13
برنباس تے ساؤُل نُوں مخصُوص کر کے گھلّیا جاندا اے
1تے انطاکیہ دی کلِیسیا وِچ کئی نبی تے اُستاد سن یعنی برنباس تے شمعُون جیہڑا کالا اکھواؤندا اے۔ تے لُوکِیُس کُرینی تے مناہیم جیہڑا چوتھائی مُلک دے حاکم ہیرودیس دے نال پلیا سی۔ تے ساؤُل۔ 2جد ایہہ خُداوند دی سیوا پئے کر دے سن۔ تے روزے رکھدے سن تَد پاک رُوح آکھیا میرے لئی برنباس تے ساؤُل نُوں وکھرا کرو اوس کمّ واسطے جِہدے لئی مَیں اوہناں نُوں سدّیا اے۔ 3تَد اوہناں روزہ رکھ کے تے دُعا منگ کے اوہناں اُتّے ہتّھ رکھّے تے گھلّیا۔
کُپرُس وِچ
4سو اوہ پاک رُوح دے گھلّے ہوئے سِلُوکیہ نُوں گئے تے اوتھوں جہاز اُتّے چڑھ کے کُپرُس نُوں ٹُر پئے۔ 5تے اوہناں سَلَمِیس وِچ اَپڑ کے یہُودِیاں دے عبادت خانیاں وِچ خُدا دا کلام سُنایا۔ تے یُوحنّا اوہناں دی خِدمت کرن والا سی۔ 6تے جد پافُس تِیکر سارے ٹاپُو دا پھیرا کر لیا۔ تَد بریِسُوع اِک جادُوگر تے جُھوٹھا نبی قوم دا یہُودی اوہناں نُوں مِلیا۔ 7ایہہ تے سرِگیُس پَولُس صُوبے دار دے نال سی جیہڑا سمجھدار بندہ سی۔ ایہہ برنباس تے ساؤُل نُوں اپنے کول سَدّ کے بُہت چاہندا سی پئی خُدا دا کلام سُنے۔ 8پر الِیماس جادُوگر نے (کیوں جو ایہو اوہدے ناں دا مطلب اے) اوہناں دی برخلافی کِیتی۔ تے چاہندا سی پئی ڈِپٹی نُوں اِیمان توں ہٹاوے۔ 9تَد ساؤُل جِہدا ناں پَولُس وی اے پاک رُوح نال بھر کے اوہدے اُتّے تاڑ لائی۔ 10تے آکھیا سارے مکر فریب دے بھرے ہوئے ابلیس دے بچّے سارِیاں نیکِیاں دے دُشمن تُوں خُداوند دے سِدّھیاں راہاں نُوں ڈِنگا کرنا نئیں چھڈیں گا؟ 11ہُن ویکھ خُداوند دا ہتّھ تیرے اُتّے اے۔ تُوں اَنھا ہو جاویں گا۔ تے کُجھ چِر تِیکر سُورج نا ویکھیں گا۔ اوسے ویلے اوہدے اُتّے دُھند تے ہنیرا پَے گیا۔ تے اوہ لَبّھدا پِھریا پئی کوئی میرا ہتّھ پھڑ کے لے چلّے۔ 12تَد صُوبے دار ایہہ حال ویکھ کے تے خُداوند دی تعلِیم توں حَیران ہو کے اِیمان لیاندا۔
پِسدِیہ دے انطاکیہ وِچ
13تے پافُس توں جہاز اُتّے ٹُر کے پَولُس تے اوہدے جوٹی دار پمفِیلیہ دیس دے پرگہ شہر وِچ آئے پر یُوحنّا اوہناں نُوں چھڈ کے یرُوشلِیم نُوں مُڑ گیا۔ 14تے پرگہ توں لنگھ کے اوہ پِسدِیہ دے انطاکیہ وِچ اَپڑے۔ تے سبت دے دِن عبادت خانے وِچ جا بَیٹھے۔ 15تے توریت تے نبیاں دی کتاب پڑھن دے مگروں عبادت خانے دے سرداراں اوہناں نُوں اکھوا گھلّیا۔ پئی بھراؤ جے لوکاں لئی کوئی نصِیحت دی گلّ تُہاڈے کول ہوئے تے آکھو۔ 16تَد پَولُس اُٹھ کھلوتا۔ تے ہتّھ نال سَینت کر کے آکھیا۔
