ກິດຈະການ 28

ໂປໂລເຖິງເກາະມັນຕາ

1ເມື່ອພົ້ນໄພແລ້ວ ພວກເຮົາຈຶ່ງຮູ້ວ່າເກາະນີ້ຊື່ວ່າ ມັນຕາ. 2ຄົນພື້ນເມືອງໃນທີ່ນີ້ ໄດ້ສະແດງຄວາມເປັນມິດແກ່ພວກເຮົາຢ່າງດີທີ່ສຸດ ຝົນກໍໄດ້ຕົກ ແລະອາກາດກໍໜາວ. ດັ່ງນັ້ນ ພວກເຂົາຈຶ່ງດັງໄຟຕ້ອນຮັບພວກເຮົາທັງໝົດ. 3ໂປໂລເກັບເອົາຫລົວມັດໜຶ່ງມາສຸມໃສ່ໄຟ ແຕ່ເພາະຄວາມຮ້ອນຈຶ່ງມີງູພິດໂຕໜຶ່ງ ອອກມາຈາກຫລົວນັ້ນຂົບມືໂປໂລຫ້ອຍຢູ່. 4ເມື່ອຊາວພື້ນເມືອງຂອງເກາະນີ້ ເຫັນງູຫ້ອຍຢູ່ທີ່ມືຂອງໂປໂລ ພວກເຂົາຈຶ່ງເວົ້າກັນວ່າ, “ຄົນນີ້ຄົງເປັນຜູ້ຂ້າຄົນ ເພາະເວນກຳຍັງນຳມາສະໜອງເອົາຊີວິດລາວຢູ່ ເຖິງແມ່ນວ່າລາວພົ້ນຈາກທະເລແລ້ວກໍຕາມ.” 5ແຕ່ໂປໂລສັ່ນງູໂຕນັ້ນໃຫ້ຕົກໃສ່ໄຟ ແລະຕົນເອງກໍບໍ່ເປັນອັນຕະລາຍແຕ່ປະການໃດ. 6ພວກເຂົາຕ່າງກໍຄອຍເບິ່ງວ່າ ໂປໂລຈະໂຕໃຄ່ບວມຂຶ້ນ ຫລືລົ້ມລົງຕາຍໃນທັນທີຫລືບໍ່, ແຕ່ຫລັງຈາກທີ່ຄອຍເບິ່ງດົນນານ ແລະບໍ່ເຫັນສິ່ງໃດຜິດປົກກະຕິເກີດຂຶ້ນກັບໂປໂລ ແລ້ວພວກເຂົາກໍປ່ຽນໃຈ ແລະເວົ້າວ່າ, “ລາວເປັນພະອົງໜຶ່ງ.”

7ຢູ່ໃກ້ບ່ອນນັ້ນມີທີ່ດິນ ຊຶ່ງເປັນຂອງປົບລີໂອຫົວໜ້າຊາວພື້ນເມືອງໃນເກາະນີ້, ທ່ານຜູ້ນີ້ໄດ້ຕ້ອນຮັບພວກເຮົາເປັນຢ່າງດີ ແລະໄດ້ຮັບພວກເຮົາໄວ້ເປັນແຂກຂອງເພິ່ນເປັນເວລາສາມວັນ. 8ສ່ວນພໍ່ຂອງປົບລີໂອນັ້ນນອນຢູ່ ເພາະເປັນໄຂ້ ແລະເປັນທ້ອງບິດ, ໂປໂລຈຶ່ງເຂົ້າໄປເບິ່ງທີ່ຫ້ອງນອນຂອງເພິ່ນ ແລະໄດ້ພາວັນນາອະທິຖານ ແລະວາງມືໃສ່ເພິ່ນແລ້ວເພິ່ນກໍຫາຍດີ. 9ເມື່ອເຫດການເປັນໄປຢ່າງນີ້ ຊາວພື້ນເມືອງທຸກຄົນໃນເກາະນັ້ນ ທີ່ເຈັບໄຂ້ໄດ້ປ່ວຍ ຕ່າງກໍມາຫາໂປໂລ ແລະພວກເຂົາກໍໄດ້ຫາຍດີທຸກຄົນ. 10ພວກເຂົາໄດ້ໃຫ້ກຽດແກ່ພວກເຮົາຫລາຍຢ່າງ, ເມື່ອພວກເຮົາໄດ້ລົງເຮືອຈາກໄປ ພວກເຂົາກໍໄດ້ຈັດເອົາສິ່ງຂອງທີ່ຈຳເປັນສຳລັບການເດີນທາງໃຫ້ພວກເຮົາ.

