YouVersion Logo
Search Icon

लूका 8

8
ईशु चो चेलानीमन
1ऐचो पाचे हुन नंगर-नंगर आउर गाँव-गाँव परचार करते-करते, आउर माहापुरू चो राज चो नगतखबर सुनाते-सुनाते फिरूक मुरयालो, आउर हुनमन बारो हुनचो संगे रवत, 2आउर खिन्डिक बायले लेकीमन बले रला जोन दुष्टआत्मामन ले आउर बेमारमन ले चेंगा कराय जाऊ रवत, आउर हुनमन ऐ आत मरियम जोन मगदलीनी बलायाजाते रली, जेचो थानले सात दुष्टआत्मामन निकरून रली, 3आउर हेरोदेस चो भण्डारी खुजा चो बायले योअना, आउर सुसनाह, आउर खुबे असन दुसर बायले लेकीमन। ऐ आपलो सम्पत्ति ले हुनचो सेवा करते रली।
बीज बुनतो बिता चो कहनी
4जिदलदाय बड़े भीड़ रूंड़ा होली आउर नंगर-नंगर चो लोग हुनचो लगे ऐते रवत, तेबे हुन कहनी ने बल्लो: 5“गोटक बुनतो बिता बीज बुनुक निकरलो। बुनते-बुनते खिन्डिक बाट रेटे घसरली, आउर रोमदाय गेली, आउर बादरी चो चड़ीईमन हुनके खादला। 6खिन्डिक चचरली पकना ने घसरली, आउर अकरली, मान्तर ओल नी मिरलो ले सुकुन गेली। 7खिन्डिक लाटा-बुटामन चो मंजी ने घसरली, आउर लाटा-बुटामन संगे-संगे बाडुन भाती हुनके चेपान दिला। 8खिन्डिक नगत भूईं उपरे घसरली, आउर अकरून भाती सव गुना फल आनला।” ऐ बोलुन भाती हुन जोर ले बल्लो, “जेचो सुनतोर कान आसे हुन सुना।”
कहनीमन चो मतलब
9हुनचो चेलामन हुनचो ले पचारला कि ऐ कहनी चो अरत काय आय? 10हुन बल्लो, “तुमके माहापुरू चो राज चो भेदमन चो समज दिया गेली से, मान्तर दुसरमन के कहनीमन ने सुनाया जाऊ आय, ऐईकाजे कि
‘हुनमन दकते-दकते बले नी दकोत,
आउर सुनते-सुनते बले नी समजोत।’
बीज बुनतो बिता कहनी चो अरत
11“कहनी चो अरत ऐ आय: बीज माहापुरू चो बचन आय। 12बाट रेटे चो हुनमन आत, जोन मन सुनला; तेबे शयतान ऐऊन भाती हुनमन चो मन ले बचन उठाऊन नेऊ आय कि काहांय असन नी होओ कि हुनमन बिश्वास करून मुक्ति पाओत। 13पकना उपर चो हुनमन आत कि जिदलदाय सुनु आत, तेबे हरिक ले बचन के गरहन तो करू आत, मान्तर चेर नी धरलो ले हुनमन खिन्डिक समया ले बिश्वास संगाऊ आत आउर परीक्षा चो बेरा बहकुन जाऊ आत। 14जोन बुटामन ने घसरली, ऐ हुनमन आत जोन सुनु आत, मान्तर पयले जाऊन भाती चिन्ता, आउर धन, आउर जीवना चो सुख बिलास ने फसु आत आउर हुनमन चो फर नी पाके। 15मान्तर नगत भूईं थानचो हुनमन आत, जोन बचन सुनुन भाती अच्छा आउर उत्तम मन ने सम्भालु रऊ आत, आउर धीरजा ले फल आनु आत।
दिया चो कहनी
16“कोनी दीया जराऊन भाती बरतन ले नी ढ़ाकोत, आउर ना खटिया चो खाले संगाऊ आत, मान्तर दिवट थाने संगाऊ आय कि भीतरे ऐतो बितामन उजर पाओत। 17काई लुकलोर निआय जोन उजागर नी होओ, आउर ना काई गुपत आसे जोन जाना नी जाये आउर उजागर नी होओ। 18ऐईकाजे तिआर राहा कि तुमी कसन रीति ले सुनेसास? कसनबल्लोने जेचो लगे आसे हुनके दिया जाये दे, आउर जेचो लगे निआय हुनचो ले हुन बले धरा जाये दे, जेके हुन आपलो समजु आय।”
ईशु चो आया आउर भाई
