متّی 26

یِسُوع نُوں مارن دا مَنصُوبہ

1تے ایویں ہویا پئی جد یِسُوع ایہہ سارِیاں گلّاں مُکائِیاں۔ اوس اپنے شاگِرداں نُوں آکھیا۔ 2تُسی جان دے اوہ۔ پئی دو دِناں دے پِچّھوں فسح دی عید ہوئے گی تے اِبنِ آدم صلِیب دِتّے جان دے واسطے حوالے کِیتا جاندا اے۔

3تَد سردار کاہِن تے قوم دے بزُرگ کائفا ناں سردار کاہِن دے وِہڑے وِچ جمع ہوئے۔ 4تے صلاح کِیتی پئی یِسُوع نُوں فریب نال پَھڑکے مار سُٹئے۔ 5پر اوہناں آکھیا پئی عید دے دِن نُوں نئیں۔ متے لوکاں وِچ بلوا ہو جائے۔

بَیت عَنِیاہ وِچ یِسُوع اُتّے عِطر اُلٹا دِتّا

6تے جد یِسُوع بَیت عَنِیاہ وِچ شمعُون کوڑھے دے گھر وِچ سی۔ 7اِک زنانی اوہدے کول آئی جیہدے کول اِک بڑے مُل والے عِطر دی سنگِ مَرمَر دی عِطردانی سی۔ اوس اوہنوں اوہدے سِر اُتّے جد اوہ کھانا پیا کھاندا سی اُلٹا دِتّا۔ 8پر شاگِرد ایہہ ویکھ کے بڑے کھِج گئے۔ تے آکھن لگّے۔ ایہہ نُقصان کاہِنُوں ہویا؟ 9ایہہ عِطر بڑے مُل نُوں وِک سکدا تے غرِیباں نُوں دِتّا جا سکدا سی۔ 10پر یِسُوع نے ایہہ جان کے اوہناں نُوں آکھیا ایس زنانی نُوں کیوں دُکھ دیندے اوہ کیوں جو اوس میرے نال چَنگا کمّ کِیتا اے۔ 11غرِیب لوک تے سدا تُہاڈے نال نیں۔ پر مَیں سدا تُہاڈے نال نئیں آں۔ 12پئی ایہہ جو اوس میرے بدن اُتّے عِطر پایا سو کفنان دفنان لئی کِیتا اے۔ 13مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی سارے جہان وِچ جِتّھے کِتّھے ایس خُوشخبری دی منادی ہوئے گی اوتھے ایہہ وی جو اوس کِیتا اے اوہدی یادگیری لئی آکھیا جائے گا۔

یہُوداہ یِسُوع نُوں دھوکھے نال پھڑواؤندا اے

14تَد اوہناں باراں وِچوں اِک نے جِہدا ناں یہُوداہ اِسکریُوتی سی سردار کاہِناں کول جا کے آکھیا۔ 15جے اوہنوں مَیں تُہانوں پھڑوا دیاں تے تُسی مَینُوں کِیہ دیو گے؟ تے اوہناں اوہنوں تَرِیہہ رُپئے تول دِتّے۔ 16تے اوسے ویلے توں اوہ داء لَبّھدا سی پئی اوہنوں پھڑوا دیاں۔

یِسُوع اپنے شاگِرداں نال فسح دا کھانا کھاندا اے

17تے فطِیری روٹِیاں دی عید دے پہلے دِن شاگِرداں نیں یِسُوع کول آ کے آکھیا۔ تُوں کِتّھے چاہنا ایں پئی اسی تیرے کھان لئی فسح تیار کریئے؟ 18تَد اوس آکھیا شہر وِچ فلانے بندے دے کول جا کے اوہنوں آکھو پئی اُستاد آکھدا اے۔ پئی میرا ویلا نیڑے آگیا اے۔ مَیں تیرے گھر اپنے شاگِرداں نال فسح دی عید کرنی اے۔ 19تے جیویں یِسُوع نے اوہناں نُوں حُکم دِتّا سی اوہناں کِیتا۔ تے فسح تیار کِیتی۔