ຈາກເກາະມັນຕາສູ່ນະຄອນໂຣມ

11ຫລັງຈາກຢູ່ໃນທີ່ນັ້ນສາມເດືອນແລ້ວ ພວກເຮົາກໍລົງເຮືອລຳໜຶ່ງ ຊຶ່ງມາຈາກເມືອງອາເລັກຊັນເດຍທີ່ມີຊື່ວ່າ, “ເທບພຣະເຈົ້າຝາແຝດ” ຊຶ່ງໄດ້ມາຄ້າງຢູ່ໃນເກາະນັ້ນຕະຫລອດລະດູໜາວ. 12ພວກເຮົາໄດ້ມາເຖິງເມືອງຊີຣະກູ ແລະແວ່ພັກຢູ່ໃນທີ່ນັ້ນເປັນເວລາສາມວັນ. 13ຈາກເມືອງນີ້ ພວກເຮົາໄດ້ຂີ່ເຮືອຕໍ່ໄປ ແລະມາເຖິງເມືອງເຣຄີໂອມ, ວັນຕໍ່ມາ ລົມກໍເລີ່ມພັດມາແຕ່ທິດໃຕ້ ແລະໃນວັນທີສອງພວກເຮົາກໍມາເຖິງເມືອງໂປຕີໂອລີ. 14ໃນເມືອງນີ້ພວກເຮົາໄດ້ຮັບເຊີນຈາກພວກຄົນທີ່ເຊື່ອ ທີ່ຂໍຮ້ອງພວກເຮົາໃຫ້ພັກຢູ່ນຳພວກເຂົາເປັນເວລາເຈັດວັນ ແລ້ວພວກເຮົາກໍເດີນທາງໄປເຖິງນະຄອນໂຣມ. 15ພວກຄົນທີ່ເຊື່ອໃນນະຄອນໂຣມ ໄດ້ຍິນຂ່າວກ່ຽວກັບພວກເຮົາ ພວກເຂົາຈຶ່ງອອກມາຫາພວກເຮົາທີ່ຕະຫລາດອາປີໂອ ແລະທີ່ສາລາສາມຫລັງເພື່ອພົບພໍ້ກັບພວກເຮົາ, ພໍໂປໂລເຫັນພວກເຂົາ ເພິ່ນກໍໂມທະນາຂອບພຣະຄຸນພຣະເຈົ້າ ແລະໄດ້ຮັບຄວາມໜູນໃຈຂຶ້ນຢ່າງຫລວງຫລາຍ.

ໂປໂລປະກາດໃນນະຄອນໂຣມ

16ເມື່ອພວກເຮົາມາເຖິງນະຄອນໂຣມແລ້ວ ທາງການໂຣມກໍອະນຸຍາດໃຫ້ໂປໂລຢູ່ຕ່າງຫາກ, ໂດຍມີທະຫານຄົນໜຶ່ງເປັນຜູ້ຍາມຮັກສາເພິ່ນ.

17ສາມວັນຕໍ່ມາ ໂປໂລໄດ້ເຊີນບັນດາຫົວໜ້າຂອງພວກຢິວມາປະຊຸມ. ເມື່ອມາພ້ອມໜ້າກັນແລ້ວ ເພິ່ນຈຶ່ງໄດ້ກ່າວແກ່ພວກເຂົາວ່າ, “ພີ່ນ້ອງທັງຫຼາຍເອີຍ ເຖິງແມ່ນວ່າຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເຮັດຜິດສິ່ງໃດຕໍ່ປະຊາຊົນຂອງພວກເຮົາ, ຫລືຜິດຕໍ່ທຳນຽມຂອງບັນພະບຸລຸດຂອງພວກເຮົາກໍຕາມ, ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າກໍຍັງຕົກເປັນນັກໂທດໃນນະຄອນເຢຣູຊາເລັມ ແລະໄດ້ຖືກມອບໃຫ້ຢູ່ໃນມືຂອງພວກໂຣມ. 18ເມື່ອພວກເຂົາໄດ້ສອບຖາມຂ້າພະເຈົ້າແລ້ວ ພວກໂຣມຢາກປ່ອຍຂ້າພະເຈົ້າ, ເພາະພວກເຂົາບໍ່ພົບຄວາມຜິດ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າສົມຄວນຈະຕ້ອງຕາຍ. 19ແຕ່ເມື່ອພວກຢິວກ່າວຄັດຄ້ານ ຂ້າພະເຈົ້າຈຳເປັນຕ້ອງຂໍອຸທອນເຖິງຈັກກະພັດ ແຕ່ບໍ່ແມ່ນວ່າຂ້າພະເຈົ້າມີອັນໃດຈະຟ້ອງຊົນຮ່ວມຊາດຂອງຂ້າພະເຈົ້າເອງ. 20ດ້ວຍເຫດນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງເຊີນທ່ານທັງຫລາຍມາ ເພື່ອຈະໄດ້ເຫັນໜ້າ ແລະເວົ້າກັບພວກທ່ານ ເພາະທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຖືກລ່າມໂສ້ນີ້ ກໍເນື່ອງດ້ວຍຄວາມຫວັງຂອງຊົນຊາດອິດສະຣາເອນ.”

