Orðskviðirnir 1
1
Spekin lofuð
1Orðskviðir Salómons Davíðssonar, konungs í Ísrael,
2til þess að menn nemi visku og leiðsögn
og læri að meta orð skynseminnar,
3til þess að menn hljóti viturlega leiðsögn,
réttsýni, sanngirni og heiðarleika,
4til þess að þeir verði óreyndum til ráðgjafar
og veiti unglingum þekkingu og forsjálni,
5hinn vitri hlýðir á og eykur lærdóm sinn,
og hinn hyggni þiggur hollráð,
6til þess að menn skilji orðskviði og líkingar,
orð spekinganna og gátur þeirra.
Varastu slæman félagsskap
7Að óttast Drottin er upphaf þekkingar,
afglöpum einum er í nöp við visku og tilsögn.
8Hlýddu, sonur minn, á áminningar föður þíns
og hafnaðu ekki viðvörun móður þinnar,
9þær eru yndislegur sveigur á höfði þér
og men um háls þinn.
10Sonur minn, þegar skálkar ginna þig,
gegndu þeim þá ekki.
11Þegar þeir segja: „Kom með oss.
Leggjumst í launsátur til manndrápa,
sitjum án tilefnis um saklausa menn,
12gleypum þá lifandi eins og hel,
með húð og hári eins og þá sem eru horfnir til dánarheima.
13Alls kyns dýrgripi eignumst vér
og fyllum hús vor ránsfeng.
14Þú skalt taka jafnan hlut með oss,
einn sjóð skulum vér allir hafa.“
15Sonur minn, gakktu ekki á vegi þeirra,
haltu fæti þínum frá slóð þeirra.
16Fætur þeirra eru skjótir til ills
og fljótir eru þeir til að úthella blóði.
17Til einskis þenja menn út netið
í augsýn allra fleygra fugla,
18slíkir menn sitja um eigið líf
og liggja í launsátri fyrir sjálfum sér.
19Þannig fer öllum þeim sem fíknir eru í rangfenginn gróða:
fíknin verður þeim að falli.
Spekin prédikar sinnaskipti
20Spekin kallar hátt á strætunum
og lætur rödd sína gjalla á torgunum.
21Hún hrópar á glaummiklum gatnamótum,
við borgarhliðin hefur hún upp rödd sína:
22Hve lengi ætlið þér, fávísu menn, að elska fávísina
og hinir háðgjörnu að hafa yndi af háði
og heimskingjar að amast við þekkingu?
23Látið skipast við umvöndun mína,
ég læt anda minn streyma yfir yður
og kunngjöri yður orð mín.
24En þér færðust undan þegar ég kallaði
og enginn gaf því gaum þótt ég rétti út höndina,
25heldur létuð þér öll mín ráð sem vind um eyru þjóta
og skeyttuð ekki um aðfinnslur mínar
26og því mun ég hlæja að ógæfu yðar
og hæða yður þegar ógæfan dynur yfir yður,
27þegar skelfingin hvolfist yfir yður eins og þrumuveður
og ógæfa yðar nálgast eins og fellibylur,
þegar neyð og angist dynja yfir yður.
28Þá munu þeir kalla á mig en ég mun ekki svara,
þeir munu leita mín en ekki finna mig.
29Þeir hötuðust við þekkingu
og létu hjá líða að óttast Drottin,
30þeir sinntu ekki ráðum mínum
og smáðu alla umvöndun mína
31og því skulu þeir fá að neyta ávaxta breytni sinnar
og mettast af eigin vélræði.
32Því að fráhvarf fávísra drepur þá
og uggleysi heimskingjanna tortímir þeim.
33En sá sem hlýðir á mig mun búa óhultur og öruggur
og engri ógæfu kvíða.
Currently Selected:
Orðskviðirnir 1: BIBLIAN07
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Icelandic DC Bible © Icelandic Bible Society, 2007