20تے شام ویلے اوہ اپنے باراں شاگِرداں نال کھانا کھان بَیٹھا ہویا سی۔ 21تے جد اوہ پئے کھاندے سن اوس آکھیا مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی تُہاڈے وِچوں اِک مَینُوں پھڑوائے گا۔ 22تَد اوہ بُہت اُداس ہوئے تے ہر اِک اوہنوں آکھن لگّا خُداوندا مَیں آں؟ 23اوس جواب دِتّا۔ جِس میرے نال تھالی وِچ ہتّھ پایا اے۔ اوہ مَینُوں پھڑوائے گا۔ 24اِبنِ آدم تے جان دا اے جیویں اوہدے حق وِچ لِکھیا ہویا اے۔ پر ہائے افسوس اوس بندے اُتّے جیہدی راہِیں اِبنِ آدم پھڑوایا جاندا اے۔ اوس بندے لئی بھلا ہوندا جے اوہ نا جمدا۔ 25تَد یہُوداہ جیہڑا اوہدا پھڑان والا سی بولیا اَے اُستاد مَیں آں؟ اوس اوہنوں آکھیا تُوں آپ آکھ دِتّا۔

عشائے ربّانی

26تے جد اوہ پئے کھاندے سن تَد یِسُوع روٹی لئی تے برکت دے کے توڑی تے شاگِرداں نُوں دے کے آکھیا۔ لوؤ کھاؤ ایہہ میرا بدن اے۔ 27تے اوس پیالہ لے کے شُکر کِیتا تے اوہناں نُوں دے کے آکھیا تُسی سارے ایہدے وِچوں پِیو۔ 28کیوں جو عہد دا ایہہ میرا اوہ لہو اے۔ جیہڑا بتھیریاں دی خاطر گُناہاں دی مُعافی لئی وگایا جاندا اے۔ 29تے مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی ایدوں اگّے مَیں ایس انگور دی رَس نُوں نا پِیاں گا اوس دِن تِیکر جدوں اپنے باپ دی بادشاہی وِچ مَیں اوہنوں تُہاڈے نال نَوِیں سِروں نا پِیاں۔

30تے گِیت گا کے اوہ زَیتُوناں دے پہاڑ نُوں نِکل گئے۔

یِسُوع پیشینگوئی کِیتی پئی پطرس میرا اِنکار کرے گا

31تَد یِسُوع اوہناں نُوں آکھیا اَج رات تُسی میری بابت ٹھوکر کھاؤ گے کیوں جو ایہہ لِکھیا اے۔ ”پئی مَیں آجڑی نُوں ماراں گا تے اِجّڑ دِیاں بھیڈاں کھِلّر جان گِیاں۔“ 32پر مَیں اپنے جی اُٹھن دے مگروں تُہاڈے توں اگّے گلِیل نُوں جاواں گا۔ 33تَد پطرس اوہنوں جواب دِتّا۔ بھانویں سارے تیری بابت ٹھوکر کھان پر مَیں ٹھوکر کدی نا کھاواں گا۔ 34یِسُوع اوہنوں آکھیا مَیں تینُوں سَچ آکھنا آں پئی تُوں اَج رات کُکّڑ دی بانگ دین توں پہلاں تِنّ واری میرا اِنکار کریں گا۔ 35پطرس نے اوہنوں آکھیا بھانویں تیرے نال مَینُوں مرنا وی پَوے تاں وی مَیں تیرا اِنکار کدی نا کراں گا۔ تے سارے شاگِرد ایسے طرح آکھن لگّے۔

یِسُوع گتسمنی باغ وِچ دُعا کر دا اے

36تَد یِسُوع اوہناں دے نال گتسمنی ناں اِک جگہ وِچ آیا تے اپنے شاگِرداں نُوں آکھیا تُسی ایتھے بَہو جِنّاں چِر مَیں اوتھے جا کے دُعا منگاں۔ 37تے پطرس تے زبدی دے دوہاں پُتراں نُوں نال لے کے اوہ دُکھی تے بُہت غمگِین ہون لگّا۔ 38تَد اوہ اوہناں نُوں آکھن لگّا میرا جی بُہت دُکھی اے مرن دے درجہ تِیکر۔ تُسی ایتھے ٹھیرو تے میرے نال جاگدے رہو۔ 39تے تھوڑا اگّے وَدّھ کے مُنھ پرنے ڈِگّ پیا۔ تے دُعا منگدیاں ہویاں ایہہ آکھیا اَے میرے باپ جیکر ہو سکے تے ایہہ پیالہ مَیتھوں ٹل جائے۔ تے وی نا جیویں مَیں چاہناں آں پر جیویں تُوں چاہنا ایں۔ 40فیر اوہ شاگِرداں کول آیا تے اوہناں نُوں سُتّیاں ہویاں ویکھ کے پطرس نُوں آکھیا۔ اِنج تُسی اِک گھڑی وی میرے نال نا جاگ سکے؟ 41جاگو تے دُعا منگو تاں جو تُسی ازمایش وِچ نا پَوو۔ رُوح تے تیار اے پر بدن کمزور اے۔ 42فیر اوس دُوجی وار جا کے دُعا منگی تے آکھیا اَے میرے باپ جیکر ایہہ میرے پِیتیاں بِناں میرے توں نئیں ٹل سکدا تے تیری مرضی ہوئے۔ 43تے اوس فیر آ کے اوہناں نُوں سُتّیاں ہویاں ویکھیا کیوں جو اوہناں دِیاں اَکھّیاں بھاریاں ہویاں ہویاں سن۔ 44تے اوہناں نُوں فیر چھڈ کے اوہ ٹُر گیا۔ تے ترِیجی واری مُڑ اوہی گلّ آکھ کے دُعا منگی۔ 45تَد شاگِرداں کول آیا تے اوہناں نُوں آکھیا۔ ہُن سُتّے رہو تے آرام کرو۔ ویکھو ویلا آگیا اے تے اِبنِ آدم گُنہگاراں دے ہتّھ پھڑوایا جاندا اے۔ 46اُٹھو چلّئے ویکھو میرا پھڑان والا نیڑے آگیا اے۔

