مَرکاس 8

چار هزار مردما وراک دئیگ

(مَتّا 15‏:32‏–39)

1هما رۆچان، یکّ بَرے پدا ایسّائے گوَرا مردمانی مزنێن رُمبے یکجاه بوت. آیان وَرد و وراک گۆن نه‌اَت. پمێشکا، آییا وتی مرید لۆٹتنت و گوَشتی: 2”منا اے مردمانی سرا بَزّگَ بیت. سئے رۆچ اِنت منی کِرّا اَنت و نون په ورگا هچِّش نێست. 3اگن اِشان گۆن شدیگێن لاپا رُکست بکنان، راها تُسنت و کپنت، چێا که لهتێن چه دورێن جاگهان آتکگ.“ 4مریدان پَسّئو دات: ”اے بَرّ و گیابانا په اینچُک مردمئے وراکا، نان چه کجا بیارێن؟“ 5آییا چه مریدان جُست کرت: ”شمارا چُنت نان گۆن؟“ گوَشتِش: ”هپت.“ 6آییا مردم زمینئے سرا نندگئے هُکم داتنت، هپتێن نانی زرتنت، هُدائے شُگری گپت، چُنڈ چُنڈی کرت و مریدانی دستا داتنتی، تانکه مردمانی دێما اێرِش بکننت. مریدان اَنچُش کرت. 7آیانی کِرّا لهتێن هُردێن ماهیگ هم هست‌اَت. ایسّایا ماهیگانی سرا هم هُدائے شُگر گپت و گۆن مریدان گوَشتی: ”مردمانی دێما اێرِش کنێت.“ 8سجّهێنان سێرا وارت و رندا چه سر آتکگێن چُنڈان، مریدان هپت سَپْت پُرّ کرت. 9آ مردم چار هزارئے کِساسا اَتنت. رَندا آییا مردم رُکست کرتنت و 10رندا گۆن وتی مریدان بۆجیگا نِشت و دَلْمانوتَهئے سرڈگارا شت.

آسمانی نشانیئے لۆٹگ

(مَتّا 16‏:1‏–4)

11لهتێن پَریسی ایسّائے کِرّا آتک و گۆن آییا گپّ و تْرانا نِشت، تان آییا بچَکّاسنت و داما دئور بدئینت. گوَشتِش: ”مارا آسمانی نشانیے پێش بدار تان باور بکنێن که ترا هُدایا رئوان داتگ.“ 12ایسّایا چه دلا آه و گینسارتے کَشّت و گوَشتی: ”اے زمانگئے مردم، چێا آسمانی نشانیَ لۆٹنت؟ باور کنێت که آیان هچّ نشانیے دئیگَ نبیت.“ 13گڑا ایسّایا آ اِشتنت، بۆجیگا سوار بوت و دێم په گوَرمئے دومی نێمگا شت.

هیرودیس و پَریسیانی بدێن هُمیر

(مَتّا 16‏:5‏–12)

14مریدان شمُشتگ‌اَت گۆن وت نان بزورنت. بۆجیگا گۆن آیان یکّ نانے هست‌اَت و بَسّ. 15ایسّایا هُکم کرت و گوَشتنت: ”هُژّار بێت! چه پَریسی و هیرودیس بادشاهئے هُمیرا پهرێز کنێت.“ 16آ وت‌مان‌وت هبر کنگا لگِّتنت که ”واجه اے هبرا پمێشکا گوَشیت که ما گۆن وت نان نئیاورتگ.“ 17ایسّایا زانت و گوَشتی: ”چیا جێڑگا اێت که ’گۆن ما نان نێست‘؟ اَنگتَ نزانێت و سرپد نبوتگێت، شمئے دل اینکدر سکّ و سِنگ اَنت؟ 18شمارا چمّ پِر، گڑا په چے نگندێت، گۆش پِر، بله گۆشان پَچَ نکنێت که بِشکنێت؟ شما شمُشتگ 19من چِه پئیما گۆن پنچ نگنا پنچ هزار مردم سێر کرت و شما چه سر آتکگێن نگنان، چُنت سَپْت پُرّ کرت؟“ مریدان پَسّئو دات: ”دوازده.“ 20شما ندیست که من هپت نان چُنڈ چُنڈ کرت و چار هزار مردما وارت و شما چه سر آتکگێن نگنانی چُنڈان، چُنت سَپْت پُرّ کرت؟ آیان پَسّئو دات: ”هپت.“ 21ایسّایا گوَشت: ”گڑا په چے اَنگت منی هبران سَرکِچَ نئوَرێت؟“

