मत्ती 25

दोह कुवाऱ्योन वार्ता

1“स्वर्गान राज्य ती दहा कुवारीन गेत ज्यू हि आपणा दिवे लीन दुल्हा मिलने निकलती. 2तामाय पाच मूर्ख एने पाच हुशार एती. 3कारण मूर्ख कुवा-यु आपणा दिवा हेरी तेल नाह लेडी एने, उशार एती ती तेल भी लियेल. 4पुण ज्या हुशार एती तास आपणो दिव्याहेरी बाटलीम तेल भी लीईल. 5ताहेरया एदमी आवील वार एनो, एतो तेवी ता आखा हुवजायेल गीया.” 6“अर्ध्या राती आयेड मारना: कि देखू, दुल्हो आविह! हि ताह मिलने केरता चाला. 7तेवी ता आखा कुवारी आवीन बोहोल्या एने आप आपणा दिवे हाजकेरीन केरूह लागण्यू. 8एने मूर्ख एता ता हुशार एता ताह कियेल, आमूह माहाबी तुमरो तेलामाईल थोडूज दया, कारण आमरा दिवे ऐवी ओलाने जाहू हेते. 9पुण हुशार एता तास उत्तर आपील, नाहं हे तुमरीकेरता एने आमरे केरता पुरो नाहा एय, कि तुमूह दुकानदारापूर जाइन तेल वेचातो लाव. 10ताहेरया ते वेचातो लेणेन निकलीन गीया तेवी एदमी आवीन गीयो, एने ज्या तीयारीम एता ता ताहेऱ्यो वाराडाम निकलीन गीया, तेवी बायणो बंद केरीन आपील.” 11ओवतो ताबादमाय मूर्ख कुवारी आवीन केणेंन लागण्यू हे मालिक, आमरे केरता भी बायणो उगाड दी 12पुण तान उत्तर आपील, “मी तुमूह खेरीच किथु, मी तुमूह ओलखित नाहं.” 13तामुळे जागे रीवू, काहाकाय तुमूह तो दिह एने तो टाइम, पुण मालूम नाहं.

तीन दासान वार्ता

(लूका 19:11-27)

14“काहाकाय हे ता माणहान होस हि जो प्रिनासाम जाहू एतो एने ज्यान आपणो दासाह हादाडळीन आपणी संपती होपीन आपील. 15तान एकास पाच हजार, दिहीराह दुय हजार एने तिसरा एक हजार, म्हणजे प्रत्येकान सामर्थ्य आपील एने प्रिनासाम निकलीन गीयो. 16तेवी, ज्याह पाच हजार रुपये आपील, तान चालूच जाइन व्यापार किरील, एने तान पाच हजार उंजू जुळा विते.” 17ज्यानहोस ज्याह दुय हजार आपील एता, तान पुण ओहलाच दुय हजार उंजू कोमाविले. 18पुण ज्याह एक हजार रुपये जुडील एता, तान जाइन जोमनि खोदिली, एने आपणो मालकाह आपले रुपयो तामाय लीकाडीन मेलील. 19“जुलुम दिहामाय ओवतो ता दासान मालक आवा एने तानकेरीन हिशोब लेणेन लागिल. 20तेवी ज्याह पाच हजार जुडील एता तान उंजू पाच हजार आवीन आपील एने कियील, मालिक, तू माहु पाच हजार आपील एता, देखू तान मी उंजू पाच हजार कोमाईल. 21तान मालकाह कियील, शाब्बास, मारो हाजो, विश्वासु दासान, तू जराक वातुपोर विश्वास योग्य रेणू, मी तुवाह मोक्तास वस्तु पुर अधिकारी बोणावूह. आपणो मालकाहा आनंदम भेलाईल होव.” 22“ओवतो ज्याह दुय हजार रुपये जुडील एता तो दास आवीन कियील, हे मालिक, तू माहु दुय हजार रुपये आपील एता, देखू, मी तापोर उंजू दुय हजार रुपये कोमाविले. 23मालिक ताह कियील, शाब्बास, हाजो एने विश्वास योग्य दासान, तू जराक वातुपोर विश्वास योग्य रेणू; मी तुवाह मोक्तास वस्तूंऊ अधिकारी बोनाडीन आपणो मालक्यान आनंदम भेलाईल होव.”

