25
دَس کوارِیاں دی تمثِیل
1اوس ویلے اسمان دی بادشاہی دَساں کوارِیاں وانگر ہوئے گی جیہڑیاں اپنیاں مسالاں لے کے لاڑے دے مِلن نُوں نِکلیاں۔ 2تے اوہناں وِچوں پنج مُورکھ تے پنج ہُشیار سن۔ 3کیوں جو جیہڑیاں مُورکھ سن اوہناں اپنیاں مسالاں تے لے لئیاں۔ پر تیل اپنے نال نا لیا۔ 4پر ہُشیاراں نیں اپنیاں اپنیاں بھانڈیاں وِچ مسالاں ناں تیل لے لیا۔ 5تے جد لاڑے چِر لایا۔ سبھے انگھلاؤن لگ پئیاں تے سو گِئیاں۔ 6پر اَدھی رات نُوں رَولا پیا پئی لاڑا آؤندا اے اوہدی اگّوں والی لئی چلّو۔ 7تَد اوہناں سارِیاں کوارِیاں اُٹھ کے آپو اپنیاں مسالاں ٹھیک کِیتیاں۔ 8تَد مُورکھاں نیں ہُشیاراں نُوں آکھیا۔ اپنے تیل وِچوں سانُوں وی دیو کیوں جو ساڈیاں مسالاں بُجھدیاں جاندِیاں نیں۔ 9پر ہُشیاراں ایہہ جواب دِتّا نا۔ کِتے ساڈے تے تُہاڈے لئی تُھڑ نا جائے تُسی ویچن والیاں کول جا کے اپنے لئی مُل لوؤ۔ 10تے جد اوہ مُل لین گِیئاں لاڑا آگیا۔ تے جیہڑیاں تیار سن اوہدے نال ویاہ وِچ اندر گِئیاں تے بُوہا ماریا گیا۔ 11تے مگروں دُوجیاں کوارِیاں وی آئِیاں تے آکھن لِگئیاں پئی خُداوندا خُداوندا ساڈے لئی بُوہا کھول دے۔ 12پر اوس اوہناں نُوں جواب دِتّا۔ مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی مَیں نئیں تُہانوں جاندا۔ 13ایس لئی جاگدے رہو کیوں جو اوس دِن تے اوس گھڑی نُوں تُسی نئیں جان دے۔
تِنّ نَوکراں تے توڑیاں دی تمثِیل
14کیوں جو جیویں اِک بندے نے پردیس نُوں جان لگیاں اپنے گھر دیاں نَوکراں نُوں سدّیا تے اپنا مال اوہناں نُوں سونپیا۔ 15تے اِک نُوں اوس پنج توڑے دِتّے۔ دُوجے نُوں دو۔ تے ترِیجے نُوں اِک۔ ہر اِک نُوں اوہدی اپنی لیاقت سیتی۔ تے پردیس ٹُرگیا۔ 16سو جِس پنج توڑے لَئے سن اوس جا کے اوہناں نال بیوپار کِیتا۔ تے پنج توڑے ہور کمائے۔ 17ایسے طرح اوس وی جِس دو لَئے سن دو ہور کھٹّے۔ 18پر جِس اِک لیا سی اوس جا کے زمین پُٹی۔ تے اپنے مالک دے رُپئے نُوں لُکا دِتّا۔ 19تے بُہت چِر پِچّھوں اوہناں نَوکراں دا مالک آیا تے اوہناں کولوں لیکھا لین لگّا۔ 20سو جِس پنج توڑے لَئے سن اوس نیڑے آ کے ہور پنج توڑے اگّے لیا رکھّے تے آکھیا خُداوند تُوں مَینُوں پنج توڑے سونپ دِتّے سن۔ ویکھ مَیں پنج توڑے ہور کھٹ لَئے نیں۔ 21اوہدے مالک نے اوہنوں آکھیا شاواشے چنگیا تے وفادار نوکرا۔ تُوں تے تھوڑے وِچ وفادار نِکلیا۔ مَیں تینُوں بتھیرے اُتّے اختیار دیاں گا۔ تُوں اپنے مالک دی خُوشی وِچ داخل ہو۔ 22تے جِس دو توڑے لَئے سن اوس وی نیڑے آ کے آکھیا خُداوند تُوں مَینُوں دو توڑے دِتّے سن۔ ویکھ مَیں دو توڑے ہور کھٹ لَئے نیں۔ 23اوہدے مالک اوہنوں آکھیا شاواشے چنگیا تے وفادار نوکرا۔ تُوں تے تھوڑے وِچ وفادار نِکلیوں۔ مَیں تینُوں بتھیرے اُتّے اختیار دیاں گا۔ تُوں اپنے مالک دی خُوشی وِچ داخل ہو۔ 24فیر جِس اِک توڑا لیا سی اوس وی نیڑے آ کے آکھیا خُداوند مَیں تینُوں جان دا ساں پئی تُوں کرڑا بندہ ایں جِتّھے تُوں نئیں بِیجیا اوتھوں تُوں وَڈّھنا ایں۔ تے جِتّھے تُوں نئیں کھلاریا۔ اوتھوں اکٹّھا کرنا ایں۔ 25سو مَیں ڈریا تے تیرے توڑے نُوں زمین وِچ لُکا دِتّا ویکھ تیرا تینُوں لَبّھ گیا۔ 