مَتّا 18

مزنی

(مَرکاس 9‏:33‏–37؛ لوکا 9‏:46‏–48)

1هما وهدا مُرید ایسّائے کِرّا آتکنت و جُستِش کرت: ”آسمانی بادشاهیا چه سجّهێنان مسترێن مردم کئے اِنت؟“ 2ایسّایا کَسانێن چُکّے تئوار کرت، آیانی نیاما اۆشتارێنت و 3گوَشتی: ”شمارا راستێنَ گوَشان، اگن شما وتا چه تها بدل مکنێت و کَسانێن چُکّانی پئیما مبێت، هچبر آسمانی بادشاهیا پاد اێر کرتَ نکنێت. 4پمێشکا هرکَس که وتا اے چُکّئے ڈئولا بێشان و بێکِبر بکنت، آسمانی بادشاهیا هما چه سجّهێنان مسترَ بیت. 5هرکَس که منی ناما اے ڈئولێن کسانێن چُکّێا وشّاتکَ کنت و شرپَ دنت، منا شرپَ دنت.

رَدیانی سئوَبساز

(مَرکاس 9‏:42‏–48؛ لوکا 17‏:1‏–2)

6اے گوَنڈۆ که منی سرا باوَرَ کننت، هرکَس که چه اِشان یکّێا هم دێم په گناها ببارت، شَرتِر همِش اِنت که جنتری#18‏:6 جنتِر دو سِنگ اَنت که گۆن آیان دانَ درُشنت و آرتَ کننت. تاے گمراه کنۆکئے گُٹّا ببندنت و دریائے جُهلانکیان چَگلیَ بدئینت. 7بَژن و اَپسۆز په اے دنیایا که گُمراهیانی سئوَبساز اِنت. گمراه کنۆکێن چیزّ مردمئے زندا الّما کاینت، بله اپسۆز په هماییا که گمراهیئے سئوَبسازَ بیت.

8اگن تئیی دست یا پاد ترا دێم په گناها ببارت، آییا بُرّ و دئور دئے، چێا که گۆن دوێن دست و پادان دۆزهئے دائِمی آسا کپگئے بدلا، په تئو شرتر اِنت که لَنگ و مُنڈ ببئے و اَبدمانێن زِندئے واهند ببئے. 9و اگن تئیی چمّ ترا دێم په گناها ببارت، آییا در کن و دئور دئے، چێا که گۆن دوێن چمّان دۆزهئے آسا کپگئے بدلا، په تئو شرتر اِنت که گۆن یکّ چمّێا اَبدمانێن زِندئے واهند ببئے.

گارێن مێش

(لوکا 15‏:3‏–7)

10هبردار! چه اے گوَنڈۆان یکّێا هم کم‌اَرزش مزانێت و جَهل مجنێت. من شمارا گوَشان که آسمانا اِشانی پرێشتگ مُدام منی آسمانی پتئے بارگاها#18‏:10 بارگاه، بزان دێم، دَربار، هُزور. اۆشتۆک اَنت و پتئے دێما گندنت. 11انسانئے چُکّ په گارێنانی رَکّێنگا آتکگ.#18‏:11 لهتێن دَزنبشتا بَند 11 نێست‌اِنت. 12شما چے گوَشێت؟ اگن کَسێا سَد مێش هست و چه آیان یکّے گار ببیت، گڑا نئوَد و نُهێن مێشان کۆها یلهَ نکنت و گارێن مێشئے شۆهازا نرئوت؟ 13شمارا راستێنَ گوَشان، اگن اِشیا در بگێجیت، چه آ نئوَد و نُهێن مێشان که گار نبوتگ‌اَنت، په اِشیا گێشتر گَلَ بیت. 14همے پئیما، شمئے آسمانی پت رَزا نبیت که چه اے گوَنڈۆان یکّے هم گار ببیت.

