YouVersion Logo
Search Icon

Lucas 2

2
L nacimiento de Jasus
(Mateus 1,18–25)
1Por aqueilhes dies, saliu ũa lei de l amperador César Agusto a mandar registrar toda la giente de l ampério. 2Este purmeiro registro fui feito quando Quirino era gobernador de la Síria. 3Todos se íban a registrar, cada un na sue cidade. 4Tamien Jesé bieno de la cidade de Nazaré, na Galileia, até a la cidade de Dabide, que se chamaba Belen i quedaba na Judeia, porque era de la casa i família de Dabide, 5para se registrar cun Marie, sue mulhier, que staba preinha.
6Anquanto stában alhá, bieno l tiempo 7i eilha tubo l sou filho morgado i puso-lo nũa majadoura ambrulhado an panhos, puis yá nun habie campo para eilhes na stalaige.
8Para aqueilhes lhados habie uns pastores que passában la nuite pul termo, a guardar l ganado. 9Anton, apareciu-le l anjo de l Senhor i la glória de Dius relhuziu alredror deilhes i quedórun chenos de miedo. 10Mas l anjo dixo-le: «Nun téngades miedo, puis traio-bos ũa grande alegrie que será tamien pa l pobo todo: 11hoije, na cidade de Dabide, naciu-bos un salbador que ye Cristo Senhor. 12Este será para bós la seinha: achareis un nino ambrulhado an panhos i deitado nũa majadoura.»
13Adepuis, ajuntou-se al anjo ũa multidon de l eisército de l cielo, lhoubando a Dius i dezindo:
14«Glória a Dius nas alturas
i paç na tierra als homes,
que el ama.»
15Quando ls anjos se fúrun ambora, pa l cielo, ls pastores dezírun uns pa ls outros: «Bamos até Belen a ber l que ye que se passou i mos fui anformado.» 16Fúrun todos, mui delgeiros, i achórun a Marie, a Jesé i al nino deitado na majadoura. 17Quando l bírun, cuntórun l que l anjo le habie dezido a respeito de l nino. 18I todos ls que oubien ls pastores quedában admirados cun l que eilhes cuntában, 19mas Marie guardaba todas essas cousas i pensaba subre eilhas ne l sou coraçon. 20Ls pastores fúrun-se ambora dando grácias i lhoubando a Dius por todo l que habien bido i oubido, cumo le habie sido anunciado pul anjo.
Simeon i Ana dan teçtemunho de Jasus
21Quando passórun ls uito dies pa la circuncison de l nino, ponírun-le l nome de Jasus, cumo habie sido chamado pul anjo antes de star na barriga de la mai.
22Acabados ls dies de la sue purficaçon, cumo manda la lei de Moisés, lhebórun l nino a Jarusalen, pa l apersentáren al Senhor, 23cumo stá screbido na lei de Moisés: Todo l purmeiro filho, que seia home, será cunsagrado al Senhor, 24i para ouferecéren, cumo stá screbido na lei de l Senhor, un sacrafício dũa pareilha de rolas ou dous palumbicos.
25Moraba an Jarusalen un home que le chamában Simeon, que era justo i piadoso i asperaba la cunselaçon d’Eisrael i l Sprito Santo staba cun el. 26L Sprito Santo habie-le rebelado a Simeon que nun s’iba a morrer sien purmeiro ber l Messias pormetido pul Senhor. 27Ampurrado pul Sprito, Simeon fui al templo. Quando ls sous pais lhebórun l Menino Jasus para cumpríren l que mandaba la lei a respeito deilhes, 28Simeon agarrou-lo ne ls sous braços, lhoubando a Dius i dezindo:
29«Agora, Senhor, yá puodes deixar ir l tou serbo an paç, cunsante la tue palabra,
30porque ls mius uolhos bírun la salbaçon,
31que purpareste para todos ls pobos,
32lhuç para alhumbrar las naçones i glória de l tou pobo, Eisrael.»
33L pai i la mai de l nino stában mui admirados cun l que se dezie del. 34Simeon abençonou-los i dixo-le a Marie, mai de l nino: «Este Nino bai a ser la rezon de la caída i de l albante de muitos an Eisrael i bai a ser ũa seinha de cuntradiçon; 35a ti ũa spada bai-te a atrabessar l’alma, para que séian amostrados ls pensamientos de muitos coraçones.»
36Habie tamien ũa porfetisa que le chamában Ana, yá mui belhica, que era filha de Fanuel, de la tribo de Azer. Habie-se casado mui nuoba i bibira siete anhos cul sou home. 37Adepuis, quedou biúda i assi bibiu até als uitenta i quatro anhos. Nunca salie de l Templo, serbindo a Dius de nuite i de die, cun ayunos i ouraçones. 38Eilha chegou nesse antretiempo i puso-se a lhoubar a Dius i a falar de l nino a todos ls que asperában la lhibartaçon de Jarusalen.
39Quando cumprírun todo l que mandaba la lei de l Senhor, tornórun pa la Galileia, pa la sue cidade de Nazaré. 40L rapazico crecie i iba quedando fuorte, cheno de sabedorie i la grácia de Dius staba cun el.
L Menino Jasus ne l meio de ls doutores
41Ls pais del íban to ls anhos a Jarusalen, pa la fiesta de la Páscoa. 42Quando l mocico fizo doze anhos, fúrun a la fiesta, cumo questumado. 43Passados esses dies, bolbírun para casa, mas l filho quedou an Jarusalen sien que ls pais del se díran de cuonta. 44Cuidando que el benie na carabana, apuis dun die de camino, ampeçórun a saber del antre ls parientes i ls coincidos. 45Mas, cumo nun l achórun, bolbírun a Jarusalen a saber del. 46Trés dies apuis, achórun-lo ne l Templo, sentado ne l meio de ls doutores, a oubi-los i a poné-le preguntas. 47Quien lo oubie quedaba admirado cula sue anteligença i culas sues repuostas. 48Quando l bírun, quedórun mui admirados i la mai dixo-le: «Filho, porque mos faziste estas cousas? You i tou pai andábamos mui agoniados a saber de ti.» 49«Para que andábades a saber de mi? Nun sabiedes que you tengo que star na casa de miu pai?» 50Mas eilhes nun antendírun l que el le dixo.
51Apuis, abaixou cun eilhes i tornou para Nazaré, sendo mui oubediente. La mai guardaba estas cousas todas ne l sou coraçon.
52I Jasus crecie, an altura i an grácia, delantre de Dius i de ls homes.

Currently Selected:

Lucas 2: EM14

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in