ໂຢຮັນ 9

ພຣະເຢຊູເຈົ້າຊົງໂຜດຊາຍຕາບອດມາແຕ່ເກີດໃຫ້ດີ

1ເມື່ອພຣະເຢຊູເຈົ້າກຳລັງຍ່າງອອກໄປນັ້ນ ພຣະອົງເຫັນຊາຍຄົນໜຶ່ງຕາບອດມາແຕ່ເກີດ. 2ພວກສາວົກຖາມພຣະອົງວ່າ, “ພຣະອາຈານເອີຍ ບາບກຳຂອງຜູ້ໃດ ຈຶ່ງເປັນເຫດໃຫ້ຊາຍຄົນນີ້ເກີດມາຕາບອດ? ບາບກຳຂອງລາວເອງ ຫລືຂອງພໍ່ແມ່ລາວ?”

3ພຣະເຢຊູເຈົ້າຊົງຕອບວ່າ, “ບໍ່ແມ່ນຍ້ອນການບາບຂອງລາວ ຫລືບາບກຳຂອງພໍ່ແມ່ລາວ ລາວຕາບອດເພື່ອໃຫ້ພາລະກິດຂອງພຣະເຈົ້າສຳແດງໃນຕົວລາວ. 4ເມື່ອຍັງເວັນຢູ່ ເຮົາທັງຫລາຍຕ້ອງເຮັດພາລະກິດຂອງພຣະອົງ ຜູ້ທີ່ໄດ້ໃຊ້ເຮົາມາ ເວລາກາງຄືນກໍໃກ້ຈະມາເຖິງແລ້ວ ຄືເວລາທີ່ບໍ່ມີຜູ້ໃດເຮັດການໄດ້. 5ຕາບໃດທີ່ເຮົາຍັງຢູ່ໃນໂລກນີ້ ເຮົາກໍເປັນຄວາມສະຫວ່າງຂອງໂລກ.”

6ຫລັງຈາກທີ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າກ່າວດັ່ງນີ້ແລ້ວ ພຣະອົງກໍຖົ່ມນໍ້າລາຍລົງໃສ່ດິນໃຫ້ເປັນຂີ້ຕົມ ພຣະອົງເອົາຂີ້ຕົມນັ້ນທາໃສ່ຕາຂອງຄົນຕາບອດ 7ທັງບອກລາວວ່າ, “ໃຫ້ເຈົ້າໄປລ້າງທີ່ສະນໍ້າສີໂລອາມ” (ຊື່ນີ້ແປວ່າ ໃຊ້ໄປ). ດັ່ງນັ້ນ ຊາຍຄົນນີ້ຈຶ່ງໄປລ້າງ ແລະກັບຄືນມາກໍເຫັນຮຸ່ງ.

8ພວກຄົນໃກ້ຄຽງ ແລະຄົນທີ່ເຄີຍເຫັນລາວຂໍທານມາແຕ່ກ່ອນ ໄດ້ຖາມກັນວ່າ, “ຄົນນີ້ບໍ່ແມ່ນຄົນທີ່ເຄີຍນັ່ງຂໍທານນັ້ນບໍ?”

9ບາງຄົນເວົ້າວ່າ, “ແມ່ນລາວຫັ້ນແຫຼະ” ແຕ່ຄົນອື່ນຊໍ້າພັດເວົ້າວ່າ, “ບໍ່ແມ່ນ ຄົນຄືຄົນ.”

ດັ່ງນັ້ນ ລາວຈຶ່ງເວົ້າວ່າ, “ຂ້ອຍນີ້ແຫຼະ ເປັນຊາຍຄົນນັ້ນ.”

10ພວກເຂົາຈຶ່ງຖາມລາວວ່າ, “ເຫດໃດຕາຂອງເຈົ້າຈຶ່ງເຫັນຮຸ່ງໄດ້?”

11ລາວຕອບວ່າ, “ມີຊາຍຄົນໜຶ່ງຊື່ວ່າ ເຢຊູ ໄດ້ເຮັດຂີ້ຕົມທາໃສ່ຕາຂອງຂ້ອຍ, ແລ້ວເພິ່ນບອກຂ້ອຍໃຫ້ໄປລ້າງທີ່ສະນໍ້າສີໂລອາມ. ດັ່ງນັ້ນ ຂ້ອຍຈຶ່ງໄປລ້າງ ແລ້ວຂ້ອຍກໍເລີຍເຫັນຮຸ່ງໄດ້.”

12ພວກເຂົາຖາມວ່າ, “ລາວຢູ່ໃສ?”

ລາວຕອບພວກເຂົາວ່າ, “ຂ້ອຍບໍ່ຮູ້.”

ພວກຟາຣີຊາຍສືບສວນເລື່ອງການຊົງໂຜດຄົນຕາບອດ

13ແລ້ວພວກເຂົາກໍພາຊາຍທີ່ເຄີຍເປັນຄົນຕາບອດນັ້ນ ມາຫາພວກຟາຣີຊາຍ. 14ວັນທີ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າເຮັດຂີ້ຕົມຮັກສາຊາຍຕາບອດຜູ້ນັ້ນ ເປັນວັນຊະບາໂຕ. 15ສະນັ້ນ ພວກຟາຣີຊາຍຈຶ່ງຖາມຊາຍຄົນນັ້ນອີກວ່າ, ລາວເຫັນຮຸ່ງໄດ້ຢ່າງໃດ ລາວຕອບພວກເຂົາວ່າ, “ເພິ່ນໄດ້ເອົາຂີ້ຕົມທາຕາຂອງຂ້ານ້ອຍ ເມື່ອຂ້ານ້ອຍໄປລ້າງແລ້ວກໍເລີຍເຫັນຮຸ່ງ.”

16ພວກຟາຣີຊາຍບາງຄົນຈຶ່ງເວົ້າວ່າ, “ຜູ້ທີ່ເຮັດການເຊັ່ນນີ້ບໍ່ໄດ້ມາຈາກພຣະເຈົ້າ ເພາະລາວບໍ່ໄດ້ຖືຮັກສາກົດຂອງວັນຊະບາໂຕ.”

ແຕ່ຄົນອື່ນເວົ້າວ່າ, “ຄົນບາບຈະເຮັດການອັດສະຈັນແນວນີ້ໄດ້ຢ່າງໃດ?” ແລ້ວພວກເຂົາກໍເກີດມີການແຕກແຍກກັນ.

17ສະນັ້ນ ພວກຟາຣີຊາຍຈຶ່ງຖາມຄົນນັ້ນອີກວ່າ, “ເຈົ້າເດ ເຈົ້າວ່າຊາຍທີ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ຕາເຈົ້າເຫັນຮຸ່ງນັ້ນເປັນຜູ້ໃດ?”

ລາວຕອບວ່າ, “ເພິ່ນເປັນຜູ້ທຳນວາຍ.”

18ພວກຢິວບໍ່ເຊື່ອວ່າ ຊາຍຜູ້ນີ້ຕາບອດ ແລະເຫັນຮຸ່ງໄດ້. ສະນັ້ນ ພວກເຂົາຈຶ່ງໄດ້ເອີ້ນເອົາພໍ່ແມ່ຂອງລາວມາ 19ແລ້ວຖາມວ່າ, “ຄົນນີ້ເປັນລູກຊາຍຂອງພວກເຈົ້າບໍ? ພວກເຈົ້າເວົ້າວ່າລາວຕາບອດມາແຕ່ເກີດ ບັດນີ້ ເປັນຫຍັງລາວຈຶ່ງເຫັນຮຸ່ງໄດ້?”

