11
ظالم حڪمرانن جو زوال
1اي لبنان! تون پنهنجيون سرحدون کولي ڇڏ،
تہ جيئن باهہ تنهنجي ديال جي #11:1 وڻن هنن آيتن ۾ وڻن مان مراد ظالم حڪمرانن جي طاقت ۽ شان وَ شوڪت آهي.وڻن کي هڙپ ڪري وڃي.
2اي صنوبر جا وڻ! تون بہ پنهنجو منهن مٿو پٽ،
ڇو تہ ديال جا ٺاهوڪا وڻ تباهہ ٿي ويا آهن،
۽ وڏي شان وارن جو شان مٽيءَ ۾ ملي ويو آهي.
هائو، اي بسن وارا شاهہبلوط جا وڻ! تون بہ واءِويلا ڪر،
ڇو تہ گھاٽا ٻيلا پٽ پڌر ٿي ويا آهن.
3ظالم حڪمرانن جي روڄ راڙي جو آواز ٻڌڻ ۾ پيو اچي،
ڇاڪاڻ تہ سندن شان وَ شوڪت تباهہ ٿي ويو آهي.
هائو، انهن شينهن جي ڏک ڀريو آواز ٻڌڻ ۾ پيو اچي،
ڇاڪاڻ تہ اردن جي جن ٻيلن تي هو فخر ڪندا هئا،
سي ناس ٿي ويا آهن.
ٻن ريڍارن جا مثال
4 خداوند منهنجي خدا مون کي فرمايو تہ ”اي زڪرياہ! تون ڪسڻ واري #11:4 ڌڻ ۽ ريڍار هنن آيتن ۾ ريڍار لفظ حڪمرانن ۽ اڳواڻن ڏانهن اشارو آهي، جڏهن تہ ڌڻن مان مراد سندن رعيت آهي.ڌڻ کي هڪ ريڍار وانگر چار. 5انهن ڌڻن جا خريدار انهن کي ڪهن ٿا پر کين ڪابہ سزا ڪانہ ٿي ملي. هوڏانهن انهن ڌڻن کي وڪرو ڪندڙ ريڍار چون ٿا تہ ’خداوند جو شڪر آهي جو اسين دولتمند ٿي ويا آهيون.‘ ائين انهن ڌڻن جا پنهنجا ريڍار بہ مٿن ترس نہ ٿا کائين. 6اي زڪرياہ! مون انهيءَ ڪري تو کي اهو ڌڻ چارڻ لاءِ چيو جو آءٌ خداوند هن ملڪ جي سڀني ماڻهن تي انهيءَ ڪسڻ واري ڌڻ وانگر ڪوبہ رحم نہ ڪندس. ڏس، آءٌ هر ڪنهن کي سندس همقوم حڪمران جي حوالي ڪري ڇڏيندس، جيڪو انهن تي ظلم ڪندو. آءٌ انهن کي سندس هٿان نہ ڇڏائيندس.“
7سو آءٌ انهيءَ ڌڻ کي رڍن جي واپارين لاءِ چارڻ لڳس، جيڪو ڪوس لاءِ مقرر هو. تڏهن مون ٻہ لٺيون کنيون جن مان هڪڙيءَ کي ”مهرباني“ ۽ ٻيءَ کي ”اتحاد“ سڏيم. اهڙيءَ طرح آءٌ ڌڻ کي چارڻ لڳس.
8هڪڙي ئي مهيني ۾ مون ٽن ريڍارن کي ڀڄائي ڪڍيو، ڇاڪاڻ تہ انهن مون کان نفرت ٿي ڪئي، آءٌ بہ انهن مان بيزار ٿي پيس. 9آءٌ ڌڻ مان بہ بيزار ٿي پيس ۽ ان کي چيم تہ ”آءٌ هاڻ وڌيڪ تنهنجو ريڍار نہ ٿيندس. جيڪو مري ٿو سو ڀلي مري ۽ جيڪو ناس ٿو ٿئي سو ڀلي تہ ناس ٿئي. باقي جيڪي بچي وڃن سي ڀلي تہ هڪٻئي جون ٻوٽيون کائين.“
10پوءِ مون اها لٺ ڀڃي ڇڏي جنهن جو نالو ”مهرباني“ هو، ڄڻ تہ ان عهد کي منسوخ ڪري ڇڏيم جيڪو خداوند قومن سان ڪيو هو. 11سو اهو عهد ان ڏينهن تي ئي منسوخ ٿي ويو. تڏهن رڍن جي واپارين اهو سڀ ڏسي سمجھي ورتو تہ هي خداوند جو پيغام آهي. 12#مت 26:15 #مت 27:9-10 مون کين چيو تہ ”جيڪڏهن اوهين بهتر سمجھو ٿا تہ مون کي منهنجي مزدوري ڏيو، نہ تہ ٺهيو.“ سو هنن مون کي مزدوريءَ طور جيڪا چاندي توري ڏني سا رڳو ٽيهہ سڪا هئي.
13تڏهن خداوند مون کي حڪم ڏنو تہ ”اهي سڪا ڪنڀر جي اڳيان ڦٽو ڪري ڇڏ.“ سو چانديءَ جا اهي ٽيهہ سڪا، جيڪي هنن مون کي منهنجي پوري مهيني جي مزدوريءَ لاءِ هڪ وڏي رقم سمجھي ڏني هئي، سا مون خداوند جي گھر ۾ ڪنڀر جي اڳيان ڦٽو ڪري ڇڏي.
14تڏهن مون پنهنجي ٻي لٺ بہ ڀڃي ڇڏي جنهن جو نالو ”اتحاد“ هو. ائين ڪرڻ سان ڄڻ مون يهوداہ وارن ۽ اسرائيل وارن جي برادريءَ کي ٽوڙي ڇڏيو.
15پوءِ خداوند مون کي فرمايو تہ ”تون هاڻي وري ريڍارن وارو سامان پاڻ سان کڻ. هن دفعي تون بيوقوف ريڍار ٿيندين. 16ڏس، آءٌ پنهنجي قوم جي سار سنڀال لاءِ هڪ اڳواڻ کڙو ڪرڻ وارو آهيان، جيڪو اهڙي ريڍار وانگر هوندو جيڪو نہ ناس ٿي ويل رڍن جي ڪا خبرچار لهي ٿو، نہ ڪڻو ڪڻو ٿي ويلن جي ڳولا ٿو ڪري، نڪي زخمين جو علاج ٿو ڪري ۽ نہ وري صحتمندن جي پرورش ٿو ڪري، بلڪ هو رڳو ٿلهين متارين رڍن جو گوشت ٿو کائي ۽ انهن جا کُر ڇني ٿو اڇلائي.
17ويل آهي انهيءَ نالائق ريڍار لاءِ!
جيڪو ڌڻ کي ڇڏي ٿو وڃي.
هن جي ٻانهن سڪي ويندي،
۽ سندس ساڄي اک صفا انڌي ٿي پوندي.
هائو، ويل آهي انهيءَ نالائق حڪمران لاءِ!
جنگ ۾ سندس طاقت بلڪل ختم ٿيندي.“
