Isaia 33
33
Shpëtim për Jerusalemin
1Mjerë ti që shkatërron,
edhe pse s'të kanë shkatërruar,
ti që tradhton,
edhe pse s'të kanë tradhtuar,
se, sapo të kesh shkatërruar,
do të shkatërrohesh,
sapo të kesh tradhtuar,
do të tradhtohesh.
2Ki mëshirë për ne, o Zot,
se kemi shpresuar te ti.
Bëhu mbrojtja jonë çdo mëngjes,
shpëtimi ynë në kohë mjerimi.
3Nga ushtima, ikin popujt,
kur ngrihesh ti, shpërndahen kombet.
4Do të grumbullohet plaçka e luftës si vemjet,
do të vërsulen mbi to si karkalecat.
5Madhështor është Zoti,
se banon në lartësi,
Sionin e ka mbushur
me të drejtë e drejtësi.
6Ditët e tua do të jenë të palëkundshme,
urtia e dija, pasuria shpëtimtare,
droja e Zotit thesari yt.
7Ja, trimat e tu bërtasin nëpër rrugë,
lajmëtarët e paqes qajnë hidhur.
8Sheshet janë të shkreta,
shtigjeve s'kalon kush,
besëlidhja është shkelur,
qytetet janë përçmuar,
njeriu s'ka më vlerë.
9Është tharë, është vyshkur toka,
nga turpi është venitur Libani,
Sharoni është bërë shkretëtirë,
Bashani e Karmeli dridhen.
10E tani po ngrihem, thotë Zoti,
ja, në këmbë po çohem,
tani po madhërohem!
11Keni ngjizur sanë, kashtë do të lindni,
fryma ime do t'ju përpijë si zjarri!
12Popujt do të digjen në furrën e gëlqeres,
si ferrat e prera do t'i djegë zjarri.
13Ju që jeni larg, dëgjoni çka bëra,
ju që jeni afër, njiheni fuqinë time.
14Mëkatarët në Sion u tmerruan,
të paudhët dridhmat i pushtuan.
«Kush prej nesh mund të banojë», thonë,
«Mes zjarrit përvëlues?
Kush prej nesh mund të banojë
mes flakëve të përjetshme?».
15Ai që ecën me drejtësi,
ai që flet çka është e drejtë,
që s'kërkon fitim të pandershëm,
që tund duart për të mos marrë mitë,
që mbyll veshët për të mos dëgjuar për vrasje,
që mbyll sytë për të mos parë të keqen,
16ai do të banojë në vend të lartë,
fortesa mbi shkëmb do të jetë streha e tij,
do të ketë bukë për të ngrënë,
nuk do t'i mungojë uji.
17Sytë tuaj do të shohin një mbret të lavdishëm,
do të kundrojnë një vend që s'ka fund.
18Zemra jote do të përsiatë me tmerr:
«Ku është ai që mban shënim?
Ku është ai që peshat mat?
Ku është ai që kullat numëron?».
19Popullin mizor s'do ta shohësh më,
atë popull me një të folme që s'merrej vesh,
që belbëzonte gjuhë të pakuptueshme.
20Kundro Sionin, qytetin e të kremteve tona!
Sytë e tu do të shohin Jerusalemin,
vendbanimin e qetë, tendën e patundur.
Hunjtë e saj s'do t'i shkulin dot kurrë,
litarët e saj nuk do t'i këputin.
21Atje Zoti do të jetë madhështor për ne,
në atë tokë ku rrjedhin lumenj me degë të gjera.
Anije me rrema atje s'do të kalojnë,
anije të mëdha s'do të lundrojnë.
22Se Zoti është gjykatësi ynë,
Zoti është ligjdhënësi ynë,
Zoti është mbreti ynë,
ai do të na shpëtojë.
23Litarët e tu janë liruar,
direkun tënd s'e mbajnë dot,
dhe velin nuk ta ndehin.
Atëherë plaçka e shumtë do të ndahet,
do të marrin deri edhe të çalët.
24Asnjë nga banorët s'do të thotë: «Jam sëmurë».
Popullit që banon atje, do t'i falet paudhësia.
Currently Selected:
Isaia 33: AL1
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Shoqëria Biblike Ndërkonfesionale e Shqipërisë 2020
© Interconfessional Bible Society of Albania 2020
