Mateu 27

Jezusi para Pilati

1Kur agoi, të gjithë kryepriftënt e pleqtë e popullit vendosën bashkarisht ta dënonin Jezusin me vdekje. 2Mbasi e lidhën, e çuen e ia dorëzuen Pilatit, qeveritarit.

Vdekja e Judës

3Atëherë Juda, ai që e kishte dorëzue, kur pa se dënuen, u pendue, ua ktheu tridhjetë monedhat e argjendta kryepriftënve e pleqve 4dhe u tha: «Mëkatova, tue dorëzue gjak të pafajshëm». Ata i thanë: «Ç'na duhet neve! Shihe vetë». 5Hodhi monedhat e argjendta në tempull, u largue dhe shkoi e u fur.

6Kryepriftënt morën monedhat e argjendta e thanë: «Nuk lejohet me i qitë këto para kushtimore sep janë pare gjaku». 7Atëherë morën vendim të blinin me to arën e një poçari për varrimin e të huejve. 8Prandaj ajo arë u quejt «Ara e Gjakut», deri sot. 9Kështu u plotësue çka qe thanë prej Jeremisë profet:

Morën tridhjetë monedhat e argjendta,

çmimi e të çmuemit,

që u çmue nga bijtë e Izraelit,

10 e i dhanë për Arën e Poçarit,

siç më kishte urdhnue Zoti.

Jezusi para Pilatit

11Jezusi u vu para qeveritari. Qeveritari e pyeti: «A je ti mbreti i judejve?». Jezusi i tha: «Ti po thue». 12Por, kur e paditnin kryepriftërinjtë dhe pleqtë, nuk përgjigjej fare. 13Atëherë Pilati i tha: «A nuk po ndigjon sa çka po dëshmojnë kundër teje?». 14Ai nuk iu përgjigj për asnjë gja, saqë e çuditi shumë qeveritarin.

Dënimi me vdekje

15Për çdo festë qeveritari e kishte ba doke me lirue një të burgosun, atë që dëshironin. 16Asokohe kishin një të burgosun të bujshëm, që quhej Jezu Baraba. 17Kur u mblodhën, Pilati u tha: «Cilin doni t'ju liroj, Jezu Barabën apo Jezusin që quhet Krisht?». 18E dinte se Jezusin e kishin dorëzue nga smira.

19Ndërsa ishte ndejë në gjykatore, e shoqja i çoi fjalë: «Mos të kesh gja me atë të drejtë, se sot kam vuejt shumë në andërr për shkak të tij». 20Por kryepriftënt e pleqtë e bindën turmën me kërkue Barabën e Jezusin me e vra. 21Qeveritari u tha rishtas: «Cilin prej të dyve doni me ju lirue?». Ata iu përgjigjën: «Barabën!». 22Pilati u thotë: «Çka të baj, pra, me Jezusin që quhet Krisht?». Të gjithë i thonë: «Të kryqëzohet!». 23Ai u tha: «Pse, ç'të keqe bani?». Por ata bërtitnin edhe ma fort: «Të kryqëzohet!». 24Kur Pilati e pa se nuk po arrinte asgjë, përkundrazi, po fillonte rrëmuja, mori ujë, lau duert para turmës e tha: «Jam i pafajshëm për gjakun e këtij. Shiheni ju». 25Mbarë populli u përgjigj: «Gjaku i tij raftë mbi ne e mbi fëmijët tanë!». 26Atëherë Pilati liroi Barabën, ndërsa Jezusin, mbasi e fshikulluen, e dorëzoi të kryqëzohej.

Jezusi para përqeshësve

27Atëherë ushtarët e qeveritarit e morën Jezuin në pretorium dhe bashkuen rreth tij tanë kohortën. 28E zhveshën dhe i hodhën sipër një pelerinë të kuq. 29Thurën një kunorë ferrash, ia vunë në krye e i dhanë një kallam në dorën e djathtë. Tue ra në gjuj para tij, e qesëndisnin e i thonin: «Të falemi, o mbreti i judejve!». 30E pështynë, morën kallamin e ia gjuenin kresë. 31Mbasi e qesëndisën, ia hoqën pelerinën, e veshën me petkat e veta dhe e çuen për ta kryqëzue.

