27
یِسُوع نُوں پِیلاطُس اگّے پیش کِیتا جاندا اے
1جدوں دِن چڑھیا سارے سردار کاہِناں تے قوم دے بزُرگاں نیں یِسُوع دے برخلاف صلاح پَکّائی پئی اوہنوں جانوں مارن۔ 2تے اوہنوں بَنّھ کے لے گئے۔ تے پِیلاطُس حاکم دے حوالے کر دِتّا۔
یہُوداہ دی مَوت
3تَد یہُوداہ جِس اوہنوں پھڑوایا سی ایہہ ویکھ کے پئی اوہدے اُتّے سزا دا حُکم ہوگیا اے۔ پچھتایا۔ تے اوہ تَرِیہہ رُپئے سردار کاہِناں تے بزُرگاں دے کول موڑ لیایا۔ 4تے آکھیا مَیتھوں گُناہ ہوگیا اے۔ پئی بے قصور نُوں مروان لئی پھڑوا دِتّا۔ پر اوہناں آکھیا سانُوں کِیہ؟ تُوں جان۔ 5تَد اوہ رُپئے ہیکل وِچ سُٹ کے ٹُرگیا تے جا کے آپ پھاہ لے لیا۔ 6تے سردار کاہِناں رُپئے لے کے آکھیا۔ پئی ایہناں نُوں خزانے وِچ پانا روا نئیں اے کیوں جو خُون دا مُل اے۔ 7تے اوہناں صلاح کر کے اوہناں نال گھمیار دی پَیلی پردیسیاں دے دَبّن لئی مُل لے لئی۔ 8ایس کر کے اَج تِیکر اوہ پَیلی خُون دی پَیلی اکھواؤندی اے۔ 9تَد اوہ گلّ پُوری ہوئی جیہڑی یِرمیاہ نبی دی راہِیں آکھی گئی سو پئی اوہناں تَرِیہہ رُپئے لَئے اوہدا مُل جیہڑا پایا گیا سی (اوہدا مُل بنی اِسرائیل وِچوں کئیاں نیں پا دِتّا سی۔) 10تے گھمیار دی پَیلی واسطے اوہناں دے دِتّا۔ جیویں خُداوند نیں مَینُوں حُکم کِیتا سی۔
پِیلاطُس یِسُوع دی تفتیش کر دا اے
11تے یِسُوع حاکم دے اگّے کھلا سی تے حاکم نے اوہدے توں ایہہ پُچھیا۔ تُوں یہُودِیاں دا بادشاہ ایں؟ تے یِسُوع اوہنوں آکھیا تُوں آکھنا ایں۔ 12تے جد سردار کاہِن تے بزُرگ اوہدے اُتّے پئے الزام لاندے سن اوہ کُجھ جواب نئیں سی دیندا۔ 13تَد پِیلاطُس اوہنوں آکھیا تُوں سُندا نئیں پئی ایہہ تیرے برخلاف کِنیاں گواہِیاں دیندے نیں؟ 14پر اوس اوہنوں اِک گلّ دا وی جواب نا دِتّا۔ ایتھوں تِیکر پئی حاکم بڑا تعجُّب کِیتا۔
یِسُوع نُوں سزائے مَوت سُنائی جاندی اے
15تے حاکم دا دستُور سی۔ پئی عید نُوں لوکاں دی خاطر اِک قیدی جِہنُوں اوہ چاہن چھڈ دا ہوندا سی۔ 16تے اودُوں اوہناں دا برابّا ناں اِک مشہُور قیدی سی۔ 17سو جد اوہ اکٹّھے ہوئے پِیلاطُس اوہناں نُوں آکھیا۔ تُسی کِنوں چاہندے ہو پئی مَیں تُہاڈی خاطر چھڈ دیاں؟ برابّا نُوں یا یِسُوع نُوں جیہڑا مسِیح اکھواؤندا اے؟ 18کیوں جو اوہ جان دا سی پئی اوہناں کھار دے مارے اوہنوں حوالے کِیتا ہویا اے۔ 19تے جد اوہ عدالت دے تخت اُتّے بَیٹھا ہویا سی اوہدی بیوی اوہنوں اکھوا گھلّیا پئی تُوں اوس نیک بندے نال کُجھ واسطہ نا رکھّیں کیوں جو اَج سُفنے وِچ مَیں اوہدے سبّب بڑا دُکھ پایا اے۔ 20پر سردار کاہِناں تے بزُرگاں لوکاں نُوں چُکیا پئی برابّا نُوں منگ لین تے یِسُوع نُوں مروا سُٹّن۔ 21فیر حاکم اوہناں نُوں جواب دِتّا تُسی دوہاں وِچوں کِنوں چاہندے اوہ۔ پئی مَیں تُہاڈے واسطے چھڈ دیاں؟ اوہ آکھن لگّے برابّا نُوں۔ 22پِیلاطُس نے اوہناں نُوں آکھیا۔ فیر یِسُوع نُوں جیہڑا مسِیح اکھواؤندا اے مَیں کِیہ کراں؟ اوہ سارے آکھن لگّے اوہنوں صلِیب دے۔ 23اوس آکھیا کیوں اوس کِیہ بُریائی کِیتی اے؟ پر اوہناں نیں ہور وی ڈنڈ پا کے آکھیا ایہنوں صلِیب دے؟
