اوّل قرنتیان 3

خدمت‌گزاران خدا

1و امّا ای برادران#3‏:1 روی سخن در اینجا با تمام ایمان‌داران است.، من نتوانستم همان‌طور که با افراد روحانی صحبت می‌کنم، با شما سخن گویم، بلکه همچون افراد نفسانی یا کسانی‌ که در ایمان به مسیح خُردسال هستند، با شما صحبت کردم. 2به شما شیر دادم، نه غذای سنگین، زیرا برای آن آماده نبودید و هنوز هم آماده نیستید، 3چون شما هنوز هم نفسانی هستید. وقتی حسادت و نزاع در میان شما هست، آیا این نشان نمی‌دهد که نفسانی هستید و مثل سایر مردم رفتار می‌کنید؟ 4وقتی یکی می‌گوید: «من طرفدار پولس هستم،» و دیگری می‌گوید: «من طرفدار آپولُس هستم.» آیا مثل سایر مردم نیستید؟

5آخر، آپولُس کیست؟ پولس کیست؟ آنان فقط خادمانی هستند که با اجرای مأموریتی که خداوند به ایشان داده است، وسیلۀ ایمان شما گردیدند. 6من کاشتم، آپولُس آبیاری کرد، ولی این خدا است که باعث رشد و نمو می‌شود. 7کسی‌ که می‌کارد و یا کسی‌ که آبیاری می‌کند، اهمیّت زیادی ندارد؛ مهم خدا است زیرا او است که گیاه را رشد و نمو می‌دهد. 8کارنده و آبیاری‌کننده در یک سطح هستند و هریک مطابق کار خود پاداش خواهد گرفت. 9زیرا در خدمت خدا، ما همکاران او هستیم و شما مزرعۀ او.

شما همچنین عمارت خدا هستید. 10من با استفاده از فیضی که خدا به من بخشیده، مانند یک بنّای ماهر بنیادی گذاشتم و اکنون کسی دیگر بر روی آن می‌سازد. هر‌کس باید مواظب باشد که روی آن چگونه بنا می‌کند، 11زیرا شالودۀ دیگری، غیراز آنچه ریخته شد، نمی‌توان گذاشت و آن شالوده عیسای مسیح است. 12بعضی‌ها وقتی روی آن شالوده بنایی می‌سازند، طلا و نقره و سنگ‌های عالی بکار می‌برند و اشخاص دیگر از چوب و گیاه و کاه استفاده می‌کنند. 13ولی چگونگی کار هر‌کس در روز داوری که در آن همه‌چیز آشکار می‌شود، دیده خواهد شد. چون آن روز با آتش همراه خواهد بود و آتش کیفیّت کار همه را می‌آزماید و ماهیّتش را نشان می‌دهد. 14اگر آنچه را که آدمی بر روی آن شالوده ساخته است از آتش سالم بیرون آید، آن شخص پاداش خود را خواهد یافت. 15امّا اگر کارهای دست او سوخته شود، پاداش خود را از دست خواهد داد، ولی خود او نجات خواهد یافت، مانند کسی‌ که از میان شعله‌های آتش گذشته و نجات یافته باشد.

16آیا نمی‌دانید که شما معبد خدا هستید و روح خدا در شما ساکن است؟ 17اگر کسی معبد خدا را آلوده سازد، خدا او را هلاک خواهد ساخت، زیرا معبد خدا باید پاک و مقدّس باشد و شما معبد خدا هستید.

18هیچ‌کس خود را فریب ندهد. اگر کسی در میان شما هست که تصوّر می‌کند با معیارهای این جهان حکیم است، او باید جاهل شود تا واقعاً حکیم گردد. 19زیرا آنچه این جهان حکمت و خرد به‌حساب می‌آورد، در نظر خدا جهالت است. چنان‌که نوشته شده است: «خداوند از نقشه‌های حکیمان آگاه است و حکیمان را به مکر خودشان گرفتار می‌سازد.»#3‏:19 نقل قول از مزمور ۹۴‏:۱۱ 20و باز می‌فرماید: «خداوند می‌داند که نقشه‌های حکیمان بیهوده است.»#3‏:20 نقل قول از مزمور ۹۴‏:۱۱ 21پس هیچ‌کس نباید به انسان فخر کند. درواقع همه‌‌چیز به شما تعلّق دارد: 22پولس، آپولُس، پطرس، این جهان، زندگی، مرگ، زمان حال و زمان آینده، همۀ این‌ها متعلّق به شما و مال شما هستند، 23و شما از آن مسیح هستید و مسیح از آن خدا است.

Currently Selected:

اوّل قرنتیان 3: مژده

Highlight

Copy