यूहन्ना 5

अडतीस वोर्ह्यान रोगी

1ज्यू वातून बादमाय यहूदीयान एक तिवार आवु, एने यीशु यरूशलेम माय गीयू.

2यरूशलेम माय मेंढरान बायणा हेर्यो एक कुंड हि ताह इब्री भाषा माय बेथसदा केणु, एने; तान पाच पाडाव हेते. 3यामाय जादा दुखारया, आंधलाह, किइल एने हुखेल शरीरान (पाणी आलणेन आशाम) पोड रेताला. 4काहाकाय निवाडील टायमा पुर बोगवानान स्वर्गदूत कुंड माय उतरीन पाणी आलाडने केरताला. पाणी आलने एने जो कूण पेल उतरतालु तो हाजो एय जाताला कानलीभी बिमारी हाजी एय जाताली. 5ताहरी एक माणुह एतो, तो अडतीस वरह्यारीन दुखारया पोडील एतो. 6यीशु ताह पुडील देखीन हे मालूम इयेलपूर कि तो जादा दिहामाय आवो परिस्थितीम पुळील हि, ताह फुसील, “काय हजो एणेन केरता काय?” 7ता दुखारयान ताह उत्तर आपील, “हे प्रभु, मारो आहने कूण माणुह नाहं, कि ताहेरया पाणी आलवणे जातेह, तेवी माहु कुंडामाय उतारणार; पुण मारो पोहचणेन ओगाणुच दिहरो उतरीन जाथू.” 8यीशु ताह कियील, “उठ, आपणो खाटलो विसीन चाल फिर.” 9तो माणुह चालूच हाजो एनो, एने आपणो खाटलो विसीन चालणे फिरणे लागिल.

10तो शब्बाथान दिह एतो. तामुळे यहूदी ताह जो हाजो एनो एतो, केणेंन लागिल, आज शब्बाथान दिह हि तुवाह खाट विसणेन योग्य नाहं. 11तान ताह उत्तर आपील, “ज्यान माणुह हजो किरील, तान माणहुच कियील, आपणा खाटलो उखेल एने चालतेन जा.” 12तान ताह फुसील, “तो काल्ल्हा माणुह हि ज्यान तुवाह कियील, खाटलो उखेल एने चालतेन जा?” 13पुण जो हाजो एनो एतो ताह मालूम नाह एता का काहाकाय ता जागाम गेर्दी हि ताम यीशु तारीन निकलीन गीयो एतो. 14आवो वातू ओवतो यीशु ताह मंदिरामाय मिलील, यीशु ताह कियील, “देखू तू हाजो एनो हि पोशा पाप केरूह मां, इही एणेन मां कि ताउगेरीन होवटो तेकलीप तारपोर आवीन जाऊ 15ता यहूदी जाइन केयीन आपील कि ज्यान माहु हजो किरील तो यीशु हि. 16तामुळे यहूदी यीशुन पासाण लागिल, काहाकाय तो इही काम शब्बाथन एक दिह केरतीन एतो.” 17ज्यापूर यीशु ताह कियील, “मारो आबुक आजवोर काम केरतीन हि, एने मी पुण काम करने 18तामुळे यहूदी उंजू जुलुम ताह मारीन टाकणेन प्रयत्न केरूह लागिल काहाकाय तो शब्बाथान विधीला तोडथू इही नाह तर बोगवानान आपणो आबुक केयीन स्वताह बोगवानागेत ठेरावीन एतो.”

