Księga Izajasza 41
41
Zapewnienie Bożej pomocy dla Izraela
1Słuchajcie mnie w milczeniu, wyspy,
wy zaś, narody, nabierzcie siły!
Niech przystąpią, a potem niech mówią,
razem stańmy do rozprawy!
2Któż wzbudził na Wschodzie tego, któremu towarzyszy zwycięstwo na każdym kroku?
Który poddaje narody swojej mocy i podbija królów?
Którego miecz ściera ich jak proch, a łuk rozwiewa jak plewę?
3Gdy ich ściga, przechodzi bezpiecznie,
swoimi nogami nie dotyka ścieżki.
4Któż tego dokonał i uczynił to?
Kto od początku powołuje do życia pokolenia ludzkie?
Ja, Pan, jestem pierwszy i Ja też będę z ostatnimi.
5Widziały to wyspy i ulękły się,
krańce ziemi przeraziły się,
zbliżyły się i zeszły.
6Jeden drugiemu pomaga
i mówi do swojego brata: Śmiało!
7I tak zachęcał rzemieślnik złotnika,
a gładzący młotem blachę kowala, mówiąc o zlutowanej robocie:
Dobre to jest!
Potem to przybił gwoździami, aby się nie chwiało.
8 #
II Kron. 20,7; Jak. 2,23 Lecz ty, Izraelu, mój sługo,
Jakubie, którego wybrałem,
potomstwo Abrahama, mojego przyjaciela.
9Ty, którego pochwyciłem na krańcach ziemi
i z najdalszych zakątków powołałem,
mówiąc do ciebie: Sługą moim jesteś,
wybrałem cię, a nie wzgardziłem tobą:
10Nie bój się, bom Ja z tobą,
nie lękaj się, bom Ja Bogiem twoim!
Wzmocnię cię, a dam ci pomoc,
podeprę cię prawicą sprawiedliwości swojej.
11Oto zawstydzą się i będą pohańbieni wszyscy, którzy pienią się na ciebie,
będą unicestwieni i zginą ci, którzy się z tobą spierają.
12Szukać będziesz, lecz nie znajdziesz tych,
którzy z tobą walczą,
będą unicestwieni i zmarnieją Ci, którzy z tobą wojują.
13Bo Ja, Pan, jestem twoim Bogiem,
który cię ująłem za twoją prawicę
i który mówię do ciebie: Nie bój się, Ja cię wspomogę!
14Nie bój się, robaczku Jakubie,
ty garstko Izraela!
Ja cię wspomogę — mówi Pan —
twoim odkupicielem jest Święty Izraelski.
15Oto zrobiłem z ciebie ostre brony,
nowe, z zębami w dwóch rzędach,
abyś młócił i miażdżył góry,
a pagórki pociął na sieczkę.
16Będziesz je przesiewał i uniesie je wiatr,
a burza je rozproszy, lecz ty będziesz się radował w Panu,
będziesz się chlubił Świętym Izraelskim.
17Gdy biedacy i ubodzy szukają wody, a nie ma jej,
gdy ich język usycha z pragnienia,
Ja, Pan, ich wysłucham,
Ja, Bóg Izraela, ich nie opuszczę.
18Sprawię, że wytrysną rzeki na gołych miejscach
i krynice wśród dolin,
obrócę pustynie w kałuże wód,
a ziemię suchą w źródła.
19Zasadzę na pustyni cedry,
akacje, mirty i drzewa oliwne.
Zaszczepię na stepie razem cyprys, wiąz i pinie,
20Aby widzieli i poznali, zważyli i zrozumieli wszyscy,
że to ręka Pana uczyniła
i że to stworzył Święty Izraelski.
Wyzwanie fałszywych bogów
21Przedstawcie swoją sprawę — mówi Pan —
podajcie swoje dowody, mówi Król Jakuba!
22Niech przystąpią i objawią nam, co mą się stać,
powiedzcie nam o rzeczach dawnych, co to było,
abyśmy to wzięli do serca
i dowiedzieli się, jak się one dokonały,
albo zwiastujcie nam o rzeczach przyszłych!
23Powiedzcie, co się stanie później,
abyśmy poznali, czy jesteście bogami,
i uczyńcie coś, czy dobrego, czy złego,
abyśmy z podziwem mogli to oglądać
24Oto wy zgoła niczym jesteście
i wasze działanie nic nie znaczy;
obrzydliwy jest ten, kto was sobie obiera.
25Wzbudziłem na północy męża i przybył,
na wschodzie słońca kogoś, kto wzywa mojego imienia;
zdeptał władców na błoto tak, jak garncarz ugniata glinę.
26Kto zwiastował to od początku, tak iż wiedzieliśmy
i dawno przedtem, tak iż mówiliśmy: Ma słuszność?
Lecz nie było nikogo, kto by to zwiastował,
i nikt tego nie zapowiadał, i nikt nie słyszał waszych słów.
27Ja jestem pierwszy, który to Syjonowi powiedział: Oto oni!
I dałem Jeruzalemowi zwiastuna dobrej wieści.
28Lecz gdy spojrzałem, nie było nikogo,
nie było wśród nich doradcy,
który by na moje pytanie mógł dać odpowiedź.
29Oto oni wszyscy są niczym,
ich uczynki to marność,
ich bałwany to pusty wiatr.
Currently Selected:
Księga Izajasza 41: BW1975
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)