24ओवतो ज्याह एक रुपयो जुडना एतो तो आपणो आपणो मालक्या आवीन कियील, हे मालिक, माहु मालूम एता कि, तू कठोर माणुह हि: जाहारी पेरणी केरतीन नाहं, ताहरी कापणी केरणू, एने जाहारी पसारीन नाहं, ताहारी टुलू केरणू. 25सेवट मी बियीन जाईल एने तारो रुपयाला मी जोमनि माय लीकाडीन आपील. देखू, जे तारो हि ते लीन ले. 26पुण तान मालकाह उत्तर आपील, हे दुष्ट एने आलह्या दासाह, तुवाह हे मालूम एता कि जाहारी मी पेरणी केरतीन नाहं ताहारी मी काटीह एने जाहारी फेयलीन मिलील नाहं तारीन टुलू करने; 27तर ओवतो मारा धन माहु सावकाराउगी मेलणेन जुवी एता, म्हणजे मी आविलपोर माहु व्याजासकट पोशा जुडील हि. 28तर याफायरीन ते हजार रुपये ली, एने ज्याफाय दहा हजार हि ताह आपील दया. 29कारण प्रत्येक ज्याफाय हि, ताह उन्जू आपणे माय आवी; एने तान उगे जादा एय जाय: वूर ज्यान आहने नाहं, तान उगी तो पुण लीईल जाय जो ताफाय हि. 30आव बिनकामान दासाह बाहेर्रीन आंधाराम टाकीन दया, जीही रेडनेनू एने तान साविलो हि.

न्यायान दिह

31“जेवी माणहान सोरो आपणो महिमा आवूह एने आखा स्वर्गदूत पुण तान हे-यो आवूह, तेवी तो आपणो महिमामय राजासनापोर बोहि. 32एने आखा जाती तान सुमोर एक्ठाच केरणेम आवी; एने तो ताह एक दिहरी जातीन फायरीन आलेग केरूह, तोहोलोज मेंढपाळ बोकडाहा मेंढरापोरीन आलेग करने. 33तो मेंढराना आपणो जेवडी उगे एने बकऱ्यांन डाखरीउगी केरूह.” 34तेवी राजा आपणो जेवड्यो आथाउगीवाला केह, हे मारो आबा धन्य माणहा, आवो, ता राज्यान अधिकारी बना, जो जगाच्या सुरुवातीरीन तुमरीकेरता बोनाईल हि. 35कारण मी बुख्यो एतो, एने तुमु माहु खाणेन आपील मी तीह एतो एने तुमूह माहु पाणी पिवाडील; मी बाहेर देशान एतो, एने तुमूह माहु घेराम राख्यो; 36मी उघडा एतो, तुमूह माहु फाडका पेरणारे आपील; मी दुखारया एतो, तेवी मारी सेवा केरील, मी बंदिगृहात एतो, तेवी तुमूह माहु मिलने आवा.

37“तेवी खेरा ताह उत्तर आपण्यू, हे प्रभु, आमु तुवाह केवी बुख्यो देखीन, एने जेवण आपील? केव्ही तिह्ल्यो देखील, एने पाणी पिवाडील एने? 38आमु तुवाह केवी बाहेर देशान देखील एने घेराम मिलना? केव्ही उघडा देखील एने फाडका पेरावील? 39आमु केवी तुवाह दुखारया केव्ही बंदिगृहात देखील एने मिलने आवा? 40ज्यापूर राजा ताह उत्तर आपण्यू, मी तुमूह खेरीच किथे कि जे काही तुमूह मारो आत्या से आत्या बाहाकरीन एका हेरी किरील, ते मारहे-या किरील हि.” 41“तेवी तो बांगाडू बाजूवाला केह, हे शापित माहुमाय, मायरीन सेटो एय जाता अनंत आकठाम जाइन पड़ा, जे शैतान एने तान दूताह केरीन तियार किरील हि. 42मी बुख्यो एतो, तेवी तुमूह माहु काही खाणेन आपील नाहं; मी तीहल्यो एतो, तेवी माहु पाणी पिनेनपुरीन आपील नाहं; 43बाहेर देशान एतो, तेवी तुमूह माहु आपणो घेराम मिलना नाहं; उघडा एतो, तुमूह माहु फाडका पेरणेन आवील नाहं; दुखारया एतो, एने बंदिगृहात एतो तेवी तुमूह माहु मिलने आवा नाहं.” 44“तेवी ते ताह फुसहु, प्रभु आमु केवी तुवाह बुखो, तिह्ल्यो, उघडा केव्ही दुखारया केव्ही बोन्दिलखानो देखील एतो, एने तारी सेवाकिरील केरील नाहं? 45तेवी तो ताह उत्तर आपण्यू, मी तुमूह खेरीच किथे कि जो तुमूह ज्याह आत्याम मायरीन एका हेरी किरील नाहं, ते मारहे-या किरील नाहं. 46हे माणुह अनंत कालिक दण्ड भोगणार पुण खेरा माणहा अनंत जीवनामाय प्रवेश केरती.”

Currently Selected:

मत्ती 25: NLXNT

Highlight

Copy