اَے اِسرائیلیو تے خُدا توں ڈرن والیو سُنو۔ 17ایس قوم اِسرائیل دے خُدا ساڈے وڈّیاں نُوں چُن لیا۔ تے قوم دا درجہ وَدھایا جدوں ایہہ مِصر دے دیس وِچ پردیسی سی تے زبردست ہتّھ نال اوہناں لوکاں نُوں اوتھوں کڈھ لیایا۔ 18تے چاھلیاں کُو ورھیاں تِیکر بیابان وِچ اوہناں دی برداشت کِیتی۔ 19تے کِنعان دے دیس وِچ ستّاں قوماں دا ناس کر کے اوس اوہناں لوکاں دی زمین ایہناں نُوں ساڈھے چار سَو ورھیاں وِچ ونڈ دِتّی۔ 20تے اوہدے مگروں سموئیل نبی تِیکر اوہناں نُوں قاضی دِتّے۔ 21اودُوں پِچّھوں اوہناں بادشاہ منگیا۔ تے خُدا چاھلیاں ورھیاں واسطے بِنیمِین دے گھرانے وِچوں قِیس دا پُتر ساؤُل اوہناں نُوں دِتّا۔ 22فیر اوہنوں ہٹا کے داؤد نُوں اوہناں لئی کھڑا کِیتا پئی اوہناں دا بادشاہ ہوئے۔ تے اوہدی بابت ایہہ گواہی دِتّی۔ پئی مَیں یسّی دے پُتر داؤد نُوں اپنے مَن بھاؤن دا اِک بندہ لَبّھیا۔ اوہو میری ساری مرضی پُوری کرے گا۔ 23اوسے دی نسل وِچوں خُدا اپنے وعدے دے سببّوں اِسرائیل دے لئی اِک نجات دین والے یِسُوع نُوں ظاہر کِیتا۔ 24اوہدے آؤن توں پہلاں یُوحنّا اِسرائیل دے ساریاں لوکاں وِچ تَوبہ دے بپتِسمے دی منادی کِیتی۔ 25تے جدوں یُوحنّا اپنی دَوڑ مُکان نُوں سی اوس آکھیا۔ تُسی مَینُوں کِیہ سمجھدے ہو؟ مَیں اوہ نئیں آں پر ویکھو اِک میرے پِچّھے آؤندا اے۔ جِہدے پیراں دی جُتّی مَیں کھولن دے لائق نئیں۔
26بھراؤ۔ ابرہام دئیو پُترو۔ تے تُہاڈے وِچوں جِنّے خُدا توں ڈردے ہو۔ ساڈے لئی ایس نجات دا کلام گھلّیا گیا اے۔ 27کیوں جو یرُوشلِیم دے رہن والے تے اوہناں دے سرداراں نا اوہنوں پِچھانیا۔ تے نا نبیاں دِیاں گلّاں سمجھِیاں جیہڑیاں سبت نُوں سُنائیاں جاندِیاں نیں۔ ایس واسطے اوہنوں مُجرم کر کے اوہناں نُوں پُوریاں کِیتا۔ 28تے بھانویں اوہدی مَوت دا کوئی سبّب اوہناں نُوں نا لَبھّا۔ تاں وی اوہناں پِیلاطُس کول درخواست کِیتی۔ پئی اوہ قتل کِیتا جائے۔ 29جد اوہناں سبھ کُجھ جو اوہدے حق وِچ لِکھیا ہویا سی پُورا کر لیا۔ تَد اوہنوں صلِیب توں لاہ کے قبر وِچ دھریا۔ 30پر خُدا اوہنوں مُردیاں وِچوں جوالیا۔ 31تے بُہت دِناں تِیکر اوہناں بندیاں نُوں جیہڑے گلِیل توں یرُوشلِیم نُوں اوہدے نال آئے سن۔ اوہ وکھالی دِتّا۔ تے اوہ ای اوہدے گواہ نیں۔ 32تے اسی تُہانوں اوس قَول قرار دی خُوشخبری سُنانے آں جیہڑا ساڈے پئیو دادیاں نال ہویا سی۔ 33پئی یِسُوع نُوں جوا کے ساڈی اولاد لئی خُدا اوسے وعدے نُوں پُوریاں کِیتا اے۔ جیویں دُوجے زبُور وِچ لِکھیا ہویا اے۔
پئی تُوں میرا پُتر ایں۔
اَج تُوں مَیتھوں جمّیا۔
34تے ایس گلّ دی بابت پئی اوس اوہنوں مُردیاں وِچوں جوالیا۔ پئی مُڑ مر کے کدی نا ترّکے۔ اوس ایہہ آکھیا اے۔
