یعقوب 2
2
1ای برادرانِ#2:1 روی سخن در اینجا با تمام ایمان‌داران است.من، ایمان شما به عیسای مسیح، خداوند جلال، با تبعیض همراه نباشد. 2اگر شخصی با انگشتر طلا و لباس فاخر به مجلس شما بیاید و فقیری با لباس پاره نیز وارد شود 3و شما به کسی که لباس فاخر دارد احترام بگذارید و بگویید: «بفرمایید بالا بنشینید» و به آن شخص فقیر بگویید: «در آنجا بایست یا در اینجا روی زمین پیش پای من بنشین،» 4آیا با این کار در بین خود تبعیض قائل نشده‌اید و با افکار پلید قضاوت نکرده‌اید؟
5ای برادران#2:5 روی سخن در اینجا با تمام ایمان‌داران است. عزیز من گوش دهید! مگر خدا فقیران این جهان را برنگزیده است تا در ایمان، دولتمند و وارث آن ملکوتی باشند که او به دوستداران خود وعده داده است؟ 6امّا شما به فقرا بی‌احترامی می‌کنید. آیا دولتمندان به شما ظلم نمی‌کنند و شما را به‌پای میز محاکمه نمی‌کشند؟ 7و آیا آن‌ها به نام نیکویی که خدا بر شما نهاده است، بی‌حرمتی نمی‌کنند؟
8اگر شما قانون شاهانه‌ای را که در کلام خدا است و می‌فرماید: «همسایه‌ات را مثل جان خود محبّت نما»#2:8 نقل قول از لاویان ۱۹:۱۸ به‌جا آورید، کاری نیکو کرده‌اید. 9امّا اگر بین اشخاص تبعیض قائل شوید، مرتکب گناه شده‌اید و شریعت، شما را به‌عنوان افرادی خطا‌کار محکوم می‌نماید. 10چون اگر کسی تمام شریعت را رعایت کند و فقط یکی از قوانین آن را بشکند، بازهم در مقابل تمام شریعت مقصّر است. 11زیرا او که گفت: «زنا نکن،»#2:11 نقل قول از خروج ۲۰:۱۴ و تثنیه ۵:۱۸ همچنین گفته است: «قتل نکن.»#2:11 نقل قول از خروج ۲۰:۱۳ و تثنیه ۵:۱۷ پس اگر تو زنا نکنی ولی مرتکب قتل شوی، بازهم شریعت را شکسته‌ای. 12مانند کسانی سخن گویید و عمل نمایید که خداوند بر اساس قانون آزادی‌بخش، دربارۀ آن‌ها قضاوت می‌کند. 13چون خدا بر کسی که رحم نکرده، رحم نخواهد کرد، ولی همیشه رحمت بر داوری چیره خواهد شد.
ایمان و عمل
14ای برادران#2:14 روی سخن در اینجا با تمام ایمان‌داران است. من، چه فایده دارد اگر کسی بگوید: «من ایمان دارم،» ولی عمل او این را ثابت نکند؟ آیا چنین ایمانی می‌تواند او را نجات بخشد؟ 15پس اگر در میان شما برادری یا خواهری برهنه و محتاج غذای روزانۀ خود باشد، 16و یکی از شما به ایشان بگوید «به‌سلامت بروید، و گرم و سیر شوید،» چه فایده‌ای دارد اگر شما احتیاجات جسمانی آن‌ها را برآورده نسازید؟ 17همین‌طور ایمانی که با عمل همراه نباشد، مُرده است.
18ممکن است کسی بگوید: «تو ایمان داری و من کارهای نیکو.» من خواهم گفت: «تو به من ثابت کن چگونه می‌توانی ایمانِ بدون کارهای نیک داشته باشی، و من ایمان خود را به‌وسیلهٔ کارهای نیک خویش به تو ثابت می‌کنم.» 19تو ایمان داری که خدا واحد است؛ بسیار خوب! دیوها هم ایمان دارند و از ترس می‌لرزند. 20ای نادان، آیا نمی‌دانی که ایمان بدون کار نیک بی‌ثمر است؟ 21پدر ما ابراهیم به‌خاطر کارهای نیک خود در وقتی‌که فرزند خویش اسحاق را در قربانگاه تقدیم خدا کرد، نیک و عادل محسوب شد. 22می‌بینی که چگونه ایمان او محرّک کارهای نیک او بود و کارهای نیک او نیز ایمانش را کامل گردانید. 23آن نوشته که می‌فرماید: «ابراهیم به خدا ایمان آورد و این برایش نیکی مطلق محسوب شد»#2:23 نقل قول از پیدایش ۱۵:۶ تحقّق یافت و او دوست خدا خوانده شد. 24پس می‌بینید که چگونه انسان نه فقط از راه ایمان، بلکه به‌وسیلهٔ کارهای نیک خود نیک و عادل شمرده می‌شود.
25همین‌طور راحاب فاحشه نیز با کارهای نیک خود یعنی پذیرفتن قاصدان اسرائیلی و روانه کردن آن‌ها از راه دیگر، نیک و عادل شمرده شد.
26پس همان‌گونه که بدنِ بدونِ روح مُرده است، ایمانِ بدون کارهای نیک نیز مُرده است.
Currently Selected:
یعقوب 2: مژده
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
