YouVersion Logo
Search Icon

यशैया 37

37
राजाले यशैयाका सल्‍लाह लिन्‍छन्
(२ राजा १९:१-७)
1हिजकिया राजाले तिनीहरूको बयान सुन्‍नेबित्तिकै शोकले आफ्‍ना वस्‍त्र च्‍याते, भाङ्‌ग्रा लाए र परमप्रभुको मन्‍दिरमा गए। 2तिनले राजमहलको अधिकारी एल्‍याकीम, दरबारको सचिव शेब्‍ना र मुख्‍य पूजाहारीहरूलाई आमोजका छोरा यशैया अगमवक्ताकहाँ पठाए। तिनीहरूले पनि भाङ्‌ग्रा लाएका थिए। 3उनले तिनलाई यो खबर यशैयालाई दिन पठाए, “आज हाम्रो निम्‍ति कष्‍टको दिन छ। हामीले दण्‍ड भोग्‍दै छौं र हाम्रो अपमान भएको छ। हामी आइमाईजस्‍ता भएका छौं, जो बच्‍चा जन्‍माउन तयार छे तर कमजोरीले गर्दा त्‍यसो गर्न सक्‍दिन। 4अश्‍शूरी राजाले जीवित परमेश्‍वरको अपमान गर्न आफ्‍नो सेनापति पठाएका छन्। परमप्रभु तिम्रा परमेश्‍वरले यी अपमानका कुरा सुन्‍नुभएको छ र ती बोल्‍नेलाई दण्‍ड देऊन्। हाम्रा जति मानिसहरू बाँचेका छन्, तिनीहरूको निम्‍ति परमेश्‍वरसँग प्रार्थना गरिदेओ।”
5हिजकिया राजाको खबर पाएर 6यशैयाले यस्‍तो जवाफ पठाए, “अश्‍शूरीहरूले मेरो निन्‍दा गरी भनेका कुरा सुनेर तपाईं नडराउनुहोस् भनी परमप्रभुले भन्‍नुहुन्‍छ। 7परमप्रभुले अश्‍शूरी राजालाई यस्‍तो एउटा हल्‍लाका कुरा सुनाउनुहुनेछ कि तिनी आफ्‍ना देशमा फर्कनेछन् र त्‍यहाँ तिनको हत्‍या गराउनुहुनेछ।”
अश्‍शूरीहरूले अर्को धम्‍की दिन्‍छन्
(२ राजा १९:८-१९)
8अश्‍शूरी राजा लाकीशबाट बिदा भए भनी सुनेर ती सेनापति यरूशलेमबाट हटे। तिनले राजालाई लिब्‍नाका विरुद्ध लड्दैगरेका भेट्टाए। 9कूशका राजा तिर्हाकाह र मिश्रका सेना लिई आफूलाई आक्रमण गर्न आइरहेका छन् भन्‍ने खबर अश्‍शूरीहरूकहाँ पुग्‍यो। त्‍यो खबर सुनेर अश्‍शूरी राजाले हिजकिया राजालाई 10यसो भनेर एउटा चिट्ठी लेखे, “जुन परमेश्‍वरमा तिमी भरोसा राख्‍छौ, तिनले यरूशलेम मेरा हातमा पर्नेछैन भने होलान् तर त्‍यस कुराले धोकामा नपर। 11आफूले नाश गर्छु भनी चिताएका देशलाई अश्‍शूरी राजा के गर्छन्, त्‍यो तिमीले सुनेका छौ। के म उम्‍कन्‍छु भनी तिमी ठान्‍छौ? 12मेरा पुर्खाहरूले गोजान, हारान र रेसेप सहरहरू नाश गरे र तेल-अस्‍सारमा भएका अदनका मानिसहरूलाई मारे तर तिनीहरूका कुनै देवताले तिनीहरूलाई बचाउन सकेन। 13हमात, अर्पाद, सपर्बेम, हेना र इव्‍वाका राजाहरू कता गए?”
14चिठी ल्‍याउनेहरूका हातबाट चिठी लिई हिजकिया राजाले पढे। त्‍यसपछि तिनी मन्‍दिरमा गए र त्‍यहाँ परमप्रभुको अघि चिठी राखे 15र यसरी प्रार्थना गरे, 16#प्रस्‍थान 25:22“हे सर्वशक्तिमान् परमप्रभु इस्राएलका परमेश्‍वर, स्‍वर्गदूतहरूदेखि माथि आफ्‍ना सिंहासनमा विराजमान् हुनुहुने तपाईं मात्र परमेश्‍वर हुनुहुन्‍छ र पृथ्‍वीका सबै राज्‍यहरूमा शासन गर्नुहुन्‍छ। तपाईंले आकाश र पृथ्‍वी सृजनुभयो। 17परमप्रभु, हाम्रो बिन्‍ती सुन्‍नुहोस्, आँखा खोल्‍नुहोस् र हेर्नुहोस्। तपाईं जीवित परमेश्‍वरको अपमान गरेर सनहेरीबले के कुरा भन्‍दै छन्, ती सुन्‍नुहोस्, परमप्रभु। 18परमप्रभु, हामी सबैले जान्‍दछौं कि अश्‍शूरका महाराजाहरूले धेरै जातिहरूलाई नाश गरेका छन्, तिनका देशहरू उजाड पारिदिएका छन् 19र तिनीहरूका देवताहरू जलाइदिए। हुन त देवताहरू ती परमेश्‍वर होइनन् तर केवल मानिसका हातले बनाइएका काठ र ढुङ्गाका मूर्तिहरू मात्र हुन्। 20परमप्रभु, हाम्रा परमेश्‍वर, अब हामीलाई अश्‍शूरीहरूका हातबाट बचाउनुहोस् र संसारका सबै जातिहरूले तपाईं मात्र परमेश्‍वर हुनुहुन्‍छ भनी जान्‍नेछन्।”