یِسُوع دی گِرفتاری

47تے اوہ اجے پیا آکھدا ای سی تے ویکھو یہُوداہ جیہڑا اوہناں باراں وِچوں اِک سی آگیا تے سردار کاہِناں تے لوکاں دے بزُرگاں دے ولّوں اِک وڈّی بِھیڑ تلواراں تے ڈانگاں لے کے اوہدے نال آ پہنچی۔ 48تے اوہدے پھڑان والے نے اوہناں نُوں ایہہ آکھ کے پَتا دِتّا سی پئی جِہنُوں مَیں چُمّاں گا اوہو ای اے۔ اوہنوں پھڑ لینا۔ 49تے سِدّھیاں یِسُوع کول آ کے اوس آکھیا۔ ”اَے ربّی سلام۔“ تے اوہنوں چُمّیاں۔ 50تے یِسُوع نے اوہنوں آکھیا بھرا جِس کمّ واسطے تُوں آیا ایں کر لے۔ تَد اوہناں نیڑے آ کے یِسُوع نُوں پھڑ لیا۔ 51تے ویکھو یِسُوع دے ساتھِیاں وِچوں اِک نے ہتّھ وَدّھا کے اپنی تلوار کھِچّی تے سردار کاہِن دے غلام نُوں مار کے اوہدا کنّ اُڈا دِتّا۔ 52تَد یِسُوع اوہنوں آکھیا اپنی تلوار میان کر کیوں جو جیہڑے تلوار کھِچّ دے نیں تلوار نال مارے جان گے۔ 53تُوں ایہہ سمجھنا ایں پئی مَیں اپنے باپ دی مِنّت نئیں کر سکدا تے اوہ باراں نالوں وی وَدّھ فرِشتیاں دِیاں فَوجاں میرے کول ہُنے حاضر نا کرے گا؟ 54فیر اوہ نوِشتے پئی ایسے طرح ہونا ضرُور اے؟ کِیویں پُورے ہوندے؟ 55اوسے ویلے یِسُوع لوکاں نُوں آکھیا تُسی مَینُوں چور سمجھ کے تلواراں تے ڈانگاں لے کے پھڑن لئی باہر نِکلے ہو؟ مَیں روز ہیکل وِچ بَہہ کے تعلِیم دیندا ساں تے تُساں مَینُوں نا پھڑیا۔ 56پر ایہہ سبھ کُجھ ایس لئی ہویا پئی نبیاں دے نوِشتے پُورے ہون۔ تَد سارے شاگِرد اوہنوں چھڈ کے بھج گئے۔

