ମାଥିଉଲିଖିତ ସୁସମାଚାର 25

ଦଶ କୁମାରୀ କଥା

1“ସେହି ସମୟରେ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟର ଆଗମନ ଏହିପରି ହେବ।#ଲୂକ ୧୨:୩୫।

“ଦଶଜଣ କୁମାରୀ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ଦୀପ ନେଇ ବରକୁ ପାଛୋଟି ଆଣିବାକୁ ଯାଇଥିଲେ। 2ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପାଞ୍ଚଜଣ ବୁଦ୍ଧିହୀନା ଓ ପାଞ୍ଚଜଣ ବୁଦ୍ଧିମତୀ ଥିଲେ। 3ବୁଦ୍ଧିହୀନା କୁମାରୀମାନେ ସାଙ୍ଗରେ ଅଧିକା ତେଲ ନେଇ ନ ଥିଲେ। 4ବୁଦ୍ଧିମତୀମାନେ ବୋତଲରେ ଅଧିକ ତେଲ ନେଇଥିଲେ। 5ବର ଆସିବାରେ ବିଳମ୍ବ ହେବାରୁ କୁମାରୀମାନେ ଢ଼ୁଳେଇ ଢ଼ୁଳେଇ ଶୋଇ ପଡ଼ିଲେ।

6“ଅଧରାତିବେଳେ ପାଟି ଶୁଣାଗଲା, ‘ଏହି, ବର ଆସୁଛନ୍ତି, ଆସ ସେମାନଙ୍କୁ ପାଛୋଟି ଆଣିବା’। 7କୁମାରୀମାନେ ଉଠିପଡ଼ି ନିଜ ନିଜ ଦୀପ ସଜାଡ଼ିଲେ। 8ସେତେବେଳେ ବୁଦ୍ଧିହୀନା କମାରୀମାନେ ବୁଦ୍ଧିମତୀମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ‘ଆମକୁ କିଛି ଦେଇ ଦିଅ। ଆମ ଦୀପ ଲିଭି ଯାଉଛି।’

9“ବୁଦ୍ଧିମତୀମାନେ କହିଲେ, ‘ତୁମ ପାଇଁ ଓ ଆମ ପାଇଁ ତେଲ ଯଥେଷ୍ଟ ହେବ ନାହିଁ। ତୁମେ ଦୋକାନକୁ ଯାଇ ନିଜ ନିଜ ପାଇଁ କିଛି ତେଲ କିଣି ଆଣ।’ 10ତେଣୁ ବୁଦ୍ଧିହୀନା କୁମାରୀମାନେ ତେଲ କିଣିବାକୁ ବାହାରିଲେ। ସେମାନେ ଚାଲିଯିବା ପରେ ବର ଆସି ପହଞ୍ଚିଲେ। ପ୍ରସ୍ତୁତ ଥିବା ପାଞ୍ଚଜଣ କୁମାରୀ ତାଙ୍କ ସହିତ ବିବାହ ଭୋଜିକୁ ଯିବା ପରେ ଦ୍ୱାର ବନ୍ଦ ହୋଇଗଲା।

11“ପରେ ଅନ୍ୟ କୁମାରୀମାନେ ସେଠାକୁ ଆସିଲେ। ‘ଆଜ୍ଞା, ଦ୍ୱାର ଖୋଲନ୍ତୁ; ଆମେ ଭିତରକୁ ଯିବୁ’ ବୋଲି ସେମାନେ ପାଟି କଲେ।#ଲୂକ ୧୩:୨୫। 12ବର ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ‘ନା କଦାପି ନୁହେଁ, ତୁମେ କିଏ, ମୁଁ ଜାଣେ ନାହିଁ’।”

13କଥାଟି ଶେଷ କରି ଯୀଶୁ କହିଲେ, “ସତର୍କ ରୁହ। ସେହି ଦିନ କିମ୍ବା ଘଣ୍ଟା (ସମୟ) ଆଗରୁ କେହି ଜାଣିପାରିବ ନାହିଁ।

ତିନି ଭୃତ୍ୟ କଥା

(ଲୂକ ୧୯:୧୧-୨୭)

