8
یِسُوع چار ہزار نُوں کھانا کھلاؤندا اے
1اوہناں دِناں وِچ جدوں فیر وڈّی بِھیڑ اکٹّھی ہوگئی۔ تے اوہناں کول کھان نُوں کُجھ نئیں سی۔ تے اوس اپنے شاگِرداں نُوں کول سَدّ کے اوہناں نُوں آکھیا۔ 2مَینُوں لوکاں اُتّے ترس آؤندا اے۔ کیوں جو ہُن تَرے دِن ہوئے نیں پئی اوہ میرے نال رہے نیں۔ تے اوہناں کول کُجھ کھان نُوں نئیں اے۔ 3تے جے مَیں اوہناں نُوں بُھکھیاں گھر نُوں ٹوراں۔ تے راہ وِچ ای ماندے پَے جان گے۔ تے اوہناں وِچوں کئی دُوروں آئے ہوئے نیں۔ 4تے اوہدے شاگِرداں اوہنوں جواب دِتّا پئی کِتّھوں ایس اُجاڑ وِچ کوئی ایہناں نُوں روٹی نال رَجّا سکے گا؟ 5تے اوس اوہناں توں پُچھیا پئی تُہاڈے کول کِنیاں روٹِیاں نیں۔ اوہ آکھن لگّے سَتّ۔ 6فیر اوس لوکاں نُوں حُکم کِیتا پئی زمین اُتّے بَہہ جان۔ تے اوس اوہی سَتّ روٹِیاں لئیاں تے شُکر کر کے توڑیاں تے اپنے شاگِرداں نُوں دِتّیاں۔ پئی اوہ اوہناں دے اگّے رکھن تے اوہناں نیں لوکاں دے اگّے رکھ دِتّیاں۔ 7اوہناں دے کول تھوڑیاں جِہیاں نِکّیاں مچھّیاں سن۔ سو اوس اوہناں اُتّے برکت منگ کے آکھیا۔ پئی ایہہ وی اوہناں دے اگّے رکھو۔ 8سو اوہناں کھادا تے رَجّ گئے۔ تے بچیاں ہویاں ٹُکّراں نال اوہناں سَتّ ٹوکرے بھرے ہوئے چُک لَئے۔ 9تے اوہ چار کُو ہزار بندے سن۔ فیر اوس اوہناں نُوں ٹور دِتّا۔ 10تے اوہ اپنے شاگِرداں دے نال اونویں بیڑی اُتّے چڑھ کے دَلَمنُوتہ دے دیس وِچ آیا۔
فریسی اسمانی نِشان منگدے نیں
11تے فریسی نِکلے تے اوہدے ازمان لئی اسمان ولّوں اوہدے توں نِشان منگ کے اوہدے نال جھگڑا کرن لگّے۔ 12تے اوس اپنے دِلوں ہَوکا بھرکے آکھیا۔ ایس زمانے دے لوک کیوں نِشان منگدے نیں۔ مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں۔ پئی ایس زمانے دے لوکاں نُوں کوئی نِشان دِتّا نا جائے گا۔ 13تے اوہناں نُوں چھڈ کے فیر بیڑی اُتّے چڑھیا۔ تے پار ٹُر گیا۔
فرِیسیاں دا تے ہیرودیس دا خمیر
14تے اوہ روٹی لینی بُھل گئے سن۔ تے بیڑی وِچ بِناں اِک روٹی دے اوہناں کول کُجھ نئیں سی۔ 15تے اوس اوہناں نُوں آکھیا۔ پئی خبردار۔ فرِیسیاں دے خمیر توں۔ تے ہیرودیس دے خمیر توں ہُشیار رہو۔ 16تَد اوہ آپو وِچ چَرچا کر کے آکھن لگّے۔ ساڈے کول روٹی جو نئیں اے۔ 17یِسُوع ایہہ جان کے اوہناں نُوں آکھیا۔ تُسی کیوں چَرچا کر دے اوہ۔ پئی ساڈے کول روٹی نئیں؟ 18تُسی اجے نئیں جان دے تے نا سمجھدے اوہ۔ تُہاڈا مَن سُنّ ہویا اے؟ اَکھّیاں ہوندیاں نئیں ویکھدے تے کنّ ہوندیاں نئیں سُندے؟ تے تُہانوں یاد نئیں؟ 19جد مَیں پنج روٹِیاں پنج ہزار لئی توڑیاں تَد تُساں ٹُکّراں دِیاں کِنیاں ٹوکریاں بھریاں ہویاں چُکیاں؟ اوہناں اوہنوں آکھیا۔ باراں۔ 20تے جد سَتّ روٹِیاں چَوہاں ہزاراں لئی توڑیاں۔ تَد تُساں ٹُکّراں دے کِنے ٹوکرے بھر کے چُکے؟ اوہناں آکھیا۔ سَتّ۔ 21تَد اوس اوہناں نُوں آکھیا۔ اجے تُہانوں سمجھ نئیں آؤندی؟
