1. Mose 22

Abraham jinkj opfren met Isaak no Morija

1Un daut passieed no dise Dinj, daut Gott däm Abraham vesocht; un hee säd to am: Abraham! Un hee säd: Hia sie ekj! 2Un hee säd: Nemm dienen Sän, dienen eensjen, däm du leef hast, däm Isaak, un go han en daut Launt Morija, un opfa am doa selfst aus Brauntopfa opp eenem de Boaj, däm ekj die sajen woa. 3Un Abraham stunt tiedich Zemorjes opp un sodeld sienen Äsel un neem met sikj twee von siene Junges un Isaak, sienen Sän; un hee spoold Holt toom Brauntopfa un muak sikj opp un jinkj han aun däm Uat, däm Gott am jesajcht haud.

4Aum dredden Dach, doa hoof Abraham siene Uagen un sach däm Uat von wiet. 5Un Abraham säd to siene Junges: Jie blieft hia met däm Äsel; oba ekj un de Jung wellen bat doahan gonen un aunbäden un no junt trigjkomen. 6Un Abraham naum daut Holt toom Brauntopfa un läd daut opp Isaak, sienem Sän; un en siene Haunt naum hee daut Fia un daut Massa; un see jinjen beid metenaunda. 7Un Isaak räd too sienem Voda Abraham un säd: Mien Voda! Un hee säd: Hia sie ekj, mien Sän. Un hee säd; Kjikj, daut Fia un daut Holt; oba woa es daut Schop toom Brauntopfa? 8Un Abraham säd: Gott woat sikj daut Schop toom Brauntopfa utsäkjen, mien Sän. Un see jinjen beid metenaunda. 9Un see kaumen aun däm Uat, von däm Gott am jesajcht haud; un Abraham bud doa selfst eenen Aultoa un läd daut Holt doa nopp; un hee bung sienen Sän Isaak un läd am opp däm Aultoa bowen oppem Holt. 10Un Abraham strakjt siene Haunt ut un neem daut Massa, om sienen Sän too schlachten. 11Doa roopt am de Enjel Gottes vom Himmel too un säd: Abraham, Abraham! Un hee säd: Hia sie ekj! 12Un hee säd: Strakj diene Haunt nom Jung nich ut, un doo am nuscht! Dan nu weet ekj, daut du Gott ferchst un dienen Sän, dienen eensjen, mie nich veschoont hast. 13Un Abraham hoof siene Uagen opp un sach, un kjikj, doa wia een Bock em Struck met siene Hieena faustjehoolen; un Abraham jinkj han un naum däm Bock un opfad am aus Brauntopfa aun sienem Sän siene Städ. 14Un Abraham jeef disem Uat däm Nomen: De Har sitt; doahäa sajcht maun bat Vondoag: Opp däm Boajch Gottes woat jeseenen woaren.

15Un de Enjel Gottes roopt Abraham een tweedet Mol vom Himmel 16un säd: Ekj schwia bie mie selfst, sajcht de Har, daut, wiels du dit jedonen un dienen Sän, dienen eensjen, mie nich veschoont hast, 17well ekj die sea säajnen un dienen Somen sea vemieren, aus de Stierns aum Himmel un aus de Saunt, dee aum Mäaeewa es; un dien Somen woat daut Dooa von diene Fiend besetten; 18un en dienem Somen woaren jesäajent aule Nazionen de Ieed: Doarom, daut du miene Stemm jehorcht hast. 19Un Abraham jinkj no siene Junges trigj, un see muaken sikj opp un jinjen metenaunda no Beerscheba; un Abraham wond en Beerscheba.

Nokomen von Nahor

20Un daut passieed no dise Dinj, doa wort däm Abraham berecht: Kjikj, Milka, uk see haft dienem Brooda Nahor Säns jebrocht: 21Uz, sienen Ieeschtjebuarnen, un Bus, sienen Brooda, un Kemuel, däm Voda Aram, 22un Kesed un Haso un Pildasch un Jidlaf un Betuel. 23Un Betuel jebua Rebekka. Dise acht jebua Milka däm Nahor, däm Brooda von Abraham. 24Un siene Deenstfru, met Nomen Reuma, uk see jebua Tebach un Gacham un Tachasch un Maaka.

Currently Selected:

1. Mose 22: PBJHF

Highlight

Copy