सोरान अधिकार

19ज्यापूर यीशु ताह कियील, “मी तुमूह खेरीच खेरीच किथी हि, सोरो स्वताह कायीच केरू शकत नाहं फक्त तोज जे आबाक केरतालोन दिखेह काहाकाय या ज्या कामान केरता तो करने ताह सोरो पुण तान प्रमाणे करने. 20काहाकाय आबुक सोरा पोर प्रेम करने एने जे जे काम तो स्वताह करने ता आखाज ताह देखाडीहि; एने तो ताह ज्यापोररीन मोठा काम ताह देखाडणार म्हणजे तुमूह आश्चर्य केरूह केरसेक्तालू. 21तोहोलोज आबुक मुरीलाह उठाळणे एने जीवतालू करने तोहोलोच सोरो पुण जो ताह पोटणे ताह जीवतालू करने.” 22आबुक कुणीन न्याय केरतीन नाहं पुण न्याय केरुहू आखा काम सोरा होपीन आपील हि. 23कि आखा माणुह जोहलो आबाकने सन्मान केरणू तोहोलोच सोराह पुण सन्मान केरणे जुवी जो सोरान सन्मान केरतीन नाहं तो पितान ज्यान ताह मोकलील हि ताह सन्मान केरतीन नाहं. 24मी तुमूह खेरीच किथे जो मारा वचन होमलथू माहु मोकलीनार विश्वास करने अनंत जीवन तान हि; एने तापोर न्यायान टाइम आवूह नाहं पुण तो मरणा मायरीन तीउगी एयीन जीवनामाय प्रवेश किरील हि. 25“मी तुमूह खेरी-खेरीच किथु का टाइम ऐवी आविह एने ऐवी हेते जामाय मुरील भी बोगवानान सोरान शब्द होमेलती एने ता जीवताला एय जाती 26काहाकाय ज्याफायरीन आबुक स्वताह माय जीवन मेलीतान प्रमाणे तान सोरा पुण जोस अधिकार आपील हि कि, स्वताह माय जीवन मेलील हि” 27ओलख नाहं तर न्याय केरुहू पुण अधिकार आपील हि, ज्यानकेरता कि तो माणहान सोरो हि. 28यान आश्चर्य केरूह मा, काहाकाय तो टाइम आविह हि का जोलाक कबरेमाय हेते तान शब्द होमेलताच निकलीन आवती. 29ज्यान हाजो काम किरील हि ते जीवनान पुनरुस्थानाकेरता उठी एने ज्यान वाईट कामे किरील हि ते न्यायान पुनरुस्थानाकेरता जीवतालू उठी.

यीशुन सम्बन्ध ने गवाही

30मी स्वताह कायीच केर शकत नाहं; जोहलो होमलथू तोहोलो न्याय करने एने मारो न्याय खेरो हि मी मारी ईच्छा नाहं पुण माहु मोकीलनारान ईच्छा जुवी. 31जर मी स्वताह मारी गवाही केहू तर मारी गवाही खेरी नाहं. 32एक दिहरो हि तो मारी गवाही आपील माहु मालूम हि मारी गवाही जो आपथु ती खेरी हि. 33तुमूह यूहन्नाहा फुसनेनकेरता लागाडील एने तान खेरी गवाही आपील हि. 34पुण मी स्वताह विषयी माणहान गवाही नाहं जुवी; तेभी पुण मी ज्याह वातू ज्यानकेरता किथे कि तुमूह उद्धार जुळणे जुवी. 35तो तर हेलेगणार एने दिवो आपुह एतो एने तुमूह काही टायमाउर तान उजालाम आनंदित एणेन हाजो लागीह. 36पुण माहुफाय जी गवाही हि ती यूहन्नान गवाही पेक्षा केयील हि पुण काम आबुक माहु पुरो केरणेन केरता होपील हि म्हणजेच हे काम जे मी करने ते मारा गवाही हि कि आबुक माहु मोकलील हि. 37एने आबुक जो माहु मोकलील हि ताणुच माहु गवाही आपील हि तुमुबीही तान शब्द होमलील नाहं एने तान मूय पुण देखील नाहं; 38एने तान वचनामाय मोना माय स्थिर मेलतांलोन नाहं काहाकाय ज्याह तान मोकलील हि तुमूह तान विश्वास केरतीन नाहं. 39तुमूह पवित्र शास्त्रामाय होद्णु कारण तुमूह मालूम हि कि तुमूह अनंत जीवन जुडी; एने हे तोज हि कि जे मारी गवाही आपणु; 40तेभी पुण तुमूह जीवन मिलवणे केरता माहफाय आविह नाहं. 41माहु माणहा फायरीन सन्मान मां जूइ. 42पुण मी तुमूह ओलखिल हि का तुम्रेमाय बोगवानान प्रेम नाह सोतो. 43मी आपणा आबाकने नावान आवूह हि एने तुमूह माहु स्वीकार केरतीन नाहं जर कूण स्वताहा नावान आवी ताह स्वीकार केरीन लेहु. 44तुमूह जे एकदिहराफायरीन सन्मान लेनो एने तो सन्मान जो फक्त बोगवाना फायरीन हि लेतेन नाहं कायताहा प्रकारे विश्वास केरूह केरसेक्तालू? 45इही होमजू मा कि मी आबाहाकान ओगाण तुमरे पोर दोष लागाडणार; तुमरे पोर दोष लागाडणार तर मुसा हि ज्यापूर तुमूह आशा मेलील हि. 46जे तुमूह मुसान विश्वास किरील येतो तर मारो पुण विश्वास किरील येतो ज्यानकेरता कि तान मारो विषयी लिखील हि. 47पुण जर तुमूह तान लिखील वातुपोर विश्वास केरतीन नाहं तर मारो वातुपोर केवी विश्वास केरुहू?

Currently Selected:

यूहन्ना 5: NLXNT

Highlight

Copy