9
1تے اوس اوہناں نُوں آکھیا۔ مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی بعضے جیہڑے ایتھے کھلوتے نیں۔ جد تِیکر خُدا دی بادشاہی نُوں قُدرت نال آیا نا ویکھن گے کدی مَوت دا سواد نا لین گے۔
یِسُوع دا رُوپ بدل جاندا اے
2تے چِھیئاں دِناں پِچّھوں یِسُوع پطرس تے یعقُوب تے یُوحنّا نُوں نال لیا۔ تے اوہناں نُوں اِک اُچّے پہاڑ اُتّے وکھرا اکلّیاں لے گیا۔ تے اوہدا رُوپ اوہناں دے سامھنے بدل گیا۔ 3تے اوہدے کپڑے لِشکن لگّے تے بڑے چِٹّے ہوگئے۔ اجیہے پئی دُنیا وِچ کوئی دھوبی ایہو جیہے چِٹّے نئیں کر سکدا۔ 4تَد ایلیّاہ مُوسیٰ دے نال اوہناں نُوں وکھالی دِتّا۔ تے اوہ یِسُوع دے نال گلّاں کر دے سن۔ 5تَد پطرس یِسُوع نُوں آکھیا۔ اَے ربّی ساڈا ایتھے رہنا چَنگا اے۔ تے اسی تَرے ڈیرے بنائیے۔ اِک تیرے لئی۔ تے اِک مُوسیٰ لئی۔ تے اِک ایلیّاہ دے لئی۔ 6کیوں جو اوہ نئیں سی جان دا پئی اگّوں کِیہ جواب دے۔ کیوں جو اوہ وَاہوَا ڈر گئے سن۔ 7تَد اِک بدّل آیا۔ تے اوہناں اُتّے چھاں کِیتی۔ تے بدّل وِچوں اِک اواز آئی۔ پئی ایہہ میرا پیارا پُتر اے۔ اوہدی سُنو۔ 8تے اوسے ویلے اوہناں چَوفیرے دھیان کر کے بِناں اکلّے یِسُوع دے فیر ہور کِسے نُوں اپنے نال نا ویکھیا۔
9تے پہاڑوں اُتر دیاں اوس اوہناں نُوں حُکم کِیتا پئی جو کُجھ تُساں ویکھیا جد تِیکر اِبنِ آدم مُردیاں وِچوں جی نا اُٹھے۔ تَد تِیکر کِسے نُوں نا دسنا۔ 10تے اوہناں ایس گلّ نُوں آپو وِچ رکھیا۔ تے اِک دُوجے نال چَرچا کر دے سن پئی مُردیاں وِچوں جی اُٹھنا کِیہ اے؟ 11تے اوہناں ایہہ اوہنوں پُچھیا پئی فقِیہ تے آکھدے نیں پئی پہلے ایلیّاہ دا آنا ضرُوری اے۔ 12تے اوس اوہناں نُوں آکھیا۔ ایلیّاہ تے ٹھیک پہلاں آن کے سبھ کُجھ سُدھار دا اے۔ تے اِبنِ آدم دے حق وِچ کِیویں لِکھیا اے۔ پئی اوہ بڑا دُکھ جھلّے گا تے ناچیز سمجھیا جائے گا۔ 13پر مَیں تُہانوں آکھنا آں۔ پئی ایلیّاہ آ وی گیا اے۔ تے نالے جیہا اوہدے حق وِچ لِکھیا گیا اے۔ اوہناں دا جو کُجھ دِل کِیتا سو ای اوہدے نال کِیتا۔
یِسُوع اِک مُنڈے نُوں پلِیت رُوح توں شفا دیندا اے
14تے جد شاگِرداں کول آئے تے اوہناں دے چَوفیرے بڑی بِھیڑ تے فقِیہاں نُوں اوہناں دے نال بحث کر دیاں ویکھیا۔ 15تے اونویں ساری بِھیڑ اوہنوں ویکھ کے بڑی حَیران ہوئی۔ تے لوکاں نیں اوہدے ولّ دَوڑ کے اوہنوں سلام کِیتا۔ 16تَد اوس اوہناں نُوں پُچھیا تُسی ایہناں نال کِیہ بحث کر دے ہو؟ 17تے بِھیڑ وِچوں اِک نیں اوہنوں جواب دِتّا۔ اَے اُستاد۔ مَیں اپنے پُتر نُوں تیرے کول لیاندا اے۔ اوہنوں گونگی رُوح چمبڑی ہوئی اے۔ 