14“ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ କିପରି, ତା’ର ଆଉ ଗୋଟିଏ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଶୁଣ। ଏକଦା ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଭୃତ୍ୟମାନଙ୍କ ହାତରେ ତାଙ୍କର ସମ୍ପତ୍ତି ଛାଡ଼ି ଦେଇ ବିଦେଶ ଯାତ୍ରା କରିବାକୁ ବାହାରିଲେ।#ଲୂକ ୧୯:୧୧-୨୭। 15ସେମାନଙ୍କର ସାମର୍ଥ୍ୟ ଅନୁଯାୟୀ ସେମାନଙ୍କୁ କିଛି କିଛି ଅର୍ଥ ଜମା କରିଦେଲେ - ଜଣକୁ ଦେଲେ ପାଞ୍ଚ ହଜାର ରୌପ୍ୟ ମୁଦ୍ରା, ଜଣକୁ ଦୁଇ ହଜାର ଓ ଆଉ ଜଣକୁ ଏକ ହଜାର ମାତ୍ର। 16ପାଞ୍ଚ ହଜାର ମୁଦ୍ରା ପାଇଥିବା ଭୃତ୍ୟଟି ସେହି ଧନକୁ ବ୍ୟବସାୟରେ ଖଟାଇ ଆଉ ପାଞ୍ଚ ହଜାର ଲାଭ କଲା। 17ସେହିପରି ଦୁଇ ହଜାର ମୁଦ୍ରା ପାଇଥିବା ଚାକର ଆଉ ଦୁଇ ହଜାର ଉପାର୍ଜନ କଲା। 18କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ଭୃତ୍ୟ ହଜାରେ ପାଇଥିଲା, ସେ ଗୋଟିଏ ଗାତ ଖୋଳି ମାଲିକଙ୍କ ସେହି ଧନକୁ ଲୁଚାଇ ରଖିଲା।

19“ଅନେକ ଦିନ ପରେ ମାଲିକ ଫେରିଲେ ଏବଂ ଭୃତ୍ୟମାନଙ୍କ ସହ ହିସାବ ନିକାଶ କଲେ 20ପାଞ୍ଚ ହଜାର ମୁଦ୍ରା ନେଇଥିବା ଭୃତ୍ୟ ମୁନିବଙ୍କୁ ଆଉ ପାଞ୍ଚ ହଜାର ମୁଦ୍ରା ଦେଇôଥଲେ, ଏହି ଦେଖନ୍ତୁ, ମୁଁ ଆଉ ପାଞ୍ଚ ହଜାର ଲାଭ ପାଇଛି।’ 21ମାଲିକ ଖୁସି ହୋଇ କହିଲେ, ‘ଠିକ୍ କରିଛ, ତୁମେ ମୋର ଉପଯୁକ୍ତ ଓ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଦାସ। ତୁମେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଭାବରେ ଅଳ୍ପ ଧନର କାରବାର କରିପାରିଥିବାରୁ ତୁମ ହାତରେ ବହୁତ ଧନ ଛାଡ଼ି ଦେବି। ଆସ, ମୋ’ ସହିତ ଆନନ୍ଦ କର।’

22“ଦୁଇ ହଜାର ମୁଦ୍ରା ନେଇଥିବା ଭୃତ୍ୟ ଆସି କହିଲା, ‘ଆଜ୍ଞା, ଆପଣ ମୋତେ ଦୁଇ ହଜାର ଦେଇଥିଲେ, ମୁଁ ଆଉ ଦୁଇ ହଜାର ଲାଭ କରିଛି।’ 23ମାଲିକ କହିଲେ, ‘ବେଶ୍ କରିଛ। ତୁମେ ମଧ୍ୟ ମୋର ଉପଯୁକ୍ତ ଦାସ। ଅଳ୍ପ ଧନରେ ବିଶ୍ୱସ୍ତତା ଦେଖାଇଛ। ବହୁତ ଧନ ମୁଁ ତୁମ ଜିମା କରିଦେବି। ଆସ, ମୋ’ ଆନନ୍ଦରେ ଭାଗୀ ହେବ।’

24“ଶେଷରେ ଏକ ହଜାର ମୁଦ୍ରା ନେଇଥିବା ଭୃତ୍ୟ ଆସି କହିଲା, ‘ଆଜ୍ଞା, ମୁଁ ଜାଣେ, ଆପଣ ଜଣେ କଠୋର ଲୋକ। ବୁଣି ନ ଥିବା କ୍ଷେତରେ ଆପଣ ଅମଳ କରନ୍ତି। ବିହନ ନ ବୁଣି ଫସଲ ସଂଗ୍ରହ କରନ୍ତି। 25ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ଭୟ ପାଇ ଆପଣଙ୍କ ଟଙ୍କାକୁ ନେଇ ଭୂମିରେ ପୋତି ରଖିଥିଲି। ଦେଖନ୍ତୁ, ଆପଣଙ୍କର ସେହି ଟଙ୍କା।’