پنچایت دے اگّے یِسُوع دی پیشی

57تے یِسُوع نُوں پھڑن والے اوہنوں کائفا ناں سردار کاہِن کول لے گئے۔ جِتّھے فقِیہ تے بزُرگ اکٹّھے ہوئے ہوئے سن۔ 58تے پطرس دُور دُور اوہدے مگر مگر سردار کاہِن دے وِہڑے تِیکر گیا تے اندر جا کے پیادیاں نال بَہہ گیا پئی اخِیر نُوں ویکھے۔ 59تے سردار کاہِن تے ساری پنچایت یِسُوع دے برخلاف جُھوٹھی گواہی لبّھدے سن پئی اوہنوں جانوں مارن۔ 60پر نا لَبّھی بھانویں جُھوٹھے گواہ بتھیرے آئے۔ پر اوڑک نُوں دو جِنّیاں اگّے ہو کے آکھیا۔ 61پئی اوس آکھیا اے۔ پئی مَیں خُدا دی ہیکل نُوں ڈھا سکنا آں تے تِنّاں دِناں وِچ بنا وی سکنا آں۔ 62تے سردار کاہِن اُٹھ کھلو کے اوہنوں آکھیا۔ تُوں کُجھ جواب نئیں دیندا؟ ایہہ تیرے خلاف کِیہ گواہی دیندے نیں؟ 63پر یِسُوع چُپ ای کر رہیا۔ تے سردار کاہِن اوہنوں آکھیا مَیں تینُوں زِندہ خُدا دی سَونہہ دیناں آں پئی جے تُوں مسِیح خُدا دا پُتر ایں تے سانُوں دس۔ 64یِسُوع اوہنوں آکھیا تُوں آپے آکھ دِتّا اے فیر وی مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی ایدوں اگّے تُسی اِبنِ آدم نُوں قُدرت دے سَجّے ہتّھ بَیٹھیاں ہویاں تے اسمان دے بدّلاں اُتّے آؤندیاں ویکھو گے۔ 65تَد سردار کاہِن اپنے کپڑے پاڑ کے آکھیا ایس کُفر آکھیا اے۔ ہُن سانُوں گواہاں دی کِیہ لوڑ اے؟ لوؤ ہُن تُساں وی کُفر سُن لیا اے۔ 66تُہانوں کِیہ سُجھدا اے۔ اوہناں جواب دے کے آکھیا اوہ مَوت دے لائق اے۔ 67تَد اوہناں اوہدے مُنھ اُتّے تُھکیا تے اوہنوں مُکّے مارے تے ہورناں نیں دَھپّے مار کے آکھیا۔ 68مسِیحا سانُوں نبُوّت نال دس تینُوں کِس ماریا؟

پطرس یِسُوع دا اِنکار کر دا اے

69تے پطرس باہر ویہڑے وِچ بَیٹھا ہویا سی تے اِک ٹہلن اوہدے کول آ کے آکھیا تُوں وی گلِیلی یِسُوع نال سَیں۔ 70اوس سبھناں دے سامھنے مُکّر کے آکھیا مَیں نئیں جاندا پئی تُوں کِیہ آکھنی ایں۔ 71تے جد اوہ باہر ڈیوڑھی وِچ گیا تاں دُوجی اوہنوں ویکھیا۔ تے اوہ اوہناں نُوں جیہڑے اوتھے سن آکھن لگّی ایہہ وی یِسُوع ناصری دے نال سی۔ 72تَد اوہ سَونہہ چُک کے فیر مُکّر پیا پئی مَیں اوس بندے نُوں نئیں جان دا۔ 73تے تھوڑے چِر پِچّھوں اوہناں نیں جیہڑے اوتھے کھلوتے سن پطرس دے کول جا کے آکھیا ٹھیک تُوں وی اوہناں وِچوں ایں۔ تیری بولی پئی دسدی اے۔ 74تَد اوہ لعنتاں پان تے سَونہہ چُکن لگ پیا۔ پئی مَیں اوس شخص نُوں نئیں جان دا تے اونویں کُکّڑ نے بانگ دِتّی۔ 75تدوں پطرس نُوں یِسُوع دی اوہ گلّ جیہڑی اوس اوہنوں آکھی سی یاد آئی۔ پئی کُکّڑ دے بانگ دین توں پہلاں تُوں میرا تِنّ واری اِنکار کریں گا۔ تے اوہ باہر جا کے ڈھائیں مار مار کے رویا۔

Currently Selected:

متّی 26: pan2020

Highlight

Copy

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in

Punjabi New Testament, Revised 2020

Revised Edition

Computer Typeset Edition.

Revised Edition of Punjabi New Testament 1952

The Punjabi New Testament text may be quoted in any form (written, visual, electronic or audio) up to and inclusive of five hundred (500) verses without express written permission of the publisher, provided the verses quoted do not amount to a complete book of the Bible nor do the verses quoted account for 25% of the total text of the work in which they are quoted. Notice of copyright must appear on the title of the copyright page of the work as follows:

Scripture taken from the Punjabi New Testament, Revised 2020,

Used by Permission of The Pakistan Bible Society

For the use of text more than 25% of the work in which intended to quote, Please take prior permission.

Cover design, Composed and typeset by the CAP Department of the Pakistan Bible Society

PAKISTAN BIBLE SOCIETY

LAHORE, PAKISTAN

Learn More About پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی