توریت شریف: پَیدایش 8

1اللّٰہ تعالیٰ حضرت نُوح تے ساریاں جانوراں جیہڑے اُنہاں نال کشتی وِچ سݨ، کی پُلہیا نی سی. اُس زِیمی پر اِک ہوا چلائی، تے پاݨی کہٹ ہوݨ لغا۔ 2زِیمی نیاں گہرائیاں وِچوں سارے چشمے تے آسماناں پر پاݨی نے در بند کیتے گئے، تے بارش ختم ہوئی گئی۔ 3بارِش شُروع ہوݨے نے ڈیڈھ سو دیہاڑیاں، یعنی پنج مہینیاں بعد، پاݨی زِیمی تُوں کہٹݨیاں کہٹݨیاں تھوڑا ہوئی گیا سی، 4تے ستویں مہینے نی ستارویں تاریخ، مطلب سیلاب شرُوع ہوݨے تُوں پُورے پنچ مہیݨے بعد، کشتی اراراط نیاں پہاڑاں پر ٹِکی گئی۔ 5پاݨی کہٹݨا رہیا، تے ٹہائی مہیݨے تُوں بعد، یعنی دسویں مہینے نے پہلے دیہاڑے، پہاڑاں نیاں چوٹیاں نظر آیاں۔

6ہور چالیاں دیہاڑیاں تُوں بعد حضرت نُوح ، جیہڑی کشتی وِچ کھڑکی بݨائی سی، اُس کی کھولی کے 7آپے کولوں اِک کاں اُڈاریا. تے جدوں تک پاݨی زِیمی پر سُکیا نی سی، کاں اُڈرنا رہیا۔

8اُس تُوں بعد حضرت نُوح آپے کولوں اِک کُہگی اُڈاری، تانکہ پتہ لغے کہ زِیمی تُوں پاݨی کہٹیا اے کہ نی. 9پر کُہگی کی اپݨے پنجے ٹِیکݨے نی جغہ نی لبھی، کِیئانکہ ساری زِیمی پر پاݨی پھیلیا وا سی۔ اِس واسطے او حضرت نُوح کول مڑی کے آئی گئی. اُنہاں اپݨا ہتھ اگے کری کے کُہگی کی پکڑیا تے اندر کہنی گئے۔

10ہور ست دیہاڑے ٹھہری کے اُنہاں فِر کُہگی کشتی وِچوں اڈاری. 11نماشاں ویلے کُہگی اُنہاں کول مڑی آئی، تے اُنہاں تکیا کہ زیتون نا اِک تازا پَتر اُس نی چُونجے وِچ اے۔ فِر اِس طرح اُنہاں کی پتہ لغا کہ پاݨی تھوڑا ہوئی گیا اے۔

12اُنہاں ہور ست دیہاڑے صبر کِیتا تے فِر کُہگی کی اڈاریا، پر اِس دفعہ او اُنہاں کول مُڑی کے نی آئی۔

13حضرت نُوح نی عمر نے 601 سال نے پہلے مہینے نی پہلی تاریخ تک پاݨی زِیمی پر سُکی گیا سی. فِر حضرت نُوح کشتی نی چھت کھولی کے تکیا کہ زِیمی نی سطح سُکی گئی اے۔ 14دُوئے مہینے نی ستائی تاریخ تک زِیمی بالکل سُکی گئی سی۔

15فِر اللّٰہ تعالیٰ حضرت نُوح کی آخیا، 16”اپݨی زناݨی، اپݨے پتر، تے اُنہاں نیاں زناݨیاں سمیت کشتی وِچوں باہر نکلی آ. 17ساریاں پرندیاں، جانوراں تے رینگݨے آلیاں جانوراں کی وی باہر کہنی آ جیہڑے تہاڑے نال اݨ، تاکہ او زِیمی پر رہݨ تے پھلݨ پھُولݨ۔“

18فِر حضرت نُوح اپݨی زناݨی، اپݨے پُتراں تے اُنہاں نیاں زناݨیاں کی نال کہنی کے باہر نکلی آئے۔ 19سارے جانور، رینگݨے آلے جانور، تے پرندے اپݨی اپݨی قسماں نیاں ٹولیاں وِچ کشتی تُوں باہر نکلی آئے۔

20فِر حضرت نُوح رب واسطے اِک قربانی دیݨے آلی جغہ بݨائی، تے حلال جانوراں تے پرندیاں وِچوں کُج کُج کہنی کے رب اگے قربانی دیئی کے پُوری طرح ساڑی شوڑیا۔ 21رب قربانیاں نی خوشبو تُوں خوش ہویا، تے اپݨے دِلے وِچ آخیا، ”ہُݨ میں انساناں نی وجہ نال کدے وی زِیمی پر لعنت ناں پہیجݨ لغا، حالاںکہ انساناں نا دِل نِکی عمر تُوں ہی خراب اے. تے ساریاں جانداراں کی جِس طرح میں ہُݨ ماریا، کدے ناں مارݨ لغا. 22جدوں تک زِیمی رہسی تے رائی بائی، کٹائی نا ویلا، گرمی تے سردی، دیہاڑ رات ختم نی ہوݨ لغی۔“

Currently Selected:

توریت شریف: پَیدایش 8: phr

Highlight

Copy