یعقوب 1

مقدّمه

1یعقوب بندۀ خدا و بندۀ عیسای مسیح خداوند به دوازده طایفۀ اسرائیل که در سراسر عالم پراکنده‌اند، سلام و درود می‌فرستد.

ایمان و حکمت

2ای برادران#1‏:2 روی سخن در اینجا با تمام ایمان‌داران است. من، هرگاه دچار آزمایش‌های گوناگون می‌شوید، بی‌نهایت شاد باشید، 3چون می‌دانید اگر خلوص ایمان شما در آزمایش ثابت شود، پایداری شما بیشتر می‌شود؛ 4و وقتی پایداری شما کامل شود، شما انسان‌های کامل و بالغی شده کمبودی نخواهید داشت. 5اگر کسی از شما فاقد حکمت باشد، آن‌ را از خدا بخواهد، و خدایی که همه‌‌چیز را باسخاوت می‌بخشد و انسان را سرزنش نمی‌کند، آن‌ را به او خواهد داد. 6امّا او باید با ایمان بخواهد و در فکر خود هیچ شکی را راه ندهد، چون آدم شکّاک مانند موج دریا است که در برابر باد رانده و متلاطم می‌شود. 7چنین شخصی نباید گمان کند که از خداوند چیزی خواهد یافت، 8چون شخص دودل در تمام کارهای خود ناپایدار است.

فقر و ثروت

9مسیحیِ مسکین باید به سرافرازی خود در برابر خدا فخر کند 10و مسیحیِ ثروتمند نیز به حقارت خود. او مانند گُلِ علف، زودگذر است؛ 11همان‌گونه که آفتاب با گرمای سوزان خود بر علف می‌تابد، و آن‌ را می‌خشکاند و گُلِ آن پژمرده شده از بین می‌رود، شخص دولتمند نیز همین‌طور در میان تلاش‌های خود پژمرده و محو خواهد شد.

آزمایش و وسوسه

12خوشا به حال کسی‌ که در برابر وسوسه پایدار است، زیرا وقتی آزموده شود، تاج حیاتی را که خداوند به دوستداران خود وعده داده است، خواهد گرفت. 13کسی‌ که گرفتار وسوسه می‌شود، نباید بگوید: «خداوند مرا به وسوسه انداخته است.» چون خداوند از بدی مبرّا است و کسی را به وسوسه نمی‌اندازد. 14انسان وقتی دچار وسوسه می‌شود که به دام هوس‌های خود می‌افتد. 15درنتیجه، شهوت آبستن می‌شود و گناه را تولید می‌کند و وقتی گناه کاملاً رشد کرد، باعث مرگ می‌شود.

16ای برادران#1‏:16 روی سخن در اینجا با تمام ایمان‌داران است. عزیز من، فریب نخورید. 17تمام بخشش‌های نیکو و هدایای کامل از آسمان و از جانب خدای پدر می‌آید که آفرینندۀ نور است و در او تغییر و تیرگی وجود ندارد. 18او بنا به ارادۀ خود و به‌وسیلهٔ کلمۀ حقیقت، ما را از نو آفرید تا ما نوبری از خلقت تازۀ او باشیم.

شنیدن و انجام دادن

19بنابراین ای برادران#1‏:19 روی سخن در اینجا با تمام ایمان‌داران است. عزیز من، این‌ را بدانید که هر‌کس باید در شنیدن، سریع و در پاسخ‌ دادن، کُند و در خشمگین شدن، آهسته باشد؛ 20چون خشم انسان به کسب آن نیکویی که خدا می‌خواهد کمک نمی‌کند. 21پس هر نوع عادت پلید و رفتار شرارت‌آمیز را از خود دور کنید، و کلامی را که خدا در دل‌های شما کاشته و می‌تواند شما را نجات بخشد، با فروتنی بپذیرید.

22فقط با گوش دادن به کلام خدا خود را فریب ندهید، بلکه بر‌ طبق آن عمل کنید؛ 23چون کسی‌ که به کلام گوش می‌دهد ولی بر‌ طبق آن عمل نمی‌کند، مانند مردی است که به آینه نگاه می‌کند و چهرهٔ خود را در آن می‌بیند. 24او خود را می‌بیند ولی همین‌که از جلوی آینه دور می‌شود، فراموش می‌کند که چهره‌اش چگونه بود. 25امّا کسی‌ که با‌دقّت به شریعت کامل و آزادی‌بخش نگاه کند و همیشه متوجّه آن باشد و شنوندۀ فراموش‌کاری نباشد، بلکه مطابق آن رفتار کند، خداوند تمام کارهای او را برکت خواهد داد.

26اگر کسی گمان می‌کند که آدم دین‌داری است ولی زبان خود را مهار نمی‌کند، خود را فریب می‌دهد و دیانت او بیهوده است. 27دیانت پاک و بی‌آلایش در برابر خدای پدر این است که وقتی یتیمان و بیوه‌زن‌ها دچار مصیبت می‌شوند، نیازهای آن‌ها را برآورده سازیم و خود را از فساد جهان دور نگاه داریم.

Currently Selected:

یعقوب 1: مژده

Highlight

Copy