لوکا 21

جنۆزامێئے هئیرات

(مَرکاس 12‏:41‏–44)

1ایسّایا سر بُرز کرت و دیستی که لهتێن هَزگار و هستۆمند، وتی هئیراتی زَرّان مزنێن پرستشگاهئے پێتیا#21‏:1 پێتی، بزان سندوک. مان کنگا اِنت. 2آییا، یکّ نێزگارێن جنۆزامے هم دیست که پێتیئے تها دو پئیسه‌ای#21‏:2 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: ”دو لِپتُن“، بزان آ زمانگئے گوَنڈترێن زرّ. دئور دات. 3نون گوَشتی: ”شمارا راستێنَ گوَشان، اے بێوسێن جنۆزاما چه سجّهێنان گێشتر مان کرت. 4چێا که آ دگران چه وتی گێشێن مالا چیزُّکے دات، بله اے جنۆزاما، گۆن وتی نێزگاری و گریبیا، هرچے که آییا هست‌اَت داتی، بزان وتی سجّهێن بُنمال.“

آیۆکێن زمانگئے بارئوا ایسّائے پێشگۆیی

(مَتّا 24‏:1‏–14؛ مَرکاس 13‏:1‏–13)

5لهتێن مردم مزنێن پرستشگاهئے بارئوا هبر کنگ و گوَشگا اَت که ”اے گۆن چۆنێن ڈئولدارێن سِنگ و گران‌کیمّتێن هئیرات و ٹێکیان نَکشبند کنگ بوتگ.“ 6آ وهدی ایسّایا گوَشت: ”چه اِشان که شما مرۆچی گِندگا اێت، رۆچے کئیت که یکّ سِنگے هم دومی سِنگئے سرا نمانیت. سجّهێنانَ پرۆشنت و کرۆجنت.“ 7جُستِش گپت: ”او استاد! بارێن، اے پرُشت و پرۆش کدێنَ بیت و اِشیئے نزّیکّ بئیگئے نشانی چے اِنت؟“ 8ایسّایا گوَشت: ”هُژّار بێت، کَسے شمارا گُمراه مکنت. چێا که بازێنے په منی ناما کئیت و گوَشیت: ’من هما آن‘ و ’وهد آتکگ و نزّیکّ اِنت،‘ بله شما آیانی هبرا گۆن مکپێت. 9وهدے شما جنْگ و آشۆپئے کوکّارا اِشکنێت، متُرسێت و پرێشان مبێت. چێا که ائولا باید اِنت اے ڈئولا ببیت، بله هلاسیئے وهد هما دمانا په سرَ نرسیت.“

10گڑا گۆن آیان گوَشتی: ”یکّ کئومے دگه کئومێئے سرا و یکّ هکومتے دگه هکومتێئے سرا پادَ کئیت. 11مزنێن زمین‌چَنڈَ#21‏:11 زمین‌چَنڈ، بزان زمین‌جُمب، زلزله. بیت و بازێن جاگهان ڈُکّال و وَبا کپیت. چه آسمانا تُرسناکێن سَرگوَست و اَجَبَّتێن نشانی پَدّرَ بیت.

12بله چه اے سجّهێنان و پێسر، شمارا گرنت و په شما جئور و آزارَ کننت، کَنیسَه و جێلانَ برنت و بندیگَ کننت. په منی نامئے سئوَبا شمارا بادشاه و هاکمانی دێما برنت و پێشَ کننت. 13گڑا شمارا په گواهی دئیگا شَرّێن مۆهے رسیت. 14گۆن وت شئور کنێت که په وتی دێمپانیا، چه وهدا پێسر پرێشان مبێت. 15چێا که من شمارا اَنچێن هبرانی زانتکاریا دئیان که هچّ دژمنے شمئے دێما مه‌اۆشتیت و شمئے هبران پرۆشت مکنت. 16تنتنا#21‏:16 تَنْتَنا، بزان هَتّا، تان اے هَدّا که. شمئے مات و پت، برات و سیاد و دۆست، شمارا گراێننت و لهتێنا کۆشارێننت. 17سجّهێن مردم په منی نامئے سئوَبا چه شما نپْرتَ کننت، 18بله چه شمئے سرا یکّ مودے هم کمَّ نبیت. 19اگن په دِلێری سکّیان بسگّێت، وتی ساها رَکّێنێت.