26پر اوہدے مالک اوہنوں جواب دِتّا۔ اَے بَھیڑے تے نکمّے نوکر تُوں جان دا سَیں پئی جِتّھے مَیں نئیں بِیجیا اوتھوں وَڈّھنا آں تے جِتّھے مَیں نئیں کھلاریا اوتھوں اکٹّھا کرنا آں۔ 27ایس لئی تینُوں چاہیدا سی پئی میرے رُپئے ساہُوکاراں نُوں دیندوں۔ تاں جو مَیں آ کے اپنا مال بیاج سَنے لے لَیندا۔ 28سو اوہدے کولوں ایہہ توڑا کھوہ کے جیہدے کول دَس توڑے نیں اوہنوں دے دیو۔ 29کیوں جو ہر اِک جیہدے کول کُجھ اے اوہنوں دِتّا جائے گا۔ تے اوہدا وادھا ہو جائے گا۔ پر جیہدے کول نئیں اوہدے کولوں جو کُجھ اوہدا اے اوہ وی کھوہ لیا جائے گا۔ 30تے ایس نکمّے نوکر نُوں باہر ہنیرے وِچ سُٹ دیو۔ اوتھے رونا تے کچیچیاں وٹنا ہوئے گا۔
اخِیری عدالت
31جد اِبنِ آدم اپنے جلال وِچ آوے گا تے سارے فرِشتے اوہدے نال تَد اوہ اپنے جلال دے تخت اُتّے بَہے گا۔ 32تے سارِیاں قوماں اوہدے اگّے اکٹّھیاں کِیتیاں جان گِیاں۔ تے جیویں ایّالی بھیڈاں نُوں بکرِیاں توں وَکھریاں کر لَیندا اے تیویں اوہ اوہناں نُوں اِک دُوجے توں وَکھ کرے گا۔ 33تے بھیڈاں نُوں اپنے سَجّے تے بکرِیاں نُوں اپنے کھبّے پاسے کھلا کرے گا۔ 34تَد بادشاہ اپنے سَجّے پاسے والیاں نُوں آکھے گا اَے میرے باپ دے مُبارک لوکو آؤ۔ اوس بادشاہی دے وارث بنو جیہڑی دُنیا دے مُڈھوں ای تُہاڈے لئی تیار کِیتی گئی سی۔ 35کیوں جو مَیں بُھکھا ساں تے تُساں مَینُوں کھان نُوں دِتّا مَیں تریہایا ساں تُساں مَینُوں پانی پیایا۔ مَیں اوپرا ساں تے تُساں مَینُوں اپنے گھر رکھیا۔ 36ننگا ساں تے تُساں مَینُوں کپڑا دِتّا۔ مَیں ماندا ساں تے تُساں میری خبر لئی۔ مَیں قید وِچ ساں تے تُسی میرے کول آئے۔ 37تَد نیک لوک اوہنوں جواب دین گے خُداوندا کدوں اساں تینُوں بُھکیاں ویکھیا تے کھوایا؟ یا تریہایا تے تینُوں پیایا؟ 38کدوں اساں تینُوں اوپرا ویکھیا تے اپنے گھر رکھیا۔ ننگا ویکھیا تے کپڑا دِتّا؟ 39اساں کدوں تینُوں ماندا یا قید وِچ ویکھیا تے تیرے کول آئے؟ 40تے بادشاہ اوہناں نُوں جواب وِچ آکھے گا۔ مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی جد تُساں میرے ایہناں سبھناں توں نِکّیاں بھراواں وِچوں اِک نال ایہہ کِیتا تے میرے نال کِیتا۔
41تَد اوہ کھبّے پاسے والیاں نُوں وی آکھے گا۔ اَے لعنتیؤ میرے اگّوں اوس ہمیشہ دی اَگ وِچ جاؤ جیہڑی ابلیس تے اوہدیاں فرِشتیاں دے لئی تیار کِیتی ہوئی اے۔ 42کیوں جو مَیں بُھکھا ساں تے تُساں مَینُوں کھان نُوں نا دِتّا۔ مَیں تریہایا ساں تے تُساں مَینُوں نا پیایا۔ 43مَیں اوپرا ساں تے تُساں مَینُوں اپنے گھر نا رکھیا۔ ننگا ساں تے تُساں مَینُوں کپڑا نا دِتّا۔ ماندا تے قید وِچ ساں تُساں میری خبر نا لئی۔ 44تَد اوہ وی جواب دین گے۔ خُداوندا کدوں اساں تینُوں بُھکھیاں یا تریہایاں یا اوپریاں یا ننگِیاں یا ماندیاں یا قید وِچ ویکھیا تے تیری سیوا نئیں کِیتی؟ 45تَد اوہ اوہناں نُوں جواب دیوے گا۔ پئی مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی جد تُساں ایہناں سبھناں توں نِکّیاں وِچوں اِک نال ایہہ نئیں کِیتا تے میرے نال وی نئیں کِیتا۔ 46تے اوہ ہمیشہ دی سزا وِچ جان گے۔ پر نیک ہمیشہ دی زِندگی وِچ۔