राजालाई यशैयाको सन्‍देश
(२ राजा १९:२०-३७)
21तब आमोजका छोरा यशैयाले हिजकियालाई यसो भनी पठाए, 22“परमप्रभु इस्राएलका परमेश्‍वरले यसो भन्‍नुहुन्‍छ, ‘तैँले मलाई अश्‍शूरका राजाको विषयमा प्रार्थना चढाएको हुनाले म त्यसको बारेमा यसो भन्‍छु। सनहेरीब, यरूशलेमका नारीहरूले तेरो हाँसो उडाउँदछन् र तँलाई खिसी गर्छन्। 23कसलाई अपमान गर्दछु र कसको हाँसो उडाउँदछु भनी तँ सोच्‍दछस्? तैँले म इस्राएलका पवित्र परमेश्‍वरको अनादर गरेको छस्। 24तैँले आफ्‍ना रथहरूले लेबनानका सबैभन्दा अग्‍ला पर्वतहरू विजय गरें भनी मेरा अघि धाक लगाइस्, तेरा मानिसहरूलाई पठाइस्। सबैभन्दा अग्‍ला देवदारुका रूखहरू र सबैभन्दा असल सल्‍लाका रूखहरू ढालेर जङ्गलका भित्री भागहरूमा पुगें भनेर धाक लगाइस्। 25विदेशमा इनार खनें र पानी पिएँ अनि मेरा सेनाले खुट्टाले टेकेर नील नदीका पानी सुकाइदिए भनेर घमण्‍ड गरिस्।
26‘के तैँले कहिल्‍यै सुनेको छैनस् कि यी सबै मैले उहिले नै पक्‍का गरिहालेकै थिएँ। मैले त्‍यो अब पूरा गरें? सुरक्षित सहरलाई ढुङ्गाको थुप्रो बनाइदिने शक्ति मैले तँलाई दिएँ। 27त्‍यहाँ बस्‍ने मानिसहरू शक्तिहीन थिए; तिनीहरू डराएका र व्‍याकुल भएका थिए। गरम पूर्वीय हावाको वेगले हानेका मैदानको घाँस र छानामा उम्रन लागेका झारझैँ तिनीहरू थिए।
28‘तर तेरो बारेमा म सबै कुरा जान्‍दछु, तँ के गर्छस् र कहाँ जान्‍छस्, तेरो ममाथि कस्‍तो रिस छ, त्‍यो पनि म जान्‍दछु। 29तेरो रिस र घमण्‍डबारे मैले खबर पाएको छु। तेरो नाकमा नत्‍थी र मुखमा लगाम लगाएर जुन बाटोबाट तँ आइस्, त्‍यही बाटोबाट म तँलाई फर्कन लाउनेछु’।”
30त्‍यसपछि यशैयाले हिजकिया राजालाई भने, “के हुनेछ, त्‍यो त्‍यसको सङ्केत हो। यो वर्ष र आउँदो वर्ष तिमीहरूले खानलाई जङ्गली अन्‍न मात्र पाउनेछौ तर त्‍यसपछिको वर्ष तिमीहरूले बिउ रोप्‍न र कटनी गर्न सक्‍नेछौ र दाखको बोट लाएर त्‍यसको फल खान सक्‍नेछौ। 31यहूदामा बाँचेर रहनेहरू जमिनमा गहिरो जरा गाडेर फल फलाउने रूखझैँ बढ्‍नेछन्। 32यरूशलेम र सियोन डाँडामा नमरी बाँचेका मानिसहरू रहनेछन् किनभने सर्वशक्तिमान्‌ परमप्रभुले त्‍यसो गर्ने सङ्‌कल्‍प गर्नुभएको छ।
33“अश्‍शूरी राजाबारे परमप्रभुले यसो भन्‍नुभएको छ, ‘त्‍यो यस सहरभित्र पस्‍नेछैन र यहाँ एउटा काँडले पनि हान्‍नेछैन। ढाल बोकेका कुनै सिपाही सहरछेउ आउनेछैनन्‌ र त्‍यसका चारैपट्टि घेराका ढिस्‍को बनाउन सकिनेछैन। 34त्‍यो यस सहरमा नपसी आफू आएकै बाटोबाट फर्कनेछ। म, परमप्रभु बोलेको छु। 35म आफ्‍नो इज्‍जतको लागि मैले दाऊद मेरो सेवकसित गरेको प्रतिज्ञाअनुसार यस सहरको रक्षा गर्नेछु’।”
36“परमप्रभुका एउटा स्‍वर्गदूत अश्‍शूरी छाउनीमा गए र १,८५,००० सिपाहीहरूलाई मारे। भोलिपल्‍ट घाम झुल्‍कँदा तिनीहरू मरेर लडिरहेका थिए। 37त्‍यसपछि अश्‍शूरी राजा सनहेरीबपछि हटे र निनवेमा फर्के र त्‍यहाँ बसे। 38एक दिन आफ्‍ना देवता निस्रोकको मन्‍दिरमा पूजा गरिरहँदा तिनका दुई छोराहरू अद्रम्‍मलेक र शरेसेरले आफ्‍ना तरवारले तिनलाई मारे र भागेर आरारात देशमा गए। तिनका अर्का छोरा एसरहदोन तिनीपछि राजा भए।

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in