18تے اوہ جِتّھے کِتے اوہنوں پھڑ دی اے اوتھے ای پٹکا دیندی اے۔ تے اوہ جھگ چھڈ دا اے۔ تے دَند پِیہندا اے۔ تے سُکدا جاندا اے۔ تے مَیں تیرے شاگِرداں نُوں آکھیا سی پئی اوہ اوہنوں کڈھ دین۔ تے اوہ اوہنوں کڈھ نا سکے۔ 19اوس جواب دے کے اوہناں نُوں آکھیا۔ اے بے اعتبار قوم؟ مَیں کد تِیک تُہاڈے نال رہاں گا؟ کد تِیکر تُہاڈی سہاں گا؟ اوہنوں میرے کول لیاؤ۔ 20تے اوہناں اوہنوں اوہدے کول لیاندا۔ تے جد اوس اوہنوں ویکھیا اونویں رُوح اوہنوں مروڑیا۔ تے اوہ زمین اُتّے ڈِگّا۔ تے جھگ چھڈ کے لیٹن لگّا۔ 21تَد اوس اوہدے پئیو کولوں پُچھیا کِنے کُو چِر توں ایہدا ایہہ حال ہویا اے؟ اوس آکھیا۔ نِکّے ہوندیاں توں۔ 22تے اوس اوہنوں بہتیری واری ایہدا ناس کرن لئی اَگ وِچ تے پانی وِچ وی سُٹّیا۔ پر جے تُوں کُجھ کر سکنا ایں تے ساڈے اُتّے ترس کھا کے ساڈی مدد کر۔ 23یِسُوع اوہنوں آکھیا۔ جے تُوں کر سکنا ایں؟ اِیمان لیان والے لئی تے سبھ کُجھ ہوسکدا اے۔ 24اوس مُنڈے دے پئیو نے اونویں اُچّی اواز نال آکھیا۔ مَیں اِیمان لیاؤنا واں۔ میرے اِیمان دے گھاٹے دا علاج کر۔ 25جد یِسُوع نے ویکھیا پئی لوک بھج کے اکٹّھے ہوندے جاندے نیں۔ تَد اوس پلِیت رُوح نُوں جِھڑکیا۔ تے اوہنوں آکھیا۔ اَے گونگی بولی رُوح۔ مَیں تینُوں حُکم کرنا آں۔ ایہدے وِچوں باہر نِکل۔ تے اوہدے وِچ مُڑ کدی نا وڑِیں۔ 26اوہ چِیک مار کے تے اوہنوں بُہت مروڑ کے اوہدے وِچوں نِکل گئی۔ تے اوہ مُنڈا مُردے وانگُوں ہوگیا۔ ایتھوں تِیکر پئی بتھیریاں آکھیا اوہ مر گیا اے۔ 27تَد یِسُوع اوہدا ہتّھ پَھڑکے اوہنوں اُٹھا لیا۔ تے اوہ اُٹھ کھلوتا۔ 28تے جد اوہ گھر وِچ آیا۔ اوہدے شاگِرداں نیں وَکھ ہو کے اوہدے اگّے عرض کِیتی۔ پئی اسی اوہنوں کیوں نا کڈھ سکے۔ 29اوس اوہناں نُوں آکھیا۔ ایہہ قِسم دُعا بِناں کِسے ہور طرح نئیں نِکل سکدی۔
یِسُوع دُوجی واری اپنی مَوت ولّوں دسدا اے
30تے اوتھوں ٹُر کے اوہ گلِیل وِچوں دی لنگھ گئے۔ تے اوہ نئیں چاہندا سی پئی کِسے نُوں خبر ہوئے۔ 31ایس لئی پئی اوہ اپنے شاگِرداں نُوں سِکھالدا۔ تے اوہناں نُوں آکھدا سی پئی اِبنِ آدم بندیاں دے ہتّھِیں پھڑوایا جاندا اے۔ تے اوہ اوہنوں مار سُٹّن گے تے مر جان توں تَرے دِن پِچّھوں اوہ فیر جی اُٹھے گا۔ 32پر اوہناں ایہہ گلّ نا سمجھی۔ تے اوہنوں پچُھّن لئی ڈر دے سن۔
ساریاں نالوں وَڈا کون اے
