YouVersion Logo
Search Icon

Fyrsta Mósebók 25

25
Niðjar Abrahams
1Abraham tók sér aðra konu og hét hún Ketúra. 2Hún ól honum Simran, Joksan, Medan, Midían, Jísbak og Súa.
3Joksan gat Séba og Dedan. Synir Dedans voru Assúrítar, Letúsítar og Leúmmítar.
4Synir Midíans voru Efa, Efer, Henok, Abída og Eldaa. Þeir voru allir synir Ketúru.
5Abraham gaf Ísak, syni sínum, allar eigur sínar 6en sonum þeim sem hann átti með hjákonum sínum gaf hann gjafir og sendi þá síðan, meðan hann var enn á lífi, í austurátt, til Austurlanda, sem lengst frá Ísak syni sínum.
Abraham andast og er grafinn í Hebron
7Ævidagar Abrahams urðu hundrað sjötíu og fimm ár. 8Þá gaf Abraham upp andann. Hann dó í hárri elli, gamall og saddur lífdaga og safnaðist til feðra sinna. 9Ísak og Ísmael, synir hans, grófu hann í Makpelahelli, í landareign Hetítans Efrons Sóharssonar sem er gegnt Mamre, 10landareigninni sem Abraham keypti af Hetítum. Þar var Abraham grafinn við hlið Söru konu sinnar. 11Eftir dauða Abrahams blessaði Guð Ísak son hans. Og Ísak settist að hjá brunninum Lahaj-roí.
Ættartala Ísmaels
12Þetta er ættartala Ísmaels Abrahamssonar sem Hagar, hin egypska ambátt Söru, fæddi honum. 13Og þessi eru nöfn sona Ísmaels eftir nöfnum þeirra og aldri.
Frumburður Ísmaels var Nebajót. Þá Kedar, Adbeel, Míbsam, 14Misma, Dúma, Massa, 15Hadar, Tema, Jetúr, Nafis og Kedma.
16Þessir menn voru synir Ísmaels og þetta nöfn þeirra eftir landsvæðum þeirra og tjaldbúðum, tólf höfðingjar tólf ættflokka. 17Æviár Ísmaels urðu hundrað þrjátíu og sjö. Þá gaf hann upp andann og dó og safnaðist til síns fólks. 18Niðjar hans tóku sér bólfestu frá Havíla til Súr, sem er fyrir austan Egyptaland, og allt til Assúríta. Þeir settust að gegnt frændum sínum.
Fæðing Esaú og Jakobs
19Þetta er saga Ísaks Abrahamssonar: Abraham gat Ísak. 20Ísak var fertugur þegar hann gekk að eiga Rebekku, dóttur Betúels hins arameíska frá Paddan-aram, systur Labans hins arameíska. 21Ísak bað til Drottins fyrir konu sinni því að hún var óbyrja og Drottinn bænheyrði hann. Rebekka kona hans varð þunguð.
22Börnin spörkuðust á í kviði hennar og hún mælti: „Úr því að þetta er svona, hvað verður þá um mig?“ Og hún fór að leita svars hjá Drottni. 23Drottinn svaraði henni:
Tvær þjóðir eru í móðurlífi þínu
og tveir þjóðflokkar skulu fram ganga úr skauti þínu.
Annar skal vera hinum sterkari
og hinn eldri mun þjóna hinum yngri.
24Þegar sá tími kom er hún skyldi fæða voru tvíburar í kviði hennar. 25Þegar hinn fyrri kom í ljós var hann rauður og allur sem loðfeldur og var hann nefndur Esaú. 26Því næst kom bróðir hans og hélt hann fast um hæl Esaú. Menn nefndu hann því Jakob.#25.26 Jakob: hælhaldari. Ísak var sextugur er þeir fæddust.
Esaú selur frumburðarréttinn
27Sveinarnir urðu fullvaxta og gerðist Esaú slyngur veiðimaður og hafðist við á heiðum en Jakob var gæflyndur og hélt sig við tjöldin. 28Ísak elskaði Esaú því að honum þótti villibráð góð en Rebekka elskaði Jakob.
29Einhverju sinni var Jakob að sjóða mat. Kom þá Esaú ofan af heiðum og var örþreyttur. 30Og Esaú sagði við Jakob: „Gefðu mér strax þetta rauða, þetta rauða þarna, því að ég er dauðþreyttur.“
Af þessum sökum var hann kallaður Edóm.
31Þá mælti Jakob: „Seldu mér þá strax frumburðarrétt þinn.“ 32Og Esaú svaraði: „Hér er ég að dauða kominn. Hvers virði er mér þá frumburðarrétturinn?“
33Jakob sagði: „Sverðu mér eið strax.“
Og Esaú sór honum eið og seldi Jakobi frumburðarrétt sinn.
34Jakob gaf Esaú þá brauð og baunakássu og hann át og drakk, stóð á fætur og hélt sína leið. Þannig óvirti Esaú frumburðarréttinn.

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in