ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ Գլուխ Ը
Գլուխ Ը
ԳԵ.
1Եւ եղեւ յետ այնորիկ եւ ինքն շրջէր ընդ քաղաքս եւ ընդ գեղս, քարոզէր եւ աւետարանէր զարքայութիւն Աստուծոյ, եւ երկոտասանքն ընդ նմա. 2եւ կանայք ոմանք որ բժշկեալ էին յայսոց չարաց եւ ի հիւանդութեանց. Մարիամ որ կոչէր Մագդաղենացի, յորմէ եւթն դեւն ելեալ էր։ 3Եւ Յովաննա կին Քուզայ՝ հազարապետին Հերովդի, եւ Շուշան եւ այլք բազումք, որք պաշտէին #8։3 Ոմանք. զնոսազնա յընչից իւրեանց։
4Եւ ի ժողովել բազում ժողովրդոց, եւ ըստ քաղաքաց քաղաքաց եկելոցն առ նա, ասէ առակաւ։ 5Ել սերմանացան սերմանել զսերմանիս իւր. եւ ի սերմանելն իւրում էր որ անկաւ առ ճանապարհաւ եւ եղեւ կոխան, եւ թռչունք երկնից կերան զնա։ 6Եւ այլն անկաւ յապառաժի. եւ ընդ բուսանելն՝ չորացաւ առ ի չգոյէ հիւթոյ։ 7Եւ այլն անկաւ ի մէջ փշոց, եւ ընդ նմին բուսեալ փշոցն՝ հեղձուցին զնա։ 8Եւ այլն անկաւ յերկիր բարի #8։8 Ի բազումս պակասէեւ պարարտ՝՝, եւ բուսեալ՝ արար պտուղ հարիւրապատիկ։ Զայս իբրեւ խօսեցաւ, ասէ. Որ ունիցի ականջս լսելոյ լուիցէ։
9Հարցանէին զնա աշակերտքն թէ՝ Զի՞նչ իցէ առակն։ 10Եւ նա ասէ. Ձեզ տուեալ է գիտել զխորհուրդս արքայութեան Աստուծոյ, բայց այլոցն առակօք. զի տեսցեն եւ մի՛ տեսցեն, լուիցեն եւ մի՛ իմասցին։
11Բայց առակն այս ինչ է. Սերմն բանն Աստուծոյ է։ 12Եւ որք առ ճանապարհաւն՝ այնոքիկ են որ լսենն, եւ ապա գայ Սատանայ հանէ զբանն ի սրտից նոցա, զի մի՛ հաւատասցեն եւ ապրեսցին։ 13Եւ որք յապառաժին, որք յորժամ լսիցեն, խնդութեամբ ընդունին զբանն, եւ արմատս ոչ ունիցին. որք առ ժամանակ մի հաւատան, եւ ի ժամանակի փորձութեան հեռանան։ 14Իսկ որ ի մէջ փշոցն անկաւ՝ նոքա են, որ իբրեւ լսեն #8։14 Ի բազումս պակասէզբանն, եւ ի հոգս եւ ի մեծութիւն եւ ի ցանկութիւն աշխարհիս զբաղեալ, հեղձնուն եւ անպտուղ լինին։ 15Իսկ որ յերկիրն պարարտ, որոց բարւոք եւ զուարթագին սրտիւ լուեալ զբանն՝ ընդունին, եւ տան պտուղ համբերութեամբ։
16Ոչ ոք լուցանէ ճրագ, եւ թաքուցանէ ընդ կարասեաւ կամ դնէ ընդ մահճօք. այլ ի վերայ աշտանակի դնէ, զի որ մտանեն՝ զլոյս տեսցեն։ 17Չիք ինչ ծածուկ որ ոչ յայտ լիցի. եւ ոչ գաղտնի՝ որ ոչ ծանիցի եւ եկեսցէ ի յայտ։ 18Տեսէք այսուհետեւ զիարդ լսէքդ. զի ոյր գուցէ՝ տացի նմա, եւ ոյր ոչն գուցէ, եւ զոր կարծէն թէ ունիցի՝ բարձցի ի նմանէ։
19Եկին առ նա մայրն եւ եղբարք իւր, եւ ոչ կարէին հասանել ի նա վասն բազմութեանն։ 20Ազդ եղեւ նմա եւ ասեն. Մայր քո եւ եղբարք քո կան արտաքոյ եւ կամին զքեզ տեսանել։ 21Եւ #8։21 Ի բազումս. նա պատասխանի ետ եւ ասէասէ ցնոսա. Մայր իմ եւ եղբարք իմ սոքա են, որ զբանն Աստուծոյ լսեն եւ առնեն։
ԳԶ.
