Luka 21

Lesken groššu

(Mark. 12:41-44)

1Iisus kačahtih da nägi, kui bohatat pannah d՚engua jumalankoin d՚engankeriändylippahah. 2Häi nägi i köyhän leskiakan, kudai pani sinne kaksi hienuo d՚engastu. 3«Toven sanon teile» – sanoi Iisus – «tämä köyhy leski pani enämbän, migu kentahto toine. 4Kaikin muut annettih lahju omas kyllyös, a häi andoi omas köyhyös. Andoi jälgimäzet d՚engat, kudamil eli.»

IISUS PAGIZOU JÄLGIMÄZEH AIGAH NÄH 21:5-38

Jumalankoin hävittämine

(Matf. 24:1-2; Mark. 13:1-2)

5Konzu erähät ihasteltihes, mittumat kaunehet kivet da Jumalale annetut lahjat čomendetah jumalankodii, Iisus sanoi: 6«Tulou aigu, konzu kai tämä, midä työ nygöi näittö, levitetäh muan tazale. Täh ei jiä kivie kiven piäle.»

Midä roih jälgimäzel aijal?

(Matf. 24:3-14; Mark. 13:3-13)

7Erähät kyzyttih: «Opastai, konzubo tämä kai roiteh? Misbo myö tunnustammo sen aijan tulendan?» 8Iisus sanoi: «Kačokkua, ku teidy ei yöksytettäs. Äijät, näit, tullah minun nimel da sanotah: ‘Minä olen se’, da sanotah ‘Aigu on tulluh.’ Vai älgiä lähtekkiä heile jälles. 9Da ku kuuletto toris da rahvahan nouzendois, älgiä pöllästykkiä. Kaikele sille pidäy roijakseh enzimäi, no se ei ole vie agju.»

10I Häi jatkoi: «Yksi rahvas nouzou toizen rahvahan piäle, mua muan piäle, 11rodieu suurii muansärizendöi, da äijis kohtis n՚älgiä da rubitaudiloi. Pahua kummua roih, i taivahal nägyy suurii primiettöi.

12No jo enne kaikkie tädä teidy otetah kiini da polgietah. Teidy vietäh sinagougih suudittavakse, teidy salvatah tyrmäh, työ puututto suariloin da muaherroin edeh, i kai tämä minun nimen täh. 13Sit sie työ voitto sanella hyviä viestii minuh näh. 14Vai pangua mustoh – teil ei pie ielpäi duumaija, kui puolistua iččie. 15Minä annan teile moizet sanat da mielet, ga ni yksi vihaniekku ei voi ni vastustua, ni kiistiä teijänke.

16Kai teijän vahnembat, vellet, omat da dovarišat menetetäh teidy, da erähii teis tapetah. 17Kaikin vihatah teidy minun nimen täh. 18No teijän piäs ei paku ni yksi tukkaine. 19Kestäkkiä kai, i sil työ piästättö elämäh oman hengen.»

Jerusaliman hävittämine

(Matf. 24:15-21, 29-35; Mark. 13:14-19, 24-31)

20«Konzu näittö torajoukot Jerusalimas ymbäri, sit työ tiijättö: sen hävitändy on lähäl. 21Ken ollou Juudies, pajekkah mägilöih. Ken ollou linnas, lähtekkäh iäre linnaspäi, eigo ni kyläs eläjil pie tulla linnah. 22Net päivät, näit, ollah tazuandupäivät: sit stuanihes kai, midä on kirjutettu. 23Oi, mi paha rodieu kohtuzile da imettäjile naizile niilöinny päivinny! Tälle muale tulou suuri gor՚a da viha sen rahvahan piäle. 24Yhtet kuoltah miekan teräh, toizii otetah kiini da vietäh vägivaldah kaikkien vierahien rahvahien segah, i Jumalua tundemattomat rahvahat ruvetah pollettamah Jerusalimua, kuni ei loppei heijän aigu. 25Päiväzes, kuus da tiähtilöis roih primiettiä. Meren allot bauhutah da juhketah, i rahvahat mual ollah suuris tuskis, eigo tietä, midä ruadua. 26Rahvas kuolendah suate varatah sidä, mi on tulemas kogo muailmah, ku taivahien väit liikutah. 27Sit Ristikanzan Poigua nähtäh tulemas pilven keskes taivahallizes väis da valgies. 28I konzu tämä kai algau, seizokkua kohti da nostakkua piät: teijän vällälepiäzendy on lähäl.» 29I Häi sanoi heile nengozen arbaituspaginan:

«Kačokkua smokvupuudu, libo mittumuatahto muudu puudu. 30Konzu työ näittö, kui sih puhketah lehtet, työ tiijättö – kezä on jo lähäl. 31Juuri muga nämien primiettöin nähtyy työ tiijustatto – Jumalan valdukundu on lähäl. 32Toven sanon teile: tämä rahvaspolvi ei hävie, kuni kai ei stuan՚ei. 33Taivas da mua hävitäh, no minun sanat ei hävitä.»

Olgua valmehet!

34«Kačokkua, ku vällillizys, humaloičendu da elaijan huolet ei jyvendettäs teijän mielii, eiga se päivy tabuau teidy 35kui rida. Se tabuau kai mual eläjät. 36Olgua sit ainos jallas da moliettokseh, ku teile täydys vägie mennä läbi kaikes sit, mil pidäy roijakseh, da kestiä Ristikanzan Poijan ies.»

37Päiväl Iisus ainos opasti jumalankois, a ehtäl lähti da oli yön mäil, kudamua sanotah Voipuumäikse. 38Aijoi huondeksel rahvas kerävyttih jumalankodih kuundelemah Händy.

Currently Selected:

Luka 21: LIVVI

Highlight

Copy