رومیان 2

داوری الهی

1بنابراین ‌ای آدمی، تو کیستی که دربارۀ دیگران قضاوت می‌کنی؟ هرکه باشی هیچ عذری نداری؛ چون هرگاه اعمال دیگران را محکوم می‌کنی و خودت مرتکب آن اعمال می‌شوی، درحقیقت خودت را محکوم کرده‌ای. 2ما می‌دانیم که داوری خدا بر اشخاصی که چنین کارهایی را انجام می‌دهند، برحق است. 3آیا تو گمان می‌کنی که با محکوم کردن دیگران از کیفر الهی خواهی رَست در‌حالی‌که همان کارها را انجام می‌دهی؟ 4آیا فراوانی مهر و بردباری و صبر خدا را ناچیز می‌شماری؟ مگر نمی‌‌‌دانی که منظور مهربانی خدا این ‌است که تو را به توبه راهنمایی نماید؟ 5با سخت‌دلی و بی‌میلی خود نسبت به توبه، عقوبت خود را تا روز ظهور غضب خدا و داوری عادلانۀ او پیوسته شدیدتر می‌سازی. 6زیرا خدا به هر‌کس برحسب کارهایی که کرده است، پاداش یا کیفر خواهد داد. 7خدا به کسانی‌که با شکیبایی در انجام دادن کارهای نیک در جستجوی جلال و عزّت و بقا هستند، حیات ‌جاودان خواهد بخشید. 8و کسانی‌که خودخواه هستند و حقیقت را رد می‌کنند و به‌دنبال ناراستی می‌روند، آن‌ها مورد خشم و غضب خدا قرار خواهند گرفت. 9برای همۀ آدمیانی که بدی را به‌جا می‌آورند، رنج و عذاب خواهد بود، اوّل برای یهودیان و سپس برای غیریهودیان. 10امّا خدا به کسانی‌ که نیکوکاری نمایند، جلال و عزت و آرامش خواهد بخشید، اوّل به یهودیان و سپس به غیریهودیان، 11زیرا خدا تبعیض قائل نمی‌شود.

12همۀ آنانی که بدون داشتن شریعت موسی گناه می‌کنند، بدون شریعت هلاک خواهند شد و همۀ آنانی که تحت شریعت هستند و گناه می‌کنند، به‌وسیلهٔ شریعت محکوم خواهند شد. 13زیرا شنیدن احکام شریعت کسی را در حضور خدا کاملاً نیک نمی‌سازد، بلکه کسانی‌که شریعت را انجام می‌دهند نیک شمرده می‌شوند. 14امّت‌ها شریعت ندارند، امّا هرگاه به‌طور غریزی فرمان‌های شریعت را انجام بدهند، برای خود شریعتی هستند، اگرچه شریعت را ندارند. 15رفتارشان نشان می‌دهد که مقرّرات شریعت در قلب‌هایشان نوشته شده و وجدان‌شان نیز درستی آن‌ را تأیید می‌کند، زیرا افکارشان یا آن‌ها را متّهم می‌کند و یا تبرئه می‌نماید. 16طبق بشارتی که من می‌دهم، این روزی انجام خواهد گرفت که خدا به‌وسیلهٔ عیسای مسیح همۀ افکار پنهانی آدمیان را داوری می‌کند.

یهودیان و شریعت

17امّا تو که خود را یهودی می‌نامی و به شریعت متّکی هستی و از این‌که خدا را می‌شناسی، به خود می‌بالی 18و ارادۀ او را می‌دانی و به‌ سبب این‌که در شریعت تربیت شده‌ای، آنچه را که درست است برمی‌گزینی 19و خاطرجمع هستی که راهنمای کوران و نور ساکنان تاریکی 20و معلّم نادانان و آموزگار کودکان می‌باشی و صاحب شریعت هستی که مظهر معرفت و حقیقت است. 21پس تو که دیگران را تعلیم می‌دهی، چرا خود را تعلیم نمی‌دهی؟ تو که موعظه می‌کنی که دزدی نباید کرد، آیا خودت دزدی نمی‌کنی؟ 22تو که می‌گویی زنا نکن، آیا خودت زنا نمی‌کنی؟ تو که از بُت‌ها نفرت داری، آیا پرستشگاه‌ها را غارت نمی‌کنی؟ 23تو که به شریعت فخر می‌کنی، آیا با شکستن شریعت نسبت به خدا بی‌حرمتی نمی‌کنی؟ 24چنان‌که نوشته شده است: «به‌ سبب شما یهودیان، مردمان غیریهود نام خدا را بی‌حرمت می‌سازند.»#2‏:24 نقل قول از اِشعیا ۵۲‏:۵

25چنانچه از شریعت اطاعت کنی، ختنۀ تو ارزش دارد؛ امّا اگر از شریعت سرپیچی نمایی، مثل این است که هرگز ختنه نشده‌ای. 26اگر یک غیریهودی که ختنه نشده است از فرمان‌های شریعت اطاعت نماید، آیا ختنه‌ شده به‌حساب نخواهد آمد؟ 27پس شخصی که جسماً ختنه نشده است ولی احکام شریعت را انجام می‌دهد، تو را که با وجود داشتن کتاب و نشانۀ ختنه، از شریعت تجاوز می‌کنی، محکوم خواهد ساخت. 28زیرا یهودی حقیقی کسی نیست که ظاهراً یهودی باشد و ختنۀ واقعی تنها یک عمل جسمانی نیست، 29بلکه یهودی واقعی شخصی است که در باطن یهودی باشد، یعنی قلبش ختنه شده باشد، و این نیز ‌کار روح خدا است، نه کار شریعت مکتوب. این شخص از جانب خدا تحسین می‌شود و نه از جانب انسان.

Currently Selected:

رومیان 2: مژده

Highlight

Copy