24جد پِیلاطُس ویکھیا پئی کُجھ نئیں بن دا سگوں ہور وی رَولا پَیندا جاندا اے تَد اوس پانی لے کے لوکاں دے سامھنے اپنے ہتّھ دھوتے۔ تے آکھیا۔ مَیں ایس نیک بندے دے خُون توں بے گُناہ ہاں۔ تُسی جانو۔ 25تے ساریاں لوکاں جواب دِتّا۔ اوہدا خُون ساڈے تے ساڈی اولاد دے سِرے اُتّے ہوئے۔ 26تَد اوس برابّا نُوں اوہناں دی خاطر چھڈ دِتّا تے یِسُوع نُوں کولڑے مار کے حوالے کِیتا۔ پئی صلِیب اُتّے چڑھایا جائے۔
سپاہی یِسُوع نُوں ٹھٹّھے مار دے نیں
27تَد حاکم دے سپاہیاں نیں یِسُوع نُوں دیوان خانے وِچ لے جا کے ساری پلٹن اوہدے دوالے اکٹّھی کِیتی۔ 28تے اوہدے کپڑے لاہ کے قِرمزی چوغہ اوہنوں پایا۔ 29تے کنڈیاں دا تاج بنا کے اوہدے سِر اُتّے رکھیا۔ تے اِک کانا اوہدے سَجّے ہتّھ وِچ دِتّا تے اوہدے اگّے گوڈے نواکے تے اوہنوں ٹھٹّھا مار کے آکھیا اَے یہُودِیاں دے بادشاہ سلام۔ 30تے اوہناں اوہدے اُتّے تُھکیا۔ تے کانا لے کے اوہدے سِر اُتّے ماریا۔ 31تے اوہناں جد ٹھٹّھا کر لیا۔ تے اوہناں نیں اوس چوغے نُوں اوہدے اُتّوں لاہ لیا۔ تے اوہدے اپنے کپڑے اوہنوں پا کے اوہنوں سُولی اُتّے چڑھان لے گئے۔
یِسُوع نُوں مصلُوب کِیتا جاندا اے
32تے جدوں اوہ باہر جاندے سن اوہناں نُوں اِک کُرینی بندہ شمعُون ناں ٹکّریا۔ اوہناں اوہنوں وگاری پھڑیا پئی اوہدی صلِیب چُک کے لے چلّے۔ 33تے جد اوہ اوس تھاں جِہدا ناں گُلگُتا سی جیہڑی کھوپڑی دی تھاں اکھواؤندی اے اَپڑے۔ 34اوہناں انگور دی رَس وِچ پِتّا رَلا کے اوہنوں پِین لئی دِتّی۔ تے جد اوس چکھّی اوہ پِینا نئیں سی چاہندا۔ 35تے جد اوہناں اوہنوں صلِیب اُتّے چڑھایا۔ تَد گُنے پا کے اوہدے کپڑے ونڈ لَئے۔ 36تے بَہہ کے اوس تھاں اوہدی راکھی کِیتی۔ 37تے سِروں اُتّے کر کے اوہناں اوہدا الزام لکھا کے ٹنگ دِتّا ایہہ یِسُوع یہُودِیاں دا بادشاہ اے۔ 38اودُوں ای اوہناں اوہدے نال دو ڈاکُو صلِیب اُتّے چڑھائے۔ اِک سَجّے تے اِک کھبّے پاسے۔ 39تے جیہڑے لنگھدے جاندے سن مِہنا مار کے تے سِر ہِلاہِلا کے آکھدے سن۔ 40تُوں جیہڑا ہیکل نُوں ڈھا کے تِنّاں دِناں وِچ بنانا ایں۔ اپنے آپ نُوں بچا لے۔ جے تُوں خُدا دا پُتر ایں۔ تے صلِیب اُتّوں اُتر آ۔ 41ایسے طرح سردار کاہِناں وی فقِیہاں تے بزُرگاں سَنے مِل کے ٹھٹّھا ماریا تے آکھیا۔ 42اوس ہورناں نُوں بچایا۔ پر اپنے نُوں نئیں بچا سکدا۔ ایہہ تے اِسرائیل دا بادشاہ اے صلِیبوں ہُن اُتر آوے تے اسی اوہدے اُتّے اِیمان لیاواں گے۔ 43اوہ خُدا اُتّے بھروسا رکھدا اے۔ جے اوہ اوہنوں چاہندا اے تَد ہُن اوہنوں چھڈاوے کیوں جو اوس آکھیا۔ پئی مَیں خُدا دا پُتر آں۔ 44تے اوہ ڈاکُو وی جیہڑے اوہدے نال صلِیب اُتّے چڑھائے گئے سن ایہو ای طعنہ مار دے سن۔
