົາເອົາພຣະອົງໄປໄວ້ບ່ອນໃດ!”
3ດັ່ງນັ້ນ ເປໂຕກັບສາວົກຄົນອື່ນຈຶ່ງອອກໄປທີ່ອຸບມຸງ, 4ທັງສອງຄົນແລ່ນໄປ ແຕ່ສາວົກຄົນອື່ນແລ່ນໄວກວ່າເປໂຕ ເພິ່ນຈຶ່ງມາຮອດອຸບມຸງກ່ອນ. 5ເພິ່ນກົ້ມລົງ ແລະ ເບິ່ງເຂົ້າໄປທາງໃນກໍເຫັນຜ້າຝ້າຍລິນິນວາງຢູ່ ແຕ່ເພິ່ນບໍ່ໄດ້ເຂົ້າໄປທາງໃນ. 6ແລ້ວຊີໂມນເປໂຕທີ່ນຳມາຕາມຫລັງກໍແລ່ນຊື່ເຂົ້າໄປໃນອຸບມຸງເລີຍ, ເພິ່ນເຫັນຜ້າຝ້າຍລິນິນວາງຢູ່ 7ພ້ອມກັບຜ້າທີ່ພັນອ້ອມຫົວຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າ. ຜ້ານັ້ນຍັງວາງຢູ່ບ່ອນເກົ່າ ເຊິ່ງແຍກຕ່າງຫາກຈາກຜ້າຝ້າຍລິນິນ. 8ແລ້ວສາວົກຄົນອື່ນທີ່ມາຮອດອຸບມຸງກ່ອນກໍໄດ້ເຂົ້າມາທາງໃນນຳກັນ, ເພິ່ນໄດ້ເຫັນ ແລະ ໄດ້ເຊື່ອ. 9(ພວກເພິ່ນຍັງບໍ່ເຂົ້າໃຈຂໍ້ພຣະຄຳພີທີ່ມີຂຽນໄວ້ວ່າພຣະເຢຊູເຈົ້າຕ້ອງເປັນຄືນມາຈາກຕາຍ.)
ພຣະເຢຊູເຈົ້າປາກົດແກ່ນາງມາຣີຊາວມັກດາລາ
10ແລ້ວສາວົກທັງສອງຄົນກໍກັບຄືນເມືອເຮືອນຂອງຕົນ, 11ແຕ່ນາງມາຣີໄດ້ຢືນຮ້ອງໄຫ້ຢູ່ຂ້າງນອກອຸບມຸງ. ໃນຂະນະທີ່ນາງຮ້ອງໄຫ້ຢູ່ນັ້ນ ນາງໄດ້ກົ້ມລົງເບິ່ງເຂົ້າໄປໃນອຸບມຸງ 12ແລະ ໄດ້ເຫັນເທວະດາສອງຕົນໃສ່ຊຸດສີຂາວ ນັ່ງຢູ່ໃນບ່ອນທີ່ພວກເຂົາເຄີຍວາງສົບຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າ, ຕົນໜຶ່ງຢູ່ເບື້ອງຫົວ ອີກຕົນໜຶ່ງຢູ່ເບື້ອງຕີນ.
13ເທວະດາທັງສອງຕົນນັ້ນໄດ້ຖາມນາງມາຣີວ່າ, “ນາງເອີຍ, ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງຮ້ອງໄຫ້?”
ນາງມາຣີຕອບວ່າ, “ເພາະພວກເຂົາໄດ້ເອົາອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຂອງຂ້ານ້ອຍໄປແລ້ວ ແລະ ຂ້ານ້ອຍບໍ່ຮູ້ຈັກວ່າພວກເຂົາເອົາພຣະອົງໄປໄວ້ຢູ່ໃສ”. 14ແລ້ວນາງມາຣີກໍໄດ້ຫັນຫລັງມາ ແລະ ເຫັນພຣະເຢຊູເຈົ້າຢືນຢູ່ທີ່ນັ້ນ, ແຕ່ນາງບໍ່ຮູ້ຈັກວ່າແມ່ນພຣະເຢຊູເຈົ້າ.
15ພຣະອົງກ່າວວ່າ, “ນາງເອີຍ, ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງຮ້ອງໄຫ້? ເຈົ້າກຳລັງຊອກຫາຜູ້ໃດ?”
ນາງມາຣີຄິດວ່າພຣະອົງເປັນຄົນຮັກສາສວນຈຶ່ງຕອບວ່າ, “ນາຍເອີຍ, ຖ້າທ່ານໄດ້ເອົາພຣະອົງໄປ ຂໍທ່ານບອກຂ້ານ້ອຍໃຫ້ຮູ້ແດ່ວ່າທ່ານເອົາພຣະອົງໄປໄວ້ຢູ່ໃສ ແລະ ຂ້ານ້ອຍຈະໄດ້ໄປຮັບເອົາພຣະອົງ”.
