Luka 22

IISUSAN KUOLENDU DA ELAVUNDU 22:1-24:53

Juudu menettäy Iisusan

(Matf. 26:1-5, 14-16; Mark. 14:1-2, 10-11; Iiv. 11:45-53)

1Rieskanleivän pruazniekku, kudamua sanotah Äijäksepäiväkse, oli lähäl. 2Ylimäzet papit da zakonanopastajat kaikelleh duumaittih, mih luaduh tappua Iisussua, ku varattih rahvastu. 3Sit sattan meni Juudah, kudamua sanottih Iskariotakse i kudai oli yksi kahtestostu opastujas. 4Häi lähti ylimäzien pappiloin da jumalankoin vardoiččijoin piämiehien luo da pagizi heijänke, kui häi vois andua Iisussua heijän käzih. 5Net ihastuttih da tarittih hänele d՚engua. 6Juudu luadiihes da ečii vai mostu aigua, konzu vois rahvahan nägemättäh andua Iisussua heijän käzih.

Äijänpäivän veruo valmistetah

(Matf. 26:17-25; Mark. 14:12-21)

7Sit tuli rieskanleivän päivis se, konzu pidi iškie Äijänpäivän vuonu. 8Iisus työndi Pedrii da Iivanua linnah da sanoi heile: «Mengiä da valmistakkua meile Äijänpäivän vero.» 9Hyö kyzyttih: «Kuibo Sinä tahtot? Kunnebo myö valmistammo sen?» 10Häi sanoi: «Ku menettö linnah, teile vastah tulou mies, kudai kandau veziast՚ettu. Mengiä hänele jälles sih taloih, kudamah häi menöy, 11da sanokkua taloin ižändäle: ‘Opastai käski kyzyö sinul, kusbo on se perti, kudamas Häi vois syvvä Äijänpäivän veron opastujienke.’ 12Ižändy ozuttau teile suuren, gostih niškoi varustetun ylähäzen pertin. Sinne valmistakkua vero.» 13Hyö lähtiettih matkah, i kai rodih muga, kui Iisus oli heile sanonuh. Hyö valmistettih Äijänpäivän ildaine.

Äijänpäivän vero. Pyhien ottamizen algu

(Matf. 26:26-30; Mark. 14:22-26; 1 Kor. 11:23-25)

14Ku tuli aigu, Iisus apostoloinke istuihes stolah. 15Häi sanoi heile: «Minä ylen äijäl tahtoin syvvä teijänke tämän Äijänpäivän veron enne minun gorii, 16ku – sen minä sanon teile – enämbi en syö Äijänpäivän veruo, kuni ei rodei tovelline Äijänpäivän vero Jumalan valdukunnas.» 17Iisus otti mal՚l՚an, kiitti Jumalua da sanoi: «Otakkua tämä da juakkua keskenäh. 18Minä sanon teile: täs lähtijen minä en rodei juomah viinumuarjas suaduu, kuni ei tulle Jumalan valdukundu.» 19Sit Iisus otti leivän, kiitti Jumalua, lohkai sen da andoi opastujile, iče sanoi: «Tämä on minun rungu, kudai annetah teis tuači. Luajikkua tämä minun mustokse.» 20Jälles ildastu Häi juuri muga otti mal՚l՚an da sanoi: «Tämä mal՚l՚u on uuzi sobu minun veres, kudai valutetah teis tuači. 21No täs samazes stolas yhtes minunke on minun menettäi, hänen käzi on stolal. 22Ristikanzan Poigu lähtöy iäre juuri muga, kui Hänele on lepitty, no paha rodieu sille, ken Hänen menettäy!» 23Opastujat ruvettih kyzelemäh toine toizel: «Ken meis vois olla se, kudai tämän luadiu?»

Ken on vahnin?

