متي 23

1تڏهن يسوع ميڙاڪن ۽ پنهنجن شاگردن کي چيو تہ 2فقيهہ ۽ فريسي موسيٰ جي گاديءَ تي ويٺا آهن: 3تنهنڪري سڀ جيڪي هو اوهان کي ڪرڻ لاءِ چون، سو ڪريو ۽ عمل ۾ آڻيو: پر هنن جهڙا ڪم نہ ڪريو؛ ڇالاءِ جو جيئن هو چون ٿا، تيئن ڪن ڪين ٿا. 4هائو، هو ڳريون ڀريون ٿا ٻَڌن، جي کڻڻ مشڪل آهن، ۽ اُهي ماڻهن جي ڪلهن تي کنيو رکن؛ پر پاڻ انهن کي آڱر سان بہ ڪين ٿا چورين. 5پر هو پنهنجا سڀ ڪم ماڻهن کي ڏيکارڻ لاءِ ٿا ڪن: ڇالاءِ جو هو پنهنجا تعويذ وڏا ٿا ڪن، ۽ پنهنجن قبائن جون دامنيون ڪشاديون ٿا ڪن، 6۽ مجلس ۾ خاص جڳهون، ۽ عبادتگاهن ۾ اعليٰ درجي جون جايون پسند ٿا ڪن. 7۽ کين وڻي ٿو تہ ماڻهو اسان کي بازارن ۾ سلام ۽ ربي ڪري سڏين. 8پر اوهين پاڻ کي ربي متان سڏايو، ڇالاءِ جو اوهان جو اُستاد هڪڙو آهي، ۽ اوهين سڀيئي ڀائر آهيو. 9۽ زمين تي ڪنهن بہ ماڻهوءَ کي پيءُ ڪري متان سڏيو، ڇالاءِ جو اوهان جو پيءُ هڪڙو آهي، جو آسمان ۾ آهي. 10نڪي پاڻ کي هادي سڏائجو، ڇالاءِ جو اوهان جو هادي هڪڙو آهي، يعني مسيح. 11پر جيڪو اوهان ۾ سڀ کان وڏو آهي سو اوهان جو خادم ٿيندو. 12۽ جيڪو پاڻ کي مٿي ڪندو سو هيٺ ڪيو ويندو، ۽ جيڪو پاڻ کي هيٺ ڪندو سو مٿي ڪيو ويندو.

13پر افسوس آهي اوهان لاءِ، اي فقيهو ۽ فريسيو، رياڪارو! ڇالاءِ جو اوهين آسمان جي بادشاهت ماڻهن لاءِ بند ڪري ٿا ڇڏيو، جو نڪي اوهين پاڻ ٿا اندر وڃو، نڪي جيڪي اندر وڃن ٿا، تن کي گهڙڻ ٿا ڏيو. 14(افسوس آهي اوهان لاءِ، اي فقيهو ۽ فريسيو، رياڪارو! جو اوهين بيوهہ زالن جي گهرن کي هضم ٿا ڪريو ۽ ماڻهن کي ڏيکارڻ جي لاءِ ڊگهيون ڊگهيون دعائون ٿا گهرو. اوهان کي وڌيڪ سزا ملندي.) 15افسوس آهي اوهان لاءِ، اي فقيهو ۽ فريسيو، رياڪارو! ڇالاءِ جو اوهين هڪڙي ماڻهوءَ کي پنهنجي دين ۾ آڻڻ لاءِ سمنڊ ۽ سُڪي لتاڙي ٿا وڃو، ۽ جڏهن هو اوهان جي دين ۾ شريڪ ٿو ٿئي، تڏهن هن کي پاڻ کان ٻيڻو جهنم جو ٻار ٿا بڻايو.

16افسوس آهي اوهان لاءِ، اي انڌا سونهان، جو چئو ٿا تہ جيڪو هيڪل جو قسم کڻندو سو ٻڌل آهي. 17بيوَقوف ۽ انڌا؛ ٻنهي مان ڪهڙو وڏو آهي، سون يا هيڪل، جنهن انهي سون کي پاڪ ڪيو آهي؟ 18۽ چئو ٿا، تہ جيڪو قربانگاهہ جو قسم کڻندو تنهن لاءِ فڪر ڪونهي، پر جيڪو انهي تي رکيل نذر جو قسم کڻندو سو قرضي آهي. 19انڌا، ٻنهي مان ڪهڙو وڏو آهي، نذر، يا قربانگاهہ جا نذر کي پاڪ ٿي ڪري؟ 20تنهنڪري جيڪو قربانگاهہ جو قسم ٿو کڻي سو انهيءَ جو، ۽ جيڪي شيون مٿس رکيل آهن تن سڀني جو قسم ٿو کڻي. 21۽ جيڪو هيڪل جو قسم ٿو کڻي سو انهيءَ جو، ۽ جيڪو انهيءَ ۾ رهي ٿو تنهن جو قسم ٿو کڻي. 22۽ جيڪو آسمان جو قسم ٿو کڻي سو خدا جي تخت جو، ۽ جيڪو انهي تي ويٺل آهي تنهن جو قسم ٿو کڻي.