پئی مَیں داؤد دِیاں
پاک تے سَچیاں نِعمتاں تُہانوں بخشاں گا۔
35کیوں جو اوہ اِک ہور زبُور وِچ آ کھدا اے۔
تُوں اپنے قُدُّوس نُوں سڑن نا دئیں گا۔
36داؤد تاں اپنے سَمے وِچ خُدا دی مرضی دا تابعدار رہ کے سَوں گیا۔ تے اپنے وڈّیاں وِچ جا رلیا تے ترّک گیا۔ 37پر جِہنُوں خُدا جوالیا۔ اوہ نا ترّکیا۔ 38بھراؤ تُہانوں پتا ہوئے۔ پئی اوسے دی راہِیں تُہانوں گُناہاں دی مُعافی دی خبر دِتّی جاندی اے۔ 39تے اوسے دی راہِیں ہر اِک اِیماندار سارِیاں گلّاں توں بَری ہوندا اے۔ جِنہاں گلّاں توں مُوسیٰ دی شریعت نال تُسی بَری نئیں ہو سکدے سو۔ 40سو خبردار رہو۔ کِتے اجیہا نا ہوئے۔ پئی اوہ گلّ جیہڑی نبیاں دی کِتاباں وِچ آکھی گئی اے۔ تُہاڈے اُتّے آ پَوے۔
41پئی اَے حقارت کرن والیو۔ دھیان کرو تے تعجُّب کرو۔
تے فنا ہو جاؤ۔
کیوں جو مَیں تُہاڈے دِناں وِچ اِک کمّ کرنا آں اجیہا کمّ
پئی جے کوئی تُہاڈے اگّے بیان کرے تُسی کدی وی سَچ نا مَنّو گے۔
42تے باہر جاندِیاں ہویاں لوکاں مِنّت کِیتی پئی اگلے سبت نُوں وی ایہہ گلّاں سانُوں سُنائیاں جان۔ 43تے جد مجلس اُٹھ گئی۔ تے بُہت یہُودی تے دِیندار یہُودی مُرید پَولُس تے برنباس دے پِچّھے لگ پئے۔ اوہناں نیں اوہناں نُوں گلّاں کر کے مَنالیا۔ پئی تُسی خُدا دے فضل دے اُتّے قیم رہو۔
44اگلے سبت دے دِن لگ بھگ سارا شہر خُدا دا کلام سُنن نُوں اکٹّھا ہویا۔ 45پر یہُودی لوک بِھیڑ نُوں ویکھ کے ساڑے نال بھر گئے۔ تے پَولُس دِیاں گلّاں دی مخالفت کر دے تے کُفر بَکدے سن۔ 46تَد پَولُس تے برنباس دلیر ہو کے بول اُٹھے۔ ضرُور چاہیدا سی پئی خُدا دا کلام پہلے تُہانوں سُنایا جاندا۔ پر جدوں تُسی اوہنوں رَدّ کر دے ہو۔ تے اپنے آپ نُوں سدا دی زِندگی دے لائق نئیں سمجھدے ہو تے ویکھو اسی غیر قوماں ولّ جانے آں۔ 47کیوں جو خُدا سانُوں اینج حُکم دِتّا اے
پئی مَیں تینُوں غیر قوماں لئی نُور ٹھہرایا۔
پئی تُوں دھرتی دی اخِیر تِیکر نجات دا سبّب ہوویں۔
48غیر قوم والے ایہہ گلّاں سُن کے خُوش ہوئے۔ تے خُدا دے کلام دی وڈیائی کرن لگّے تے جِنّے سدا دی زِندگی لئی ٹھہرائے گئے سن سو اِیمان لیائے۔ 49تے خُدا دا کلام اوس دیس وِچ کھِلّر گیا۔ 50پر یہُودِیاں نیں دِیندار تے عِزّت دار زنانِیاں تے شہر دے وڈّے بندیاں نُوں چُکیا تے پَولُس تے برنباس دے ستان واسطے اُبھار کے اوہناں نُوں اپنی حدّوں باہر کڈھ دِتّا۔ 51پر اوہ اپنے پیراں دا گھٹّا اوہناں دے اگّے جھاڑ کے اِکُنِیُم وِچ آئے۔ 52تے شاگِرد خُوشی تے پاک رُوح نال بھر دے جاندے سن۔