24Opastujat ruvettih kiistämäh, kedä heis pidiä vahnimannu. 25Iisus sanoi heile:

«Suarit ollah rahvahan herrat. Net, ket pietäh valdua rahvahan piäl, tahtotah, ku heidy sanottas hyvänluadijoikse.#22:25 «Hyvänluadii» oli yksi niilöis nimis, kudamal sen aijan valdumiehet nimitettih iččie. 26Muga ei pie olla teijän keskes. Ken teijän joukos on vahnin, anna on kui nuorin, da ken on ižändy, olgah kui kazakku. 27Kudaibo ollou vahnembi – se, kudai istuu stolan tagan, vai kudai kazakoiččou händy? Eigo se, kudai istuu stolan tagan? A minä olen teijän keskes kui se, kudai kazakoiččou. 28Työ pyzyttelittö minunke minun koitelmuksis. 29Kui minun Tuatto andoi minule suarinvallan, mugai minä annan teile. 30Työ rubietto minun valdukunnas syömäh da juomah minun stolan tagan, da rubietto istumah valdusijal da suudimah Izrail՚an kahtutostu roduu.»

Iisus ennustau Pedrin kieldävyndän

(Matf. 26:31-35; Mark. 14:27-31; Iiv. 13:36-38)

31«Simon, Simon! Sattan on suannuh vallan siegluo teidy kui vil՚l՚ua. 32No minä moliimmos sinun puoles, ku sinun usko ei sammus. I konzu sinä tulet järilleh minun luo, lujenda vellii.» 33Pedri sanoi Hänele: «Ižändy, minä olen valmis menemäh Sinunke tyrmäh dai surmah.» 34No Iisus vastai: «Pedri, minä sanon sinule: enne ku kukki laulau tänäpäi, sinä kolme kerdua sanot, buiteku minuu et tunne.»

Kaksi miekkua

35Iisus sanoi opastujile: «Konzu minä työnnin teidy matkah da en andanuh ottua kerale ni kukkaruo, ni reppuu, ni jallaččiloi, oligo teil min hädä?» «Ei olluh nimin hädiä», hyö vastattih. 36Sit Iisus sanoi: «A nygöi kel on kukkaro, otakkah kerale sen dai repun. A kel ei ole miekkua, myögäh sovan da ostakkah miekan. 37Minä sanon teile, täl Pyhien Kirjutuksien kohtal pidäy roija tovekse minus: ‘Händy lugiettih jumalattomien joukkoh.’ Kai, midä on minuh näh kirjutettu, rodieu nygöi tovekse.» 38Opastujat sanottih: «Ižändy, täs on kaksi miekkua.» «Rodieu!» – sanoi Iisus.

Iisus molihes Gefsimanien savus

(Matf. 26:36-46; Mark. 14:32-42)

39Iisus lähti linnaspäi da, kui ainosgi, meni Voipuumäile. Opastujat astuttih Hänele jälles. 40Konzu tuldih sinne, Iisus sanoi heile: «Moliettokseh, ku etto puuttus muanitukseh.» 41Iče Häi meni heis kivenlykkiändymatkan piäh, heityi polvilleh da rubei molimahes: 42«Tuatto, ku tahtonet, kanna tämä mal՚l՚u siiriči minus. No yksikai älgäh roikkah, kui minä tahton, a kui tahtot Sinä.» 43Sit Hänen luo taivahaspäi tuli anheli da lujendi Hänen hengie. 44Suuris tuskis Iisus moliihes vie enämbäl, i Hänen higi oli ku veripizarehet, kudamat kirvottih muah. 45Jälles malittuu Häi nouzi da tuli opastujien luo, i tabai heidy maguamas tuskih vaivunuonnu. 46«Midäbo maguatto?» sanoi Häi. «Noskua da moliettokseh, ku etto puuttus muanitukseh.»