اورشَلیمئے هرابی و وئیرانیئے پێشگۆیی

(مَتّا 24‏:15‏–21؛ مَرکاس 13‏:14‏–19)

20وهدے شما گندێت که اورشَلیم، پئوج و لشکرا چپّ و چاگردا اَنگِرّ کرتگ، گڑا بزانێت که اِشیئے وئیرانیئے وهد نزّیکّ اِنت. 21آ وهدا هما که یَهودیَها اَنت، کۆهان بتچنت، آ که اورشَلیما اَنت ڈنّا در بکپنت و آ که چه شهرا ڈنّ اَنت شهرا مرئونت. 22چێا که آ وهد سِزائے وهدَ بیت و سجّهێن نبشتانکانی هبر پوره و سَرجمَ بنت. 23آ رۆچان، اَپسۆز په لاپ‌پُرّ و چُک‌ماتێن جنێنان، چێا که مُلکئے سرا باز سکّی و جنجالَ کئیت و اے کئومئے سرا هُدائے کَهرَ کپیت. 24دژمن آیان زَهمانی دپا دئینت و بازێنێا بندیگ و سجّهێن دنیائے تها دَرانڈێهَ#21‏:24 دَرانڈێه، بزان جَلاوتن. کننت. اورشَلیم، درکئومانی پادانی لگتمالَ بیت، تان آ وهدا که درکئومانی وهد و باریگَ کُٹّیت و هلاسَ بیت.

ایسّائے پِر تَرّگ

(مَتّا 24‏:29‏–31؛ مَرکاس 13‏:24‏–27)

25چه رۆچ و ماه و اِستاران اَجَبَّتێن نشانی پَدّرَ بنت و دنیائے سجّهێن کئوم چه دریائے چئول و مئوجانی تْرندێن تئوارا پرێشان و سرگردانَ بنت. 26مردم، دنیائے سرا آیۆکێن جنجال و سکّی و سۆریانی تُرس و بیمّا بێهۆشَ بنت، چێا که آسمانئے زۆر و واک لَرزێنگَ بنت. 27آ وهدا، مردم انسانئے چُکّا گندنت، که گۆن مزنێن واک و توان و شان و شئوکتے چه جمبرێئے نیاما کئیت و پَدّرَ بیت. 28وهدے اے جاوَرَ کاینت و رسنت، گڑا وتی سرا بُرز کنێت و تچکاتچک بۆشتێت که شمئے رَکّێنگئے وهد نزّیکّ اِنت.“

اِنجیرئے درچک

(مَتّا 24‏:32‏–35؛ مَرکاس 12‏:28‏–31)

29ایسّایا په آیان اے مِسال هم دات که ”اِنجیر و اے دگه درچکان بچارێت، 30اَنچُش که تاکِش جت، وتَ زانێت که نون گرماگئے مۆسم نزّیکّ اِنت. 31همے پئیما، وهدے اے چیزّانَ گندێت، وتَ زانێت که هُدائے بادشاهی نزّیکّ اِنت. 32شمارا راستێنَ گوَشان، تان اے سجّهێن جاور مئیاینت، اے نَسل و پَدرێچ هلاسَ نبیت. 33زمین و آسمان گارَ بنت، بله منی هبر هچبر گار و زیانَ نبنت.

34هُژّار بێت، چُش مبیت که شمئے دل په نِشه و ملاران برئوت و زِندئے پِگر و اندۆه شمئے دلا گرانبار بکنت و آ رۆچ اَناگت شمئے گُٹّا لۆپ ببیت. 35چێا که آ رۆچ په دنیائے سجّهێن مردمانَ کئیت. 36پمێشکا هروهد هُژّار بێت و دْوا بکنێت، تان شمارا آ رۆچا که چُشَ بیت و اے جاور په سرَ رسنت در رئوگئے واک ببیت و انسانئے چُکّئے بارگاها اۆشتات بکنێت.“

37ایسّایا هر رۆچ، مزنێن پرستشگاها سَبکّ و تالیمَ دات. هر شپ چه شهرا ڈنّ، زئیتون نام‌کپتێن کۆهئے سرا شت و وتی شپی سباهَ کرت. 38مردم هم هر سَباها ماهَلّه، په آییئے هبرانی گۆش دارگا، مزنێن پرستشگاها آتکنت.

Currently Selected:

لوکا 21: HPKB

Highlight

Copy