Księga Izajasza 40
40
Boże słowo pociechą dla ludu
1Pocieszajcie, pocieszajcie mój lud, mówi wasz Bóg!
2Mówcie do serca Jeruzalemu i wołajcie na nie,
że dopełniła się jego niewola,
że odpuszczona jest jego wina,
bo otrzymało z ręki Pana podwójną karę
za wszystkie swoje grzechy.
3 #
Mat. 3,3; Mar. 1,3; Jan 1,23 Głos się odzywa: Przygotujcie na pustyni drogę Pańską,
wyprostujcie na stepie ścieżkę dla Boga naszego!
4Każda dolina niech będzie podniesiona,
a każda góra i pagórek obniżone;
co nierówne, niech będzie wyrównane,
a strome zbocza niech się staną doliną!
5 #
Łuk. 3,4—6
I objawi się chwała Pańska,
i ujrzy to wszelkie ciało pospołu,
gdyż usta Pana to powiedziały.
6Głos mówi: Zwiastuj!
I rzekłem: Co mam zwiastować?
To: Wszelkie ciało jest trawą,
a cały jego wdzięk jak kwiat polny.
7Trawa usycha, kwiat więdnie,
gdy wiatr Pana powieje nań.
Zaprawdę: Ludzie są trawą!
8 #
Jak. 1,10—11; I Piotra 1,24—25 Trawa usycha, kwiat więdnie,
ale słowo Boga naszego trwa na wieki.
9Wyjdź na górę wysoką, zwiastunie dobrej wieścią Syjonie!
Podnieś mocno swój głos, zwiastunie dobrej wieści, Jeruzalem!
Podnieś, nie bój się!
Mów do miast judzkich:
Oto wasz Bóg!
10 #
Izaj. 62,11; Obj. 22,12 Oto Wszechmocny, Pan przychodzi w mocy,
jego ramię włada.
Oto ci, których sobie zarobił, są z nim,
a ci, których wypracował, są przed nim.
11 #
Jan 10,11
Jak pasterz będzie pasł swoją trzodę,
do swojego naręcza zbierze jagnięta
i na swoim łonie będzie je nosił,
a kotne będzie prowadził ostrożnie.
Niezrównana wzniosłość Boga
12Kto zmierzył swoją garścią wody
i piędzią wytyczył granice niebiosom?
A kto korcem odmierzył glinę?
Kto zważył na wadze góry,
a pagórki na szalach wagi?
13 #
Rzym. 11,34; I Kor. 2,16 Kto kieruje Duchem Pana,
a czyja rada pouczyła go?
14Z kim się naradzał, aby nabrać rozumu
i nauczyć się właściwej drogi?
Kto uczył go poznania i wskazał mu drogę rozumu?
15Oto narody są jak kropla w wiadrze
i znaczą tyle, co pyłek na szalach wagi,
oto wyspy ważą tyle, co ziarnko piasku.
16Nawet Libanu nie starczy na ogień ofiarny,
a jego zwierzyny na całopalenie.
17Wszystkie narody są niczym u niego,
uważa je za pustą nicość.
18Z kim więc porównacie Boga
i jakie podobieństwo mu przeciwstawicie?
19 #
Dz. 17,29
Czy bałwana, którego ulał rzemieślnik,
a złotnik powlókł złotem i przylutował srebrne łańcuszki?
20Kogo z powodu ubóstwa na to nie stać,
obiera sobie drzewo nie próchniejące,
wyszukuje sobie zręcznego rzemieślnika,
aby sporządził bałwana rytego, który się nie chwieje.
21Czy nie wiecie? Czy nie słyszeliście?
Czy wam tego nie opowiadano od początku?
Czy nie pojmujecie tego dzieła stworzenia ziemi?
22Siedzi nad okręgiem ziemi,
a jej mieszkańcy są jak szarańcze;
rozpostarł niebo jak zasłonę
i rozciąga je jak namiot mieszkalny.
23Książąt obraca wniwecz, sędziów ziemi unicestwia;
24Zaledwie ich zaszczepiono,
zaledwie ich zasiano,
zaledwie zakorzenił się ich pień w ziemi,
gdy powiał na nich, usychają,
a burza unosi ich jak plewę.
25Z kim więc mnie porównacie,
że mam mu być równy? — mówi Święty.
26Podnieście ku górze wasze oczy i patrzcie:
Kto to stworzył?
Ten, który wyprowadza ich wojsko w pełnej liczbie,
na wszystkich woła po imieniu.
Wobec takiego ogromu siły i potężnej mocy nikogo nie brak.
27Czemu więc mówisz, Jakubie, i powiadasz, Izraelu:
Zakryta jest moja droga przed Panem,
a moja sprawa do mojego Boga nie dochodzi?
28Czy nie wiesz? Czy nie słyszałeś?
Bogiem wiecznym jest Pan, Stwórcą krańców ziemi.
On się nie męczy i nie ustaje,
niezgłębiona jest jego mądrość.
29Zmęczonemu daje siłę,
a bezsilnemu moc w obfitości.
30Młodzieńcy ustają i mdleją,
a pacholęta potykają się i upadają,
31Lecz ci, którzy ufają Panu, nabierają siły,
wzbijają się w górę na skrzydłach jak orły,
biegną, a nie mdleją, idą, a nie ustają.
Currently Selected:
Księga Izajasza 40: BW1975
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)
