توریت شریف: پَیدایش 9
9
1فِر اللّٰہ تعالیٰ حضرت نُوح کی تے اُنہاں نیاں پتراں کی برکت دتی تے آخیا، ”تُساں پھلو پھُولو، بدھو تے زِیمی پہرو۔ 2سارے جانور، پرندے، زِیمی پر رِینگݨے آلے جانور تے مچھلیاں تُساں کولوں ڈری کے رہسݨ. میں اِنہاں ساریاں کی تُساں نے قابُو وِچ دیئی شوڑیا اے. 3جس طرح میں تُساں نے کھاݨے واسطے پودیاں نی پیداوار مقرر کیتی، اِسے طرح ہُݨ تُوں تُساں کی ہر قسم نے جانور کھاݨے نی اجازت وی اے. 4پر گوشت کی نہ کھاؤ جدوں تک اُس نا سارا خون نکلی نہ جائے۔
5کُسے نی جان کِہننا منع اے۔ جیہڑا اِس طرح کرسی اُس کی اپݨی جان دیݨی پیسی، پاویں او انسان ہووے یا حیوان۔ میں آپوں اِس نا مُطالبہ کرساں۔ 6جیہڑا بندہ خون کرسی، اُس نا خون وی ضرُور بندیاں کولوں ہوسی، کِیئانکہ اللّٰہ تعالیٰ اِنسان کی اپݨے ار بݨایا۔
7پر تُساں پھلو پھُولو تے خوب بدھو، زِیمی اپر اپݨی نسل بدھاؤ، تے بہُوں ہوئی جاؤ۔“
8فِر اللّٰہ تعالیٰ حضرت نُوح کی تے اُنہاں نے پتراں کی آخیا، 9”تکو، ہُݨ میں تُساں نال تے تُساں نی نسلاں نال مہاڑا عہد قائم کرنا آں. 10اے عہد اُنہاں ساریاں جانوراں نے نال وی ہوسی جیہڑے تُساں نال کشتی وِچوں نکلے، یعنی پرندے، مال ڈنگر تے سارے جنگلی جانور. 11میں تُساں ساریاں نال مہاڑا عہد قائم کرنا آں کہ سارے جاندار سیلاب نے پاݨی نال کدے نہ مَرسݨ، تے نہ ہی کدے سیلاب زِیمی پر تباہ کرنے واسطے اچھسی.
12اِس ابدی عہد نا نشان جیہڑا میں تُہاڑے تے سارے جانوراں نال قائم کرنا پیاں، اے اَے کہ 13میں بدلاں وِچ قوس ِ قزع رخݨا آں. اے زمینے نال مہاڑے عہد نا نِشان ہوسی. 14اِس طرح ہوسی کہ جس ویلے میں زِیمی پر بدل آݨساں تے او قوسِ قزع چہڑے وِچ نظر اچھسی، 15فِر میں اپݨے عہد کی جیہڑا میں اپݨے تے ساریاں جانداراں سمیت تُساں نال کیتا، اے یاد کرساں تے ساریاں جانداراں کی مارنے واسطے سیلاب کدے نہ آݨساں۔ 16جدوں او قوسِ قزع چہڑے وِچ اچھسی، تے میں اِس کی تکی کے اپݨا ابدی وعدہ یاد کرساں جیہڑا مہاڑے تے ساریاں جانداراں سمیت تُساں نال ہویا اے. 17اے اُس عہد نا نشان اَے جیہڑا میں دنیا نے سارے جانداراں نال کیتا اے۔“
18حضرت نُوح نے پتر، جیہڑے کشتی وِچوں نکلے، او سام، حام تے یافثؑ سݨ۔ (حام کَنعان نا پیؤ سی۔) 19اے تہرے حضرت نُوح نے پُتر سݨ جنہاں نی نسل زِیمی پر پھیلی گئی۔
20فِر حضرت نُوح زمینداری کرݨ لغے تے اُنہاں اِک انگُوراں نا باغ لایا۔ 21اِک دیہاڑے او اُس باغے نیاں پھلاں نی شراب پی کے نشے وِچ آئی گئے، تے اپݨے تمبو وِچ ننگے ہوئی کے لمے پئی گئے۔ 22فِر حام، جیہڑا کنعان نا پیؤ سی، اپݨے پیؤ کی ننگا تکیا، تے باہر اَچھی کے اپݨے دوئاں پہراواں کی دسیا۔ 23فِر سام تے یافؑث اِک کپڑا کِہندا، تے اپݨے مونڈیاں پر رخی کے پِچھکنڈیوں اپݨے پیؤ نا ننگا جِسم ٹَہکی شوڑیا. اُنہاں نے مُونہ پُٹھے پاسے سݨ، اِس واسطے اُنہاں اپݨے پیؤ کی ننگا نی تکیا۔
24جدوں حضرت نُوح نا نشہ لہی گیا تے او ہوشے وِچ آئے، اُنہاں کی پتہ لغا کہ اُنہاں نے ساریاں تُوں نِکے پُترے اُنہاں نال کے کیتا۔ 25فِر اُنہاں آخیا،
”کَنعان پر لعنت ہووے!
او اپݨیاں پہراواں نے غلاماں نا غلام ہوسی.
26مبارک ہووے رب، جیہڑا سام نا خدا اے!
کَنعان سام نا غلام ہووے۔
27اللّٰہ کرے کہ یافثؑ نیاں حداں بدی جاݨ.
تے اُس نی اولاد سام نے لوکاں نال رہے،
تے کَنعان یافثؑ نا غُلام ہووے.“
28سیلاب تُوں بعد حضرت نُوح ساڈے تہرے سو سال ہور جِیݨے رہے۔ 29فِر او ساڈے نو سو سالاں نے ہوئی کے فوت ہوئے۔
Currently Selected:
توریت شریف: پَیدایش 9: phr
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Text (c) 2021 Noor-e-Kashmir
Audio (p) 2021 Noor-e-Kashmir