19हुनचो आया आउर हुनचो भाई हुनचो लगे ईला, मान्तर भीड़ चो लागुन हुनचो ले भेट नी होऊक सकला। 20हुनके सांगला, “तुचो आया आउर तुचो भाई बाहरे उबा होऊन, तुचो ले मिलुक चाहाय सोत।” 21हुन ऐचो जबाप ने हुनमन ले बल्लो, “मोचो आया आउर मोचो भाई ऐईचीमन आत, जोन माहापुरू चो बचन सुनु आउर मानु आत।”
लेहरा धुका के शान्त करतोर
22फेर गोटक दिने हुन आउर हुनचो चेलामन ड़ोंगा थाने चेगला, आउर हुन हुनमन ले बल्लो, “ईआ, झील चो हुनपाट जो।” आउर हुनमन डोंगा खोलुन दिला। 23मान्तर जिदलदाय डोंगा चलते रली, तेबे हुन सोऊन गेलो: आउर झील थाने लेहरा धुका ईली, आउर ड़ोंगा पानी ले भरूक मुरयाली आउर हुनमन खतरा ने रवत। 24तेबे हुनमन लगे ऐऊन भाती हुनके उठाला, आउर बल्ला, “स्वामी! स्वामी! आमी नाश होऊ से।” तेबे हुन उठून भाती लेहरा धुका के आउर पानी चो हुरलामन के खिजलो आउर हुनमन ठेबला आउर शान्त होली। 25तेबे हुन हुनमन ले बल्लो, “तुमचो बिश्वास काहां रये?” मान्तर हुनमन डरला आउर भक्यान भाती आपस ने बोलुक मुरयाला, “ऐ कोन आय जोन लेहरा धुका आउर पानी के बले हुकुम देऊ आय, आउर हुनमन हुनचो मानु आत?”
दुष्टआत्मा भीड़लो माने चेंगा करतोर
26फेर हुनमन गिरासेनीमन चो देश ने अमरला, जोन हुनपाट गलील चो पुरे आसे। 27जिदलदाय हुन खंडी थाने उतर लो तेबे हुन नंगर चो गोटक माने हुनके भेटलो जेचो थाने दुष्टआत्मामन रली। हुन खुबे दिन ले ना फटीई पिंदते रलो आउर ना घरे रते रये मान्तर कबरमन ने रते रलो। 28हुन ईशु के दकुन भाती चिचयालो आउर हुनचो पुरे घसरुन भाती जोर ले बल्लो, “हे परमपरधान माहापुरू चो बेटा ईशु! मोके तुचो ले काय काम? मय तुचो ले गुहार करें से, मोके दुक नी देस।” 29कसनबल्लोने हुन-हुन अशुद्ध आत्मा के हुन माने थानले निकरतोर हुकुम देते रलो, ऐईकाजे कि हुन हुनचो उपरे घन-घन भिड़ते रली। आउर बल्लोने लोग हुनके सिकरामन आउर बेड़ीमन ले बांदते रवत तेबले बले हुन बांदनमन के टुटाते रलो, आउर दुष्टआत्मा हुनके रान ने खेदुन फिरते रली। 30ईशु हुनचो ले पचारलो, “तुचो काय नाव आय?” हुन बल्लो, “सेना,” कसनबल्लोने खुबे दुष्टआत्मामन हुनचो थाने भिडुन रली। 31हुनमन हुनचो ले गुहारला कि आमके अन्दकुप खोदरा ने जातोर हुकुम नी देस। 32हुता डोंगरी उपरे बराहांमन चो गोटक बड़े गोअड़ी चरते रये, ऐईकाजे हुनमन हुनचो ले गुहारला कि आमके हुनमन भितरे भिडुक देस। हुन हुनमन के जाऊक दिलो। 33तेबे दुष्टआत्मामन हुन माने ले निकरून भाती बराहांमन ने गेला आउर हुन गोअड़ी डोंगरी ऊपर ले झंझाड़ी होऊन भाती झील ने जाऊन घसरला आउर बुडून मरला।
34चरातो बितामन ऐ जोन होऊ रली दकुन भाती पराला, आउर नंगर ने आउर गाँव ने जाऊन भाती हुनचो खबर दिला। 35लोग ऐ जोन होऊ रली हुनके दकुक लाय निकरला, आउर ईशु चो लगे ऐऊन भाती जोन माने ले दुष्टआत्मामन निकरू रली, हुनके ईशु चो पाँयमन चो लगे फटीई पिन्दलोर आउर चेत ने बसलोर दकुन भाती डरला; 36आउर दकतो बितामन हुनमन के सांगला कि हुन दुष्टआत्मा चो कन्दरालो माने कसन परकार चेंगा होलो। 