26“ମାଲିକ କହିଲେ, ‘ଆରେ ଅଯୋଗ୍ୟ, ଅଳସୁଆ! ତୁ ପରା ଜାଣିଥିଲୁ, ମୁଁ ଯେଉଁଠି ବୁଣି ନ ଥାଏ, ସେଇଠି ଅମଳ କରେ। 27ତେବେ ମୋ’ ଟଙ୍କା ନେଇ ତୁ ପୁଞ୍ଜିଲଗାଣ ପାଇଁ ଜମା କରି ଦେଇଥାନ୍ତୁ। ତାହାହେଲେ ତାକୁ ମୁଁ ସୁଧ ସହ ଫେରି ପାଇଥାନ୍ତି।’ 28ଏହା କହି ମାଲିକ ଆଦେଶ ଦେଲେ, ‘ଏହି ଭୃତ୍ୟ ହାତରୁ ଏହି ଟଙ୍କା କାଢ଼ିନେଇ ଯାହା ହାତରେ ଦଶ ହଜାର ଅଛି, ତାକୁ ଦେଇଦିଅ। 29କାରଣ ଯାହାର ଅଛି, ତାକୁ ଅଧିକ ଦିଆଯିବ ଏବଂ ସେ ପ୍ରାଚୁର୍ଯ୍ୟ ଲାଭ କରିବ। କିନ୍ତୁ ଯାହାର ନାହିଁ, ତା’ର ଯାହା କିଛି ଅଛି, ତାହା ମଧ୍ୟ କାଢ଼ି ନିଆଯିବ।#ମାଥିଉ ୧୩:୧୨; ମାର୍କ ୪:୨୫; ଲୂକ ୮:୧୮। 30ଏହି ଅଯୋଗ୍ୟ ଭୃତ୍ୟକୁ ବାହାର ଅନ୍ଧକାରକୁ ନେଇଯାଅ। ସେଠାରେ ସେ ରୋଦନ କରି ଦାନ୍ତ କଡ଼ମଡ଼ କରୁଥାଉ।’#ମାଥିଉ ୮:୧୨; ୨୨:୧୩; ଲୂକ ୧୩:୨୮।

ଅନ୍ତିମ ବିଚାର

31“ଯେତେବେଳେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ରାଜା ହୋଇ ତାଙ୍କର ସ୍ୱର୍ଗଦୂତମାନଙ୍କ ସହିତ ଆସିବେ, ସେ ଗୌରବୋଜ୍ଜ୍ୱଳ ସିଂହାସନରେ ବସିବେ ଏବଂ#ମାଥିଉ ୧୬:୨୭; ୧୯:୨୮। 32ସବୁ ଜାତିର ଲୋକେ ତାଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଏକତ୍ରିତ ହେବେ। ସେତେବେଳେ ମେଷପାଳକ ଯେପରି ଛେଳି ଓ ମେଣ୍ଢାମାନଙ୍କୁ ଅଲଗା କରିଦିଏ, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ସେପରି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଦୁଇ ଦଳରେ ବିଭକ୍ତ କରିବେ। 33ଧାର୍ମିକ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସେ ଦକ୍ଷିଣ ପାଶ୍ୱର୍ରେ ଓ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ବାମ ପାଶ୍ୱର୍ରେ ରଖିବେ। 34ତା’ପରେ ତାଙ୍କର ଦକ୍ଷିଣରେ ଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ରାଜା କହିବେ, ‘ଆସ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ମୋ’ ପିତା ଆଶୀର୍ବାଦ କରିଛନ୍ତି। ସୃଷ୍ଟିର ଆରମ୍ଭରୁ ଯେଉଁ ରାଜ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇ ରହିଛି, ତାହାକୁ ଅଧିକାର କର। 35ମୁଁ କ୍ଷୁଧିତ ଥିଲି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଖୁଆଇଛ, ମୁଁ ତୃଷିତ ଥିଲି, ତୁମେ ମୋତେ ପିଇବାକୁ ଦେଇଛ। ମୁଁ ଅପରିଚିତ ଥିଲି, ତୁମେ ମୋର ଆତିଥ୍ୟ କରିଛ। 36ମୁଁ ଉଲଗ୍ନ ଥିଲି, ମୋତେ ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧାଇଛ। ମୁଁ ଅସୁସ୍ଥ ଥିଲି, ମୋର ଯତ୍ନ ନେଇଛ। ମୁଁ ବନ୍ଦୀଶାଳାରେ ଥିଲି, ମୋତେ ସଙ୍ଖୁଳିବାକୁ ଆସିଛ।’