ایسّا کۆرێئے چمّان رُژنا کنت

22وهدے ایسّا گۆن وتی مریدان بئیت‌سئیدایا سر بوت، یکّ کۆرێن مردے آییئے کِرّا آورتِش و دَزبندی‌اِش کرت که ”وتی دستا اِشیئے سرا پِر مُش.“ 23ایسّایا کۆرئے دست گپت، چه مێتگا دور برت و آییئے چمّانی سرا لِبزی پِر مُشت. رَندا وتی دستی آییئے چمّانی سرا اێر کرت و جُستی گپت: ”تئو چیزّے گندئے؟“ 24آ مردا سر بُرز کرت و گوَشتی: ”مردمان گِندگا آن، گوَشئے درچک اَنت که سُرگا اَنت.“ 25ایسّایا پدا وتی دست آییئے چمّانی سرا پِر مُشتنت، اے رَندا، آییئے چمّ پکّا شَرّ بوتنت و سجّهێن چیزّی شَرّیا دیستنت. 26نون ایسّایا گوَشت: ”تچکاتچک وتی لۆگا برئو و مێتگا مان متَرّ.“

پِتْرُسئے مَنَّگ و گواهی

(مَتّا 16‏:13‏–20؛ لوکا 9‏:18‏–21)

27ایسّا گۆن وتی مریدان دێم په کئیسَریَه پیلیپیئے کلّگان شت. راها، چه وتی مریدان جُستی کرت: ”منی بارئوا مردم چے گوَشنت، من کئے آن؟“ 28آیان پَسّئو دات: ”لهتێنَ گوَشیت تئو پاکشۆدۆکێن یَهیا ائے، لهتێنَ گوَشیت تئو اِلیاس نبی ائے. دگه لهتێنَ گوَشیت چه آ دگه نبیان یکّے ائے.“ 29گڑا آییا جُست کرت: ”شما وت منی بارئوا چے گوَشێت، من کئے آن؟“ پِتْرُسا پَسّئو دات: ”تئو مَسیه ائے.“ 30بله آییا هُکم داتنت: ”اے هبرا پاشک مکنێت که من مَسیه آن.“

وتی مَرکئے بارئوا، ایسّائے ائولی پێشگۆیی

(مَتّا 16‏:21‏–23؛ لوکا 9‏:22)

31رَندا، ایسّا مریدان تالیم دئیگا لگّت و گوَشتی: ”انسانئے چُکّ باید اِنت بازێن سکّی و سۆری بسگّیت. کئومئے کماش، مزنێن دینی پێشوا و شَریَتئے زانۆگر اَلّما آییا ممَنّنت و بکۆشارێننت و سئے رۆچا رند آ پدا زندگ ببیت.“ 32وهدے ایسّایا تچکاتَچک اے سجّهێن هبر کرتنت، پِتْرُسا آ یکّ کِرّے برت و گوَشتی: ”او واجه! دگه برے چُشێن هبر مکن.“ 33بله ایسّایا چَکّ تَرّێنت، مریدانی نێمگا چارت و پِتْرُسی هَکَّل دات و گوَشتی: ”او شئیتان! چه منی دێما دور بئے. تئیی هئیال هُدایی هئیالے نه‌اِنت، انسانی هئیالے.“

ایسّائے رَندگیری

(مَتّا 16‏:24‏–28؛ لوکا 9‏:23‏–27)

34ایسّایا، سجّهێن مهلوک و مرید لۆٹتنت و گوَشتی: ”اگن کَسے لۆٹیت منی رَندگیریا بکنت، باید اِنت وتی دلئے سجّهێن لۆٹ و واهگان یله بدنت و په ساهئے نَدر کنگا، وتی جندئے سَلیبا بَڈّا بکنت و منی راها گام بجنت. 35چێا که، اگن کَسے وتی ساهئے رَکّێنگا جُهد بکنت، آییا باهێنیت، بله هرکَس په من و منی وشّێن مِستاگا وتی ساها باهێنیت، آییا رَکّێنیت. 36اگن یکّێا سجّهێن دنیا برسیت بله وتی ساها بباهێنیت، چۆنێن سۆبے بارت و چے کَٹّتَ#8‏:36 کَٹَّگ، بزان نپ و سوتّ کنگ، دستا آرگ. کنت؟ 37مردم وتی ساها په چِه کیمّتے بها زُرتَ کنت؟ 38اگن کَسے اے بێوپا و رَدکارێن اَهد و زمانگا چه من و منی هبران لَجّ#8‏:38 لَجّ، بزان شَرم، هجالت. بکنت، گڑا انسانئے چُکّ هم، وهدے هُدائے پاکێن پرێشتگانی همراهیا گۆن پتئے مزنێن شان و مڑاها پدا کئیت، چه آییا لَجَّ کنت.“

Currently Selected:

مَرکاس 8: HPKB

Highlight

Copy