16ພຣະເຢຊູເຈົ້າຈຶ່ງກ່າວກັບນາງວ່າ, “ມາຣີເອີຍ”.
ນາງມາຣີຫັນໜ້າກັບມາຫາພຣະອົງ ແລະ ຮ້ອງອອກມາເປັນພາສາອາຣາມິກວ່າ, “ຣັບໂບນີ!” (ເຊິ່ງແປວ່າ “ອາຈານ”).
17ພຣະເຢຊູເຈົ້າກ່າວວ່າ, “ຢ່າໜ່ວງໜ່ຽວເຮົາໄວ້ ເພາະເຮົາຍັງບໍ່ໄດ້ຂຶ້ນໄປຫາພຣະບິດາເຈົ້າ. ຈົ່ງໄປຫາພວກພີ່ນ້ອງຂອງເຮົາ ແລະ ບອກພວກເຂົາວ່າ, ‘ເຮົາກຳລັງຈະຂຶ້ນໄປຫາພຣະບິດາເຈົ້າຂອງເຮົາ ແລະ ພຣະບິດາເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ, ຈະຂຶ້ນໄປຫາພຣະເຈົ້າຂອງເຮົາ ແລະ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ’”.
18ດັ່ງນັ້ນ ນາງມາຣີຊາວມັກດາລາຈຶ່ງໄປບອກຂ່າວນີ້ແກ່ພວກສາວົກວ່າ, “ຂ້ານ້ອຍໄດ້ເຫັນອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າແລ້ວ!” ແລະ ໄດ້ເລົ່າເຖິງສິ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ກ່າວກັບນາງ.
ພຣະເຢຊູເຈົ້າປາກົດແກ່ພວກສາວົກ
19ຕອນຄ່ຳຂອງວັນຕົ້ນສັບປະດານັ້ນ, ເມື່ອພວກສາວົກມາຢູ່ນຳກັນ ພວກເພິ່ນອັດປະຕູໃສ່ກະແຈເພາະຢ້ານພວກຢິວ, ພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍໄດ້ເຂົ້າມາຢືນຢູ່ໃນທ່າມກາງພວກເພິ່ນ ແລະ ກ່າວວ່າ, “ສັນຕິສຸກຈົ່ງຢູ່ກັບພວກເຈົ້າທັງຫລາຍ!” 20ເມື່ອພຣະອົງກ່າວແລ້ວ ພຣະອົງໄດ້ໃຫ້ພວກເຂົາເບິ່ງມື ແລະ ຂ້າງຂອງພຣະອົງ. ເມື່ອພວກສາວົກເຫັນອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າແລ້ວ ກໍເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຊື່ນຊົມຍິນດີ.
21ພຣະເຢຊູເຈົ້າກ່າວອີກວ່າ, “ສັນຕິສຸກຈົ່ງຢູ່ກັບເຈົ້າທັງຫລາຍ! ພຣະບິດາເຈົ້າໄດ້ໃຊ້ເຮົາມາຢ່າງໃດ ເຮົາກໍໃຊ້ພວກເຈົ້າໄປຢ່າງນັ້ນ”. 22ເມື່ອກ່າວດັ່ງນັ້ນແລ້ວ ພຣະອົງເປົ່າລົມຫາຍໃຈອອກໃສ່ພວກເພິ່ນພ້ອມທັງກ່າວວ່າ, “ຈົ່ງຮັບເອົາພຣະວິນຍານບໍລິສຸດເຈົ້າ. 23ຖ້າພວກເຈົ້າອະໄພຄວາມບາບຂອງຜູ້ໃດ, ຜູ້ນັ້ນກໍໄດ້ຮັບການອະໄພແລ້ວ, ແຕ່ຖ້າພວກເຈົ້າທັງຫລາຍບໍ່ອະໄພໃຫ້ກັບຜູ້ໃດ ພວກເຂົາກໍບໍ່ໄດ້ຮັບການໃຫ້ອະໄພ”.