یِسُوع دی مَوت
45تے دوپہروں لے کے ترِیجے پَہر تِیکر ساری زمین اُتّے ہنیرا ہوگیا۔ 46تے ترِیجے پَہر یِسُوع اُچّی اواز نال پُکار کے آکھیا۔ ”ایلی ایلی لما شبقتنی۔“ جیہدے معنے ایہہ نیں اَے میرے خُدا اَے میرے خُدا تُوں مَینُوں کیوں چھڈ دِتّا؟ 47تے اوہناں وِچوں جیہڑے اوتھے کھلوتے سن کئیاں ایہہ سُن کے آکھیا پئی اوہ ایلیّاہ نُوں اَوازاں مار دا اے۔ 48تے جھٹ اوہناں وِچوں اِک نیں بھج کے سپنج لیا تے سر کے وِچ بھیویاں تے کانے اُتّے رکھ کے اوہنوں پیایا۔ 49پر دُوجیاں آکھیا رہن دے ویکھئے ایلیّاہ اوہنوں بچان واسطے آؤندا اے کہ نئیں۔ 50تے یِسُوع فیر اُچّی اواز نال چلّا کے جان دِتّی۔
51تے ویکھو ہیکل دا پڑدا اُپروں لے کے ہیٹھاں تِیکر پاٹ گیا تے زمین کمبی۔ تے پتّھر تِڑک گئے۔ 52تے قبراں کُھل گِئیاں تے پاک لوکاں دِیاں جیہڑے سُتّے پئے سن لوتھاں جوائیاں گِئیاں۔ 53تے اوہدے جی اُٹھن دے پِچّھوں اوہ قبراں وِچوں نِکل کے پاک شہر وِچ جاوڑیاں تے بتھیریاں نُوں وکھالی دِتّی۔ 54تے صُوبیدار تے اوہدے نال دے جیہڑے یِسُوع دی راکھی کر دے سن بُھچال تے سارا حال ویکھ کے بُہت ڈر گئے تے آکھن لگّے ایہہ سَچ مُچ خُدا دا پُتر سی۔
55تے اوتھے بتھیریاں زنانِیاں دُوروں پئیاں ویکھ دِیاں سن۔ جیہڑیاں یِسُوع دی ٹہل سیوا کر دیاں اوہدے مگر مگر گلِیلوں آئِیاں ہویاں سن۔ 56اوہناں وِچ مریم مگدلِینی سی۔ تے نالے اوہ مریم جیہڑی یعقُوب تے یُوسف دی ماں سی تے نالے زبدی دے پُتراں دی ماں۔
یِسُوع نُوں دفنایا گیا
57تے جد شام پئی۔ اِک دَولتمند بندہ ارِمَتِیاہ دا جِہدا ناں یُوسف سی آیا تے اوہ آپ وی یِسُوع دا شاگِرد سی۔ 58اوس پِیلاطُس کول جا کے یِسُوع دی لوتھ منگی۔ تَد پِیلاطُس نے حُکم کِیتا پئی اوہ دِتّی جاوے۔ 59تے یُوسف لوتھ نُوں لے کے اوہنوں صاف مَلمَل دا کفن دِتّا۔ 60تے اپنی نَوِیں قبر وِچ جیہڑی اوس نے پتّھر وِچ کُھدوائی ہوئی سی دفنایا۔ تے اِک وَڈا سارا پتّھر قبر دے مُنھ اُتّے دھرکے ٹُرگیا۔ 61تے مریم مگدلِینی تے دُوجی مریم اوتھے قبر دے سامھنے بَیٹھیاں ہویاں سن۔
قبر تے پہرہ
62تے اگلے بَھلک جیہڑا تیاری دے دِن دے پِچّھوں اے سردار کاہِن تے فریسی اکٹّھے ہو کے پِیلاطُس دے کول آئے۔ 63تے آکھن لگّے سانُوں یاد اے۔ پئی اوہ فریبی اپنے جِیوندے جی آکھ گیا سی پئی مَیں تِنّاں دِناں پِچّھوں جی اُٹھاں گا۔ 64ایس لئی حُکم کر پئی ترِیجے دِن تِیکر قبر دا پَکّ کِیتا جائے۔ متے اوہدے شاگِرد آ کے اوہنوں چُرا لے جان تے مُڑ لوکاں نُوں آکھن پئی اوہ مُردیاں وِچوں جی اُٹھیا اے تے پِچّھلی بُھل پہلی نالوں بُری ہو جاوے گی۔ 65پِیلاطُس نے اوہناں نُوں آکھیا تُہاڈے کول پہرے والے نیں جاؤ جِیکُوں سمجھو اوہدا پَکّ کرو۔ 66تَد اوہ گئے تے پہرے والیاں دے نال اوہناں پتّھر اُتّے مُہر لائی تے قبر دا پَکّ کِیتا۔