Gnàth-fhacal 1
1
1Gnàth-fhacail Sholaimh, mac Dhaibhidh, rìgh Israeil;
2A dh’aithneachadh gliocais agus teagaisg, a thuigsinn briathran na tuigse;
3A ghabhail teagasg a’ ghliocais, a’ cheartais, agus a’ bhreitheanais, agus na còrach;
4A thoirt gèire dhaibhsan a tha baoghalta, eòlais agus cèill don òganach.
5Eisdidh duine glic, agus meudaichidh e fòghlam; agus sealbhaichidh duine tuigseach comhairlean glice:
6A thuigsinn gnàth-fhacail, agus eadar-mhìneachaidh; faclan nan daoine glice, agus am briathran dorcha.
7Is e eagal an Tighearna tùs an eòlais: air gliocas agus teagasg nì amadain tàir.
8A mhic, èisd thusa ri teagasg d’athar, agus na trèig lagh do mhàthar:
9Oir nan coron maise bidh iad dod cheann, agus nan slabhraidhean dod mhuineal.
10A mhic, ma thàlaidheas peacaich thu, na aontaich thusa leo;
11Ma their iad, Thig leinne, dèanamaid feall-fheitheamh air fuil, laigheamaid am falach airson an neochiontaich gun adhbhar:
12Mar an uaigh sluigeamaid suas beò iad, agus iomlan mar iadsan a thèid sìos don t‑sloc.
13Gheibh sinn gach uile mhaoin luachmhor, lìonaidh sinn ar taighean le creich:
14Tilg a‑steach do chrannchur nar measg-ne; bidh aon sporan againn uile.
15A mhic, na imich thusa anns an t‑slighe maille riu; cùm air a h‑ais do chas on ceum.
16Oir tha an casan a’ ruith a‑chum uilc, agus a’ dèanamh deifir a dhòrtadh fala.
17Gu deimhinn is dìomhain an lìon a sgaoileadh ann an sealladh eòin air bith.
18Agus tha iad ri feall-fhalach an aghaidh am fala fhèin; tha iad a’ laighe ann an uaigneas an aghaidh an anama fhèin.
19Mar sin tha slighean gach neach a tha sanntach air buannachd: anam a shealbhadairean bheir i air falbh.
20Tha gliocas ag èigheach a‑muigh, anns na sràidean tha i a’ cur a‑mach a gutha;
21Ann an àitean sònraichte a’ cho-chruinneachaidh tha i ag èigheach, ann am fosgladh nan geatachan: anns a’ bhaile tha i a’ cur a‑mach a briathran, ag ràdh,
22Cia fhad, a dhaoine baoghalta, a ghràdhaicheas sibh baoghaltachd? Agus a ghabhas luchd-fochaid tlachd nam fochaid, agus a bheir amadain fuath do eòlas?
23Tillibh rim achmhasan: feuch, dòirtidh mi a‑mach mo spiorad oirbh; nì mi aithnichte mo bhriathran dhuibh.
24A chionn gun do ghairm mi, agus gun do dhiùlt sibhse, gun do shìn mi a‑mach mo làmh, agus nach tug duine sam bith an aire;
25Ach gun do chuir sibh an neo-bhrìgh m’uile chomhairle, agus nach b’àill leibh a’ bheag dem achmhasan;
26Nì mise mar an ceudna gàire ri ur sgrios-se; nì mi fanaid nuair a thig ur n‑eagal;
27Nuair a thig ur n‑eagal mar fhàsachadh, agus a thig ur lèirsgrios oirbh mar iomaghaoith; nuair a thig teinn agus cràdh-cridhe oirbh.
28An sin gairmidh iad ormsa, ach cha fhreagair mi; iarraidh iad mi gu moch, ach chan fhaigh iad mi;
29A chionn gun d’fhuathaich iad eòlas, agus nach do roghnaich iad eagal an Tighearna.
30Cha b’àill leo a’ bheag dem chomhairle, rinn iad tàir air m’achmhasan uile.
31Uime sin ithidh iad de thoradh an slighe fhèin, agus lìonar iad len innleachdan fhèin.
32Oir marbhaidh claonadh nan daoine baoghalta iad, agus sgriosaidh soirbheachadh nan amadan iad fhèin.
33Ach ge bè a dh’èisdeas riumsa, gabhaidh e còmhnaidh ann an tèarainteachd, agus bidh e saor o eagal uilc.
Currently Selected:
Gnàth-fhacal 1: ABG1992
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Comann Bhìoball na h-Alba 1992, 2017
© Scottish Bible Society 1992, 2017
