Deuteronomium Deuteronomium 2

Deuteronomium 2

Reis na Kanaän toe

1Toe het ons omgedraai en weggetrek na die woestyn op pad na die Skelfsee, soos die HERE met my gespreek het; en ons het die berg Seïr baie dae omgetrek.

2En die HERE het met my gespreek en gesê:

3Julle het lank genoeg om hierdie berg getrek: draai julle noordwaarts.

4En gee aan die volk bevel en sê: Julle moet deur die gebied van julle broers, die kinders van Esau, wat in Seïr woon, trek; en hulle sal vir julle bang wees; pas dan goed op julleself.

5Moenie met hulle inmeng nie; want Ek sal julle nie van hulle land gee nie, nee, nie soveel as 'n voetbreedte nie; want Ek het die berg Seïr aan Esau as besitting gegee.

6Julle moet van hulle vleis koop vir geld, dat julle kan eet; en julle moet ook water van hulle koop vir geld, dat julle kan drink.

7Want die HERE jou God het jou geseën in al die werke van jou hand; Hy ken jou wandel deur hierdie groot woestyn; hierdie veertig jaar lank was die HERE jou God met jou; aan niks ontbreek nie.

8En toe ons verbygegaan het van ons broers, die kinders van Esau, wat in Seïr gewoon het, deur die pad van die vlakte van Elat en Esion-Geber, het ons omgedraai en deurgegaan in die pad van die Moabwoestyn.

9En die HERE het vir my gesê: Moenie die Moabiete benoud maak nie, en moenie teen hulle stry in die oorlog nie, want Ek sal jou van hulle land nie as 'n besitting gee nie; want Ek het Ar aan die kinders van Lot as 'n besitting gegee.

10Die Emiete het vroeër daarin gewoon, 'n volk groot en baie en lank soos die Enakiete;

11wat ook as reuse gereken is, soos die Enakiete; maar die Moabiete noem hulle Emiete.

12Ook het die Horims tevore in Seïr gewoon; maar die kinders van Esau het hulle opgevolg toe hulle hulle voor hulle uit verdelg en in hulle plek gaan woon het; soos Israel gedoen het met die land van sy besitting wat die HERE aan hulle gegee het.

13Staan nou op, sê ek, en bring jou oor die spruit Sered. En ons het oor die spruit Sered gegaan.

14En die ruimte waarin ons van Kades-Barnea af gekom het, totdat ons oor die spruit Sered gekom het, was agt en dertig jaar; totdat die hele geslag van die krygsmanne verteer was onder die leër uit, soos die HERE hulle met 'n eed beloof het.

15Want die hand van die HERE was wel teen hulle, om hulle uit die leër uit te verdelg totdat hulle verteer was.

16So het dit gebeur toe al die krygsmanne verteer en dood was onder die volk,

17dat die HERE met my gespreek en gesê het:

18Jy moet vandag deur Ar, die kus van Moab, trek;

19en as jy naby die kinders van Ammon kom, moet jy hulle nie benoud maak nie, en bemoei jou nie met hulle nie; want Ek sal jou van die land van die kinders van Ammon geen besitting gee nie; want Ek het dit aan die kinders van Lot as 'n besitting gegee.

20(Dit is ook gereken as 'n land van reuse; reuse het in die ou tyd daarin gewoon, en die Ammoniete noem hulle Samsummiete;

21'n Volk groot en baie en lank, soos die Enakiete; maar die HERE het hulle voor hulle verdelg; en hulle het hulle opgevolg en in hulle plek gaan woon.

22Soos hy gedoen het met die kinders van Esau wat in Seïr gewoon het, toe hy die Horims voor hulle uit verdelg het; en hulle het hulle opgevolg en in hulle plek gewoon tot vandag toe.

Die Israeliete verslaan Sihon

23En die Aviete wat in Haserim gewoon het, tot by Assa, die Kaftoriete wat uit Kaftor uitgegaan het, het hulle vernietig en in hulle plek gaan woon.)

24Staan op, trek weg en trek deur die Arnonrivier; kyk, Ek gee Sihon, die Amoriet, die koning van Hesbon, en sy land in jou hand; begin om dit in besit te neem en veg met hom in die geveg.

25Vandag sal Ek begin om die angs vir jou en die vrees vir jou te lê oor die nasies wat onder die hele hemel is, wat oor jou gerug sal hoor en sal bewe en beangs wees oor jou.

26En ek het boodskappers uit die woestyn Kedemot na Sihon, die koning van Hesbon, gestuur met woorde van vrede en gesê:

27Laat my deur u land trek; ek sal op die grootpad gaan, ek sal nie regs of links afdraai nie.

28Jy moet aan my vleis vir geld verkoop, dat ek kan eet; en gee my water vir geld, dat ek kan drink; maar ek sal op my voete deurtrek;

29soos die kinders van Esau wat in Seïr woon, en die Moabiete wat in Ar woon, aan my gedoen het—totdat ek deur die Jordaan sal trek na die land wat die HERE onse God aan ons sal gee.

30Maar Sihon, die koning van Hesbon, het ons nie by hom laat verbygaan nie, want die HERE jou God het sy gees verhard en sy hart verhard om hom in jou hand te gee, soos dit vandag blyk.

31En die HERE het vir my gesê: Kyk, Ek het begin om Sihon en sy land voor jou te gee; begin om dit in besit te neem, dat jy sy land kan beërwe.

32Toe het Sihon teen ons uitgetrek, hy en sy hele volk, om by Jahas te veg.

33En die HERE onse God het hom voor ons oorgegee; en ons het hom en sy seuns en al sy volk verslaan.

34En ons het in dié tyd al sy stede ingeneem en die manne en die vroue en die kindertjies van elke stad met die banvloek getref; ons het niemand oorgebly nie.

35Net die vee wat ons vir onsself as buit geneem het, en die buit van die stede wat ons ingeneem het.

36Van Aroër af wat aan die rand van die Arnonrivier lê, en van die stad wat langs die rivier lê, tot by Gílead, was daar nie een stad wat vir ons te sterk was nie; die HERE onse God het alles aan ons oorgegee.

37Net na die land van die kinders van Ammon het jy nie gekom nie, ook nie na enige plek van die Jabbokrivier of na die stede op die berge of na alles wat die HERE onse God ons verbied het nie.

Currently Selected:

Deuteronomium Deuteronomium 2: CAB23

Highlight

Copy