20ຜູ້ເປັນພໍ່ແມ່ຕອບວ່າ, “ພວກຂ້ານ້ອຍຮູ້ວ່າ ລູກຊາຍຂອງພວກຂ້ານ້ອຍຕາບອດມາແຕ່ເກີດ. 21ບັດນີ້ ພວກຂ້ານ້ອຍບໍ່ຮູ້ວ່າ ລາວເຫັນຮຸ່ງໄດ້ຢ່າງໃດ ແລະບໍ່ຮູ້ວ່າແມ່ນຜູ້ໃດປິ່ນປົວຕາຂອງລາວໃຫ້ຫາຍດີ ໃຫ້ພວກທ່ານຖາມລາວເອງ ເພາະລາວພົ້ນກະສຽນອາຍຸແລ້ວ ແລະຄົງເວົ້າເລື່ອງຂອງຕົນເອງໄດ້.” 22ການທີ່ພໍ່ແມ່ລາວເວົ້າຢ່າງນີ້ ກໍຍ້ອນຢ້ານພວກຢິວ ເພາະພວກເຂົາໄດ້ຕົກລົງກັນໄວ້ແລ້ວວ່າ, ຜູ້ໃດທີ່ຮັບວ່າພຣະເຢຊູເຈົ້າເປັນພຣະຄຣິດ ຜູ້ນັ້ນຈະຕ້ອງຖືກໄລ່ອອກຈາກທຳມະສາລາ. 23ດັ່ງນັ້ນ ພໍ່ແມ່ຂອງລາວຈຶ່ງເວົ້າວ່າ, “ລາວພົ້ນກະສຽນອາຍຸແລ້ວ ຈົ່ງຖາມລາວເອງສາ.”

24ພວກເຂົາເອີ້ນຊາຍຕາບອດມາເປັນເທື່ອທີສອງ ແລະເວົ້າຕໍ່ລາວວ່າ, “ຈົ່ງສັນຍາຊ້ອງໜ້າພຣະເຈົ້າວ່າ ເຈົ້າຈະເວົ້າຄວາມຈິງ ພວກເຮົາຮູ້ວ່າຊາຍຄົນນັ້ນເປັນຄົນບາບ.”

25ລາວຕອບພວກເຂົາວ່າ, “ເພິ່ນເປັນຄົນບາບ ຫລືບໍ່ນັ້ນຂ້ານ້ອຍບໍ່ຮູ້ ຂ້ານ້ອຍຮູ້ພຽງແຕ່ວ່າ ເມື່ອກ່ອນນັ້ນຂ້ານ້ອຍຕາບອດ ແລະດຽວນີ້ໄດ້ເຫັນຮຸ່ງແລ້ວ.”

26ພວກເຂົາຖາມລາວຕື່ມວ່າ, “ເພິ່ນໄດ້ເຮັດຢ່າງໃດຕໍ່ເຈົ້າ ແລະເຮັດໃຫ້ຕາຂອງເຈົ້າເຫັນຮຸ່ງໄດ້ຢ່າງໃດ?”

27ລາວຕອບພວກເຂົາວ່າ, “ຂ້ານ້ອຍໄດ້ບອກພວກທ່ານແລ້ວ ແຕ່ພວກທ່ານບໍ່ຟັງ ເປັນຫຍັງຈຶ່ງຢາກຟັງອີກ? ບໍ່ແມ່ນພວກທ່ານຢາກເປັນສາວົກຂອງເພິ່ນເໝືອນກັນບໍ?”

28ພວກເຂົາເວົ້າໝິ່ນປະໝາດລາວວ່າ, “ມຶງຫັ້ນແຫຼະ ເປັນສາວົກຂອງຄົນນັ້ນ, ແຕ່ສຳລັບພວກເຮົາແລ້ວເປັນສາວົກຂອງໂມເຊ. 29ພວກເຮົາຮູ້ວ່າພຣະເຈົ້າໄດ້ກ່າວແກ່ໂມເຊ ແຕ່ສຳລັບຄົນນັ້ນແລ້ວພວກເຮົາບໍ່ຮູ້ວ່າລາວມາຈາກໃສ.”