33تے اوہ کَفرنحُوم وِچ آئے تے جد اوہ گھر وِچ سی اوس اوہناں کولوں پُچھیا۔ پئی تُسی راہ وِچ کِیہ گلّ بات کر دے سو۔ 34پر اوہ چُپ ای رہے کیوں جو اوہناں وٹے اِک دُوجے نال ایہہ بحث کِیتی سی پئی وَڈا کیہڑا اے؟ 35تے اوس بَہہ کے اوہناں باراں نُوں سدّیا۔ تے اوہناں نُوں آکھیا۔ جے کوئی پہلا ہونا چاہے تے اوہ سبھناں توں پِچّھلا۔ تے ساریاں دا کاماں ہوئے۔ 36تے اوس اِک بال نُوں لے کے اوہناں دے وِچکار کھلھاریا؟ تے اوہنوں کُچھّڑ چُک کے اوہناں نُوں آکھیا۔ 37جو کوئی میرے ناں کر کے ایہو جیہے بالاں وِچوں اِک نُوں قبول کر دا اے۔ سو مَینُوں قبول کر دا اے۔ تاں جو کوئی مَینُوں قبول کر دا اے۔ سو مَینُوں نئیں پر اوہنوں جِس مَینُوں گھلّیا قبول کر دا اے۔
جیہڑا ساڈے خلاف نئیں اوہ ساڈے نال اے
38یُوحنّا اوہنوں آکھیا۔ اُستاد۔ اساں اِک نُوں تیرا ناں لے کے پلِیت رُوحاں نُوں کڈھدیاں ویکھیا۔ تے اساں اوہنوں منع کِیتا۔ کیوں جو اوہ ساڈے پیچھے نئیں سی ٹُر دا۔ 39پر یِسُوع آکھیا۔ اوہنوں نا منع کرو۔ کیوں جو اجیہا کوئی نئیں۔ جیہڑا میرا ناں لے کے کرامات وکھالے۔ تے مَینُوں چھیتی بُرا آکھ سکے۔ 40کیوں جو جیہڑا ساڈا مخالف نئیں سو ساڈے ولّ اے۔ 41کیوں جو جیہڑا اِک کٹورا پانی تُہانوں پِیا دے ایس کر کے پئی تُسی مسِیح دے اوہ۔ مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں۔ پئی اوہ اپنا پَھل پائے بِناں کدی نا رہے گا۔
گُناہ کرن دی پرکھ
42تے جے کوئی ایہناں نِکّیاں وِچوں جیہڑے میرے اُتّے اِیمان لیاؤندے نیں اِک نُوں ٹھوکر کھوائے۔ اوہدے لئی ایہہ چَنگا سی پئی چکّی دا پُڑ اوہدے گلّ وِچ پایا جاندا تے اوہ سمُندر وِچ سُٹّیا جاندا۔ 43تے جے تیرا ہتّھ تینُوں ٹھوکر کھوا وے اوہنوں وَڈّھ سُٹ۔ زِندگی وِچ ٹُنڈا ہو کے وڑنا ایہدے نالوں چَنگا اے۔ پئی دو ہتّھ ہوندیاں تُوں جہنّم دی اوس اَگ وِچ سُٹّیا جائیں جیہڑی بُجھدی نئیں۔ 44[جِتّھے اوہناں دا کِیڑا نئیں مر دا۔ تے اَگ نئیں بُجھدی۔] 45تے جے تیرا پَیر تینُوں ٹھوکر کھوائے اوہنوں وَڈّھ سُٹ۔ زِندگی وِچ لَنگیاں ہو کے وڑنا تیرے لئی ایہدے نالوں چَنگا اے پئی دو پَیر ہوندیاں جہنّم وِچ سُٹّیا جائیں۔ 46[جِتّھے اوہناں دا کِیڑا نئیں مر دا۔ تے اَگ نئیں بُجھدی۔] 47تے جے تیری اَکھ تینُوں ٹھوکر کھوائے۔ تے اوہنوں کڈھ سُٹ۔ خُدا دی بادشاہی وِچ کانیاں ہو کے وڑنا تیرے لئی ایہدے نالوں چَنگا اے پئی دو اَکھّیاں ہوندیاں جہنّم وِچ سُٹّیا جائیں۔ 48جِتّھے اوہناں دا کِیڑا نئیں مر دا۔ تے اَگ نئیں بُجھدی۔ 49کیوں جو ہر کوئی اَگ نال سلُونا کِیتا جائے گا [تے ہر اِک قُربانی لُون نال سلُونی کِیتی جائے گی۔] 50لُون چنگی شے اے۔ پر جیکر لُون بے سوادا ہو جائے تے کاہدے نال اوہنوں مزیدار کرو گے؟ سو اپنے وِچ لُون رکھو تے آپو وِچ مِلے رہو۔