Iisus otetah kiini

(Matf. 26:47-56; Mark. 14:43-50; Iiv. 18:3-11)

47Vie Iisusan paistes, sinne tuli miesjoukko. Ielpäi astui Juudu, yksi kahtestostu opastujas. Häi meni Iisusan rinnale, ku andua suudu. 48A Iisus sanoi hänele: «Juudu, suunannandalgo sinä menetät Ristikanzan Poijan?» 49Iisusas ymbäri olijat ku ellendettih, midä täs rodieu, sanottih: «Ižändy, iškemmögo miekal?» 50Yksi heis iški ylimäzen papin käskylästy, da leikkai hänel oigien korvan. 51No Iisus sanoi: «Azetukkua.» Häi kosketti käil sen miehen korvua da parandi sen. 52Sit Iisus sanoi ylimäzile pappiloile, jumalankoin vardoiččijoin piällikkölöile da rahvahan vahnimile, kudamat tuldih Händy ottamah: «Työ lähtittö minuu ottamah kui rozvuo, miekoinke da seibähienke! 53Joga päiviä minä olin teijän keskes jumalankois, i etto työ nostanuh kätty minuu vastah. No nygöi on teijän aigu, nygöi on pimien valdu.»

Pedri kieldävyy Iisusas

(Matf. 26:57-58, 69-75; Mark. 14:53-54, 66-72; Iiv. 18:12-18, 25-27)

54Hyö otettih Iisussua kiini da lähtiettih viettämäh Händy ylimäzen papin taloih. Pedri astui jälles loitombazennu. 55Keskipihal luajittih tuli da kaikin istuttihes tules ymbäri. Pedri istuihes heijän joukkoh. 56Yksi käskylästyttö nägi händy istumas tulen luo, kačoi häneh pitkäzeh da sanoi: «Taigi oli sen miehen joukos.» 57Pedri puččiihes: «Minägo? Ni tunne en Händy.» 58Kodvazen mendyy kenlienne toine nägi händy da sanoi: «Sinägi olet sidä joukkuo.» No Pedri sanoi: «En, velli, ole.» 59Čuasun mendyy vie kenlienne sanoi lujah: «Da, ihan tottu, taigi oli sen miehenke, häigi on galileilaine.» 60No Pedri sanoi: «Minä ni ellendä en, mis on pagin.» Sit kerras, vie hänen paistes, lauloi kukki. 61Ižändy kiändyi da kačahtih Pedrih, i Pedri mustoitti net sanat, kudamat Ižändy sanoi hänele: «Enne ku kukki tänäpäi laulau, sinä kolmeh kerdah kieldävyt minus.» 62Pedri lähti siepäi da rubei abieh itkemäh.

Iisussua nagretah

(Matf. 26:67-68; Mark. 14:65)

63Miehet, kudamat vardoittih Iisussua, ruvettih nagramah Händy da pergamah. 64Hyö sivottih Hänel silmät da sanottih: «Kaiken tiedäi, sano, ken sinuu iški!» 65Vie äijäl pahal sanal hyö satatettih Händy.

Iisus N՚evvokunnan ies

(Matf. 26:59-66; Mark. 14:55-64; Iiv. 18:19-24)

66Konzu rodih päivy, kerävyttih rahvahan vahnimat, ylimäzet papit da zakonanopastajat. Iisussua tuodih heijän N՚evvokunnan edeh, 67i hyö sanottih Hänele: «Sano kohti, oletgo Messii.» Häi sanoi: «Ku sanonen, ga työ etto usko. 68A ku kyzynen midä, työ etto vastua. 69No täs lähtijen Ristikanzan Poigu roih istumah Vägevän Jumalan oigiel puolel.» 70Sit hyö kaikin sanottih: «Ga sinä sit olet Jumalan Poigu?» Iisus sanoi heile: «Työ sanotto, Minä Olen.» 71Sit hyö sanottih: «Kenenbo sanoi meile vie pidäy? Ičehäi myö kuulimmo tämän hänen omas suuspäi.»

Currently Selected:

Luka 22: LIVVI

Highlight

Copy