22Եւ եղեւ ի միում աւուրց ինքն ել ի նաւ եւ աշակերտքն նորա, եւ ասէ ցնոսա. Եկայք, անցցուք յայնկոյս ծովակիս։ Եւ գնացին։ 23Եւ մինչդեռ նաւէին, ի քուն եմուտ. եւ էջ մրրիկ հողմոյ ի ծովակն եւ ուռնոյր, եւ տագնապէին։ 24Մատուցեալ զարթուցին զնա եւ ասեն. Վարդապետ, վարդապետ, կորնչիմք աւասիկ։ Եւ նա յարուցեալ սաստեաց հողմոյն եւ խռովութեան ջրոցն, եւ հանդարտեցին, եւ եղեւ խաղաղութիւն։ 25Ասէ ցնոսա. Ո՞ւր են հաւատք ձեր։ Եւ զահի հարեալ զարմացան եւ ասէին ցմիմեանս. Ո՞վ արդեւք իցէ սա, զի եւ հողմոց եւ ջրոց հրաման տայ, եւ հնազանդին սմա։
26Եւ նաւեցին իջին յաշխարհն #8։26 Ոմանք. ԳադարացւոցԳերգեսացւոց, որ է յայնկոյս հանդէպ Գալիլեայ։ 27Եւ ընդ ելանելն նորա ի ցամաք, պատահեաց այր մի ի քաղաքէն, յորում էին դեւք. եւ բազում ժամանակս չէր հանդերձ զգեցեալ եւ ոչ ի տան բնակեալ, այլ ի գերեզմանս։ 28Եւ տեսեալ զՅիսուս, աղաղակեաց եւ անկաւ առաջի նորա, եւ ասէ մեծաձայն. Զի՞ կայ իմ եւ քո, Յիսուս, Որդի Աստուծոյ Բարձրելոյ, աղաչեմ զքեզ, մի՛ տանջեր զիս։ 29Քանզի հրաման տայր այսոյն պղծոյ ելանել ի մարդոյ անտի. զի բազում ժամանակս յափշտակեալ էր զնա, եւ կապէր ի շղթայս, եւ պահէր յերկաթս, եւ խզէր զկապանսն, եւ վարէր ի դիւէն յանապատ։ 30Եհարց ցնա Յիսուս եւ ասէ. Զի՞նչ անուն է քեզ։ Եւ նա ասէ. Լէգէովն։ Զի դեւք բազումք մտեալ էին ի նա։ 31Եւ աղաչէին զնա զի մի՛ հրաման տացէ նոցա երթալ յանդունդս։ 32Եւ էր անդ երամակ մի խոզից բազմաց արօտական ի լերինն, եւ աղաչեցին զնա զի հրաման տացէ նոցա մտանել ի նոսա. եւ հրամայեաց նոցա։ 33Եւ ելեալ դեւքն յառնէն մտին ի խոզեանն, եւ դիմեաց երամակն ի գահէ անտի ի ծովակն եւ հեղձաւ։ 34Իբրեւ տեսին խոզարածքն զիրսն որ եղեն՝ փախեան, եւ պատմեցին ի քաղաքին եւ յագարակսն։ 35Եւ իբրեւ ելին տեսանել զգործսն, եւ եկին առ Յիսուս, եւ գտին զայրն՝ ուստի դեւքն ելեալ էին, զգեցեալ եւ զգաստացեալ նստէր առ ոտսն Յիսուսի, եւ երկեան։ 36Պատմեցին նոցա որոց տեսեալն էր թէ զիարդ փրկեցաւ դիւահարն։ 37Եւ աղաչէր զնա ամենայն բազմութիւնն շուրջ զկողմամբքն #8։37 Ոմանք. ԳադարացւոցԳերգեսացւոց՝ գնալ #8։37 Յոյնն. ի նոցանէի սահմանացն նոցա՝՝, քանզի ահիւ մեծաւ տագնապէին. եւ նա մտեալ ի նաւ՝ դարձաւ անդրէն։ 38Աղաչէր զնա այրն ուստի դեւքն ելեալ էին՝ շրջել ընդ նմա. արձակեաց #8։38 Ոմանք. զնա Յիսուսզնա եւ ասէ. 39Դարձ ի տուն քո եւ պատմեա զոր միանգամ արար քեզ Աստուած։ Գնաց ի քաղաքն եւ քարոզէր զոր ինչ արար նմա Յիսուս։
