Openboarunk 19

Jubel em Himmel wiels Babel jefollen es

1No dit hieed ekj aus eene lude Stemm von eene groote Schoa Menschen em Himmel, dee doa säden: Haleluja! Daut Heil un de Harlichkjeit un de Macht sent (jehieren) onsem Gott! 2Dan woarhauft un jerajcht sent siene Jerechten; dan hee haft de groote Hua jerecht, dee de Ieed met äare Huararie vedorwen haft, un haft daut Bloot siene Kjnajchts jerajcht (trigj jefoddat) von äare Haunt aun äare Haunt. 3Un daut tweede Mol säden see: Haleluja! Un äa Ruak sticht opp von Eewichkjeit to Eewichkjeit. 4Un de 24 Eltestasch un de vea läwendje Wäsent follen dol un bäden Gott aun, dee opp däm Troon sett, un säden: Amen, Haleluja! 5Un eene Stemm kjeem ut däm Troon rut, dee doa säd: Loft onsen Gott, aul siene Kjnajchts, [un] dee jie am ferchten, de Kjliene un de Groote.

De Kjast von daut Laum

6Un ekj hieed aus eene Stemm von eene groote Schoa Menschen un aus een Ruzhen von väl Wota un eene Stemm aus stoakja Donna, dee doa säden: Haleluja! Dan de Har, ons Gott, de Aulmajchtja, haft de Harschoft äwanomen. 7Lot ons froo sennen un freien un am Iea jäwen; dan de Kjast von daut Laum es jekomen, un siene Fru haft sikj reed jemoakt. 8Un daut wort ar jejäft, daut see sikj aunkjleet en fiene Leiwent, jlensent [un] rein; dan daut fiene Leiwent sent de Jerajchtichkjeiten (jerajchte Woakjen) de Heilje.

9Un hee säd to mie: Schriew: Seelich, dee enjeloden sent toom Kjastinjsmol von daut Laum! Un hee säd to mie: Dit sent Gott siene woarhauftje Wieed. 10Un ekj foll ver siene Feet dol, am auntobäden. Un hee säd to mie: Kjikj too, doo daut nich. Ekj sie dien Metkjnajcht un dee von diene Breeda, dee daut Zeichnis Jesus ha; bäd Gott aun. Dan de Jeist de Profeetie es daut Zeichnis Jesus.

11Un ekj sach dän Himmel opstonen, un kjikj, een wittet Pieet, un dee doa bowen saut (sett), [jenant] Tru un Woarhauftich, un hee recht un fieet Kjrich en Jerajchtichkjeit. 12Oba siene Uagen sent eene Fiaflaum, un opp sienem Haupt sent väle Kroonen, un hee drajcht eenen Nomen jeschräwen, dän kjeena kjant, aus blooss hee selfst; 13un hee es jekjleet met een Kjleet daut en Bloot jedukt wia, un sien Nomen heet: Daut Wuat Gottes (daut Gotteswuat). 14Un de Kjrichsarmeeen, dee em Himmel sent, foljden am opp witte Pieed, bekjleet met witte, reine Leiwent. 15Un ut sienem Mul jeit rut een schoapet, [tweeschniedjet] Schwieet, om daut hee doamet de Velkja schleit; un hee woat an weiden met eene iesane Wäd (Iesastang); un hee klunjt de Wienprass vom grollenden (rietenden) Oaja Gottes, vom Aulmajchtjen. 16Un hee drajcht opp sien Kjleet un opp siene Hoft eenen Nomen jeschräwen: Kjennich äwa de Kjennichs un Har de Haren.

17Un ekj sach eenen Enjel enne Sonn stonen, un hee roopt met ne lude Stemm un säd to aule Väajel, dee enne Medd vom Himmel flieejen: Komt häa, vesaumelt junt to Gott sien grootet Mol! 18Doamet jie Fleesch von Kjennichs fräten un Fleesch von Bowaschten un Fleesch von Stoakje un Fleesch von Pieed un von dän, dee doabowen setten, un Fleesch von aule, soo aus von Friee aus Sklowen, soo aus von Kjliene aus uk Groote.

19Un ekj sach daut Tia un de Kjennichs de Ieed un äare Armeeen vesaumelt Kjrich to fieren met däm, dee opp daut Pieet saut (sett) un met sien Häa (siene Armee). 20Un daut Tia wort jejräpen un de faulsche Profeet, dee met am wia, dee de Tieekjen ver am deed, derch dee hee - dee veleid, dee daut Moltieekjen von daut Tia aunjenomen hauden un dee sien Bilt aunbäden; läwendich worden dee beid en dän Fiasee jeschmäten, dee met Schwäwel brent. 21Un de äwaje worden doot jemoakt met daut Schwieet, von däm dee opp daut Pieet saut, daut Schwieet daut ut sien Mul rutkjeem; un aule Väajel worden von äa Fleesch saut.

Currently Selected:

Openboarunk 19: PBJHF

Highlight

Copy