30ຊາຍຄົນນັ້ນຕອບພວກເຂົາວ່າ, “ເປັນໜ້າແປກປະຫລາດແທ້ໆ ພວກທ່ານບໍ່ຮູ້ວ່າເພິ່ນມາຈາກໃສ, ແຕ່ເພິ່ນໄດ້ຮັກສາຕາຂອງຂ້ານ້ອຍໃຫ້ຫາຍດີ 31ພວກເຮົາຮູ້ຢູ່ວ່າ ພຣະເຈົ້າບໍ່ຊົງຟັງຄົນບາບ ແຕ່ຖ້າຜູ້ໃດຢຳເກງພຣະເຈົ້າ ແລະເຮັດໄປຕາມນໍ້າພຣະໄທຂອງພຣະອົງ ພຣະອົງກໍຊົງຟັງຜູ້ນັ້ນ. 32ຕັ້ງແຕ່ໂລກນີ້ມີມາ ບໍ່ເຄີຍໄດ້ຍິນວ່າມີຜູ້ໃດຮັກສາຄົນຕາບອດຕັ້ງແຕ່ເກີດໄດ້ຈັກເທື່ອ. 33ຖ້າຊາຍຄົນນີ້ບໍ່ມາຈາກພຣະເຈົ້າແລ້ວ ເພິ່ນເຮັດສິ່ງໃດບໍ່ໄດ້ດອກ.”

34ພວກເຂົາຕອບຄົນນັ້ນວ່າ, “ມຶງເກີດ ແລະໃຫຍ່ມາໃນບາບກຳທັງນັ້ນ ແລ້ວມຶງຈະມາສັ່ງສອນພວກເຮົາຊັ້ນບໍ?” ແລ້ວພວກເຂົາກໍໄລ່ຊາຍຄົນນັ້ນອອກໄປ.

ອາການບອດຝ່າຍວິນຍານ

35ພຣະເຢຊູເຈົ້າໄດ້ຍິນວ່າ ພວກເຂົາໄດ້ໄລ່ລາວອອກໜີໄປແລ້ວ ແລະເມື່ອພຣະອົງໄດ້ພົບລາວ ຈຶ່ງຖາມວ່າ, “ເຈົ້າເຊື່ອໃນບຸດມະນຸດບໍ?”

36ຊາຍຄົນນັ້ນຕອບພຣະອົງວ່າ, “ພຣະອົງເຈົ້າເອີຍ ບຸດມະນຸດນັ້ນແມ່ນຜູ້ໃດ? ເພື່ອຂ້ານ້ອຍຈະໄດ້ເຊື່ອໃນເພິ່ນ.”

37ພຣະເຢຊູເຈົ້າຊົງກ່າວແກ່ລາວວ່າ, “ເຈົ້າໄດ້ເຫັນເພິ່ນແລ້ວ ແລະດຽວນີ້ເພິ່ນກຳລັງເວົ້າກັບເຈົ້າຢູ່.”

38ລາວຕອບວ່າ, “ຂ້ານ້ອຍວາງໃຈເຊື່ອແລ້ວ ພຣະອົງເຈົ້າເອີຍ.” ຊາຍຜູ້ນັ້ນຈຶ່ງຄຸເຂົ່າລົງຂາບໄຫວ້ພຣະເຢຊູເຈົ້າ.

39ພຣະເຢຊູເຈົ້າຊົງກ່າວວ່າ, “ເຮົາໄດ້ມາໃນໂລກນີ້ເພື່ອການຕັດສິນ ເພື່ອວ່າຄົນຕາບອດຈະເຫັນຮຸ່ງ ແລະເພື່ອວ່າຜູ້ທີ່ເຫັນຮຸ່ງຈະກາຍເປັນຄົນຕາບອດ.”

40ພວກຟາຣີຊາຍບາງຄົນຢູ່ໃກ້ພຣະອົງໃນທີ່ນັ້ນ ໄດ້ຍິນພຣະອົງກ່າວດັ່ງນີ້ ຈຶ່ງຖາມວ່າ, “ທ່ານຄົງບໍ່ໝາຍຄວາມວ່າພວກເຮົາຕາບອດເໝືອນກັນຕີ້?”

41ພຣະເຢຊູເຈົ້າຊົງຕອບວ່າ, “ຖ້າພວກເຈົ້າເປັນຄົນຕາບອດ ພວກເຈົ້າຈະບໍ່ມີບາບກຳ, ແຕ່ບັດນີ້ພວກເຈົ້າເວົ້າວ່າ, ‘ເຮົາເຫັນຢູ່.’ ເຫດສະນັ້ນ ຄວາມຜິດບາບຂອງພວກເຈົ້າຈຶ່ງຍັງມີຢູ່.”

Currently Selected:

ໂຢຮັນ 9: ພຄພ

Highlight

Copy