21ພວກເຂົາຕອບໂປໂລວ່າ, “ພວກເຮົາບໍ່ໄດ້ຮັບຈົດໝາຍໃດໆ ຈາກແຂວງຢູດາຍກ່ຽວກັບທ່ານ ແລະທັງບໍ່ມີພີ່ນ້ອງຂອງພວກເຮົາຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງມາລາຍງານ ຫລືກ່າວສິ່ງບໍ່ດີກ່ຽວກັບທ່ານ. 22ແຕ່ພວກເຮົາຕ້ອງການຢາກໄດ້ຍິນຄວາມຄິດເຫັນຂອງທ່ານ ເພາະພວກເຮົາຮູ້ວ່າ ຝ່າຍນິກາຍນີ້ຖືກຂັດຂວາງຢູ່ທຸກທີ່ທຸກບ່ອນ.”

23ເມື່ອພວກເຂົານັດວັນພົບກັບໂປໂລ, ຄົນຈຳນວນຫລາຍກວ່າເກົ່າໄດ້ມາຫາທີ່ບ່ອນພັກຂອງເພິ່ນ, ເພິ່ນຈຶ່ງກ່າວອະທິບາຍແກ່ພວກເຂົາຕັ້ງແຕ່ເຊົ້າຈົນຄໍ່າ ເປັນພະຍານເຖິງຣາຊອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າຢ່າງຄົບຖ້ວນ ແລະຊັກຊວນໃຫ້ພວກເຂົາຮັບເຊື່ອໃນພຣະເຢຊູເຈົ້າ ໂດຍໃຊ້ຂໍ້ຄວາມຈາກກົດບັນຍັດຂອງໂມເຊ ແລະຈາກບັນດາຜູ້ທຳນວາຍເປັນຫລັກ. 24ບາງຄົນກໍເຊື່ອຕາມຄຳທີ່ໂປໂລກ່າວນັ້ນ ແຕ່ຄົນອື່ນນັ້ນບໍ່ເຊື່ອ. 25ເມື່ອຄວາມເຫັນບໍ່ລົງລອຍກັນພວກເຂົາຈຶ່ງລາຈາກກັນໄປ. ຫລັງຈາກໂປໂລໄດ້ກ່າວຄຳໜຶ່ງຕື່ມອີກວ່າ, “ພຣະວິນຍານບໍຣິສຸດເຈົ້າ ໄດ້ຊົງກ່າວຢ່າງຖືກຕ້ອງກັບບັນພະບຸລຸດຂອງເຈົ້າທັງຫລາຍ ຜ່ານທາງຜູ້ທຳນວາຍເອຊາຢາ 26ວ່າ,

‘ຈົ່ງໄປຫາພົນລະເມືອງນີ້

ແລະກ່າວວ່າ,

ເຈົ້າທັງຫລາຍຈະໄດ້ຍິນແທ້

ແຕ່ຈະບໍ່ເຂົ້າໃຈຈັກເທື່ອ,

ຈະໄດ້ເຫັນແທ້ ແຕ່ຈະບໍ່ສັງເກດຈັກເທື່ອ.

27 ດ້ວຍວ່າ, ໃຈຂອງພົນລະເມືອງນີ້ກໍປຶກໜາ

ຫູກໍໜັກ, ຕາຂອງພວກເຂົາກໍຫລັບເສຍ.

ຢ້ານວ່າພວກເຂົາຈະສັງເກດດ້ວຍຕາ

ແລະຈະໄດ້ຍິນດ້ວຍຫູ

ແລະຈະຮູ້ດ້ວຍໃຈ

ແລ້ວຈະຕ່າວກັບມາ

ແລະເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາດີ.’

28ດັ່ງນັ້ນ ທ່ານທັງຫລາຍຈົ່ງຮູ້ວ່າ ການທີ່ພຣະເຈົ້າຊົງຊ່ວຍໃຫ້ພົ້ນນັ້ນ ກໍໄດ້ຖືກນຳໄປເຖິງຄົນຕ່າງຊາດແລ້ວ ພວກເຂົາຈະຮັບຟັງ.” [29ເມື່ອໂປໂລກ່າວຄຳເຫຼົ່ານີ້ແລ້ວ ພວກຢິວກໍຈາກໄປ ແລະກໍເກີດມີການຖຽງກັນເອງຢູ່ໃນພວກເຂົາ.]

30ເປັນເວລາສອງປີ ທີ່ໂປໂລໄດ້ອາໄສຢູ່ໃນເຮືອນທີ່ຕົນເຊົ່າເອງ ແລະໃນທີ່ນັ້ນ ເພິ່ນໄດ້ຕ້ອນຮັບທຸກຄົນທີ່ມາຫາເພິ່ນ. 31ເພິ່ນໄດ້ປະກາດເລື່ອງອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະໄດ້ສັ່ງສອນເລື່ອງກ່ຽວກັບອົງພຣະເຢຊູຄຣິດເຈົ້າ ແກ່ທຸກຄົນດ້ວຍຄວາມກ້າຫານ ແລະຢ່າງເປີດເຜີຍໂດຍບໍ່ມີຜູ້ໃດຂັດຂວາງ.

Currently Selected:

ກິດຈະການ 28: ພຄພ

Highlight

Copy