1. Mose 29

Jakob kjemt un deent däm Laban

1Un Jakob hoof siene Feet un jinkj nodäm Launt de Kjinja vom Oosten. 2Un hee sach: Un kjikj, eenen Borm oppem Flekj; un kjikj, doa wieren 3 Häaden Schop, dee doa loagaden, dan ut disem Borm drenkjt maun de Häaden; un de Steen oppem Bormloch wia groot. 3Un aule Häaden wieren doa vesaumelt, soo neem maun däm Steen vom Bormloch un drenkjt de Schop; un maun deed däm Steen wada oppem Bormloch, aun sienem Uat. 4Un Jakob säd to an: Miene Breeda, wuahäa sent jie? Un see säden: Wie sent von Haran. 5Doa säd hee to an: Kjan jie Laban, dän Sän Nahor? Un see säden: Wie kjanen am. 6Un hee säd to an: Jeit daut am goot? Un see säden: Daut jeit am goot; un kjikj, doa kjemt siene Dochta Rahel met de Schop. 7Doa säd hee: Kjikj, daut es noch huach aum Dach, daut es nich Tiet, daut Vee tooptojoagen; drenkjt de Schop un got han, om an too weiden. 8Un see säden: Wie kjennen nich, bat aule Häaden toopjejoacht woaren; dan nemt maun däm Steen vom Bormloch, un wie drenkjen de Schop.

9Hee räd noch met an, doa kaum Rahel met de Schop, dee äarem Voda jehieeden; dan see heed de Schop. 10Un daut passieed, aus Jakob de Rahel sach, de Dochta von Laban, däm Brooda siene Mutta, un Laban siene Schop, vom Brooda siene Mutta, doa kaum Jakob noda un neem däm Steen vom Bormloch un drenkjt Laban siene Schop, von Brooda siene Mutta. 11Un Jakob kust Rahel un hoof siene Stemm un hield. 12Un Jakob säd to Rahel, daut hee een Brooda von äarem Voda un daut hee de Rebekka äa Sän es; un see rand un berecht daut äarem Voda. 13Un daut passieed, aus Laban daut von Jakob, däm Sän von siene Sesta, hieed, doa rand hee am entjäajen un neem am om un kust am un fieed am en sien Hus; un hee vetald däm Laban aule dise Dinj. 14Un Laban säd to am: Woarhauft, du best mien Been un mien Fleesch. Un hee bleef bie am eenen Moonat lank.

15Un Laban säd to Jakob: Es daut, wiels du mien Brooda best, daut du mie emsonst deenen saust? Doo mie daut weeten loten, waut saul dien Loon sennen? 16Un Laban haud 2 Dajchta; de Nomen de elste wia Lea un de Nomen de jinjre Rahel. 17Un de Uagen de Lea wieren doff; oba Rahel wia scheen von jestault un scheen vom Aunseenen. 18Un Jakob leewd Rahel un säd: Ekj well die säwen Joa fa Rahel deenen, diene jinjre Dochta. 19Un Laban säd: Daut es bäta, ekj jäw ar die, aus daut ekj ar eenem aundren Maun jäw; bliew bie mie. 20Un Jakob deend fa Rahel säwen Joa; un daut wieren en siene Uagen aus eenselne Doag, wiels hee ar leewd.

Jakob befriet sikj

21Un Jakob säd to Laban: Jeff mie miene Fru; dan miene Doag sent erfelt, daut ekj no ar enngo. 22Un Laban vesaumeld aule Mana vom Uat un muak een Mol. 23Un daut passieed Oppenowent, doa neem hee siene Dochta Lea un brocht ar no am; un hee jinkj no ar en. 24Un Laban jeef siene Deenstmejal Silpa siene Dochta Lea, aus Deenstmejal. 25Un daut passieed Zemorjes, kjikj, doa wia daut Lea. Doa säd hee too Laban: Waut hast du mie jedonen! Ha ekj nich om Rahel bie die jedeent? Un wuarom hast du mie beloagen? 26Un Laban säd: Daut passieet nich aulsoo aun disem Uat, de Jinjre ver de Ieeschtjebuarne to jäwen. 27Vollbrinj de Wäakj met dise, soo well wie die uk jane jäwen, om däm Deenst, däm du bie mie deenen saust noch aundre säwen Joa. 28Un Jakob deed soo un vollbrocht de Wäakj met dise; un hee jeef am siene Dochta Rahel to Fru. 29Un Laban jeef siene Dochta Rahel siene Deenstmejal Bilha, aus Deenstmejal. 30Un hee jinkj uk no Rahel en; un hee leewd Rahel mea aus Lea. Un hee deend bie am noch aundre säwen Joa.

Jakob siene Kjinja

31Un aus de Har sach, daut Lea jehaust wia, doa muak hee ar daut Muttalief op; oba Rahel wia onfruchtboa. 32Un Lea wort schwanga un jebua eenen Sän, un see jeef am däm Nomen Ruben, dan see säd: Wiels de Har mien Älent aunjeseenen haft; dan nu woat mien Maun mie goot sennen. 33Un see wort wada schwanga un jebua eenen Sän; un see säd: Wiels de Har jehieet haft, daut ekj jehaust sie, soo haft hee uk disem jejäft. Un see jeef am däm Nomen Simeon. 34Un see wort wada schwanga un jebua eenen Sän; un see säd: Nu, ditmol woat sikj mien Maun aun mie aunschluten, dan ekj ha am 3 Säns jebuaren! Doarom jeef maun am däm Nomen Levi. 35Un see wia wada schwanga un jebua eenen Sän; un see säd: Ditmol well ekj Gott danken! Doarom jeef see am däm Nomen Juda. Un see hieed opp too jebäaren.

Currently Selected:

1. Mose 29: PBJHF

Highlight

Copy