อิสยาห์ 37
37
เฮเซคียาห์ทรงปรึกษาอิสยาห์
(2 พกษ.19:1-13)
1เมื่อกษัตริย์เฮเซคียาห์ทรงได้ยิน พระองค์ก็ฉีกฉลองพระองค์#คำราชาศัพท์หมายถึง เสื้อ และทรงเอาผ้ากระสอบ#ผ้ากระสอบ ในข้อนี้และข้อ 2 เป็นสัญลักษณ์ของการไว้ทุกข์คลุมพระองค์ แล้วเสด็จเข้าในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ 2และพระองค์ทรงใช้เอลียาคิม ผู้บัญชาการราชสำนัก เชบนาราชเลขา และบรรดาปุโรหิตอาวุโสคลุมตัวด้วยผ้ากระสอบไปหาอิสยาห์ผู้เผยพระวจนะ บุตรชายของอามอส 3เขาทั้งหลายเรียนท่านว่า “เฮเซคียาห์ตรัสดังนี้ว่า ‘วันนี้เป็นวันทุกข์ใจ วันที่ถูกว่ากล่าวและวันอดสู เด็กถึงกำหนดคลอดแต่ไม่มีกำลังเบ่งให้คลอด 4บางทีพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงสดับถ้อยคำของรับชาเคห์ ผู้ซึ่งพระราชาของอัสซีเรียเจ้านายของเขาส่งมาเยาะเย้ยพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์ และพระองค์จะทรงกำราบบรรดาถ้อยคำซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงสดับแล้ว เพราะฉะนั้น ขอท่านถวายคำอธิษฐานเพื่อพวกที่เหลือของคนเหลืออยู่’ ”
5เมื่อข้าราชการของกษัตริย์เฮเซคียาห์มาถึงอิสยาห์ 6อิสยาห์ก็บอกเขาทั้งหลายว่า “จงทูลเจ้านายของพวกท่านดังนี้ พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า ‘อย่ากลัวเพราะถ้อยคำที่เจ้าได้ยินนั้น ซึ่งข้าราชการของพระราชาของอัสซีเรียได้กล่าวหยาบช้าต่อเรา 7นี่แน่ะ เราจะใส่วิญญาณจิตแบบหนึ่งในตัวเขา เพื่อว่าเขาจะได้ยินข่าวลือแล้วกลับไปยังแผ่นดินของเขา และเราจะให้เขาล้มลงด้วยดาบในแผ่นดินของเขาเอง’ ”
8รับชาเคห์กลับไปเพราะเขาได้ยินว่าพระราชาของอัสซีเรียออกจากลาคีชแล้ว และพบว่า พระราชาของอัสซีเรียสู้รบที่เมืองลิบนาห์ 9พระองค์ทรงได้ยินรายงานเกี่ยวกับทีรหะคาห์พระราชาของคูชว่า “เขาได้ออกมาสู้รบกับพระองค์แล้ว” และเมื่อพระองค์ทรงสดับแล้ว จึงส่งผู้สื่อสารไปเฝ้าเฮเซคียาห์โดยตรัสว่า 10“พวกเจ้าจงพูดดังนี้กับเฮเซคียาห์พระราชาของยูดาห์ว่า ‘อย่าให้พระเจ้าของเจ้าซึ่งเจ้าเชื่อมั่นนั้นหลอกลวงเจ้าว่า “เยรูซาเล็มจะไม่ถูกมอบไว้ในมือพระราชาของอัสซีเรีย” 11ดูสิ เจ้าได้ยินแล้วว่าบรรดาพระราชาของอัสซีเรียได้ทำอะไรกับดินแดนทุกแห่ง คือได้ทำลายอย่างสิ้นเชิง แล้วเจ้าจะได้รับการช่วยกู้หรือ? 12พวกพระของประชาชาติทั้งหลายที่บรรพบุรุษของเราได้ทำลายนั้นช่วยกู้พวกเขาได้หรือ? คือโกซาน ฮาราน เรเซฟ และชาวเอเดนที่อยู่ในเทลอัสสาร์ 13พระราชาของฮามัท พระราชาของอารปัด พระราชาของเมืองเสฟารวาอิม เฮนาและอิฟวาห์อยู่ที่ไหนแล้ว?’ ”
คำอธิษฐานของเฮเซคียาห์
(2 พกษ.19:14-34)