37तेबे गिरासेनीमन चो लगे-लगे चो सपाय लोगमन ईशु के गुहारला कि आमचो ऐथा ले जा; कसनबल्लोने हुनमन उपरे बड़े भय छाऊन रली। आउर हुन ड़ोंगा थाने चेगुन भाती बाहडून गेलो। 38जोन माने थानले दुष्टआत्मामन निकरली हुन हुनचो ले गुहार करूक मुरयालो कि मोके आपलो संगे रऊक देस, मान्तर ईशु हुनके बिदा करून बल्लो, 39“आपलो घरे बाहडून जा आउर लोगमन के सांग कि माहापुरू तुचो काजे कसन बड़े-बड़े काम करलो से।” हुन जाऊन भाती सपाय नंगर ने परचार करूक मुरयालो कि ईशु मोचो काजे कसन बड़े-बड़े काम करलो।
याईर चो मरलो बेटी आउर गोटक बेमारी बायले लेकी के जीवदान
40जिदलदाय ईशु बाहडून ईलो तेबे लोग हुनके हरिक संगे मिलला, कसनबल्लोने हुनमन सपाय हुनचो बाट दकते रवत। 41ईतलो ने याईर नाव चो गोटक माने जोन आराधना घर चो सरदार रलो, ईलो आउर ईशु चो पाँयमन थाने घसरुन भाती हुनचो ले गुहारुक मुरयालो कि मोचो घरे जो, 42कसनबल्लोने हुनचो बारा बरक चो गोटक ऐकला बेटी रली, आउर हुन मरतो थाने रली। जिदलदाय हुन जाते रलो, तेबे लोग हुनचो उपरे घसरुन पड़ते रवत। 43गोटक बायले लेकी जोन के बारा बरक ले लऊ जातोर बेमार रली, आउर जोन आपलो पुईतराय जीवना बईदमन चो पाटकुती खरचा करू रली, तेबले बले कोचीई हाथ ले चेंगा होऊक नी सकु रली, 44पाटकुती ले ऐऊन भाती हुनचो फटीई चो आंचर के छिंवली, आउर तुरते हुनचो लऊ जातोर बंद होली। 45ऐ थाने ईशु बल्लो, “मोके कोन छिंवलो?” जिदलदाय सपाय मुकरूक मुरयाला, तेबे पतरस आउर हुनचो संगवारीमन बल्ला, “हे मालिक, तुके तो भीड़ चेपा ये से आउर तुचो उपरे घसरुन पड़े सोत।” 46मान्तर ईशु बल्लो, “कोनी मोके छिंवलो से, कसनबल्लोने मय जानले से कि मोचो थानले सामरत निकरली से।” 47जिदलदाय बायले लेकी दकली कि मय लुकुक नी सकें, तेबे थरथरते ईली आउर हुनचो पाँयमन थाने घसरुन भाती सपाय लोगमन चो पुरे सांगली कि हुन काय कारन हुनके छिंवली, आउर कसन तुरते चेंगा होली। 48हुन हुनचो ले बल्लो, “बेटी, तुचो बिश्वास तुके चेंगा करली से, हरिक ने जा।” 49हुन ऐ बोलते रलो कि कोनी आराधना घर चो सरदार थानले ऐऊन भाती बल्लो, “तुचो बेटी मरली: गुरू के दुक नी देस।” 50ईशु ऐ सुनुन भाती हुनके जबाप दिलो, “नी डर; मात्र बिश्वास संगाव, तेबे हुन बाचे दे।” 51घर ने ऐऊन भाती हुन पतरस, यूहन्ना, याकूब आउर लेकी चो आया-बुआ के छांडुन दुसर कोनी के आपलो संगे भीतरे ऐऊक नी दिलो। 52सपाय हुनचो काजे गागते बिलकते रवत, मान्तर हुन बल्लो, “नी गागा; हुन नाजुन मरे मान्तर सोये से।” 53हुनमन ऐ जानुन भाती कि हुन मरली से हुनचो मजाक उड़ाला। 54मान्तर हुन हुनचो हाथ धरलो, आउर हाग देऊन भाती बल्लो, “हे लेकी, उठ!” 55तेबे हुनचो जीव आपस ईली आउर हुन तुरते उठून बसली। फेर हुन हुकुम दिलो कि हुनके काई खातो काजे दिआस। 56हुनचो आया-बुआ भक्याला, मान्तर हुन हुनमन के जनालो कि ऐ जोन होली से कोनी के नी बल्ला।

Currently Selected:

लूका 8: HLBNT

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in