بَیت صَیدا وِچ یِسُوع اِک اَنھے نُوں شفا دیندا اے
22فیر اوہ بَیت صَیدا وِچ آئے۔ تے لوک اِک اَنھے نُوں اوہدے کول لیائے۔ تے اوہدی مِنّت کِیتی۔ پئی اوہنوں چُھوئے۔ 23تے اوہ اَنھے دا ہتّھ پھڑ کے اوہنوں پِنڈوں باہر لے گیا۔ تے اوہدیاں اَکھّیاں وِچ تُھک کے اوہدے اُتّے ہتّھ رکھیا۔ تے اوہنوں پُچھیا۔ پئی تینُوں کُجھ دِسدا اے؟ 24تے اوس نظر کر کے آکھیا۔ مَیں بندیاں نُوں ویکھنا آں پئی اوہ بُوٹیاں وانگُوں ٹُر دے ہوئے مَینُوں دِسدے نیں۔ 25تَد اوس فیر اوہدیاں اَکھّیاں اُتّے ہتّھ رکھّے تے اوس بنا کے ویکھیا۔ تے اوہ سُجاکھا ہوگیا۔ تے سبھ کُجھ صاف صاف ویکھن لگّا۔ 26تے اوس اوہنوں ایہہ آکھ کے اوہدے گھر نُوں گھل دِتّا۔ پئی تُوں پِنڈ وِچ وی نا وڑِیں۔
یِسُوع دی بابت پطرس دا اعلان
27تَد یِسُوع تے اوہدے شاگِرد قَیصریہ فِلپّی دے پِنڈاں وِچ گئے۔ تے راہ وِچ اوس اپنے شاگِرداں کولوں ایہہ پُچھیا۔ پئی لوک کِیہ آکھدے نیں پئی مَیں کون آں؟ 28تے اوہناں اوہنوں آکھیا۔ یُوحنّا بپتِسمہ دین والا تے کئی ایلیّاہ تے کئی نبیاں وِچوں اِک۔ 29فیر اوس اوہناں نُوں پُچھیا۔ تُسی کِیہ آکھدے ہو پئی مَیں کون آں؟ پطرس نے اوہنوں جواب دے کے آکھیا۔ تُوں مسِیح ایں۔ 30تَد اوس اوہناں نُوں تاکِید کِیتی پئی میری ولّوں کِسے نُوں نا دسو۔
یِسُوع اپنے دُکھ جَھلّنے تے مرن دی گلّ کر دا اے
31فیر اوہ اوہناں نُوں سکھالن لگّا پئی ضرُور اے۔ پئی اِبنِ آدم بُہت دُکھ جھلّے۔ تے اوہ بزُرگاں تے سردار کاہِناں تے فقِیہاں توں رَدّ کِیتا جائے۔ تے جانوں ماریا جائے۔ تے تِنّاں دِناں پِچّھوں جی اُٹھے۔ 32تے اوس ایہہ گلّ کھول کے دسی تَد پطرس اوہنوں اِک پاسے لے جا کے اوہنوں جِھڑکن لگّا۔ 33پر اوس مُنھ پھیر لیا۔ تے اپنے شاگِرداں ولّ ویکھ کے پطرس نُوں جِھڑکیا۔ تے آکھیا۔ اَے شیطان میرے اگّوں دُراڈے ہو جا۔ کیوں جو تُوں خُدا دِیاں گلّاں دا نئیں پر بندیاں دِیاں گلّاں دا دھیان رکھنا ایں۔
34تَد اوس بِھیڑ نُوں اپنے شاگِرداں سَنے کول سدّیا تے اوہناں نُوں آکھن لگّا پئی جے کوئی میرے پِچّھے آؤنا چاہے۔ اوہ اپنا اِنکار کرے تے اپنی صلِیب چُک کے میرے مگر ٹُر پئے۔ 35کیوں جو جیہڑا اپنی جان بچانی چاہے سو اوہنوں گوائے گا۔ پر جیہڑا میرے لئی تے اِنجِیل دے لئی اپنی جان گنواوے سو اوہنوں بچاوے گا۔ 36کیوں جو بندے نُوں کِیہ فائدہ ہوئے گا۔ جے ساری دُنیا نُوں کماوے تے اپنی جان دا نُقصان کرے۔ 37بندہ اپنی جان دے بدلے کِیہ دیوے؟ 38کیوں جو جیہڑا ایس زنا ایں تے گُنا ایں پِیڑھی دے وِچ مَیتھوں تے میرے کلام توں شرمائے گا۔ اِبنِ آدم وی اوہدے توں شرمائے گا۔ جِس ویلے اوہ اپنے باپ دے جلال نال پاک فرِشتیاں دے نال آوے گا۔
