YouVersion Logo
Search Icon

ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ Գլուխ Է

Գլուխ Է
ԳԲ.
1Եւ իբրեւ կատարեաց զամենայն բանս իւր ի լսելիս ժողովրդեանն, եմուտ ի Կափառնայում։ 2Հարիւրապետի ուրումն ծառայ չարաչար հիւանդացեալ՝ մերձ էր ի վախճանել, որ էր նմա պատուական։ 3Իբրեւ լուաւ զՅիսուսէ, առաքեաց զծերսն ի Հրէից, աղաչել զնա զի եկեսցէ ապրեցուսցէ զծառայն նորա։ 4Եւ նոքա եկեալ առ Յիսուս՝ աղաչէին զնա ստէպ եւ ասէին թէ՝ Արժանի է որում զշնորհս զայս առնես։ 5Զի սիրէ զազգս մեր, եւ զժողովրդանոցն՝ նա շինեաց մեզ։ 6Եւ Յիսուս գնաց ընդ նոսա. իբրեւ ոչինչ կարի հեռի էր ի տանէն, յղեաց առ նա հարիւրապետն բարեկամս, եւ ասէ ցնա. Տէր, մի՛ ինչ աշխատ լինիր, զի չեմ բաւական եթէ ընդ յարկաւ իմով մտանիցես։ 7Վասն որոյ եւ ոչ զանձն համարեցայ արժանի առ քեզ գալոյ. այլ ասա բանիւ, եւ բժշկեսցի մանուկս իմ։ 8Քանզի եւ ես այր մի եմ կարգեալ ընդ իշխանութեամբ. ունիմ ընդ ինեւ զինուորս, եւ ասեմ սմա. Երթ, եւ երթայ. եւ այլում թէ՝ Եկ, եւ գայ. եւ ծառայի իմում թէ՝ Արա զայս, եւ առնէ։ 9Եւ իբրեւ լուաւ զայս Յիսուս, զարմացաւ, դարձաւ առ ժողովուրդն որ երթային զհետ նորա եւ ասէ. #7։9 Ի բազումս պակասէԱմէն ասեմ ձեզ թէ եւ ոչ յԻսրայելի այսչափ հաւատս գտի։ 10Եւ դարձան անդրէն պատգամաւորքն ի տուն, եւ գտին զծառայն հիւանդ բժշկեալ։
ԳԳ.
11Եւ եղեւ ի վաղիւն երթայր ի քաղաք մի, որում անուն էր Նային. երթային ընդ նմա եւ #7։11 Ոմանք. յաշակերտաց նորա ոչ սակաւքաշակերտք նորա՝՝ եւ ժողովուրդք բազում։ 12Իբրեւ մերձ եղեւ ի դուռն քաղաքին, եւ ահա ելանէր մեռեալ մի որդի միամօր մօր իւրոյ, եւ նա էր այրի. եւ ժողովուրդ բազում քաղաքին էր ընդ նմա։ 13Իբրեւ ետես զնա Տէր, գթացաւ ի նա եւ ասէ. Մի՛ լար։ 14Եւ մատուցեալ մերձեցաւ ի դագաղսն. եւ որք բարձեալն տանէին՝ զտեղի առին. եւ ասէ. Պատանի դու, քեզ ասեմ, արի։ 15Կանգնեցաւ եւ նստաւ մեռեալն եւ սկսաւ խօսել. եւ ետ զնա ցմայր իւր։ 16Եւ ահ կալաւ զամենեսին, եւ փառաւոր առնէին զԱստուած եւ ասէին թէ՝ Մարգարէ ոմն մեծ յարուցեալ է ի միջի մերում, եւ թէ՝ Այց արար Աստուած ժողովրդեան իւրում #7։16 Ի բազումս պակասէի բարութիւն։ 17Եւ ել զրոյցս այս ընդ ամենայն Հրէաստան վասն նորա, եւ ընդ ամենայն կողմանս աշխարհին։
18Եւ պատմեցին Յովհաննու աշակերտքն իւր վասն ամենայնի այսորիկ։ 19Եւ կոչեաց առ ինքն երկուս ոմանս յաշակերտացն իւրոց Յովհաննէս, առաքեաց #7։19 Ոմանք. առ Յիսուսառ Տէր՝՝ եւ ասէ. Դո՞ւ ես որ գալոցն ես, եթէ այլում ակն կալցուք։ 20Եւ եկեալ արքն առ նա՝ ասեն. Յովհաննէս մկրտիչ առաքեաց զմեզ առ քեզ եւ ասէ. Դո՞ւ ես որ գալոցն ես, եթէ այլում ակն կալցուք։ 21Եւ ի նմին ժամու բժշկեաց զբազումս ի հիւանդութեանց եւ ի հարուածոց եւ յայսոց չարաց, եւ կուրաց բազմաց շնորհեաց տեսանել։ 22Պատասխանի ետ #7։22 Ոմանք. նոցա Յիսուսնոցա եւ ասէ. Երթայք պատմեցէք Յովհաննու զոր տեսէքդ եւ լուայք, զի կոյրք տեսանեն, եւ կաղք գնան, բորոտք սրբին, խուլք լսեն, մեռեալք յառնեն, աղքատք աւետարանին. 23եւ երանի իցէ որ ոչ գայթակղիցի յիս։
