JEREMIAS 13
13
Ang Tanda nga Lino nga Wagkus
1Amo ini ang ginsiling sang Ginoo sa akon, “Lakat kag bakal ka sing wagkus nga lino, kag iwagkus ini sa imo mga balikawang, kag dili ini pag-ibutang sa tubig.” 2Gani nagbakal ako sing wagkus sono sa polong sang Ginoo, kag ginwagkus ini sa akon mga balikawang. 3Kag ang polong sang Ginoo nag-abut sa akon sa ikaduhang tion, 4“Kuhaa ang wagkus nga ginbakal mo, nga yara sa imo mga balikawang, kag tindug, kadto sa Eufrates, kag tagoa ini didto sa litik sang igang.” 5Gani naglakat ako, kag gintago ini sa ubay sang Eufrates, sono sang ginsogo sa akon sang Ginoo. 6Kag sa tapus ang madamung adlaw nagsiling ang Ginoo sa akon, “Tindug, kadto sa Eufrates, kag kuhaa ang wagkus gikan didto nga ginsogo ko sa imo nga tagoon didto.” 7Niyan nagkadto ako sa Eufrates, kag nagkutkut kag ginkuha ang wagkus sa duug nga gintagoan ko sini. Kag yari karon, ang wagkus nasamad; ini indi mapuslan.
8Niyan ang polong sang Ginoo nag-abut sa akon: 9“Amo ini ang ginasiling sang Ginoo: Sa sining bagay samaron ko ang bugal sang Juda kag ang dakung bugal sang Jerusalem. 10Ining malaut nga katawohan, nga nagadumili sa pagpamati sang akon mga polong, nga nagalakat sa pagkabatinggilan sang tagiposoon kag nagasonod sa iban nga mga dios sa pag-alagad sa ila kag sa pagsimba sa ila, manginsubong sini nga wagkus, nga indi mapuslan. 11Kay subong nga ang wagkus nagatapik sa mga balikawang sang tawo, sa amo ginpatapik ko man sa akon ang bug-os nga panimalay sang Israel kag ang bug-os nga panimalay sang Juda, nagasiling ang Ginoo, agud nga sila manginkatawohan, ngalan, pagdayaw, kag himaya sa akon, apang indi sila magpamati.
Ang Tanda nga mga Botilya nga Puno
12“Busa ipamolong mo sa ila ining polong: ‘Amo ini ang ginasiling sang Ginoo, ang Dios sang Israel, “Ang tagsa ka tibud pun-on sing alak.” ’ Kag sila magasiling sa imo, ‘Wala bala kami makahibalo sa pagkamatuud nga ang tagsa ka tibud pun-on sing alak?’ 13Niyan magsiling ka sa ila, ‘Amo ini ang ginasiling sang Ginoo: Yari karon, sa kahologbon pun-on ko ang tanan nga pumuluyo sining duta: ang mga hari nga nagalingkod sa trono ni David, ang mga sacerdote, ang mga manalagna, kag ang tanan nga pumuluyo sang Jerusalem. 14Kag ilampus ko sila ang isa sa isa, ang mga ginikanan kag ang mga anak sing tingub, nagasiling ang Ginoo. Indi ako magkaawa, ukon magpaiway, ukon magkalooy, nga indi ko sila paglaglagon.’”
Ginpaandaman sang Kabihagan bangud sa Pagkadimahinulsulon sang Juda
15Pamati kamo kag dungga; dili magbugalon,
kag ang Ginoo nagpamolong.
16Himayaa ang Ginoo nga inyo Dios
sa wala pa sia nagapadulum,
sa wala pa makasandad ang inyo mga tiil
sa madulum nga mga bukid,
kag samtang nagapangita kamo sing kapawa
baylohon niya ini sa landong sang kamatayon
kag himoon ini nga pitipit nga kadudulman.
17Apang kon indi kamo magpamati sini,
ang akon kalag magahibi sa tago tungud sa inyo bugal;
ang akon mata magahibi sing tama kag magapailig sing mga luha,
bangud nga ang panong sang Ginoo ginabihag.
18Isiling mo sa hari kag sa hara nga iloy;
“Magpaubus kamo maglingkod,
kay ang inyo mga turbante ginapaubus,
ang purungpurung sang inyo himaya.
19Ang mga banwa sang Bagatnan ginatakpan,
kag wala gid sing magbukas sa ila;
ang bug-os nga Juda ginabihag,
ginabihag sia sing bug-os.
20“Bayawa ang inyo mga mata kag toloka
sila nga nagaabut gikan sa aminhan.
Diin bala ang panong nga ginhatag sa imo,
ang imo matahum nga panong?
21Ano bala ang isiling mo kon ibutang niya nga pangolo nimo
ang mga gintudloan mo
nga mangin-abyan sa imo?
Indi bala ikaw pagdakpon sang mga kasubo,
subong sang babaying ginasakitan?
22Kag kon magsiling ka sa imo tagiposoon,
‘Ngaa bala nag-abut ining mga butang sa akon?’
tungud sang pagkadaku sang imo kalaut
ginabuksan ang imo mga sidsid,
kag ang imo mga tikod ginasamad.
23Makailis bala ang Etiopiahanon sang iya panit
ukon ang leopardo sang iya mga pintokpintok?
Niyan kamo man makahimo sing maayo
nga naanad sa paghimo sing malaut.
24Busa paaplaagon ko sila subong sang ginalab
nga ginapalid sang hangin sang kamingawan.
25Ini amo ang imo kapalaran,
ang bahin nga gintakus sa imo gikan sa akon, nagasiling ang Ginoo,
bangud nga ginkalipatan mo ako
kag nagsalig sa dimatuud.
26Busa buksan ko man ang imo mga sidsid sa imo nawung,
kag magagowa ang imo kahuluy-an.
27Nakita ko ang imo mga kangil-aran,
ang imo mga pagpanglahi kag ang imo mga paghirihiri,
ang kailigbon sang imo pagkamahilawason,
sa kabakoloran sa latagon.
Kailo ka, O Jerusalem!
Indi ka magmatinlo;
tubtub pa bala san-o ini?”
Currently Selected:
JEREMIAS 13: ABHIL82
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Ang Biblia ©1982 Philippine Bible Society