37“ଧାର୍ମିକମାନେ ଉତ୍ତର ଦେବେ, ‘ପ୍ରଭୁ! କେବେ ଆପଣଙ୍କୁ କ୍ଷୁଧିତ ଦେଖି ଖାଇବାକୁ ଦେଇଛୁ? କେବେ ଆପଣଙ୍କୁ ତୃଷିତ ଦେଖି ପିଇବାକୁ ଦେଇଛୁ? 38କେବେ ଆପଣ ଅପରିଚିତ ହୋଇ ଆସିବାବେଳେ ଆପଣଙ୍କ ଆତିଥ୍ୟ କରିଛୁ? 39କେବେ ଆପଣଙ୍କୁ ଅସୁସ୍ଥ ବା ବନ୍ଦୀ ଅବସ୍ଥାରେ ଦେଖି ଆପଣଙ୍କୁ ସଙ୍ଖୁଳିଛୁ?’ 40ରାଜା ଉତ୍ତର ଦେବେ, ‘ମୁଁ କହୁଛି, ଏହି ଭାଇମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ସବୁଠାରୁ ନଗଣ୍ୟ ପାଇଁ ଯାହା ସବୁ କରିଛ - ତାହା ମୋ’ ପାଇଁ କରିଛ।’

41“ତା’ପରେ ବାମ ପାଶ୍ୱର୍ରେ ଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସେ କହିବେ, ‘ଆରେ ଅଭିଶପ୍ତଦଳ! ମୋ’ ସମ୍ମୁଖରୁ ଦୂର ହୁଅ। ଶୟତାନ ଓ ତା’ର ଅନୁଚରମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଯେଉଁ ଚିର ଜ୍ୱଳନ୍ତ ଅଗ୍ନି ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇ ରହିଛି, ସେଠାକୁ ଯାଅ। 42ମୁଁ କ୍ଷୁଧିତ ଥିଲି, ତୁମେ ମୋତେ ଖାଇବାକୁ ଦେଇ ନାହଁ। ମୁଁ ତୃଷିତ ଥିଲାବେଳେ ମୋତେ ପିଇବାକୁ ଦେଇ ନାହଁ। 43ମୁଁ ଅପରିଚିତ ଥିବାବେଳେ ମୋର ଆତିଥ୍ୟ କରି ନାହଁ। ମୁଁ ଉଲଗ୍ନ ଥିବାବେଳେ ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧାଇ ନାହଁ। ଅସୁସ୍ଥ ଓ ବନ୍ଦୀ ଅବସ୍ଥାରେ ଥିବାବେଳେ ମୋର ଯତ୍ନ ନେଇ ନାହଁ।’

44“ସେତେବେଳେ ସେମାନେ ଉତ୍ତର ଦେବେ, ‘ପ୍ରଭୁ, କେବେ ଆପଣଙ୍କୁ କ୍ଷୁଧାର୍ତ୍ତ, ତୃଷାର୍ତ୍ତ, ଅପରିଚିତ, ଉଲଗ୍ନ, ଅସୁସ୍ଥ ବା ବନ୍ଦୀ ଥିବା ଦେଖି ଆମେ ଆପଣଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରି ନାହୁଁ?’

45“ରାଜା ଉତ୍ତର ଦେବେ, ‘ମୁଁ କହୁଛି, ଏହି ନଗଣ୍ୟ ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାକୁ ମନା କରିବାବେଳେ, ତୁମେ ମୋତେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାକୁ କୁଣ୍ଠିତ ହୋଇଛ।’ 46ଏହି ଲୋକମାନେ ଚିରଦିନ ପାଇଁ ଦଣ୍ଡ ଭୋଗିବେ ଏବଂ ଧାର୍ମିକମାନେ ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ଲାଭ କରିବେ।”#ଦାନିଏଲ ୧୨:୨।

Currently Selected:

ମାଥିଉଲିଖିତ ସୁସମାଚାର 25: ODCLBSI

Highlight

Copy