14เฮเซคียาห์ทรงรับจดหมายจากมือผู้สื่อสาร และทรงอ่าน แล้วเฮเซคียาห์ทรงขึ้นไปยังพระนิเวศของพระยาห์เวห์ และทรงคลี่จดหมายนั้นออกเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ 15และเฮเซคียาห์ทรงอธิษฐานต่อพระยาห์เวห์ว่า 16“ข้าแต่พระยาห์เวห์จอมทัพ พระเจ้าของอิสราเอล ผู้ประทับเหนือเหล่าเครูบ# อพย.25:22 พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของบรรดาราชอาณาจักรแห่งแผ่นดินโลก คือพระองค์แต่เพียงองค์เดียว พระองค์ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก 17ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอเงี่ยพระกรรณสดับ ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอเบิกพระเนตรและทรงมองดู และขอทรงฟังบรรดาถ้อยคำของเซนนาเคอริบ ซึ่งเขาส่งมาเยาะเย้ยพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์ 18ข้าแต่พระยาห์เวห์ เป็นความจริงที่บรรดาพระราชาของอัสซีเรียได้ทำให้ประเทศทั้งสิ้นและแผ่นดินของพวกเขานั้นร้างเปล่า 19และได้เหวี่ยงพระทั้งหลายของเขาเข้าไปในไฟ เพราะพวกนั้นไม่ใช่พระเจ้า เป็นแต่ผลงานของมือมนุษย์ที่เป็นไม้และหิน ดังนั้นพวกนั้นจึงถูกทำลายไป 20บัดนี้ ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย ขอทรงช่วยพวกข้าพระองค์ให้พ้นมือของเขา เพื่อราชอาณาจักรทั้งหมดของแผ่นดินโลกจะทราบว่า พระองค์แต่เพียงองค์เดียวทรงเป็นพระยาห์เวห์”#ฉบับทะเลตายว่า พระยาห์เวห์แต่เพียงองค์เดียวคือพระเจ้า
21แล้วอิสยาห์บุตรอามอสส่งข่าวถึงเฮเซคียาห์ทูลว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าของอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า ‘เพราะเจ้าได้อธิษฐานต่อเราถึงเรื่องเซนนาเคอริบพระราชาของอัสซีเรีย’ 22ต่อไปนี้เป็นพระวจนะซึ่งพระยาห์เวห์ตรัสต่อสู้เขาว่า
‘ธิดาพรหมจารีแห่งศิโยน
ดูถูกเจ้า และเย้ยหยันเจ้า
ธิดาของเยรูซาเล็ม
สั่นศีรษะตามหลังใส่เจ้า
23‘เจ้าเยาะเย้ยและกล่าวหยาบช้าต่อใคร?
เจ้าขึ้นเสียงของเจ้าต่อผู้ใด?
และเบิ่งตาของเจ้าอย่างเย่อหยิ่ง
ต่อองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอล
24เจ้าเยาะเย้ยองค์เจ้านายโดยพวกคนใช้ของเจ้า
และเจ้าพูดว่า “ด้วยรถรบจำนวนมากของข้า
ข้าได้ขึ้นยังที่สูงของภูเขาทั้งหลาย
ไปถึงที่ไกลสุดของเลบานอน
ข้าโค่นต้นสนสีดาร์สูงที่สุดของมันลง
ทั้งต้นสนสามใบที่ดีที่สุดของมัน
ข้าเข้าไปถึงยอดสูงสุดของมัน
ไปยังป่าทึบที่สุดของมัน
25ข้าขุดบ่อ
และดื่มน้ำ#ฉบับทะเลตายว่า ดื่มน้ำต่างแดน
และด้วยฝ่าเท้าของข้า
ข้าจะทำให้ธารน้ำทั้งหมดของอียิปต์แห้งไป”
26‘เจ้าไม่ได้ยินหรือว่า
เรากะการไว้นานแล้ว?
