چه رۆچ و ماه و اِستاران اَجَبَّتێن نشانی پَدّرَ بنت و دنیائے سجّهێن کئوم چه دریائے چئول و مئوجانی تْرندێن تئوارا پرێشان و سرگردانَ بنت. مردم، دنیائے سرا آیۆکێن جنجال و سکّی و سۆریانی تُرس و بیمّا بێهۆشَ بنت، چێا که آسمانئے زۆر و واک لَرزێنگَ بنت. آ وهدا، مردم انسانئے چُکّا گندنت، که گۆن مزنێن واک و توان و شان و شئوکتے چه جمبرێئے نیاما کئیت و پَدّرَ بیت.