40Եւ իբրեւ դարձաւ անդրէն Յիսուս, ընկալաւ զնա ժողովուրդն, քանզի ամենեքեան ակն ունէին նմա։ 41Եւ ահա եկն այր մի որում անուն էր Յայրոս, եւ նա էր իշխան ժողովրդեանն, անկեալ առ ոտսն Յիսուսի՝ աղաչէր զնա մտանել ի տուն նորա. 42զի դուստր միամօր էր նորա ամաց իբրեւ երկոտասանից, եւ էր մերձ ի մահ. եւ ընդ երթալն նորա ժողովուրդքն նեղէին զնա։
43Եւ կին մի էր ի տեռատեսութեան արեան յամաց երկոտասանից, #8։43 Բազումք. որ ի բժիշկս ծախեալ էր զամենայն ինչս իւր. որումորում ոչ էր լիեալ հնար յումեքէ բժշկել։ 44Մատուցեալ յետոյ մերձեցաւ ի քղանցս հանդերձի նորա. եւ նոյնժամայն եկաց բղխումն արեան նորա։ 45Եւ ասէ Յիսուս. Ո՞վ է որ մերձեցաւն յիս։ Իբրեւ ամենեքեան ուրանային, ասէ Պետրոս եւ որ ընդ նմա էին. Վարդապետ, ժողովուրդքդ պնդեն եւ նեղեն #8։45 Ոմանք. զքեզ, եւ դու ասես եթէ՝ Ո՞վ մերձեցաւ յիսզքեզ։ 46Եւ ասէ Յիսուս. Ոմն մերձեցաւ յիս, քանզի գիտացի եթէ զօրութիւն ել յինէն։ 47Իբրեւ ետես կինն եթէ ոչ ծածկեցաւ #8։47 Ի Յունին պակասէի նմանէ, եկն դողալով եւ անկաւ առաջի նորա, թէ վասն որոյ իրաց մերձեցաւ ի նա՝ պատմեաց առաջի ամենայն ժողովրդեանն, եւ թէ որպէս բժշկեցաւ առժամայն։ 48Եւ ասէ. Քաջալերեաց, դուստր, հաւատք քո կեցուցին զքեզ, երթ ի խաղաղութիւն։
49Եւ մինչդեռ նա խօսէր, գայ ոմն ի տանէ ժողովրդապետին եւ ասէ ցնա. Մեռաւ դուստրն քո, մի՛ ինչ աշխատ առներ #8։49 Բազումք. զվարդապետդզդա։ 50Իսկ Յիսուս իբրեւ լուաւ, պատասխանի ետ նմա եւ ասէ. Մի՛ երկնչիր, միայն հաւատա, եւ կեցցէ։ 51Եւ մտեալ ի տունն՝ ոչ զոք եթող մտանել, բայց միայն զՊետրոս եւ զՅակովբոս եւ զՅովհաննէս եւ զհայր մանկանն եւ զմայր նորա։ 52Լային ամենեքեան եւ կոծէին զնա. եւ նա ասէ. Մի՛ լայք, զի չէ մեռեալ, այլ ննջէ։ 53Եւ նոքա ծաղր առնէին զնա, զի գիտէին թէ մեռաւ։ 54Եւ նորա հանեալ զամենեսին արտաքս, 55կալաւ զձեռանէ նորա, բարբառեցաւ եւ ասէ. Արի, կաց, մանուկ դու։ 56Եւ դարձաւ ոգի նորա, եւ կանգնեցաւ վաղվաղակի. եւ հրամայեաց տալ նմա ուտել։ 57Եւ զարմացան ծնողքն նորա. եւ նա պատուիրէր մի՛ ումեք ասել որ ինչ եղեւն։
Currently Selected:
ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ Գլուխ Ը: ԳՐԲ1895
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Հայաստանի Աստվածաշնչային Ընկերություն, 2018
Bible Society of Armenia, 2018