گۆن رَدکارێن براتا

15اگن تئیی برات گۆن تئو بدیے بکنت، برئو و دو په دوا سرپدی کن، اگن تئیی هبری گۆش داشت، گڑا بزان ترا وتی برات دوبَر رَسِتگ. 16بله اگن تئیی هبری گۆش نداشت، گڑا یکّ و دو کَس همراه بکن، تانکه هر هبرئے راستی، گۆن دو یا سئے مردمئے شاهدیا سابت کنگ ببیت.#18‏:16 بچار: موسّائے واز 19‏:15. 17اگن آیانی هبری گۆش نداشت، گڑا کِلیسایا هال بدئے. اگن کِلیسائے هبری هم گۆش نداشت، گڑا آییا ناباورے#18‏:17 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: ”درکئوم و سُنگیے“. هساب کن. 18شمارا راستێنَ گوَشان، هرچے که شما زمینئے سرا مکنَ کنێت، آسمانا هم مکن کنگَ بیت و هرچے که شما زمینئے سرا رئوا کنێت، آسمانا هم رئوا کنگَ بیت. 19من شمارا اے گپّا هم گوَشان، اگن زمینئے سرا چه شما دو کَس هم په همدلی و تِپاکی چیزّے بلۆٹیت، چه منی آسمانی پتئے نێمگا آیانَ رسیت. 20چێا که هر جاه دو یا سئے کَس هم منی نامئے سرا هۆر ببیت، من گۆن آیان گۆنَ بان.“

نامهربانێن گُلامئے مِسال

(لوکا 17‏:3‏–4)

21همے وهدا پِتْرُس ایسّائے کِرّا آتک و جُستی کرت: ”او هُداوند! اگن منی برات گۆن من بدی بکنت، گڑا تان چُنت رَندا من آییا پَهِلّ بکنان؟ تان هپت رندا؟“ 22ایسّایا پَسّئو دات: ”من ترا گوَشان، هپت رندا نه. هپتاد و هپت رندا#18‏:22 یا ”هپتاد بَرا هپت رندا“. ببَکشیت.

23آسمانی بادشاهی هما بادشاهئے ڈئولا اِنت که چه وتی گُلامان هساب گِرگی لۆٹت. 24وهدے هساب گِرگا لگّت، یکّ مردے آییئے دێما آورتِش که لکّانی لکّ دینارا#18‏:24 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: ”ده هزار تالانت“، بزان 60 میلیون رۆچئے پگار. وامدار اَت، 25بله آییا وام دات نکرتنت. پمێشکا واجها هُکم دات که آیئے جند و جَن و چُکّ و دگه هرچے که آییا هست، بها کنگ ببنت و وام اَدا کنگ ببنت. 26گُلام آییئے پادان کپت و مِنَّت و زاری‌ای کرت و گوَشتی: ’منا مۆه#18‏:26 مۆه، بزان وهد، پُرست، مۆکل، وار و گێگ. بدئے، تئیی سجّهێن وامانَ دئیان.‘ 27واجها گُلامئے سرا بَزّگ بوت، چه آ وامان سر گوَست و آییئے جندی هم آزات کرت.

28بله وهدے آ گُلام ڈنّا در آتک، وتی همکارێن گُلامی دیست که سَد دینارا#18‏:28 سَد دینار سَد رۆچئے پگار اِنت. آییئے وامدار اَت، دَستی گُٹّا سکّ داتنت و گوَشتی: ’منی وامان بدئے.‘ 29وامدارێن همکار آییئے پادان کپت و مِنَّت و زاری‌ای کرت و گوَشتی: ’منا مۆه بدئے، تئیی وامانَ دئیان.‘ 30بله آییا نمَنِّت و زندانا بَندی کناێنت که تانکه وامانَ ندنت، یله دئیگ مبیت.

31اے دگه گُلام که سهیگ بوتنت، سکّ دلرنج بوتنت و سجّهێن هال و هبرِش په وتی واجها سر کرتنت. 32گڑا واجها آ گُلام لۆٹاێنت و گوَشتی: ’او رَدکارێن گُلام! من تئیی وام ترا پمێشکا بَکشتنت که تئو گۆن من باز مِنَّت و زاری کرت. 33اَنچُش که منا تئیی سرا بَزّگ بوت، ترا هم باید اِنت وتی همکارێن گُلامئے سرا بَزّگ بوتێن.‘ 34واجه زهر گپت و آ گُلامی بند کناێنت که تانکه سَرجمێن وامانَ ندنت، آزار دئیگ ببیت. 35نون اگن شما وتی براتا په دل مبَکشێت، منی آسمانی پت هم گۆن شما همے ڈئولا کنت.“

Currently Selected:

مَتّا 18: HPKB

Highlight

Copy