Apostoloin ruavot 18

Puavil Korinfas

1Tämän jälgeh Puavil lähti Afiinas da meni Korinfah. 2Sie häi vastavui Akila-nimellizen jevreinke da hänen akan Priskillanke. Akila oli roinnuhes Pontas. Hyö ei ammui oli tuldu Italiespäi, ku keisari Klavdii käski kaikile jevreilöile lähtie iäre Riimaspäi. Puavil lähti heidy tiijustamah, 3i ku heil oli yhtenmoine ruado, häi jäi Akilan luo ruadamah – heijän ruavonnu oli stuanuloin ombelendu. 4Joga suovattua Puavil pidi paginua sinagougas da opii suaja jevreilöi da gretsieläzii uskomah.

5Konzu Siilu da Timofei tuldih Makedoniespäi, Puavil andoihes kogonah Jumalan sanan sanelendale da tovendi jevreilöile: Iisus on Messii. 6No gu hyö ruvettih kiistämäh da nagramah, Puavil puisti omat sovat da sanoi heile: «Teijän veri roiteh teijän piäle! Minä en ole sil viäry. A nygöi minä lähten Jumalua tundemattomien rahvahien luo.» 7Puavil lähti iäre sinagougaspäi da meni jumalanvaruajan Titii Justan luo, kudaman kodi seizoi sinagougan rinnal. 8A sinagougan ižändy Krispu da hänen kai pereh ruvettih uskomah Ižändäh; i äijät muut korinfalazis, kudamat kuunneltih Puavilua, ruvettih uskomah dai heidy ristittih.

9Yhtenny yönny Puavilale oli nägy. Ižändy jiäviihes hänele da sanoi: «Älä varua! Jatka ielleh sanelendua, älä heitä paginua! 10Minä olen sinunke, sendäh niken ei tartu sinuh käzin, ku luadie sinule pahuttu. Minul on äijy rahvastu täs linnas.» 11Puavil oli sit linnas puolentostu vuottu, da opasti Jumalan sanua.

12Sit, konzu Gallion oli Ahaijan muan ižändänny, jevreit yksin mielin mendih käzin Puavilah, tuodih händy suudoh 13da sanottih: «Tämä mies pagizuttau rahvastu vieruiččemah Jumalua ei Zakonua myöte.» 14Ei ehtinyh Puavil ni suudu avata, gu Gallion vastai jevreilöile: «Jevreit, ku täs olis mitahto viärys zakonan ies libo viharuado, sit olis kohtalleh kuunnella teidy. 15A ku täs on pagin vai sanois, nimilöis da teijän opastandois, työ iče sellitäkkiä net kyzymykset. Niilöin sud՚d՚akse minä en rubie.» 16I Gallion ajoi heidy iäre siepäi. 17Sit hyö kaikin tavattih sinagougan ižändiä Sosfenua, lyödih suvvon ies, a Gallion ei ni lekahtannuhes.

Puavilan tulendu Antiohieh

18Puavil oli vie vägikodvan Korinfas. Sit häi prostiihes uskovellienke da lähti vetty myö Siirieh yhtes Priskillan da Akilanke. Enne merele lähtendiä häi oli leikkaituttanuh tukat pal՚l՚ahakse Kenhreis Jumalale annetun pyhän sanan täh. 19Konzu hyö tuldih Efessah, Puavil eroi Priskillas da Akilas, iče lähti sinagougah da algoi paginan jevreilöinke. 20Jevreit kyzyttih händy jiämäh sinne vie pitkembäkse aigua, ga Puavil ei tahtonuh. 21Häi prostiihes heijänke da sanoi: «Minä vie tulen teijän luo, ku Jumal andanou vallan.» Sit häi lähti vetty myö Efesaspäi, 22tuli Kesarieh da astui ielleh Jerusalimah. Sie kävyi tiijustamah uskojien kanzukundua da sen jälgeh lähti Antiohieh.

PUAVILAN KOLMAS USKONLEVITYSMATKU DA MATKU JERUSALIMAH 18:23-21:26

Apollon opastau Efesas

23Olduu vägikodvan Antiohies Puavil lähti siepäi, käveli sijas da toizeh Galatien muas da Friigies da lujendi kaikkien opastujien sydämii.

24Efessah tuli Apollon-nimelline, Aleksandrias roinnuh jevrei, kudai oli hyvin pagizii da ylen hyvin tiezi Pyhät Kirjutukset. 25Hänele oli n՚evvottu Ižändän Dorogu. Hengentulel palajannu häi pagizi da tarkah opasti Iisussah näh, a iče tiezi vai Iivanan ristindän. 26Apollon rubei rohkiesti pagizemah sinagougas. A ku Priskilla da Akila kuultih hänen pagin, hyö kučuttih Apollonua da sellitettih hänele tarkembah Jumalan Dorogu. 27Ku Apollon tahtoi lähtie Ahaijah, uskovellet kannatettih händy, kirjutettih kirjaine opastujile Ahaijah, ku net hyvin vastattas händy. Konzu Apollon tuli sinne, häi äijäl avvutti niilöile, ket Jumalan hyvyön täh oli ruvettu uskomah. 28Kaiken rahvahan ies jevreilöinke kiistelles, Apollon suurel väil pani tyhjäkse heijän sanat, i ozutti Pyhien Kirjutuksien mugah – Iisus on Messii.

Currently Selected:

Apostoloin ruavot 18: LIVVI

Highlight

Copy