Kryqëzimi

32Tue dalë, hasën në një njeri kireneas me emnin Simon, të cilin e detyruen me i mbartë kryqin. 33Kur shkuen te një vend, që quhet Golgota, domethanë «Vendi i Kafkës», 34i dhanë me pi verë të përzieme me vner, por kur i ndjeu shijen, nuk deshi me e pi.

35Si e kryqëzuen, hodhën short për me nda petkat e tij 36dhe u ulën e po e ruenin. 37Mbi krye i vunë me shkrim shkakun arsyen: «Ky asht Jezusi, mbreti i judejve». 38Atëherë kryqëzuen me të dy cuba, njenin në të djathtë e tjetrin në të majtë.

39Kalimtarët e fyenin, tundnin kryet 40e thonin: «Ti, që e shkatërron tempullin dhe e ndërton për tri ditë, shpëto veten, nëse je Biri i Hyut, e zbrit nga kryqi!». 41Njësoj edhe kryepriftënt, shkrestarët e pleqtë e tallnin e thonin: 42«Të tjerët i shpëtoi, veten nuk mundi me e shpëtue. Mbreti i Izraelit! Të zbresë tash nga kryqi e do të besojmë në të. 43Besoi në Hyun, ta lirojë tash Hyu po deshi, meqë tha se asht Biri i Hyut!». 44Edhe cubat, që ishin të kryqëzuem me të, e përqeshnin.

Vdekja

45Që nga mesdita e deri në orën tre pasdite u bë errësirë në gjithë tokën. 46Rreth orës tre pasdite Jezui thirri me zë të lartë: «Eli, Eli, lema sabakthani?» që do të thotë: «Perëndia im, Perëndia im, përse më braktise?». 47Disa nga ata që ishin aty kur e dëgjuan, thanë: «Ky po thërret Elinë». 48Njëri prej tyre vrapoi, mori një sfungjer, e ngjeu në uthull, e vuri në një kallam e ia dha për ta pirë. 49Të tjerët thoshin: «Prisni të shohim nëse do të vijë Elia për ta shpëtuar».

50Jezui thirri përsëri me zë të lartë e dha shpirt. 51Atëherë veli i tempullit u gris më dysh nga lart deri poshtë, toka u drodh e shkëmbinjtë u çanë. 52Edhe varret u hapën e shumë trupa të shenjtësh që kishin vdekur u ngjallën 53dhe, pasi dolën nga varret pas ngjalljes së tij, shkuan në qytetin e shenjtë e iu shfaqën shumë njerëzve.

54Kryeqindësi dhe të tjerët që ishin me të për të ruajtur Jezuin, kur panë tërmetin dhe gjithçka që ndodhi, u frikësuan shumë e thanë: «Me të vërtetë ky qenka Biri i Perëndisë».

55Aty gjendeshin edhe shumë gra që kishin shkuar pas Jezuit që nga Galilea dhe i kishin shërbyer. Ato po shikonin nga larg. 56Ndër to ishte Maria Magdalena, Maria, nëna e Jakobit dhe Jozefit, si dhe nëna e bijve të Zebedeut.

Varrimi

57Kur ra mbramja, erdhi një njeri i pasun nga Arimateja, me emnin Jozef. Edhe ai kishte qenë nxanësi Jezusit. 58Shkoi te Pilati e i lypi trupin e Jezuit. Atëherë Pilati urdhënoi t'ia jepnin.

59Jozefi e mori trupin e Jezuit, e mbështolli me li të pastër 60dhe e vuni në varrin e ri, që kishte hapë për vete në shkamb. Rrokullisi një gur të madh te gryka e varrit e shkoi.

61Maria Magdalenë e Maria ishin ulun kundruell varrit.

Rojat e varrit

62Të nesërmen, që i bie me qenë mbas të premtes, kryepriftënt e farisenjtë u mblodhën te Pilati 63e i thanë: «Zotni, na u kujtuem se ai mashtrues pati thanë, sa ishte gjallë: “Pas tri ditësh jam i gjallë”. 64Prandaj, urdhno të sigurohet varri deri ditën e tretë, që të mos shkojnë dishepujt e tij me e vjedhë e me i thanë popullit: “U ngjall prej të vdekunve”. E mashtrimi i mbramë do të jetë më i keq se i pari». 65Pilati u tha: «I keni rojtarët. Shkoni e sigurojeni si të dini». 66Ata shkuan dhe e siguruen varrin, tue e vulosë gurin me rojtarë.

Currently Selected:

Mateu 27: DHRG

Highlight

Copy