Openboarunk 10

Johanes kjricht een kjlienet Buakrolkje un schlukt daut opp

1Un ekj sach eenen aundren stoakjen Enjel ut däm Himmel rauf komen, bekjleet met eene Wolkj, un de Räajenboagen wia opp sienen Haupt, un sien Aunjesecht wia aus de Sonn, un siene Feet aus Fiastendasch; 2un hee haud en siene Haunt een opnet Buakje (Buakrolkje). Un hee stald sienen rajchten Foot opp daut Mäa, oba dän linkjen oppe Ieed; 3un roopt met ne lude Stemm, aus een Leiw brelt. Un aus hee roopt, räden de säwen Donna äare Stemmen. 4Un aus de säwen Donna räden, wull ekj schriewen; un ekj hieed eene Stemm ut däm Himmel sajen: Vesäajel, waut de säwen Donna jerät ha, un schriew daut nich.

5Un de Enjel, däm ekj opp daut Mäa un opp de Ieed stonen sach, hoof siene rajchte Haunt nom Himmel 6un schwua bie däm, dee doa läft von Eewichkjeit to Eewichkjeit, dee dän Himmel jeschaufen un waut en am es, un de Ieed un waut opp ar es, un daut Mäa un waut doabennen es, daut kjeene Tiet mea sennen woat, 7sonda en de Doag de Stemm vom säwenden Enjel, wan hee posaunen woat, woat uk Gott sien Jeheemnis foadich sennen, aus hee siene ieejne Kjnajchts, de Profeeten, de frooe Bootschoft vekjindicht ha.

8Un de Stemm, dee ekj ut däm Himmel hieed, räd wada met mie un säd: Go han, nemm daut opne Buakje enne Haunt von däm Enjel, dee opp daut Mäa un oppe Ieed steit. 9Un ekj jinkj nodäm Enjel un säd am, hee mucht mie daut Buakje jäwen. Un hee säd to mie: Nemm daut un at daut opp; un daut woat dien Buck betta moaken, oba en dien Mul woat daut seet sennen aus Honnich. 10Un ekj neem daut Buakje ut de Haunt von däm Enjel un aut daut opp, un daut wia en mien Mul seet, aus Honnich, un aus ekj daut jejäten haud, wort mien Buck betta jemoakt. 11Un daut wort mie jesajcht: Du motst wada profezeien äwa Velkja un Nazionen un Sproaken un väle Kjennichs.

Currently Selected:

Openboarunk 10: PBJHF

Highlight

Copy