เราวางแผนไว้แต่ดึกดำบรรพ์
และบัดนี้เราทำให้มันเป็นไปแล้ว
คือเจ้าทำให้เมืองที่มีป้อมพังลง
กลายเป็นกองสิ่งปรักหักพัง
27ส่วนมือไม้ของชาวเมืองก็หมดเรี่ยวแรง
พวกเขาท้อแท้และอับอาย
และกลายเป็นเหมือนพืชที่ทุ่งนา
และเหมือนหญ้าอ่อน
เหมือนหญ้าบนยอดหลังคาบ้าน
ถูกเผาเกรียม#แปลตามฉบับทะเลตาย ส่วนฉบับฮีบรูว่า เหมือนทุ่งนาก่อนที่มันจะโตขึ้น
28‘แต่เรารู้จักการที่เจ้านั่งลง
กับการที่เจ้าออกไปและเข้ามา
และการที่เจ้าเกรี้ยวกราดต่อเรา
29เพราะเจ้าเกรี้ยวกราดต่อเรา
และความจองหองของเจ้ามาเข้าหูเรา
ฉะนั้น เราจะเอาขอของเราเกี่ยวจมูกเจ้า
และเอาบังเหียนของเราใส่ปากเจ้า
แล้วเราจะหันเจ้ากลับไปตามทาง
ที่เจ้าเข้ามานั้น’
30“และนี่จะเป็นหมายสำคัญแก่ท่าน คือปีนี้ท่านจะกินสิ่งที่งอกขึ้นเอง และในปีที่สองสิ่งที่ผลิออกจากที่เดิม แล้วในปีที่สาม จงหว่าน แล้วเกี่ยว และจงทำสวนองุ่นและกินผลของมัน 31ส่วนพวกรอดตายของคนที่เหลืออยู่แห่งเชื้อวงศ์ยูดาห์นั้น จะหยั่งรากลงล่าง และเกิดผลขึ้นบน 32เพราะว่าคนที่เหลืออยู่จะออกไปจากเยรูซาเล็ม และคนที่หนีรอดจะออกมาจากภูเขาศิโยน ความกระตือรือร้นของพระยาห์เวห์จอมทัพจะทรงทำการนี้
33“เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์ตรัสเกี่ยวกับพระราชาของอัสซีเรียดังนี้ว่า ‘เขาจะไม่เข้ามาในนครนี้หรือยิงลูกธนูไปที่นั่น หรือถือโล่เข้ามาข้างหน้านครหรือสร้างเชิงเทินต่อสู้มัน 34เขามาทางไหน เขาจะต้องกลับไปทางนั้น เขาจะไม่เข้ามาในนครนี้ ’ พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ 35‘และเราจะป้องกันนครนี้ไว้เพื่อช่วยให้รอด เพื่อเห็นแก่เราเอง และเห็นแก่ดาวิดผู้รับใช้ของเรา’ ”
เซนนาเคอริบพ่ายแพ้และสิ้นพระชนม์
(2 พกษ.19:35-37)
36ทูตของพระยาห์เวห์ออกไป และประหารคนในค่ายของคนอัสซีเรีย 185,000 คน และถึงเวลาเช้ามืดเมื่อคนตื่นขึ้น ดูสิ พวกเหล่านั้นกลายเป็นศพทั้งหมด 37แล้วเซนนาเคอริบพระราชาของอัสซีเรียก็ยกทัพไป และกลับบ้าน แล้วอาศัยอยู่ในกรุงนีนะเวห์ 38ต่อมาเมื่อพระองค์นมัสการในพระนิเวศของพระนิสโรคเทพเจ้าของพระองค์ อัดรัมเมเลค และชาเรเซอร์ พระราชโอรสของพระองค์ก็ประหารพระองค์ด้วยดาบ แล้วหนีไปยังแผ่นดินอารารัต และเอสารฮัดโดนพระราชโอรสของพระองค์ก็ขึ้นครองแทน
Currently Selected:
อิสยาห์ 37: THSV11
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