24Եւ իբրեւ գնացին հրեշտակքն Յովհաննու, սկսաւ խօսել ընդ ժողովուրդսն վասն Յովհաննու. Զի՞նչ ելէք յանապատն տեսանել, եղէ՞գն շարժուն ի հողմոյ։ 25Այլ զի՞նչ ելէք տեսանել, ա՞յր ի հանդերձս փափկութեան զարդարեալ. ահաւանիկ որք ի հանդերձս երեւելիս եւ ի փափկութեան են՝ յարքունիս են։ 26Այլ զի՞նչ ելէք տեսանել. մարգարէ՞. այո, ասեմ ձեզ, առաւել եւս քան զմարգարէ։ 27Զի սա է վասն որոյ գրեալն է թէ՝ Ահա առաքեմ զհրեշտակ իմ առաջի քո, որ յարդարեսցէ զճանապարհ քո առաջի քո։ 28#7։28 Ոմանք. ԶիԱմէն ասեմ ձեզ. Մեծ ի ծնունդս կանանց մարգարէ քան զՅովհաննէս ոչ ոք է, բայց փոքրիկն յարքայութեան Աստուծոյ մեծ է քան զնա։
29Եւ ամենայն ժողովուրդն իբրեւ լուան եւ մաքսաւորքն, արդարացուցին զԱստուած, զի մկրտեցան ի մկրտութիւնն Յովհաննու։ 30Իսկ փարիսեցիքն եւ օրինականքն զխորհուրդն Աստուծոյ անարգեցին յանձինս իւրեանց, զի ոչ մկրտեցան ի նմանէ։
31 # 7։31 Ոմանք. Եւ ասէ Տէր. Արդ Արդ ո՞ւմ նմանեցուցից զմարդիկ ազգիս այսորիկ, եւ ո՞ւմ իցեն նմանողք։ 32Նման են մանկտւոյ որ ի հրապարակս նստիցին, կարդայցեն զմիմեանս եւ ասիցեն. Փողս հարաք ձեզ եւ ոչ կաքաւեցէք. ողբացաք եւ ոչ լացէք։ 33Եկն Յովհաննէս մկրտիչ, #7։33 Ոմանք, որպէս եւ օրինակ մի Հայ. ոչ ուտէր հաց եւ ոչ ըմպէր գինիոչ ուտէր եւ ոչ ըմպէր՝՝, եւ ասէիք. Դեւ գոյ ի նմա։ 34Եկն Որդի մարդոյ, ուտէ եւ ըմպէ, եւ ասէք. Ահա այր կերող եւ արբեցող, բարեկամ մաքսաւորաց եւ մեղաւորաց։ 35Եւ արդարացաւ իմաստութիւն #7։35 Բազումք. յամենայն որդւոցյորդւոց իւրոց։
ԳԴ.
36Աղաչէր զնա ոմն ի փարիսեցւոցն զի կերիցէ ճաշ ընդ նմա. եւ մտեալ ի տուն փարիսեցւոյն՝ բազմեցաւ։ 37Եւ կին մի էր ի քաղաքին մեղաւոր. իբրեւ գիտաց թէ բազմեալ է ի տան փարիսեցւոյն, բերեալ շիշ մի իւղոյ ազնուի, 38կայր յետոյ առ ոտս նորա, լայր, եւ արտասուօքն սկսաւ թանալ զոտս նորա, եւ հերով գլխոյ իւրոյ ջնջէր. եւ համբուրէր զոտս նորա եւ օծանէր իւղովն։ 39Եւ տեսեալ փարիսեցւոյն որ կոչեաց զնա՝ ասէր ընդ միտս իւր. Սա թէ մարգարէ ոք էր, ապա գիտէր թէ ով կամ որպիսի ոք կին մերձենայ ի սա. զի մեղաւոր է։ 40Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնա. Սիմովն, ունիմ ինչ ասել քեզ։ Եւ նա ասէ. Ասա, Վարդապետ։ Եւ ասէ. 41Երկու պարտապանք էին ուրումն փոխատուի. մինն պարտէր հինգ հարեւր դահեկան, եւ մեւսն՝ յիսուն։ 42Եւ իբրեւ ոչ գոյր նոցա հատուցանել, երկոցունց շնորհեաց. արդ ասա, ո՞վ առաւել սիրեսցէ զնա։ 43Ասէ Սիմովն. Ինձ այսպէս թուի եթէ որում զբազումն շնորհեաց։ Եւ նա ասէ ցնա. Ուղիղ դատեցար։ 44Եւ դարձեալ ի կինն կողմն, ասէ ցՍիմովն. Տեսանե՞ս զայս կին, մտի ի տուն քո, ջուր ոտից իմոց ոչ ետուր. իսկ սա արտասուօք իւրովք եթաց զոտս իմ, եւ #7։44 Ոմանք. հերով գլխոյ իւրոյհերով իւրով՝՝ ջնջեաց։ 45Համբոյր մի դու ոչ ետուր ինձ, սա աւասիկ յորմէ հետէ մտեալ եմ, ոչ դադարեաց ի համբուրելոյ զոտս իմ։ 46Իւղով զգլուխ իմ ոչ օծեր, սա իւղով անուշիւ #7։46 Բազումք. օծ զոտս իմօծ։ 47Վասն որոյ ասեմ քեզ. Թողեալ լիցին սմա մեղք իւր բազումք, զի յոյժ սիրեաց. զի որում շատ թողուցու՝ շատ սիրէ, եւ որում սակաւ՝ սակաւ։ 48Եւ ասէ ցնա. Թողեալ լիցին քեզ մեղք քո։ 49Եւ սկսան որ բազմեալն էին ընդ նմա՝ ասել ընդ միտս իւրեանց. Ո՞վ է սա որ զմեղս թողու։ 50Եւ նա ասէ ցկինն. Հաւատք քո կեցուցին զքեզ, երթ ի խաղաղութիւն։

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in