YouVersion Logo
Search Icon

Bëratë 24

24
Krie e njëzetekatërtë
1E pas pesë ditet zbriti Anania, i pari i priftëret, bashkë me pleq, edhe me një ritor Tertillo, e këta duallë te Igjemoni kondrë Pavllosë.
2E si u thirr edhe ai, nisi Tertillua të kallëzon, e të thosh:
3O i larti Filik, shumë paq kemi me anë tënde, e me punëra që bëre tij ndë këtë fili, me urtëci tënde, tekdo, e ndë çdo vënd, e e njohmë me efharisti.
4Ma të mos të të mënoj tij shumë, të lutem të digjoç pak fjalëtë me të butë tat.
5Gjem këtë njeri të molepsurë, që anangas gjithë çifutë të ngrenë krie ndëpër gjith’ anë; e është i pari i eresit së Nazarinovet.
6Kij deshi të pëgën edhe Ieronë, e e zum këtë e deshm ta gjukojëm sikundr’ është nomi inë.
7Ma shkoi Lisia Hiliarhu, e na e rrëmbeu nga duartë me pahir.
8E urdhëroi të vijnë tek teje ata që e kallëzojënë. E nga ai mund tij me të pieturë të mpsoç gjith’ ato që e kallëzojëmë atë nevet.
9E bashkë me atë kishnë një kshill edhe çifutë, e thoshnë: Këto ashtu janë.
10E Pavllua, si i bëri noimë Igjemoni të flit, u përgjegj, e tha: Si e di që urdhëron ti këtë fili që shumë motet, përgjegjem për vetëhe time me zëmërë të gëzuarë.
11Sepse mund ta mpsoç tij se s’janë më shumë se dimbëdhjetë ditët që kur arçë nd’Ierusalim për të falë.
12E as nd’Iero më gjenë të kuvëndojë me njeri, as të mbëjedh turmë njerëz, as ndë sinaguaj, as ndë qutet.
13As mundjënë të m’i bëjënë sipër ato që më kallëzojënë ndashti.
14Unë të mollojis tij këtë që sikundr’ është këjo udhë (e besësë) që thonë këta eres, kështu lëvdoj Perndin’ e baballarëvet, me të besuarë mbë gjith’ ato që janë shkruarë ndë nom edhe ndë profitë.
15E kam shpëresë te Perndia, atë që edhe këta presënë, të gjallturit’ e së vdekuret, të së drejtëvet edhe të së shtrëmbëret.
16E mbë këtë nxitoj edhe unë të kem kurdo Shpirtinë të qëruarë përpara Perndisë, edhe përpara njerëzet.
17E pas shumë vitet pastaje, arçë nd’Ierusalim të bëjë eleimosinetë e mblatatë ndë fili time.
18E ndë mes të këture punëravet më gjenë të qëruarë nd’Iero, jo me botë, as me nakatosi, ca çifut nga Anatolia.
19E ata duhej të qenë këtu përpara teje, e të më kallëzoijnë ndë kanë gjë kondrë mua.
20A vetë këta le të thonë ndë gjenë tek unë ndonjë adhiqi, kur qëndrova unë ndë mes të mbëjedhëjësë.
21Përveçme kësaj fjalet vetëmë që qëndrova ndë mes të ture, e thirra, se: unë sot gjukonem prej jush për të ngjallturit’ e së vdekuret.
22E si digjoi këto Filiksi, i reshti ata, sepse e dij më hollë këtë punë, e u tha: Kur të zbresë Hiliarhu Lisiu, do t’i digjoj punëtë tuaj.
23E porsiti Ekatondarhnë ta ruan Pavllonë, ma ta vështron më mirë e të mos mbodhis ndonjë nga të tijtë ta shërben atë, a të vin tek ai.
24E si shkuanë ca dit, erdhi Filiksi bashkë me gruan’ e tij Dhrusilënë, që qe Çifute, e dërgoi e thirri Pavllonë, e digjoi prej si për besë të Krishtit.
25E tek kuvëndon ai për të drejtë e për vergjëri, e për gjuq që do të vijë, i hiri frikë Filiksit, e tha: Hajde ndashti, e kur të kem kohë do të dërgoj të të thërres tij.
26Edhe kish tharos se Pavllua do t’i ip ati asprë, që ta lëshon atë, e andaj po e thërrit më nëndurë, e kuvëndon me të.
27E si u sosnë di vjet, la Filiksi mbë këmbë të tij Porqio Fistonë. E si duaj Filiksi t’u bën hatërë çifutet, la Pavllonë lidhurë.

Currently Selected:

Bëratë 24: ALTMK27

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in