23افسوس آهي اوهان لاءِ، اي فقيهو ۽ فريسيو، رياڪارو! ڇالاءِ جو اوهين ڦودني ۽ سونف ۽ جِيري تي تہ ڏهون حصو ٿا ڏيو، پر جيڪي شريعت جون انهي کان ڳريون ڳالهيون آهن، يعني انصاف ۽ رحم ۽ ايمان، تن کي ڇڏي ڏنو اٿوَ: پر اِهي تہ اوهان کي ڪرڻ گهربيون هيون، ۽ هو ٻيون بہ ڇڏي ڏيڻ نہ کپنديون هيون. 24اي انڌا سونهان، اوهين مڇر تہ ڇاڻي ٿا ڪڍو، پر اُٺ ڳهيو ٿا وڃو.

25افسوس آهي اوهان لاءِ، اي فقيهو ۽ فريسيو، رياڪارو! ڇالاءِ جو اوهين وٽيءَ ۽ ٿالهيءَ جو ٻاهريون پاسو ملي صاف ٿا ڪريو، پر اندران اُهي ظلم ۽ زبردستيءَ سان ڀريون پيون آهن. 26اي انڌا فريسي، پهرين وٽيءَ ۽ ٿالهيءَ جو اندريون پاسو ملي صاف ڪر، تہ پوءِ انهن جو ٻاهريون پاسو بہ صاف ٿي پوندو.

27افسوس آهي اوهان لاءِ، اي فقيهو ۽ فريسيو، رياڪارو! ڇالاءِ جو اوهين انهن قبرن وانگر آهيو، جن تي سيڙهي لڳل آهي، جي ٻاهران سهڻيون ٿيون ڏسجن، مگر اندران اُهي مڙدن جي هڏن ۽ هر طرح جي گندگيءَ سان ڀريون پيون آهن. 28ساڳيو انهي طرح اوهين بہ ٻاهران ماڻهن کي نيڪ ڏسڻ ۾ ٿا اچو، مگر اندران مڪر ۽ بدڪاريءَ سان ڀريا پيا آهيو.

29افسوس آهي اوهان لاءِ، اي فقيهو ۽ فريسيو، رياڪارو! ڇالاءِ جو اوهين نبين جون قبرون ٿا جوڙيو، ۽ راستبازن جون تربتون ٿا سينگاريو، 30۽ چئو ٿا تہ جي اسين پنهنجن ابن ڏاڏن جي ڏينهن ۾ هجون ها تہ جيڪر نبين جي خون ۾ اُنهن سان شامل نہ ٿيون ها. 31انهي ڪري اوهين پاڻ تي شاهدي ٿا ڀريو، تہ جن نبين کي قتل ڪيو، تن جا اسين ٻار آهيون. 32سو اوهين پنهنجن ابن ڏاڏن جو ماڻ ڀري ٽمٽار ڪريو. 33اي بريون بلائون، ۽ نانگن جا ٻچا، اوهين جهنم جي سزا کان ڪيئن ڇُٽندا؟ 34تنهنڪري ڏسو، آئون اوهان ڏانهن نبي ۽ داناءَ ماڻهو ۽ فقيهہ موڪليان ٿو: انهن مان ڪن کي اوهين قتل ڪندا ۽ صليب تي چاڙهيندا، ۽ ڪن کي اوهين پنهنجين عبادتگاهن ۾ چهبڪ هڻندا، ۽ شهر شهر ستائيندا وتندا. 35انهيءَ لاءِ تہ سڀني راستبازن جو رت، جو زمين تي وهايو ويو هو، يعني راستباز هابيل جي رت کان وٺي، برڪياہ جي پٽ ذڪرياہ جي رت تائين، جنهن کي اوهان پاڪ جاءِ ۽ قربانگاهہ جي وچ ۾ قتل ڪيو، سو سڀ اوهان جي گردن تي پوي. 36آئون اوهان کي سچ ٿو چوان تہ اهي سڀ ڳالهيون هن پيڙهيءَ تي اينديون.

37اي يروشلم، اي يروشلم، تون جو نبين کي قتل ٿو ڪرين، ۽ جيڪي تو ڏانهن موڪليا وڃن ٿا، تن کي سنگسار ٿو ڪرين ۽ جيئن ڪڪڙ پنهنجن ٻچن کي پنهنجن کنڀن هيٺ گڏ ڪندي آهي، تيئن ڪيترا نہ ڀيرا مون تنهنجن ٻچن کي گڏ ڪرڻ ٿي گهريو، پر اوهان نہ مڃيو! 38ڏسو اوهان جو گهر ويران ٿيو پيو اٿوَ. 39ڇالاءِ جو آئون اوهان کي چوان ٿو، تہ اوهين هن کان پوءِ مون کي تيسين نہ ڏسندا، جيسين ڪ چوندا تہ اُهو مبارڪ آهي، جو خداوند جي نالي تي ٿو اچي.

Currently Selected:

متي 23: SB62

Highlight

Copy