ພຣະເຢຊູເຈົ້າປາກົດແກ່ໂທມາ
24ຝ່າຍໂທມາ (ທີ່ເອີ້ນວ່າດີໄດມັດ#20:24 ໂທມາ (ພາສາອາຣາມິກ) ແລະ ດີໄດມັດ (ພາສາກຣີກ) ທັງສອງ ແປວ່າ ຝາແຝດ) ໜຶ່ງໃນສາວົກສິບສອງຄົນທີ່ບໍ່ໄດ້ຢູ່ນຳພວກສາວົກໃນເວລາທີ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າມາປາກົດ. 25ດັ່ງນັ້ນ ສາວົກຄົນອື່ນຈຶ່ງບອກລາວວ່າ, “ພວກເຮົາໄດ້ເຫັນອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າແລ້ວ!”
ແຕ່ໂທມາໄດ້ກ່າວກັບພວກເພິ່ນວ່າ, “ຖ້າຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ເຫັນຮອຍຕະປູຢູ່ທີ່ຝາມືຂອງພຣະອົງ, ບໍ່ໄດ້ເອົານິ້ວມືແຍ່ໃສ່ທີ່ຮູຕະປູນັ້ນ ແລະ ບໍ່ໄດ້ເອົາມືແຍ່ໃສ່ທີ່ຂ້າງຂອງພຣະອົງ ຂ້ອຍກໍຈະບໍ່ເຊື່ອ”.
26ໜຶ່ງອາທິດຕໍ່ມາ ພວກສາວົກຂອງພຣະອົງໄດ້ຢູ່ຮ່ວມກັນໃນເຮືອນຫລັງນັ້ນອີກ, ໂທມາກໍຢູ່ກັບພວກເພິ່ນດ້ວຍ. ປະຕູກໍອັດໃສ່ໄລກອນໄວ້ ແຕ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍເຂົ້າມາຢືນຢູ່ໃນທ່າມກາງພວກເພິ່ນ ແລະ ກ່າວວ່າ, “ສັນຕິສຸກຈົ່ງຢູ່ກັບພວກເຈົ້າທັງຫລາຍ!” 27ຫລັງຈາກນັ້ນ ພຣະອົງກ່າວກັບໂທມາວ່າ, “ຈົ່ງເອົານິ້ວມືຂອງເຈົ້າມາວາງໃສ່ບ່ອນນີ້ ຈົ່ງເບິ່ງມືຂອງເຮົາ ແລະ ເອົາມືຂອງເຈົ້າມາວາງໃສ່ທີ່ຂ້າງຂອງເຮົາ. ຈົ່ງເຊົາສົງໄສ ແລະ ຈົ່ງເຊື່ອ”.
28ໂທມາເວົ້າວ່າ, “ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຂອງຂ້ານ້ອຍ ແລະ ພຣະເຈົ້າຂອງຂ້ານ້ອຍ!”
29ແລ້ວພຣະເຢຊູເຈົ້າບອກລາວວ່າ, “ເພາະເຈົ້າໄດ້ເຫັນເຮົາເຈົ້າຈຶ່ງເຊື່ອບໍ ຄວາມສຸກມີແກ່ຜູ້ທີ່ບໍ່ໄດ້ເຫັນແຕ່ກໍຍັງເຊື່ອ”.
30ພຣະເຢຊູເຈົ້າເຮັດໝາຍສຳຄັນອື່ນອີກຫລາຍປະການຕໍ່ໜ້າພວກສາວົກຂອງພຣະອົງ ເຊິ່ງບໍ່ໄດ້ບັນທຶກໄວ້ໃນພຣະຄຳພີເຫລັ້ມນີ້. 31ແຕ່ເລື່ອງເຫລົ່ານີ້ໄດ້ບັນທຶກໄວ້ກໍເພື່ອພວກເຈົ້າທັງຫລາຍຈະໄດ້ເຊື່ອວ່າ#20:31 ເອກະສານເກົ່າທີ່ຂຽນດ້ວຍມືບາງສະບັບວ່າຈະໄດ້ເຊື່ອຕໍ່ໄປວ່າພຣະເຢຊູເຈົ້າເປັນພຣະເມຊີອາ ພຣະບຸດຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ໂດຍຄວາມເຊື່ອໃນນາມຂອງພຣະອົງນັ້ນ ພວກເຈົ້າຈະມີຊີວິດ.
Currently Selected:
ໂຢຮັນ 20: LCV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
ພຣະຄຳພີລາວສະບັບສະໄໝໃໝ່™ ພັນທະສັນຍາໃໝ່
ສະຫງວນລິຂະສິດ © 2023 ໂດຍ Biblica, Inc.
ໃຊ້ໂດຍໄດ້ຮັບອະນຸຍາດ ສະຫງວນລິຂະສິດທັງໝົດ.
New Testament, Lao Contemporary Version™
Copyright © 2023 by Biblica, Inc.
Used with permission. All rights reserved worldwide.
